اخبار
2 دقیقه پیش | عکس: استهلال ماه مبارک رمضانهمزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ... |
2 دقیقه پیش | تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریموزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که میتواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام میشود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ... |
ابزار کهنه تندروها
اگر به نفع مردم تمام شود، میتوان گفت منافع مردم و منافع ملی سرلوحه کار نمایندهها خواهد بود اما باتوجه به رد صلاحیتهای گسترده که در این دوره از انتخابات مجلس شورای اسلامی شد و شاید بتوان گفت روندی بیسابقه را شاهد بودیم و کمی کار را برای اصلاحطلبان سخت کرد ولی آنها را مجبور کرد روی همان افرادی که تأیید صلاحیت شدهاند، برنامهریزی کنند و همین موضوع زمان زیادی از ما گرفت ولی ما به عنوان مجموعه اصلاحات در سراسر کشور، توانستیم نتیجه خوبی را از صندوقهای رأی بگیریم و با توجه به فضایی که درحالحاضر بر جامعه حاکم است، میتوان گفت، فضای مساعدی نیست و باید در مرحله دوم نیز مانند مرحله اول، اقدامات لازم را برای کسب کرسیهای بیشتر انجام دهیم که این امر نیز نیاز به حضور مردم در پای صندوقهای رأی دارد. مردم باید بدانند حضورشان برای تکمیل پروژه کار مجلس، تعیینکننده بسیاری از مسائل مملکت است.
به نظر میرسد، ممکن است در شهرهای کوچکتر ما شاهد مشارکت خوبی باشیم ولی در شهرهای بزرگتر طبیعتا نیازمند ایجاد حساسیت بیشتری نسبت به شهرهای کوچک خواهیم شد، به دلیل اینکه در شهرهای بزرگتر بیشتر کار ملی انجام میشود تا در شهرهای کوچک که همین موجب حساسیت بیشتر است و همین امر انتخابات دوره دوم را با مشکلات بیشتری روبهرو میکند.
باتوجه به اهمیتی که در دوره دوم انتخابات مشاهده میشود، امکان سنگاندازی و کارشکنی ازسوی برخی چهرهها و گروهها بیشتر از دوره اول به چشم میآید که باید درباره این موضوع با تدبیر بیشتری بیندیشیم.
سؤالی که بهوجود میآید این است، چرا این سنگاندازیها صورت میگیرد؟ که میتوان اینگونه جواب داد: این کارشکنیها ازسوی افرادی است که نمیخواهند مملکت پیشرفت کند و فقط میخواهند خودشان سود و نفع ببرند که ما هشت سال شاهد چنین روندی بودیم ولی مردم باید برای منافعشان و روندی که برای مدیریت کشور مطلوبتر است، همت کنند که اگر همت مردم نباشد، هیچگونه تغییری در اداره مملکت ایجاد نمی شود و حتی ممکن است آنچه تا الان هم بهدست آوردهایم، به شکلی با مشکلات و موانع سنگینی روبهرو بشود و آنها را نیز از دست بدهیم.
بااینحال باید در نظر داشت که تنها ابزاری که دولت در اختیار دارد، حمایت عمومی مردم است و اگر مردم فکر میکنند این روندی که دولت برای مدیریت پیش گرفته است، پاسخگوی نیازهای آنهاست، طبیعتا باید نقش خودشان را درانتخابات بیشتر بروز و ظهور بدهند تا دولت بتواند در برابر این موانع و سنگاندازیهای فعلی و بعدی مقاومت و از منافع مردم حفاظت کند و طبیعی است که جریان شکستخورده به هر شکلی تلاش میکند مشکلاتی را ایجاد کند و دولت باید خودش را آماده شرایط پیشرو بکند، اگرچه ابزاری که تندروها در دست دارند، ابزاری کهنهشده و بیاثر است و قطعا نتیجه معکوس دارد.
اخبار سیاسی - وقایع اتفاقیه
ویدیو مرتبط :
پلاستیک کهنه دمپایی کهنه میخریم، نون خشک بیار ...
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
رهایی از کار، آرزوی کودکان کهنه شده کار
کودکان آشنا با کار و رنج خیابان های هند، دولتی تشکیل داده اند تا به مردم و هم سالانشان درباره حقوق کودک آگاهی ببخشند. دولتی که نخست وزیری ۱۳ ساله دارد و همه ۳۸ وزیر آن را کودکان کار و خیابانی تشکیل می دهند که با کمک موسسه های غیردولتی از رنج کار رها شده اند.
این کودکان که تا چندی پیش، در اطراف خط آهن یا ایستگاه های اتوبوس پرسه می زدند و یا صبح تا شب به انجام کارهای طاقت فرسا ناچار بودند تا خوراک روزانه خود را درآورند، حالا تلاش می کنند تا برای کودکان کار، آموزش و آسایش فراهم کنند.
سوراج، نخست وزیر این دولت به همراه ۶۰ کودک دیگر که برخی وزیرند و دیگران مامورانی که به وزیرها کمک می کنند، پس از رهایی از کار، مدتی را در یک مرکز بازپروری در منطقه باهارایچ هند گذراندند و آموزش دیدند. پس از مدتی، آن ها دولت خود را تشکیل دادند، دولتی کامل با وزیران بهداشت، آموزش، ورزش، محیط زیست و فرهنگ. آن ها تلاش می کنند تا درباره حق کودکان برای زندگی، امنیت، رشد و مشارکت به جامعه آگاهی ببخشند.
اعضای این دولت مانند هر سیاست مدار دیگری، برای ترویج باورهای شان گردهمایی تدارک می بینند، سخن رانی می کنند و برنامه هایی برای آشنا کردن کودکان کار با حقوق شان برپا می کنند.
این کوشندگان کوچک حقوق بشر امیدوارند با آگاهی بخشیدن به کودکان کار آن ها را تشویق کنند تا به سازمان های حمایت از کودکان کار بپیوندند و به مدرسه بروند تا بتوانند آینده بهتری برای خود بسازند، زیرا به باور این کودکان: "تا زمانی که همه کودکان از کار رها نشوند، هیچ کودکی آزاد نیست."