استقبال باشکوه مردم دورود از علی دایی

«گهری ها هر کاری می کنند که بازی هایشان در دورود برگزار شود.» این صحبتی است که تقریبا تمام کسانی که بازی گهر با استقلال و راه آهن را از نزدیک دیده اند اند آن را تایید می کنند.

تماشا: «گهری ها هر کاری می کنند که بازی هایشان در دورود برگزار شود.» این صحبتی است که تقریبا تمام کسانی که بازی گهر با استقلال و راه آهن را از نزدیک دیده اند اند آن را تایید می کنند. بعد از اینکه سازمان لیگ با برگزاری بازی این تیم با استقلال در جام حذفی موافقت کرد، حالا مردم این شهر این فرصت را پیدا کرده اند تا میزبانی اولین بازی تیمشان در لیگ برتر را هم در بازی مقابل راه آهن تجربه کنند.

راه آهن به دلیل اینکه در دورود هتل مجهز وجود ندارد، شب قبل از بازی را در بروجرد سپری کرد ولی در زمان ورود اتوبوس راه آهن به دورود، مردم این شهر حسابی علی دایی، سرمربی این تیم را شگفت زده کردند. حدود 300 نفر از مردم این شهر اتوبوس راه آهن را متوقف کردند و جلوی پای دایی گوسفند قربانی کردند.

به نظر می رسد مردم این شهر می خواهند طوری رفتار کنند که سازمان لیگ دیگر نتواند میزبانی را از این شهر بگیرد اما زمانی که راه آهنی ها وارد شهر دورود شدند، حدود 2 هزار نفر از مردم این شهر با موتور آنها را تا جلوی در استادیوم تختی همراهی کردند.

خبرنگارانی که روز گذشته در دورود بودند، می توانند شهادت بدهند که این شهر از یک ساعت قبل از شروع بازی به حالت تعطیل درآمده بود. مردم این شهر یا خود را به استادیوم رسانده بودند تا بازی تیم محبوبشان را از نزدیک تماشا کنند یا به خانه رفته بودند تا در آرامش بازی را ببینند اما در استادیوم هم نه خبری از فحاشی بود و نه سنگ زدن به تیم حریف.

پیش از شروع بازی تماشاگران گهر بنری از علی دایی در استادیوم نصب کرده بودند اما این تمام ماجرا نبود. هنگام ورود دایی به زمین، تماشاگران دورود روی پا ایستاده بودند و به شدت سرمربی راه آهن را تشویق می کردند. این اتفاقی است که تقریبا در هیچ کدام از استادیوم های ایران نمی افتد. آنها در پایان بازی هم به شدت سرمربی راه آهن را تشویق کردند.

اما جالب است که رویکرد محمدمایلی کهن با علی دایی کاملا با تماشاگران گهر متفاوت بود. او که در مصاحبه هایش بارها از علی دایی انتقاد کرده، حالا هم حاضر نشد به سمت او برود. مایلی کهن نه خودش سمت دایی رفت و نه اجازه داد بازیکنانش این کار را انجام بدهند. با این حال دو سه بازیکن گهر بدون توجه به این مسئله سمت دایی رفتند و با او حال و احوال کردند. از راه آهنی ها هم محمد محمدی، حمید علی عسگر و سامان آقازمانی سمت مایلی کهن رفتند.

بی تردید تنها نقطه مثبت برگزاری بازی در دورود همین تماشاگران پرشور بود. جز این سازماندهی برای برگزاری بازی وجود نداشت، نه سالن کنفرانس استاندارد در استادیوم تختی داشت و نه نظمیدر کنفرانس برای برگزاری کنفرانس مطبوعاتی.

استقبال شگفت انگیز مردم استرالیا از علی دایی در خیابان های سیدنی

علی دایی که یکی از مهمانان ویژه کنفدراسیون فوتبال آسیا در فینال جام ملت‌ها بود، جدا از اینکه در سیدنی به تماشای بازی استرالیا - کره جنوبی نشست، چند ساعتی هم برای گشت و گذار وقت گذاشت و در همین چند ساعت حسابی مورد توجه مردم قرار گرفت.

البته اگر تصور کرده‌اید فقط ایرانیان مقیم سیدنی، دایی را می‌شناختند و با او عکس یادگاری می‌گرفتند، سخت در اشتباه هستید چون به گفته خبرنگاران و عکاسان حاضر در سیدنی، دایی برای استرالیایی‌ها و مردم سایر ملیت‌های مختلف که ساکن سیدنی هستند، چهره‌ای شناخت‌شده بود.

دایی در سیدنی برای اولین بار سوار مترو شد و مردمی که او را می‌شناختند، تمام حواس‌شان به شهریار بود و از او عکس و امضا می‌خواستند اما اتفاق جالب‌تر وقتی رخ داد که علی دایی برای خرید لباس به فروشگاه دو برند معتبر پوشاک رفت.

 در فروشگاه اول، فروشنده و مدیر فروشگاه بلافاصله دایی را شناختند و حسابی او را تحویل گرفتند. خریدارانی هم که دایی را می‌شناختند، چه ایرانی و چه خارجی، سمت او رفتند تا عکس یادگاری بگیرند.

دایی وقتی از این فروشگاه بیرون آمد و به فروشگاه دوم رفت، پشت درهای ورودی این فروشگاه و داخل محوطه آن ازدحام ایجاد شد. عده‌ای بیرون فروشگاه منتظر بودند خرید دایی تمام شود و او از فروشگاه بیرون بیاید تا با او عکس بگیرند، عده‌ای هم داخل فروشگاه شدند و شروع به عکاسی کردند.

مدیر فروشگاه که فوتبالی نبود و دایی را نمی‌شناخت، به مردم گفت در این مکان عکاسی از لباس‌ها و چیدمان پوشاک ممنوع است و مردم هم جواب دادند ما از لباس‌ها عکس نمی‌گیریم و در حال عکاسی از دایی هستیم.

مدیر فروشگاه هم یکی از همراهان شهریار را صدا زد و از او پرسید مگر این دوست شما هنرپیشه است که اینگونه مورد توجه مردم قرار گرفته که این شخص جواب داد: «دایی آقای گل ملی تاریخ فوتبال جهان است.»
 
مدیر فروشگاه با شنیدن این توضیح سراغ دایی رفت و از او خواست در بخش VIP فروشگاه با مدیر و فروشنده‌ها عکس یادگاری بگیرد و کتابچه ویژه فروشگاه را امضا کند.

 دایی هم ابتدا سر به سر طرف گذاشت و گفت من عکس تبلیغاتی نمی‌گیرم اما در نهایت کنار فروشنده‌ها و مدیر فروشگاه ایستاد و عکس یادگاری انداخت.

دایی در سطح شهر هم با ایرانی‌ها و سایر علاقه‌مندان فوتبال از ملیت‌های مختلف که او را می‌شناختند، با حوصله عکس یادگاری می‌گرفت.

مقابل هتل محل اقامتش هم وقتی با سامی الجابر روبه‌رو شد، ستاره ماندگار فوتبال عربستان، دایی را به یکی از دوستان اروپایی خود که انگار شریک تجاری‌اش است، معرفی کرد و گفت: «آن دوره‌ای که ما ستاره فوتبال آسیا بودیم، این آقا، بزرگ همه ستاره‌ها بود.»
 
دایی وسط حرف سامی الجابر پرید و گفت او اغراق می‌کند و خودش هم ستاره بزرگی بوده اما سامی الجابر تأکید کرد: «واقعیت این است که ما ستاره بودیم و تو فوق‌ستاره.»

در جریان سیدنی‌گردی، ‌وقتی دایی وارد یک فروشگاه مواد غذایی شد تا خرید کند، فروشنده مغازه که عرب بود، شروع کرد به شوخی با دایی... او به دایی گفت: «من شما را می‌شناسم، یا احمد راضی هستی یا سعید العویران یا...»

 و بعد از این که اسم چند بازیکن آسیایی را آورد و حسابی دایی را خنداند، به او گفت: «آقای دایی، افتخار می‌دهید با هم عکس بگیریم؟!» شهریار هم جواب شوخی طرف را داد و گفت: «اشتباه گرفتی، من دایی نیستم.»

 اخبارورزشی  -  خبر ورزشی