ابهام در رفت ؛ تردید در برگشت: مشایی کجاست؟

 

 

 

وقتی محمود احمدی نژاد در روز 28 شهریور ماه از پاویون فرودگاه مهرآباد گذر کرد و سوار هواپیمای قدیمی دولت شد ، مهم ترین خبری که  مخابره شد این بود:‌ اسفندیار رحیم مشایی هم با رئیس جمهور راهی نیویورک شد.

این خبر از آن نظر مهم بود که پیش از این  ،‌ شایعاتی مبنی بر ممنوع الخروج بودن مشایی بر سرزبان ها بود و حتی سخن از دستگیری گفته می شد.

اینک اما با برگشتن احمدی نژاد ،‌ شایعه ای قوی تر و البته مستند به قرائن و شواهد در محافل سیاسی و رسانه ای وجود دارد:‌"مشایی برنگشته است."

این خبر ابتدا همزمان با خروج هیات ایرانی از نیویورک منتشر ولی ساعاتی بعد، برخی رسانه ها مدعی شدند که مشایی در موریتانی با احمدی نژاد است اما هیچ فیلم یا تصویری از حضور مشایی در موریتانی منتشر نشد تا این که رئیس جمهور به تهران بازگشت اما هیچ کدام از کسانی که به استقبال او رفته بودند ، از جمله عکاسان و خبرنگاران ،‌ کسی به اسم اسفندیار رحیم مشایی را همراه او ندیدند تا شایعه بازنگشتن مشایی جدی تر از همیشه تقویت شود و البته دولتی ها هم در این باره سخنی نگفتند!

این در حالی است که اگر مشایی برگشته است ، با توجه به شایعات سنگینی که درباره عدم بازگشت او وجود دارد ، دفتر ریاست جمهوری می توانست عکس یا خبری که دال بر حضور او در ایران باشد ، منتشر نماید ، اما حتی در تصاویر بازگشت احمدی نژاد نیز کوچک ترین اثری از رئیس دفترش نبود ، گو این که اساساً مشایی در هواپیمای بازگشت حضور نداشته است!

اما نکته ای که در این میان مغفول مانده ، تردید درباره اصل رفتن مشایی به آمریکاست. این که گفته می شود مشایی رفته و برنگشته ، سخنی است اما سخن دیگر آن است که آیا مشایی اصلاً به این سفر رفته بود؟ این سوال وقتی جدی تر می شود که بدانیم تا آخرین روز قبل از سفر ، همه خبرها از نرفتن او حکایت داشتند و حتی خودش نیز اعلام کرد که نمی رود ، در روز سفر نیز هیچ عکسی از او در فرودگاه مهرآباد منتشر نشد و تنها اعلام شد که مشایی دور از چشم عکاسان سوار هواپیما شده است!

سوال اینجاست که اگر قرار بود مشایی برود و خبرش هم اعلام شود و همه بدانند ، چرا عکسی از رفتنش منتشر نکردند و گفتند که دور از چشم عکاسان سوار هواپیما شده است؟!

آیا مشایی به نیوریوک رفته بود؟ اگر رفته بود آنجا چه کار می کرد که هیچ خبری حتی در یک حد یک تیتر هم از او منتشر نشد ؟ و باز ، اگر رفته بود (که فرض را بر رفتنش می گذاریم) آیا برگشته است؟ انگار که مشایی همانند ارواح و اجنه در این سفر نامرئی بوده است!

آیا دفتر ریاست جمهوری وظیفه خود نمی داند در این باره پاسخگو باشد؟!.../تحلیل:عصرایران

ویدیو مرتبط :
افشاگری دکتر قدیری ابیانه علیه رحیم مشایی و بر هم زدن جلسه توسط حامیان مشایی.

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

مشایی برگشت؛ احمدی‌نژاد تولدت مبارک!

اخبار سیاسی - مشایی برگشت؛ احمدی‌نژاد تولدت مبارک!

 

مشایی بازگشت؛ آن هم در روز تولد محمود احمدی‌نژاد. شاید این بازگشت به عرصه، هدیه‌ای به رئیس‌جمهور سابق باشد که به دلیل همراهی مشایی با او بسیار سخن شنید اما جز در ماه‌های پایانی دولت، هیچ‌گاه حاضر نشد مشایی در قاب تصویر با او نباشد. این یک تعبیر رسانه‌ای نیست بلکه حقیقت است.

 

تیم احمدی‌نژاد مدتهاست که فعالیت انتخاباتی خود را از سر گرفته است و به نظر می‌رسد مهره اصلی این جریان کسی جز یار وفادار و قابل اعتماد احمدی‌نژاد نباشد؛ نشان این ادعا تلاش برای توجیه اظهارات وی پس از سالها سکوت است.

 

پرواضح است که طرح چنین موضوعی که دیگر برای افکار عمومی دارای آنچنان اهمیتی نیست که شماره نخست نشریه الکترونیکی «حامیان محمود احمدی‌نژاد» به این موضوع اختصاص داده شود. مطلبی با عنوان «نیمه پنهان گزاره دوستی با مردم اسرائیل» به بازخوانی اظهارات اسفندیار رحیم‌مشایی درباره رژیم صهیونیستی پرداخته است و این یعنی بازگشت وی به عرصه سیاست یا پایان سکوت مشایی!

 مشایی بیش از همه زیر ضربه!
این نشریه الکترونیکی نوشته است: «اسفندیار رحیم مشایی از همه یاران احمدی‌نژاد بیشتر زیر ضربه بود. پروژه تخریب چهره مهندس مشایی که از همان روزهای آغازین دولت نهم با سناریوسازی‌های پیاپی از ماجرای رقص در ترکیه و پایان اسلام گرایی آغاز شد و در تابستان داغ 1387 با ماجرای گزاره «دوستی با مردم اسرائیل» به اوج خود رسید، یکی از موضوعاتی است که بازخوانی آن را در این دوران لازم می‌نماید. در این مسیر هرچه تلاش شد تا سکوت مهندس مشایی را بشکنیم و او را از سایه انزوای خود خواسته به کنشگری و سخنوری وادار کنیم با در بسته روبرو شدیم و ناکام ماندیم.

 

با این حال بر آن شدیم که با مراجعه به سخنان پیشینی مهندس مشایی در تشریح نیت و ذهنیت وی درباره «گزاره دوستی با مردم اسرائیل»، نیمه پنهان این گزاره را به سهم خود واکاوی کنیم. این بررسی و واکاوی در شرایط کنونی کشور که بسیاری از گرد و غبارها در فضای سیاسی کشور فرو نشسته و نتیجه غایی بسیاری از اقدامات تخریبی علیه دولت قبل در ظهور و قدرت‌یابی جریان‌های سیاسی به حاشیه رانده شده، عیان گردید، اهمیتی مضاعف می‌یابد تا مفهوم و معنای غوغاسالاری و هیاهو بر سر هیچ و پوچ را بهتر دریابیم.

 

آنچه در ادامه می‌خوانید پرس وجوی ما در سخنان گذشته مهندس اسفندیار رحیم مشایی است که بر اساس سوالات خود، متون متناسب را گزینش کرده ایم: «دوستی با مردم اسرائیل» گزاره‌ای بود که از سال87 دستاویز حمله به شما بود و سیاسیون و رسانه‌ها ، شما را به «اسرائیل‌گرایی» متهم می‌کردند. مایلیم در آغاز این گفت‌وگو نظر شما را درباره این فضای ایجاد شده یکبار دیگر با هم مرور کنیم.

 تعریف مشایی از ماهیت رژیم صهیونیستی
مشایی: رژیم غاصب صهیونیستی از نظر ما هیچ مشروعیتی ندارد و همواره بر این اصل‏ تاکید داریم. مردم ما رژیم اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناسند، چون‏ این رژیم مشروع نیست و مبتنی بر تجاوز و ظلم و ستم است. کسی به این نظام رای نداده و توسط مردم فلسطین انتخاب نشده‏ و در حقیقت اسرائیل به مردم فلسطین و منطقه تحمیل شده است.

 

عمده مردم سرزمین‌های اشغالی با تفکر صهیونیست‌ها مخالف‏ هستند و حتی بخش اعظم مردم یهودی آنجا صهیونیست نیستند، بخش عمده‏ ساکنان این سرزمین‌ها، مسلمان، مسیحی، یهودی و پیروان ادیانی هستند که‏ تفکر صهیونیست را به رسمیت نمی‌شناسند.مفهوم اصلی سخنرانی من این بود که ملت بزرگ ایران ملت شایسته‌ای است و ما افتخار می‌کنیم که‏ دشمنی و دوستی با این ملت، یک شاخصه است. دوستان ما مردم همه کشورها هستند حتی اغلب کسانی که در سرزمین‏‌های اشغالی زندگی می‌کنند، یعنی آنجا که دولت غاصب اسرائیل ادعای حکومت‏ دارد (دولت! غاصب اسرائیل)، بسیاری از مردمانش دوستدار مردم ایران هستند.

 

یادتان باشد بخش مهمی از مردمی‏ که در سرزمین‌های اشغالی هستند فلسطینی‌اند که به سربازان اسرائیلی سنگ‏ می‌زنند. البته به لحاظ دیپلماسی ملت با‏ مردم متفاوت است و من همواره اعلام کرده‌ام با تمامی مردم جهان حتی مردم‏ این سرزمین نیز دوست بوده و دشمنی نداریم. چنانچه تفسیرهای انجام شده در مورد صحبت‌های من درست باشد‏، شعار مرگ بر اسرائیل نیز به منزله به رسمیت شناختن رژیم غاصب اسرائیل‏ است.

افتخار ایرانیان دوستی با تمامی مردم جهان است که‏ مردم ساکن در سرزمین تصرف شده توسط رژیم غاصب اسرائیل نیز شامل آن می‏‌شود. دوستی با مردم جهان افتخار ملت صلح‌دوست ایران است که این‏ امر را همیشه و در دوره‌های مختلف تاریخ نشان داده‌اند. بحث من دوستی با مردم جهان از جمله مردم‏ ساکن در سرزمین تصرف شده از سوی این رژیم غاصب از جمله مسلمانان، یهودیان‏ و دیگر ادیان الهی ساکن در آن بود....

 

اینکه ما می‌گوییم اسرائیل از صفحه روزگار‏ محو می‌شود، مانند یک خبر است که به زودی اتفاق می‌افتد و ما شاهد منطقه‏ و جهانی خواهیم بود که رژیم اسرائیل در آن حضور ندارد.همانگونه که بارها گفته‌ام رژیم اسرائیل مرده است و‏ اینها فقط دارند تشییع جنازه این مرده را عقب می‌اندازند، امروز جایگاه‏ این رژیم غاصب مخدوش است و فلسفه وجودی آن از بین رفته است.

 جنگی با اسرائیل نداریم!
می‌خواهند با تهدید و هیاهو، مرگ حقیقی رژیم صهیونیستی را مخفی کنند،‏ وحشت دارند و نمی‌توانند مرگ اسرائیل را اعلام کنند. چه کسی نمی‌داند‏ اسرائیلی که نتوانست حتی مقابل یک حزب بایستد، توان مقابله با ایران را‏ که امروز یک ابرقدرت منطقه‌ای است، ندارد.

 

مشکل آنها حضور پرشور ایران در منطقه و جهان‏ است، ما نمی‌توانیم اسرائیل را به رسمیت بشناسیم چون با منطق اسلام،‏ عدالت، ارزش‌های الهی و حتی حقوق‌بشر در تضاد است. البته ما جنگی با اسرائیل نداریم اما در صورت اقدامات نسنجیده،‏ چنان سیلی‌ای به آن خواهیم نواخت که صدای آن برای همیشه در تاریخ طنین‌انداز‏ باشد.

 اینطور تلقی می‌شد که این سخنان شما با سیاست‌های رسمی در تضاد است؟
مشایی: موضع نظام جمهوری اسلامی ایران در قبال رژیم اشغالگر قدس در عین قاطعیت‏ بسیار منطقی است. مخالفت صریح ایران با رژیم مذکور از ابتدای انقلاب‏ اسلامی مبتنی بر مبارزه با ظالم و دفاع از مظلوم بوده و در تمام دوران‏ گذشته به روشنی بیان و تعقیب شده و در آینده نیز قابل تغییر نیست. رژیم‏ مذکور فاقد مشروعیت سیاسی و قانونی است و از این رو امکان شناسایی و‏ رسمیت دادن به آن به کلی منتفی است.

 

سیاست کلی جمهوری اسلامی در این باب‏ روشن است. چنانچه مقام معظم رهبری بارها تصریح فرمودند که باید‏ با برچیده شدن رژیم نامشروع مذکور، امکان تعیین سرنوشت به مردم فلسطین‏ داده شده تا آنان اعم از مسلمان ومسیحی و یهودی و... خود آزادانه به‏ تعیین سرنوشت خویش اقدام و نظام سیاسی حاکم بر سرزمینشان را انتخاب‏ نمایند. این سیاست روشن اسلامی و انقلابی ایران است و همه دولت‌ها باید در همین چارچوب عمل کرده و تدابیر لازم را برای دفاع از حقوق حقه‏ مردم فلسطین اتخاذ نمایند.

 

مقام‏ معظم رهبری در تبیین راهبرد منطقی جمهوری اسلامی ایران جهت حل مسئله‏ فلسطین و در جهت تعیین تکلیف یهودیان و مسیحیان ساکن سرزمین‌های اشغالی ، ریختن آنان به دریا یا آتش زدن آنان را که از ناحیه برخی شخصیت‌های‏ سیاسی شهیر عرب مطرح شده است، با ذکر نام آنان، مطرود  دانستند.

  در واقع می‌توان گفت که شما یک استراتژی جدید در برخورد با پدیده نامشروع اسرائیل تدوین کرده بودید و تلاش کردید تا بین توده‌های ساکن در سرزمین‌های اشغالی و ساختار رژیم اشغالگر صهیونیستی تفکیک قائل شوید و نشان دهید که این رژیم از درون هم بدون پایگاه اجتماعی و مردمی است.

مشایی: امروز‏ براساس نظر کارشناسان، بسیاری از ساکنان غیرمسلمان سرزمین‌های اشغالی که عمدتا از‏ عناصر فقیر و ضعیف بوده و از نقاط مختلف دنیا و از جمله آفریقا و با‏ امیدهای واهی بدانجا کوچ داده شده‌اند نیز از داشتن امنیت و آرامش‏ مایوس و از رژیم منحوس مذکور ناراضی‌اند. مبارزه با ظلم وظیفه همگان است و یاری رساندن به ظالمان نیز مشارکت در‏ ظلم است. از این رو همه پشتیبانان صهیونیست‌ها در داخل و خارج سرزمین‌های‏ اشغالی، شریک جنایات صهیونیست‌ها بوده و بطور طبیعی مشمول مبارزه و جهاد‏ برای احقاق حق مبارزان فلسطینی و لبنانی و... در بازپس‌گیری سرزمین‏ اشغال شده خود هستند. در عین حال در مقام تبلیغ و ارشاد این صدای انقلاب‏ اسلامی ایران بلکه انقلاب جهانی اسلام است که با اعلام دوستی جهانی همگان را‏ به همراهی برای توسعه عدالت برای تحقق صلح پایدار جهانی فرامی‌خواند. بدیهی است در چنین مقامی در دنیا همه حق دارند این پیام را بشنوند تا‏ بلکه با رجوع به فطرت آن را باور کنند و به مکتب رحمت پیامبر خاتم( ص)‏ بگروند. رژیم منحوس علاوه بر عدم مشروعیت سیاسی از مقبولیت اجتماعی نیز‏ برخوردار نیست.

 سوءاستفاده و بلکه استفاده اجباری یا اکراهی رژیم از‏ بخش زیادی از مردم یهودی آن سرزمین نمی‌تواند هرگز مبنایی برای مقبول‏ جلوه دادن آن رژیم باشد و چنانچه پشتیبانی سیاسی و نظامی قدرت‌های بزرگ‏ از رژیم مذکور برداشته شود همگان خواهند دید که صهیونیست‌ها در همان‏ سرزمین تا چه اندازه حقیر و تنها باقی خواهند ماند. این نکته مهمی است که‏ توجه به آن یک ضرورت و استفاده از آن در جهت تفکیک در صفوف و تضعیف جبهه‏ دشمن نشان تدبیر و خردورزی در مبارزه است.

 

زیان ناشی از موجودیت رژیم‏ اشغالگر، فراگیر و جهانی است و ادامه ماندن آن به صلاح هیچکس جز صهیونیست‌‌های ضدبشریت نیست و خسارات ناشی از اراده صهیونیست‌ها پیش از هرکس متوجه‏ مردمی است که در سرزمین‌های اشغالی زندگی می‌کنند، از این رو مبارزه‏ جهانی با رژیم مذکور به نفع صلح جهانی و از جمله به صلاح همان مردم است.‏ بدیهی است که صلح امروز از طریق مبارزه مردم فلسطین و فردای پیروزی با‏ پذیرش حق انتخاب فلسطینیان اعم از مسلمان و مسیحی و یهودی در تعیین‏ سرنوشت خود میسر است.

 در این پازل تحلیلی موضوع ایجاد تردید در هولوکاست از سوی جناب دکتر احمدی‌نژاد را چگونه جایابی می‌کنید؟
 مشایی: طرح سوالات اساسی در‏ موضوع هولوکاست و پرده برداشتن از منویات صهیونیسم جهانی اثبات عدم‏ مشروعیت رژیم اشغالگر را در منظر جهانیان جلوه گر ساخت و بی پایگی و بی‏ اساس بودن ساختار آن را به ادبیاتی عالمگیر بدل کرد. بطوری که امروز‏ دامنه فهم جهانی از مکری تاریخی به شدت گسترش یافته و علاوه بر سرزمین‌های‏ اسلامی دیگر سرزمین‌ها را درنوردیده است و اکنون جهانیان دریافته اند که‏ چرا باید طرح هرگونه پرسشی نسبت به یک حادثه که در حدود 70سال گذشته‏ روی داده است، امروز موجب نگرانی شدید قدرت‌های فاسد باشد تا آن را جرم‏ دانسته و راه ورود پژوهشگران و اندیشمندان حقیقت‌یاب را درباره چند و‏ چون آن حادثه ببندند و اجازه گفت‌وگو در آن باب را به احدی ندهند.

 

آنان در‏ تمامی سالهای گذشته و بویژه پس از طرح تردید در ماهیت هولوکاست کوشیدند‏ تا با طرح اتهام واهی دشمنی ایران با یهودیان، اذهان را از کشف واقعیت‏ مکر خود منحرف سازند و بدین ترتیب به جای مشتی صهیونیست، جامعه بزرگتری‏ را در برابر مبارزان و مجاهدان حقیقت‌جو قرار داده و با سوءاستفاده از‏ نفوذ و قدرت یهودیان، هزینه‌های مبارزه با صهیونیسم را افزایش دهند.

اخبار سیاسی - آرمان