اظهار نظر درباره شرکت‌ کنندگان «ثانیه ها»

خبرگزاری مهر: علیرضا خمسه که اجرای برنامه «ثانیه ها» شبکه دو سیما را بر عهده دارد درباره شرکت‌کنندگان این مسابقه و پاسخ های نامربوطی که گاهی به سوال ها داده می شود به خبرنگار مهر گفت: این پاسخ ها به مجموعه ای از ضعف ها از کمبود دانش اطلاعاتی گرفته تا تسلط بر خود در مقابل دوربین ربط دارد.

وی ادامه داد: در این سری از برنامه تلاش می کنیم تا به کسانی که پاسخ هایشان از سوال مورد نظر فاصله زیادی دارد و به نوعی نامرتبط است، تذکر دهیم. به این شیوه که ضبط برنامه را نگه می داریم و از شرکت کننده مورد نظر می خواهیم اگر از جواب سوالی اطمینان ندارد تنها بگوید «نمی دانم» و حالا تعداد «نمی دانم» های برنامه رو به افزایش است.

شرکت کنندگان مسابقه از کره ماه و یا مریخ نیامده اند

مجری برنامه «ثانیه ها» با اشاره به بعضی از این پاسخ ها که موجب خنده مردم شده است، بیان کرد: من بارها در مقابل دوربین اعلام کرده ام که این شرکت کنندگان فرزندان همین مردم هستند و از کره ماه و یا مریخ نیامده اند. همان کسانی که می خندند شاید اگر در مقابل دوربین قرار بگیرند دچار استرس شوند و سطح پایین سوادشان معلوم شود و به این ترتیب جواب های پرتی بدهند که باعث خنده شود.

وی با اشاره به اینکه «ثانیه ها» یک مسابقه جدی است، عنوان کرد: شاید اگر این برنامه طنز بود چنین پاسخ هایی ایراد نداشت اما این برنامه برای خنده تولید نمی شود و شاید فرصتی است که به سطح پایین اطلاعات در جامعه تلنگر بزند. امروزه هرکسی یک گوشی موبایل در جیبش است که پایتخت یک کشور را با آن جستجو می کند و هر اطلاعات تاریخی، ادبی و... که بخواهد از گوگل می گیرد و شاید همین باعث شده است که از کتاب و مطالعات جدی تر دور شویم.

خوانندگان هم گاهی شعر را از روی گوشی موبایل می خوانند

خمسه همچنین نظام آموزشی را هم در کاهش اطلاعات عمومی شرکت کنندگان تاثیرگذار دانست و بیان کرد: از طرف دیگر نظام آموزشی ما هم جهت عوض کرده است. در دوره ای که ما دانش آموز بودیم از جمله مسایلی که برای سیستم آموزشی اهمیت داشت تقویت حافظه بود و ما باید اشعاری از شاعران بزرگ، تاریخ ادبیات، تاریخ سیاسی، جغرافیا و... را حفظ می کردیم اما اینها امروزه ارزش تلقی نمی شود. زمان ما اینکه کسی کل دیوان حافظ را از بر باشد یا داستان های شاهنامه را بداند یک ارزش بود اما امروزه گاهی حتی خوانندگان هم وقتی می خواهند قطعه ای را بخوانند آن را از روی گوشی موبایل خود می خوانند و خواننده هم دیگر به خودش سختی نمی دهد که شعر را حفظ کند. 

این بازیگر سینما و تلویزیون با اشاره به اینکه شرکت کنندگان در مسابقه از تحصیلات دانشگاهی برخوردار هستند، بیان کرد: با این حال یکی از مشکلاتی که ما در فرهنگ خود داریم این است که بلد نیستیم از واژه «نمی دانم» استفاده کنیم و این بسیار بد است. شاید مهمترین اتفاقی که در این برنامه می افتد همین باشد که مردم یاد بگیرند و از این واژه بیشتر استفاده کنند. وقتی کسی نسبت به چیزی آگاهی پیدا می کند، می گوید که نمی داند چون به آگاهی خود دانایی دارد. همچنان که ما شعر معروفی داریم که در آن گفته شده است «آنکس که نداند و نداند که نداند/ در جهل مرکب ابدالدهر بماند» و بر این اساس آگاهی به ندانستن خودش یک گام برای آگاهی است.

سعی می کنم فضای دوستانه ای برای مقابله با استرس ایجاد کنم

بازیگر سریال «پایتخت» همچنین درباره استرس شرکت کنندگان در مقابل دوربین تلویزیون عنوان کرد: من سعی می کنم فضایی در برنامه ایجاد کنم که این استرس ها برای مخاطبان ایجاد نشود و برای شوخی های دوستانه و پدرانه فضا را به نوعی تلطیف می کنم.

وی در پایان اظهار کرد: بعضی از مسایل هم به گروه کارگردانی و تولید کار مربوط می شود که باید در مراحل انتخاب شرکت کننده ها بررسی های بیشتری داشته باشند تا افرادی که شایستگی های لازم را دارند در مسابقه شرکت کنند. این مسابقه در نهایت به ما هشدار می دهد که شاید ادراکات فرزندان ما نسبت به بعضی از مسایل کاهش یافته است.

روزنامه شرق: انتشار ویدئوی مسابقه «ثانیه‌ها» انتقاداتی را نیز متوجه رسانه ملی و سازندگان این برنامه کرد؛ انتقاداتی از این قبیل که چرا رسانه ملی قبل از ضبط و پخش مسابقه به سنجش سطح معلومات شرکت‌کنندگان نپرداخته است. «سهیل سلیمانی»، طراح، کارگردان و مجری طرح مسابقه ثانیه‌ها، به برخی از این انتقادها پاسخ داده است.

شرکت‌کنندگان مسابقه ثانیه‌ها چگونه انتخاب می‌شوند؟

ساختار مسابقه ثانیه‌ها اینگونه است که شرکت‌کننده‌ها، قبل از این برنامه از یک فیلتر رد می‌شوند به این شکل که ابتدا شرکت‌کنندگان از طریق شماره تلفنی که اعلام شده است با برنامه تماس می‌گیرند و در مسابقه‌ای تلفنی شرکت می‌کنند. اگر در مسابقه تلفنی که سؤالات آن هم اطلاعات عمومی است اول شوند، می‌توانند در برنامه تلویزیونی شرکت کنند.

یکی از انتقادها به این برنامه  این است که انتخاب‌ها به‌صورت سازمانی و از یک نهاد خاص بوده.

نه این‌گونه نیست. تمام کسانی که در این قسمت از برنامه حضور دارند، لیسانس و فوق‌لیسانس دارند. مشکل این است که ویدئویی که از این برنامه منتشرشده، مونتاژ قسمت‌های مختلف مسابقه است و همه مسابقه را نشان نمی‌دهد.

سؤالات ما در سه سطح ساده، متوسط و سخت توسط کارشناسان حوزه‌های مختلف تاریخ، جغرافیا، معارف و... طراحی می‌شوند و شرکت‌کنندگان به خیلی از آنها پاسخ می‌دهند که در ویدئو نیست.

حتی گاهی یک شرکت‌کننده جواب اشتباه را  بلافاصله تصحیح می‌کند و مجری هم جواب را می‌پذیرد ولی در این ویدئو چیزی درباره این اتفاقات نیست. از نظر من یکی از دلایل اصلی اینکه شرکت‌کنندگان در این مسابقه پاسخ‌گو نبوده‌اند، استرس بالای آنهاست تا کسی خودش پشت تریبون نباشد نمی‌تواند شرکت‌کنندگان را قضاوت کند.

استرس آن‌قدر تعیین‌کننده هست که کسی عربستان را همسایه شمالی ایران بخواند؟

نه، ولی مسابقه‌ها در کنار سرگرمی، برای آموزش و اطلاعات‌دادن هم ساخته می‌شوند زیرا ما معتقدیم که همه‌چیز را همگان می‌دانند. کلید اصلی شرکت در این مسابقه داشتن اطلاعات بالاست ولی من می‌گویم چرا مسابقه مونتاژ شده؟  

ما ایرانی‌ها به این‌جور کارها عادت داریم. دنبال این هستیم که یک‌چیزی را پیدا کنیم و بخندیم. ما عادت داریم به همدیگر بخندیم. نه اینکه با هم بخندیم نمونه‌اش همین جوک‌های قومیتی‌مان است. حرف من این است که باید شرایط افراد را درک کنیم و بدانیم که شرکت‌کنندگان به‌شدت دچار استرس هستند.

من از همین جا به همه کسانی که این ویدئو را دیده‌اند می‌گویم هرکس که خودش را در سطحی می‌داند که بیاید و در این مسابقه شرکت کند، ما حاضریم آنها را در این مسابقه شرکت دهیم تا ببینیم عملکردشان چگونه است.

خب از نظر خودتان چرا مونتاژ شده است؟

چنددلیل می‌تواند داشته باشد. دلیل اولش این است که بعضی‌ها با صداوسیما مشکل دارند و از هر حربه‌ای برای نشان دادن ضعف‌های صدا‌و‌سیما استفاده می‌کنند.
برای این موضوع دلیل دیگری که از نظر من مهم‌تر است این است که افراد دنبال تولید محتوایی هستند که بتوانند در فان‌پیج‌ها منتشر کنند و بخندند.

ولی محتوا خیلی خنده‌دار نیست و اتفاقا بحث‌های زیادی را درباره بی‌اطلاعی ما دامن زد.

من خوشحال می‌شوم اگر این برنامه یک تلنگر به مردم بوده باشد که سرانه مطالعه را بالا ببرند. امروز به سبب رسانه‌های مجازی همه‌جور اطلاعات مبادله می‌شود بدون اینکه پیشینه علمی آنها بررسی شود و همه شده‌ایم اقیانوسی به سطح نیم‌بند انگشت. امیدوارم واقعا این برنامه تلنگری در این زمینه باشد.