احمدی‌نژاد یک سال از ریاست جمهوری‌اش را خارج از ایران گذراند!

همه سفرهای رئیس دولت‌های نهم و دهم در هشت سال
احمدی‌نژاد یک سال از ریاست جمهوری‌اش را خارج از ایران گذراند!

محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری که چند روز دیگر عنوان سابق کنار سمتش خواهد نشست، یکشنبه شب در تلویزیون حاضر شد تا با مردم سخن بگوید. در این برنامه مثل اغلب حضورهای دیگر احمدی نژاد در تلویزیون، مرتضی حیدری به عنوان خبرنگار روبروی او نشست تا برای صحبت‌هایی که رئیس دولت آماده کرده بود سوال مناسب طراحی و بیان کند.

در قسمتی از این برنامه تلویزیونی که آخرین حضور احمدی نژاد در قامت رئیس جمهور در برابر دوربین صدا و سیما بود، حیدری به احمدی نژاد گفت: خیلی ها دوست داشتند بزرگراهی به نام شهید احمدی نژاد درست شود، احمدی نژاد که به نظر می رسید مشتاق شنیدن چنین سوالی بود این گونه پاسخ داد: " درست می شود، شاید یکی از بزرگراه ها را به همین اسم نام گذاری کنند. براساس گزارش بخش های مسئول، ما به اندازه ساعات موظف یک خلبان در 30 سال پرواز داشته ایم و باید چند گواهینامه پرواز بگیریم. " و در جایی دیگر نیز از انجام حدود 115 سفر خارجی در این هشت سال خبر داد.

احمدی نژاد بخش دیگری از صحبت خود را این گونه ادامه داد:"برای اولین بار در تاریخ کشور به سفرهای استانی رفتیم و با مردم همه شهرها ملاقات کردیم. دولت همه مردم و کشور را می شناسد. یعنی رئیس جمهور دولت های نهم و دهم در مقایسه با همه دولت ها ، بیشترین پرواز با هواپیما و بالگرد را برای حضور در مناطق مختلف کشور داشته اند. درحالی که در ازای هر ساعت پرواز با هلیکوپتر همه سلول های و استخوان بندی بدن آسیب می بیند و معلوم می شود که خلبان ها چه زحمتی می کشند."

برای بررسی همین بخش از سخنان احمدی نژاد، تلاش کردیم تعداد سفرهای بین المللی و استانی او و همچنین مسافت و آمار حدودی ساعاتی را  که احمدی نژاد  و دولتش در این هشت سال پرواز کرده و در هواپیما یا هلی‌کوپتر گذرانده اند را محاسبه کنیم.

سفرهای خارجی
بر همین اساس ابتدا به سراغ آمار سفرهای خارجی احمدی نژاد می رویم، اگر چه خود او تعداد این سفرها در این مدت را حدود 115 سفر اعلام می کند. اما آمار و ارقام دقیق موجود از این سفرها نشان می دهد او به تنهایی در این هشت سال 118 مسافرت خارجی به کشورهای مختلف دنیا انجام داده است ( هر سه هفته یک سفر خارجی!).  این تعداد سفر در مجموع به مقصد 45 کشور دنیا انجام شد. در این مدت او به دو کشور آمریکا (سازمان ملل) و ونزوئلا، با 9 بار سفر به هر کدام، بیشتر از همه سر زد و به چندین کشور تنها یک بار رفت.

اما نکته جالب و گفتنی در این میان آن است که آمریکا و ونزوئلا کشورهایی که بهترین و بدترین رابطه را با احمدی نژاد و دولتش داشتند، همان دو کشوری هستند که رئیس دولت های نهم و دهم در این هشت سال بیش از هر جای دیگر به آنها سفر کرد. رتبه سوم این جدول نیز کشور تاجیکستان است که احمدی نژاد در این هشت سال 6 بار به آنجا سفر کرد.

 احمدی نژاد در سال 84 و حدود یک ماه پس از به دست گرفتن سکان دولت در اولین سفر خارجی خود، برای حضور در سازمان ملل رهسپار نیویورک آمریکا شد (در همان سفر بود که ادعا کرد هاله نور داشته است!).

او در دوره اول ریاست جمهوری خود در مجموع 57 سفر خارجی انجام داد و در این سفرها به 39 کشور دنیا سفر کرد. جزئیات کامل سفرهای رئیس دولت نهم از مرداد سال 84 تا مرداد سال 88 به این شرح است:

- آمریکا و قطر 4 بار
-ونزوئلا، سوریه و آذربایجان 3 بار
-چین، تاجیکستان، مالزی، عربستان، سنگال و ترکمنستان 2 بار
-افغانستان، گامبیا، بحرین، ارمنستان، عراق، پاکستان، سریلانکا، هند، ترکیه، کنیا، کومور، جیبوتی، سوئیس، روسیه، بولیوی، کوبا، نیکاراگوئه، اکوادور، سودان، امارات، عمان، بلاروس، الجزایر، کویت قزاقستان، اندونزی، ایتالیا و قرقیزستان نیز هر کدام یک بار.

احمدی نژاد همچنین در دور دوم ریاست جمهوری اش که از سال 88 شروع شد، بار دیگر و در اولین گام برای انجام سفر خارجی درست شبیه چهار سال پیش، رهسپار نیویورک شد تا پنجمین سفرش به آمریکا رقم بخورد.

او تا پایان دوره ریاست جمهوری اش ، 4 بار دیگر هم به نیویورک سفر کرد تا در پرونده سفرهای خارجی رئیس جمهوری که ادعا می کرد بیشتر از همه در ایران آمریکا ستیزی کرده است، 9 بار سفر به این کشور در طول 8 سال ثبت شود.

مجموع کل سفرهای احمدی نژاد در دور دوم ریاست جمهوری اش، که از مرداد سال 88 آغاز شد به این شرح است:
-سفر به آمریکا و ونزوئلا 5 بار
-ترکیه و تاجیکستان 4 بار
-برزیل، بولیوی، سوریه، چین، ازبکستان، پاکستان هر کدام 2 بار
-گامبیا، سنگال، دانمارک، ترکمنستان، زیمبابوه، افغانستان، اوگاندا، مالی، نیجریه، قطر، لبنان، قزاقستان، موریتانی، سودان ارمنستان، نیکاراگوئه، کوبا ، اکوادور، عربستان، کویت، اندونزی، ویتنام، مصر ، بنین، نیجر، غنا، روسیه ، عراق نیز یک بار.

در میان این کشورها به لحاظ مسافت هوایی، باکو پایتخت کشور آذربایجان با 550 کیلومتر نزدیکترین مقصد و کارکاس پایتخت ونزوئلا با حدود 12 هزار کیلومتر فاصله نیز دورترین مقصدی بود که احمدی نژاد در این مدت به آنها سفر کرد. لازم به گفتن است که در محاسبه این مسافت ها خط مستقیم میان دو نقطه لحاظ شده است. از سویی رئیس دولت های نهم و دهم برخی از این سفرها را به صورت بازدید از چند کشور در قالب یک سفر انجام داد.

 حال اگر بخواهیم کل مسافت طی شده در این 118 سفر را با در نظر گرفتن میانگین 4 هزار کیلومتر برای هر سفر محاسبه کنیم،  کل مسافتی که او در این مدت به وسیله هواپیما طی کرد به صورت "حدودی" به 470 هزار کیلومتر می رسد. این میزان البته تنها مسافت طی شده برای رفتن به این کشورها بود. حالا اگر همین میزان را برای بازگشت به کشور نیز حساب کنیم احمدی نژاد در این مدت 940 هزار کیلومتر مسیر هوایی را در این مدت طی کرده است.

 از سویی اگر میانگین سرعت حرکت هواپیما در این سفرها را 750 کیلومتر در هر ساعت  حساب کنیم، به این نتیجه می رسیم که احمدی نژاد در این هشت سال دست کم 1253 ساعت معادل 52 شبانه روز تمام را در آسمان کشورهای خارجی و در حال پرواز سپری کرد.

همچنین در محاسبه ای دیگر برای تعداد روزهایی که احمدی نژاد در این سفرها و خارج از ایران طی کرد، با توجه به اینکه برخی از سفرهای رئیس دولت تا 9 روز نیز طول کشید و برخی دیگر نیز سفرهایی دو روزه بود، این رقم به دست می آید: اگر میانگین 3 روز برای هر سفر محاسبه کنیم احمدی نژاد برای انجام این 118 مسافرت خارجی در مجموع در حدود 354 روز یعنی در حدود یک سال از هشت سال ریاست جمهوری خود را خارج از ایران به سر برده است.

سفرهای استانی
احمدی نژاد در طول هشت سال ریاست جمهوری خود، نه تنها حدود یک سال را در حال انجام سفرهای خارجی گذراند بلکه، بخش زیادی از مابقی وقتش را هم در حال سفر به گوشه و کنار ایران گذراند. بر اساس آمار و ارقام موجود او در این مدت به 31 استان کشور چهار دوره سفر استانی انجام داد، یعنی او دستکم در این مدت به هر استان 4 بار سفر کرد. او البته غیر از سفرهای رسمی استانی، چندین بار نیز به برخی شهرها و استان های کشور برای افتتاح یا بازدید از برخی پروژه ها سفر کرد.

 
اما اگر بخواهیم برای محاسبه حدودی مسافت کل و میزان ساعات پروازی انجام گرفته در طول همه سفرهای استانی احمدی نژاد به عددی  نزدیک به آنچه در واقعیت انجام شد برسیم، همان میانگین چهار بار سفر به هر استان را در نظر می گیریم.

بر همین اساس نیاز داریم برای این 4 بار سفر  به هر استان که در مجموع 124 سفر می شود میانگین مسافتی را لحاظ کنیم، شهر بندرعباس مرکز استان هرمزگان با فاصله 1518 کیلومتر از تهران دورترین فاصله از پایتخت را دارد. نزدیکترین مرکز استان به پایتخت نیز شهر کرج مرکز استان البرز بود که با تهران تنها 49 کیلومتر فاصله داشت.

فاصله مراکز استان های کشور با تهران به این شرح است، اراک 310 کیلومتر، اردبیل 598 ، ارومیه775، اصفهان 446، اهواز 976، ایلام 694 ، بجنورد 729، بندر عباس 1518، بوشهر 1054،  بیرجند 1186، تبریز 620، خرم آباد 653، رشت 332، زاهدان 1497، زنجان  329، ساری  248، سمنان 218،  سنندج  511 ، شهرکرد 549، شیراز 931 ،قزوین   152، قم ، کرج  49، کرمان 989، کرمانشاه 526 ، گرگان  382، مشهد 895، همدان 342، یاسوج 773 و یزد 628 کیلومتر. با این حال مرور خبرها نشان می دهد احمدی نژاد برای رسیدن به همه این استان ها از راه هوایی استفاده کرد و برای انجام همه آنها یا با هواپیما سفر کرده یا با هلیکوپتر.

حال اگر برای این 31 استان میانگین فاصله 600 کیلومتری از تهران را محاسبه کنیم احمدی نژاد در این 124 سفر استانی در مجموع 148 هزار و 800  کیلومتر مسافت هوایی را در داخل کشور برای رفتن به مراکز استان ها و بازگشت به تهران پیمود. حال اگر میانگین سرعت هواپیما در هر ساعت را همان 750 کیلومتر حساب کنیم مشخص می شود او در این هشت سال 198 ساعت برابر با حدود 8  روز کامل را در آسمان کشور و در حال پرواز گذرانده است (این اعداد تقریبی است).

آمار و ارقام محاسبه شده در این گزارش نشان می دهد، رئیس دولت های نهم و دهم در مدت هشت سال گذشته دست کم یک میلیون و هشتاد هزار کیلومتر مسافرت هوایی انجام داده است.

اطلاعی در دست نیست که محمود احمدی نژاد پیش از دوره ریاست جمهوری خود چه مقدار به مسافرت با هواپیما علاقمند بود و آیا به خارج از کشور مسافرتی داشته است یا خیر. اما با این حال او در دوره هشت ساله ریاست جمهوری خود به لحاظ انجام سفرهای خارجی و داخلی از خود رکوردی به جا گذاشته است که بعید به نظر می رسد تا سال های سال هیچ رئیس جمهور یا مسئول دیگری در ایران به آن دست پیدا کند. حال این سفرها برای ملت ایران دستاوردی داشته است یا خیر ، موضوعی است که پرداختن به آن مجالی دیگر می طلبد و البته قضاوت با خود مردم./عصرایران

عمر سیاسی محمود احمدی نژاد در نظام جمهوری اسلامی ایران پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 به پایان می رسد

آینده سیاسی احمدی نژاد ازدید زیبا كلام

صادق زیباکلام گفت: عمر سیاسی محمود احمدی نژاد در نظام جمهوری اسلامی ایران پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 به پایان می رسد

عصر ایران، صادق زیباکلام معتقد است عمر سیاسی محمود احمدی نژاد در نظام جمهوری اسلامی ایران پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 به پایان می رسد. او در تحلیل آینده سیاسی احمدی نژاد، احتمال شکل گیری ائتلاف احمدی نژاد و هاشمی را به شدت رد می کند و امکان تاسیس حزب از سوی احمدی نژاد و یا ریاست وی بر مجلس دهم را نیز منتفی می داند. در این گفتگو، آینده سیاسی احمدی نژاد از زوایای گوناگون بررسی شده است.

در سال 1390 حوادثی رخ داد که به خروج محمود احمدی نژاد از کانون قدرت نظام سیاسی ایران منجر شد. به نظر شما، این امر چه تاثیری در آینده سیاسی احمدی نژاد خواهد داشت؟

حوادثی که در اردیبهشت ماه سال 90 رخ داد، یعنی عزل و نصب وزیر اطلاعات و قهر یازده روزه احمدی نژاد، هنوز برای من معماست. من نمی دانم احمدی نژاد با چه فکری به آن خانه نشینی یازده روزه رفت. او در آن یازده روز به نحو محسوسی جایگاهش را از دست داد و هیچ نفعی نصیبش نشد.

اگر احمدی نژاد بی دردسر می پذیرفت که مصلحی وزیر اطلاعات بماند، او هم اکنون نیز قدرت زیادی داشت. ما نباید فراموش کنیم که احمدی نژاد تا پیش از آن ماجرا، قدرت بسیار زیادی داشت. آن قهر یازده روزه، نتایجی فاجعه بار برای احمدی نژاد داشت.

بنابراین جا دارد که این سوال را از احمدی نژاد بپرسیم که چرا آن کار را انجام دادی؟! شاید احمدی نژاد فکر می کرد که اگر قهر کند، خیلی ها به طرفداری او به خیابان ها می ریزند و همان حوادث پس از 22 خرداد 88 رخ می داد. شاید فکر می کرد اقشار و لایه های حزب اللهی و محروم جامعه از او حمایت می کنند.

البته موقعیت احمدی نژاد پیش از اردیبهشت ماه سال 90 تا حدی متزلزل شده بود. یعنی شاید احمدی نژاد برای جلوگیری از ادامه روند تزلزل موقعیتش خواست حركتی كرده باشد.

نه، من اصلاً با شما هم عقیده نیستم. مشکل رحیم مشایی همیشه وجود داشت. اگر یادمان باشد، مدتی پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 88، احمدی نژاد محسنی اژه ای را از کار برکنار کرد و آب هم از آب تکان نخورد. محسنی اژه ای سال ها مستقیماً با حکم ولی فقیه قاضی شرع بود. برکناری او قدرت زیادی می خواست و احمدی نژاد این کار را انجام داد.

ولی روند حوادث از اواخر سال 89 به گونه ای بود که احمدی نژاد خودش در آغاز سال 90 فهمیده بود که به تدریج آن جایگاه قبلی را از دست می دهد.

این حرف از یک جهت درست است. یعنی به واسطه حضور رحیم مشایی و بعضی از موضع گیری های خود احمدی نژاد، اصطکاک هایی بین احمدی نژاد و کانون های قدرت وجود داشت ولی احمدی نژاد در اردیبهشت پارسال هنوز 90 درصد قدرتش را در اختیار داشت.

بالاخره نفرمودید که خروج احمدی نژاد از کانون قدرت، چه پیامدهایی برای خود او می تواند داشته باشد.

در آن یازده روز، به نظر من، قدرت احمدی نژاد به سی چهل درصد افت کرد. بعد از آن هم این روند نزولی ادامه داشت. یعنی این طور نبوده که آب رفته به جوی بازگردد. حالا سوال اساسی این است که آینده احمدی نژاد چه می شود؟ آیا نظام در برابر احمدی نژاد می ایستد و قصه بنی صدر تکرار می شود یا اینکه احمدی نژاد می پذیرد که دیگر جایگاهی ندارد و باید قدرت و موقعیت سابقش را واگذار کند؟

احمدی نژاد قطعاً می داند که اگر اوضاع به همین منوال پیش برود، قدرت و نفوذش در این نظام حتی از خاتمی هم کمتر می شود. برای اینکه نظام تصمیم گرفت که خاتمی را به کل کنار نگذارد و حتی عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام به خاتمی پیشنهاد شد؛ اگر چه خاتمی آن سمت را نپذیرفت.

اما با این روندی که ما شاهدش هستیم، من فکر می کنم که احمدی نژاد پس از پایان ریاست جمهوری اش حتی ممکن است از عضویت در دانشگاه علم و صنعت هم كنار گذاشته شود! و یا اجباراً بازنشسته شود!

به نظر شما ممکن است احمدی نژاد در یک سال و نیم آینده عزل شود؟

مشکل فقط این نیست که احمدی نژاد از تیر ماه 92 دیگر هیچ سمتی نخواهد داشت. مشکل عمیق تر از این حرفهاست. ظاهراً بسیاری از نزدیکان و اطرافیان احمدی نژاد پرونده های جدی ای در قوه قضاییه دارند.

یعنی با تیم سیاسی او تسویه حساب می شود؟

بله. من فکر می کنم چنین روندی آغاز خواهد شد.

اگر احمدی نژاد یک سال و نیم آینده را بدون مشکل تراشی سپری کند، فکر نمی کنید چنین تسویه حسابی هم منتفی شود؟

نظام با خود احمدی نژاد کاری نخواهد داشت ولی قطعاً به سراغ اطرافیان احمدی نژاد می رود تا به همه نشان دهد با کسی تعارف ندارد و در پی اجرای عدالت است.

نفرمودید در چه صورت ممکن است خود احمدی نژاد عزل شود؟

اگر با همین وضع پیش برویم، بعد از انتخابات ریاست جمهوری آینده، برای خود احمدی نژاد مشکلی پیش نمی آید. حداکثر ممکن است در دانشگاه علم و صنعت اجباراً بازنشسته شود. اما احمدی نژاد کمابیش این چیزها را حدس می زند.

بنابراین سوال این است که آیا او تسلیم شده و چنین آینده ای را قبول کرده یا اینکه در پی تمهید شرایطی است که بتواند وارد یک معامله شود. من فکر می کنم احمدی نژاد به دنبال چنین فرمولی خواهد رفت.

معامله بر سر چه چیزی؟

معامله بر سر مصونیت اطرافیانش و حفظ جایگاهی برای خودش. یعنی اینکه همه چیز را از دست ندهد.        

یعنی احمدی نژاد قید مطالبات حداکثری اش را می زند و به حداقل ها رضایت می دهد؟ یعنی مثل هاشمی که با تیمش در مجمع تشخیص مصلحت نظام است، او هم با تیمش به گوشه ای از نظام برود؟

بله، تقریباً. و من فکر می کنم احمدی نژاد کارت هایی هم برای بازی کردن دارد. ظاهراً بزرگترین کارتش هم این است که در یک سال و نیم جنجال آفرینی هزینه دار نكند. یعنی نظام از احمدی نژاد انتظار دارد که این زمان باقی مانده را هم به آرامی سپری کند تا کار به استیضاح و برکناری احمدی نژاد نکشد.

به هر حال مشخص است که نظام نمی خواهد احمدی نژاد به سرنوشت بنی صدر دچار شود. هر چند که در رویارویی همه جانبه نظام و احمدی نژاد، نظام برنده می شود و احمدی نژاد در این نزاع قدرتی ندارد، اما اصولگرایان نمی خواهند چنین تقابلی شکل بگیرد. بنابراین سقوط احمدی نژاد، سقوط سیاسی و اخلاقی اصولگرایان است.

اصولگرایان تا اردیبهشت امسال درد و بلای احمدی نژاد را می کوبیدند بر سر خاتمی و هاشمی و اصلاح طلبان و ملی مذهبی ها. حالا اگر احمدی نژاد یکباره عزل شود و اصولگرایان رای به بی کفایتی سیاسی او بدهند، این برای اصولگرایان خیلی گران تمام می شود.

اما اینکه چنین اتفاقی می افتد یا نه، تا حد زیادی در گرو عملکرد خود احمدی نژاد است. این احمدی نژاد است که می تواند کار را به رویارویی همه جانبه بکشاند و یا دم فروبندد و اجازه دهد این یک سال و اندی هم بگذرد.

اگر احمدی نژاد با همین رویه ای که در آخرین جلسه سوال از رئیس جمهور در پیش گرفت، پیش برود، اصولگرایان او را تحمل می کنند؟

احمدی نژاد در جلسه سوال از رئیس جمهور ، مجلس را به سخره گرفت ولی این کارها به نظر من، برای اصولگرایان قابل تحمل است.

یعنی اصولگرایان این ضرر حداقلی را می پذیرند؟

بله. به هر حال احمدی نژاد از این ضرر و زیان ها وارد خواهد کرد. اما اگر احمدی نژاد کار را به رویارویی با نظام نرساند، این یک امتیاز برای او خواهد بود.     

به نظر شما ، سناریوی پوتین – مدودف دیگر منتفی شده است؟

بله، آن سناریو الان دیگر منتفی است. این سناریو قبلاً به صورت جدی مطرح بود ولی واقعه اردیبهشت 90 این سناریو را منتفی کرد. یعنی اصولگرایان دیگر به هیچ وجه اجازه اجرای چنین سناریویی را نخواهند داد.

ولی به هر حال خود احمدی نژاد احتمالاً کاندیدایی برای انتخابات ریاست جمهوری آتی دارد. آیا خود او هم دیگر به اجرای این سناریو فکر نمی کند؟

خود احمدی نژاد قطعاً این سناریو را در سر می پروراند ولی الان دیگر خود او هم می داند که این سناریو قابل اجرا نیست.

احتمال دارد احمدی نژاد در یک سال آینده، به سمت ائتلاف با هاشمی رفسنجانی و اصلاح طلبان برود؟

نه، این ائلاف غیرممکن است.

چرا؟

برای اینکه نه هاشمی احمدی نژاد را قبول می کند ، نه اصلاح طلبان.

ولی انگار احمدی نژاد مستقیم و غیرمستقیم پیغام هایی برای هاشمی فرستاده است.

احمدی نژاد دو هزار پیغام و پسغام هم برای هاشمی فرستد بی فایده است. احمدی نژاد حاضر نشد حکم ریاست فرهاد دانشجو بر دانشگاه آزاد را امضا کند. خیلی ها معتقدند که این کار او، در واقع پیامی بود برای هاشمی. برخی هم معتقدند که معرفی جاسبی از سوی احمدی نژاد برای عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی، پیام دیگری برای هاشمی بود.

ولی هاشمی نشان داده که اهل سازش و ائتلاف است. هاشمی در انتخابات مجلس ششم در برابر اصلاح طلبان بود و در انتخابات سال 88 در کنار آنها.

برای اینکه اصلاح طلبان پایگاه اجتماعی گسترده دارند که بخشی از آن پایگاه با پایگاه اجتماعی هاشمی مشترک است.

الان هم احمدی نژاد در تلاش است تا اقشار و طبقات مدرن جامعه ایران را با شعارهای ملی گرایانه اش جذب کند؟

این کار نشدنی است. هاشمی رفسنجانی می توانست با اصلاح طلبان بر روی یک پلت فرم سیاسی به توافق برسد زیرا پایگاه اجتماعی مشترک داشتند.

بهترین گواه این مدعا، همان ده میلیون رای هاشمی در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری سال 84 است. اما اصلاح طلبان و هاشمی، به هیچ وجه پایگاه اجتماعی مشترک با احمدی نژاد ندارند. پایگاه اجتماعی عمده احمدی نژاد، اقشار و لایه های روستایی و کم در آمد است که به دلیل هزینه های مالی ای که احمدی نژاد صرف آنها کرده است، حامی او هستند.

حالا اگر سید حسن خمینی کاندیدای مورد حمایت هاشمی و اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 باشد. هاشمی و اصلاح طلبان نیروهای اجتماعی شان را به نفع سید حسن بسیج کنند و احمدی نژاد هم به آنها بگوید روستاییان و طبقات محروم شهری را به نفع سید حسن خمینی بسیج می کند. آیا در این صورت ائتلاف با احمدی نژاد به نفع هاشمی نیست؟

نه، نه! چنین ائتلافی نه از سوی هاشمی صورت می گیرد و نه از سوی اصلاح طلبان. به نظر من، احمدی نژاد همین امروز هم اگر کاندیدای ریاست جمهوری شود، بین ده تا پانزده میلیون رای خواهد داشت. یعنی همین طبقات و اقشار محروم و روستایی، به او رای می دهند. اما هاشمی رفسنجانی به چنین ائتلافی تن نخواهد داد زیرا این ائتلاف، در حقیقت هاشمی را مستقیماً در برابر رهبری قرار می دهد.

هاشمی هیچ اعتقادی به تقابل با رهبری ندارد. او در گذشته این کار را نکرده و در آینده هم چنین نخواهد کرد. هاشمی معتقد است رهبری به عنوان ولی فقیه و عمود خیمه نظام باید حفظ و تقویت شود. بنابراین هاشمی به چنین ائتلافی که در برابر کاندیدای مد نظر رهبری قرار می گیرد، روی خوش نشان نمی دهد.

مگر سال 88 هاشمی از میرحسین موسوی حمایت نکرد؟

حمایت از کاندیدای مد نظر احمدی نژاد با حمایت از میرحسین موسوی فرق دارد. برای اینکه ائتلاف با احمدی نژاد، معنایش ائتلاف نیروهای اجتماعی هاشمی و اصلاح طلبان با نیروهای اجتماعی احمدی نژاد است و این معنایی جز تقابل آشکار با رهبری ندارد. هاشمی چنین کاری نخواهد کرد. اصلاح طلبان هم چنین نمی کنند زیرا آنها اساساً هیچ وجه اشتراک سیاسی و فکری ای با احمدی نژاد ندارند.

احتمال دارد احمدی نژاد پس از پایان دوران ریاست جمهوری اش از کشور خارج شود؟

فکر نمی کنم احمدی نژاد چنین کاری بکند.

ممکن است احمدی نژاد پس از اتمام ریاست جمهوری اش حزب تاسیس کند؟

احمدی نژاد رویه کار تشکیلاتی و حزبی و سازمان یافته را ندارد. او در این هفت سال نشان داده است که فقط می تواند فعالیت سیاسی توده انگیزانه داشته باشد.

نمی توان یک حزب فراگیر توده ای بزند؟

تاسیس حزب فراگیر توده ای با جلب حمایت توده ها فرق می کند. حزب به هر حال مستلزم کار تشکیلاتی است که این کار اصلاً با سلول های بدن احمدی نژاد سنخیت ندارد! احمدی نژاد عادت دارد بگوید و دیگران در برابرش انقیاد و  حرف شنوی داشته باشند.

چقدر محتمل می دانید احمدی نژاد در انتخابات مجلس دهم شرکت کند؟

ممکن است احمدی نژاد چنین کاری بکند و اگر کاندیدای نمایندگی مجلس شود، قطعاً رای هم خواهد آورد.

یعنی ممکن است احمدی نژاد در اواسط دهه 1390 رئیس مجلس ایران باشد؟

نه، برای اینکه کار کردن در مجلس، شما باید اهل بده بستان و فراکسیون باشید. یعنی باید کار تشکیلاتی بکنید و احمدی نژاد نمی تواند چنین کاری بکند.

حالا فارغ از اینکه او می تواند یا نمی تواند چنین کاری کند، اصلاً اجازه داده می شود که او رئیس مجلس شود؟

به فرض که چنین اجازه ای هم داده شود و نمایندگان مجلس دهم احمدی نژاد را به عنوان رئیس مجلس انتخاب کنند، باز هم احمدی نژاد نمی تواند رئیس مجلس باشد؛ چرا که شیوه کار احمدی نژاد این است که من می گویم و شما گوش کنید! احمدی نژاد نه می تواند کار حزبی بکند و نه می تواند رئیس مجلس باشد؛ زیرا همه این ها لازمه اش کار توانایی کاز سازمانی است.

با این حساب به نظر شما، عمر سیاسی احمدی نژاد در جمهوری اسلامی تمام شده است؟

بله، عمر سیاسی احمدی نژاد را باید تمام شده دانست. اگر در این یک سال و اندی، اتفاق خاصی نیفتد، احمدی نژاد تا یکی دو سال پس از ریاست جمهوری اش، به عنوان چهره ای محبوب که  برای توده های محروم و پابرهنه ها و روستاییان کار کرد و به دهاتشان رفت و برای آنها لوله کشی آب کرد و به آنها یارانه داد، در خاطره آنها باقی می ماند.

شما احمدی نژاد را یک سیاستمدار باهوش می دانید؟

احمدی نژاد آدم باهوشی است اما لازمه کار سیاسی، فقط هوش بالا نیست بلکه شما باید ویژگی های دیگری هم داشته باشید که به نظر من احمدی نژاد آن ویژگی ها را ندارد.

آیا احمدی نژاد که با این هوشش از استانداری اردبیل به ریاست جمهوری رسیده است، نمی تواند راهی برای برون رفت از شرایط نامطلوب کنونی اش پیدا کند تا عمر سیاسی اش به پایان نرسد؟

اینکه احمدی نژاد از استانداری اردبیل به ریاست جمهوری رسید، تا حدی محصول توانایی و استعداد و هوش ذاتی این آدم بوده است. اما علاوه بر این، روند تحولات سیاسی و اجتماعی جامعه و بویژه ظهور احمدی نژاد در زمان مناسب نیز در این برآمدن نقش موثر داشت.

اصولگرایان در سال 84 برای زدن هاشمی و اصلاح طلبان به کسی چون احمدی نژاد نیاز داشتند. اصولگرایان به توده انگیزی احمدی نژاد نیاز داشتند و همین نیازاصولگرایان به ابزاری برای کوبیدن هاشمی و اصلاح طلبان، موجب شد که احمدی نژاد بشود احمدی نژاد.

ممكن ست پس از مرداد ماه 92 عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام به احمدی نژاد پیشنهاد شود ؟

به نظر من حوصله رفتن به مجمع و بحث کردن با دیگران را ندارد؛ چون احمدی نژاد روشش این است که بگوید و دیگران اجرا کنند./فردانیوز