اخبار


2 دقیقه پیش

عکس: استهلال ماه مبارک رمضان

همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ...
2 دقیقه پیش

تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریم

وزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که می‌تواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام می‌شود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ...

اسارت بازار ایران در زندان «برندهای تقلبی»



اخبار,اخباراقتصاد ی , کالاهای تقلبی


 اخباراقتصاد ی - اسارت بازار ایران در زندان «برندهای تقلبی»

بنابر گزارش‌های موجود، تولیدات تقلبی ٥ تا ٧ درصد از سهم تجارت جهانی را به خود اختصاص داده‌اند و درآمد سالانه ٦٠٠میلیارد دلاری این صنعت که در مقایسه با قاچاق موادمخدر، تجارتی کم‌خطر و سودآور شناخته شده، روزبه‌روز درحال افزایش است. گسترش بازار برندهای تقلبی تنها به‌دلیل کپی‌برداری بیشتر تولیدکنندگان از کالاهای لوکس نیست.

بدیهی است که هنگام بروز بحران اقتصادی، نگرش مردم نسبت به سرمایه‌گذاری یا نحوه هزینه‌کردن پول، تغییر پیدا می‌کند. افرادی که توان مالی کمتری دارند، به سمت خرید کالای ارزان‌تر متمایل می‌شوند و به اجناس نامرغوب، ناشناس یا حتی برندهای تقلبی روی می‌آورند.

 

درحالی‌که مصرف‌کنندگان متمول، روی کالاهای لوکس و گران در آن سر طیف قیمت، سرمایه‌گذاری می‌کنند و بدین‌ترتیب بازار اجناس اصل و گرانقیمت هردو گسترش می‌یابد. پیامدهای منفی خرید کالاهای تقلبی تنها متوجه بازار نیست، گسترش بازار سیاه و گریز از مالیات تنها بخشی از دستاوردهای نامساعد این پدیده به‌شمار می‌روند.

وفاداری به برند اساسا وابستگی عاطفی به یک نام تجاری است و سبب می‌شود افراد هنگام خریداری کالا به قیمت آن توجهی نداشته باشند و خیلی بیشتر از دیگر اجناس مشابه، برای خرید برند موردنظر خود پول هزینه کنند. در کنار این همه، برندها برای افراد انگاره‌های شخصی خاصی به‌همراه دارند.

 

به عنوان مثال، دارندگان لوازم‌‌الکترونیکی اپل خود را تکنیکال و متخصص می‌دانند. کسانی که بی‌‌ام‌دبلیو یا لکسوس و بنز سوار می‌شوند، به نظر متمول و متشخص می‌آیند یا رایحه «شنل» یا «دیور» افراد را باکلاس نشان می‌دهد. کالای تقلبی، کپی‌برداری از یک برند باارزش است که با کیفیت پایین تولید می‌شود. چنین اجناسی تولید می‌شوند تا به‌دلیل مشابهت ظاهری با برندهای اصل، سبب گمراهی خریداران شوند و مشتریان برندهای اصلی را به خود جذب کنند.

حجم زیادی از تولیدات تقلبی، کپی‌برداری از برندهای لوکس و گرانقیمت است. به عبارتی، هرقدر یک موسسه در خلق برند پرستیژداری برای خود تلاش کند، احتمال آن که تولیدات آن جعل و کپی‌برداری شود، بیشتر خواهد بود. صرف‌نظر از عواملی نظیر تحریم و گرانی ارز که سبب شد ورود برندهای مطرح جهان که قیمت بالایی دارند با محدودیت روبه‌رو شود و بازار را برای جولان اجناس «فیک» خالی بگذارد، به نظر می‌رسد تقاضا برای کالاهای ارزان اما مشابه برند نیز در رونق این بازار جعلی بی‌تاثیر نبوده است.

بسیاری از این کالاهای تقلبی، کپی‌برداری از برندهای معتبر کالای خانگی هستند که تنها با تغییرات اندکی در حروف لاتین یک برند مشهور و در بسته‌بندی‌های مشابه عرضه می‌شوند. برخی از فروشندگان لوازم خانگی نیز خود از متقاضیان این کالاهای فیک هستند. شاید به دلیل گرانی برندهای مشهور و عرضه آنها در نمایندگی‌های انحصاری، خرید کالاهای وارداتی که به‌صورت قانونی و رسمی وارد کشور می‌شود برای آنان مقرون به‌صرفه نیست.

لذا ترجیح می‌دهند برای حفظ مشتریانی که استطاعت خرید برندهای گران‌تر را ندارند در فروشگاه‌ها اجناس ارزان‌تر جعلی عرضه کنند. در موارد متعددی گارانتی‌های تقلبی چاپ شده در داخل، روی بسته‌بندی لوازم فیک نصب می‌شود. در گذشته مطالعات بسیاری درباره تقاضای کالاهای تقلبی صورت می‌گرفت تا مشخص کند افراد چرا به خرید برندهای فیک گرایش دارند. عرضه‌کنندگان کالاهای تقلبی معتقدند، برندهای اصل به سبب حضور محصولات جعلی، مشتریان خود را از دست نمی‌دهند چراکه خریداران برندها گروه خاصی از جامعه هستند و خریداران اجناس تقلبی اساسا توان خرید برندهای گرانقیمت را ندارند.

خطر دیگری که تولیدکنندگان برندها را تهدید می‌کند، از دست رفتن خوشنامی است، این در حالی است که شهرت و خوشنامی برای برندها بیش از هر چیز دیگری ارزش دارد. درمورد برندهای لوکس این وضعیت پیچیده‌تر می‌شود. مصرف‌کنندگانی که شانس خرید کالاهای اصل و گرانقیمت را ندارند، اشتها و هوس خود  را با خرید کپی‌های جعلی و ارزانقیمت فرومی‌نشانند. بنابراین صرف‌نظر از طبقه اجتماعی که بدان تعلق دارند، همه می‌توانند (دست‌کم به ظاهر) مالک برندهای لوکس باشند.

 

نزول اخلاق عمومی در جامعه، پیامد نامساعد مهم‌تری است که در دهه‌های اخیر توجه بسیاری را به خود جلب کرده، به علاوه در شرایط حال، مصرف کالاهای تقلبی می‌تواند صدمات جبران‌ناپذیری به سلامت افراد وارد کند و سبب بی‌اعتمادی مردم به کالاهای اصل شود، سردرگمی آنان در انتخاب و خرید را در پی داشته باشد و از همه مهم‌تر ارزش‌های طبقات مختلف جامعه را دستخوش تغییرات بنیادین کند.

اخباراقتصاد ی - شهروند


ویدیو مرتبط :
برنامه ثریا با موضوع تسخیر برندهای خارجی در بازار ایران

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

برندهای آمریکایی در بازار ایران/ ردپای امیرنشین دوبی در بازار لوازم خانگی!



برندهای آمریکایی در بازار ایران/ ردپای امیرنشین دوبی در بازار لوازم خانگی!

واردات محصولات برندهای آمریکایی در بازار لوازم خانگی از طریق امیرنشین دوبی صورت می‌گیرد. واردکنندگان ایرانی این کالاها را به واسطه سفارش از طریق شرکت‌هایی که در امارات وجود دارند، از شرکت تولیدکننده در ایالات متحده خریداری کرده و محموله‌های وارداتی که از آمریکا برای امارات بارگیری شده است، پس از تخلیه در این کشور به مقصد بنادر جنوبی ایران بارگیری مجدد می‌شود.

 

اخبار,اخبار جدید,اخبار جالب

اقتصادایران آنلاین: در گزارشی به بررسی برندهای آمریکایی در بازار ایران پرداختیم؛ برندهایی چون کوکاکولا، اپل، نایک، مارلبورو، تامی هیلفایگر، گپ، اسپریت، جنرال‌الکتریک، وستینگ‌هاوس، ویرپول و کاترپیلار. 

کوکاکولا 

نوشابه گازدار با برند کوکاکولا، از سال ۱۳۳۶ تا همین چند سال پیش در ایران تولید می‌شد اما این شرکت آمریکایی در سال ۱۳۶۳ به یکباره همکاری با ایران را متوقف کرد. دلیل توقف همکاری‌ها نیز تحریم‌های دولت آمریکا علیه ایران بود که در آن سال‌ها وارد دور تازه‌ای از سیاست‌های سختگیرانه شد. 

تنها کارخانه ایرانی که توانسته نوشابه‌های گازدار با برند کوکاکولا در ایران تولید کند، شرکت خوشگوار است که محل کارخانه این شرکت از همان ابتدای تشکیل در قلب مشهد بوده است. 

شرکت خوشگوار پس از انقلاب تا حدودی از اعتبار و تولید افتاد که دلیل آن نیز تغییر حکومت در ایران و تنش سیاسی در روابط ایران و آمریکا بود. در نهایت این شرکت توانست در تولید نوشابه‌های گازدار خودکفا شده و به تولید داخلی دست پیدا کند اما این شرکت خراسانی برند کوکاکولا را از دست نداد و محصولات خود را با این برند به بازار مشهد و بعدها سراسر ایران فرستاد. 

خوشگوار در طول دوران فعالیت‌های خود پس از انقلاب با حواشی زیادی نیز دست و پنجه نرم کرد از جمله آنکه این شرکت متهم به آن شد که با شرکت کوکاکولا که به گفته منتقدان، شرکتی اسرائیلی است همکاری می‌کند و از این رو خواستار قطع همکاری‌ها و تعطیلی این شرکت شدند. 

لوازم خانگی 

گشت و گذاری در بازار لوازم خانگی تهران کافی است تا رگه‌های پررنگی از حضور کالاهای آمریکایی در ایران دیده شود. کمتر واحد تجاری کوچک و بزرگی در امین‌حضور را می‌توان یافت که در کنار محصولات سامسونگ و ال‌جی، جایی برای یخچال‌های ساید بای ساید جنرال‌الکتریک، وستینگ‌هاوس، و ویرپول تعبیه نکرده باشد. ا

غلب واحدهای فروش لوازم خانگی در این بازار، عنوان نمایندگی رسمی محصولات آمریکایی را یدک می‌کشند که در این نیز باید تردید کرد چرا‌که هیچ شرکت آمریکایی حاضر نیست به دلیل وجود تحریم‌ها بین‌المللی علیه ایران، در تهران دفتر نمایندگی احداث کند. 

واردات محصولات برندهای آمریکایی در بازار لوازم خانگی نیز از طریق امیرنشین دوبی صورت می‌گیرد. واردکنندگان ایرانی این کالاها را به واسطه سفارش از طریق شرکت‌هایی که در امارات وجود دارند، از شرکت تولیدکننده در ایالات متحده خریداری کرده و محموله‌های وارداتی که از آمریکا برای امارات بارگیری شده است پس از تخلیه در این کشور به مقصد بنادر جنوبی ایران بارگیری مجدد می‌شود.

 روش دیگر خرید این محصولات، سفارش آن از بازارچه‌های غربی ایران است که این محصولات نیز به وفور در این منطقه عرضه می‌شود. کالاهای خانگی آمریکایی که دارای حجم و اندازه بالایی است نمی‌تواند از طریق کولبری وارد مرزهای غربی ایران شود و از این رو، تجار این منطقه برندهای ویرپول و وستینگ‌هاوس را به مانند تجار تهرانی از امارات خریداری و وارد می‌کنند. 

پوشاک 

همه برندهای خارجی پوشاک در ایران محدود به ماسیمو دوتی اسپانیا و زارا ایتالیا نمی‌شود؛ هستند برندهای آمریکایی که از اقبال بالایی در میان جوانان ایرانی برخوردار است. «تامی هیلفایگر»، «گپ» و «اسپریت»، برندهای آمریکایی در پوشاک هستند که در تهران و شهرهای شمالی و مرکزی ایران نمایندگی فروش دارند. 

تامی هیلفایگر نامی بسیار آشنا در دنیای مد و یکی از بزرگ‌ترین و مشهورترین طراحان دنیاست. محصولات متنوع او در کشورهای مختلف دنیا از جمله ایران به فروش می‌رسد و شعبه مرکزی آن در آمستردام هلند قرار گرفته است. 

«گپ» نیز یک شرکت تولیدکننده لباس در سان‌فرانسیسکو کالیفرنیاست. در سال ۱۹۹۴ تحلیلگران اقتصادی به گپ لقب «تجارت بالغ» دادند؛ گپ نیز با دو برابر کردن درآمدش در فاصله سال‌های ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹، حیرت آنها را بر‌انگیخت. با این حال، گپ از قرن جدید وارد مرحله جدیدی از بحران شد. 

شرکت «اسپریت» در سال ۱۹۶۸ توسط زوجی آمریکایی راه‌اندازی شد. لوگوی مشهور امروز اسپریت از سال ۱۹۷۹ معرفی شد و از آن پس به یکی از شناخته‌شده‌ترین نام‌ها در صنعت جهانی طراحی پوشاک مبدل شد. طرفداران اسپریت را نوجوانان تا سالمندان تشکیل می‌دهند و این در نوع خود بی‌سابقه است. 

برند اسپریت نیز در ایران و شهرهای بزرگ این کشور کاملاً شناخته‌شده است و فروش آن در میان شهروندان ایرانی به دلیل تنوع محصولات قابل توجه است. 

کاترپیلار 

هنوز هم به‌رغم توقف همکاری‌ها، ماشین‌آلات راهسازی کاترپیلار در ایران یک سر و گردن از دیگر محصولات این بخش بالاتر است. کاترپیلار شرکتی آمریکایی است که چند سال پیش به دنبال فشار تحریم‌ها قید همکاری با ایران را زد اما تا پیش از توقف همکاری‌ها، محصولات این کمپانی بزرگ کشور ایالات متحده در اغلب پروژه‌های راهسازی و معدنی ایران سهیم بود. 

کاترپیلار یک شرکت آمریکایی واقع در ایالت ایلینوی است. کاترپیلار به گفته سایت این شرکت، بزرگ‌ترین تولید‌کننده ماشین‌آلات سنگین عمرانی و معدنی، دیزل و گاز طبیعی، و توربین‌های گازی است. ارزش دلاری این کمپانی آمریکایی، تا سال ۲۰۱۲ میلادی حدود ۵/۷۳ میلیارد دلار برآورد شده است. 

این شرکت آمریکایی سه سال پیش با ارسال نامه‌ای به یک گروه لابی حامی‌ تحریم‌ها علیه ایران در ایالات متحده اعلام کرد، با وجود تحریم‌های آمریکا علیه ایران در گذشته محصولات ساخت این شرکت از طریق شرکت‌های اقماری آن در اروپا به صورت محدود به ایران ارسال می‌شد. بر اساس اعلام شرکت کاترپیلار، شرکت‌های تابعه این شرکت در اروپا محصولات آن را به واسطه‌هایی در خارج از ایران می‌فروختند و آنها نیز این تجهیزات را در اختیار مشتریان ایرانی خود قرار می‌دادند. شرکت کاترپیلار در عین حال تصریح کرد این‌گونه معاملات به طور کامل در چارچوب قوانین تجاری ایالات متحده آمریکا صورت می‌گرفته است. 

نایک 

نایک تقریباً معروف‌ترین برند البسه و وسایل ورزشی است که شهرت جهانی دارد. این برند آمریکایی بوده و نمایندگی نیز در ایران ندارد؛ اگرچه برخی از محصولات نایک در ایران موجود است و یا توسط برخی وارد می‌شود. 

محصولات نایک در ایران بسیار محدود است و معمولاً یا خیلی قدیمی هستند و یا در مدت کوتاهی به اتمام می‌رسند. همچنین محصولات نایک در ایران به صورت غیر‌تخصصی وارد می‌شود بدین صورت که بدون هیچ توضیحی در کاربرد محصولات نایک به خصوص در زمینه کفش توسط فروشندگان به فروش می‌رسد. 

حال آنکه محصولات کفش نایک بسیار تخصصی بوده و در هر رشته ورزشی کفش و مدل خاص آن ورزش به همراه توضیحات به مشتری پیشنهاد می‌شود. 

در حال حاضر در تهران و کیش می‌توان به سراغ فروشگاه‌هایی رفت که محصولات نایک را عرضه می‌کنند. نایک که امروزه به عنوان یکی از بزرگ‌ترین تولید‌کنندگان پوشاک و تجهیزات ورزشی در جهان شناخته می‌شود، «در سال ۱۹۶۲ توسط Bill Bowerman و Philip Knight تحت نام Blue Ribbon Sport در ایالات متحده آمریکا تاسیس شد.» 

هدف از راه‌اندازی این شرکت توسط باورمن و نایت، وارد کردن کفش‌های ورزشی ارزان‌قیمت از ژاپن به آمریکا بود. در آن زمان کفش‌های آلمانی به خصوص آدیداس صنعت کفش‌سازی آمریکا را تسخیر کرده بود. یک‌سال بعد از تاسیس شرکت و وارد کردن کفش از ژاپن به آمریکا، Blue Ribbon Sport توانست تا کفش‌های ژاپنی Onitsuka Tiger را که امروزه به نام ASICS شناخته می‌شوند در آمریکا شناسانده و بازار خوبی برایش فراهم سازد. 

اپل 

سیب گاز زده، مدت زیادی نیست که در ایران شناخته‌ شده و محصولات آن به دست کاربران ایرانی رسیده است. براساس آمارهای منتشر شده گفته می‌شود بیشترین میزان فروش محصولات اپل در خاورمیانه در بازار ایران صورت می‌گیرد. 

با این حال، این شرکت آمریکایی نیز به دلیل تحریم‌های اعمال‌شده از سوی دولت ایالات متحده، نمی‌تواند در ایران نمایندگی فروش و خدمات داشته باشد. شرکت‌هایی که به نوعی محصولات اپل را در ایران گارانتی می‌کنند ضمانت‌نامه و خدمات پس از فروش آنها تنها مربوط به خود این شرکت‌هاست. 

بنابراین نماینده رسمی‌ شرکت اپل در ایران وجود ندارد و فروشگاه‌هایی که با نام Apple Store در ایران فعال هستند به دلیل عدم وجود قانون کپی‌رایت در ایران این نام را برای فروشگاه خود انتخاب کرده‌اند و این فروشگاه‌ها نیز بنابر تحریم‌های آمریکا ارتباطی با شرکت اپل ندارند. 

به غیر از گوشی‌های آیفون که آخرین سری آن به نام آیفون ۵ نیز از سوی این شرکت به بازار ارائه شده است، دیگر محصولات این شرکت نیز در ایران به فروش می‌رسد. تمام محصولات اپل که به بازار ایران می‌رسد از کشور امارات تهیه شده و از این رو با قیمتی بالاتر از دیگر کشورها در ایران به دست مشتریان می‌رسد. 

سیگار 

وقتی خبر تولید سیگارهای مارلبورو در ایران به رسانه‌ها رسید و این خبر در سطح داخلی و خارجی منعکس شد، واکنش‌های زیادی گوشه‌ای از فضای اقتصادی ایران را گرفت. این خبر بلافاصله از سوی شرکت دخانیات ایران تکذیب شد. 

در شرایطی كه هیچ آمار دقیقی درباره سهم هر یك از برند‌ها در بازار سیگار ایران وجود ندارد، شواهد امر نشان می‌دهد سه برند وینستون، كنت و مارلبورو بیشترین سهم را در بازار دخانیات ایران در اختیار دارند. در میان این سه برند، مارلبورو هم تولیدش در ایران ممنوع است و هم وارداتش. بنابراین ردپای مارلبورو را باید در بازار سیگارهای قاچاق ایران جست‌وجو كرد. 

ارزش بازار سیگار مارلبورو در ایران براساس تخمین‌های زده‌شده درباره میزان قاچاق این سیگار به کشور بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیارد تومان برآورد می‌شود. 

هرچند با توجه به حجم بالای قاچاق سیگار به کشور، رسیدن ارزش بازار سیگار مارلبورو در ایران به رقم هزار میلیارد تومان - حدود یک میلیارد دلار - چیز دور از ذهنی نیست. ارزیابی‌ها حاکی از آن است که سالانه حدود چهار میلیارد نخ سیگار مارلبورو به کشور قاچاق می‌شود. 

فیلیپ موریس بنیانگذار کارخانه تولید سیگار مارلبورو بود. سال ۲۰۰۲ صدمین سالگرد تاسیس شرکت فیلیپ موریس بود. این شرکت درسال ۱۹۰۲ ابتدا به عنوان یک شرکت تنباکوی کوچک در شهر نیویورک افتتاح شد. در دهه ۶۰ فیلیپ موریس در بین شش کمپانی موجود در آمریکا کوچک‌ترین آنها بود. در سال ۱۹۸۳ این شرکت تولید سیگار تبدیل به بزرگ‌ترین کمپانی سیگارت آمریکا شد./اقتصادایران آنلاین