اخبار


2 دقیقه پیش

عکس: استهلال ماه مبارک رمضان

همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ...
2 دقیقه پیش

تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریم

وزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که می‌تواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام می‌شود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ...

آیدا شاملو: این کار وظیفه من است


همسر احمد شاملو می‌گوید: کسب مجوز خانه‌موزه‌ بامداد و به یادگار گذاشتن آن را وظیفه و مسئولیت خود دانسته‌ام و این امر آرزوی دیرین من از سال‌های 68، 69 بوده است. امیدوارم شاهد تحقق آن در کشورم باشم.

خبرگزاری ایسنا: همسر احمد شاملو می‌گوید: کسب مجوز خانه‌موزه‌ بامداد و به یادگار گذاشتن آن را وظیفه و مسئولیت خود دانسته‌ام و این امر آرزوی دیرین من از سال‌های 68، 69 بوده است. امیدوارم شاهد تحقق آن در کشورم باشم.

آیدا سرکیسیان نوشته است:

«انسان دشواری وظیفه است.»

از تاریخ 12 اسفندماه اخباری پرحاشیه و حیرت‌برانگیز با عناوین "مراسم رونمایی نشان خانه‌موزه‌ بامداد" ، "برپایی خانه‌موزه‌ احمد شاملو در تورنتو"، "راه‌اندازی خانه‌موزه شاملو منتظر دستور معاون هنری ارشاد" و ... به نقل از آقای شروین پاشایی و توسط ایشان در برخی رسانه‌ها منتشر شده است. برای احتراز از خدشه‌دار شدن حقیقت، بدین وسیله تکلیف خود می‌دانم به اطلاع برسانم هیچ‌گونه همکاری و ارتباطی با آقای شروین پاشایی وجود نداشته و ندارد؛ قرار نیست چنین مراسمی در خانه‌ بامداد برگزار شود؛ همچنین خانه‌ بامداد هیچ اطلاعی از این مسأله در تورنتو و یا ارتباطی با این موضوع ندارد.

 کسب مجوز خانه‌موزه‌ بامداد و به یادگار گذاشتن آن را وظیفه و مسئولیت خود دانسته‌ام و این امر آرزوی دیرین من از سال‌های 68، 69 بوده است. امیدوارم شاهد تحقق آن در کشورم باشم؛ هدفی که با پیگیری از مسیرهای قانونی و معمول میسر است و نه با ایجاد هیاهو و شایعات. ای کاش مسئولیت حرفه‌یی خود را به صرف نشر اخبار، مقدم می‌دانستیم.

با سپاس

آیدا سرکیسیان (شاملو)»


ویدیو مرتبط :
درنگ - آیدا شاملو

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

ماجرای دیدار ناتمام احمد شاملو و همسرش آیدا با ناصر تقوایی+عکس



احمد شاملو,ناصر تقوایی

ماجرای دیدار ناتمام احمد شاملو و همسرش آیدا با ناصر تقوایی+عکس

در این اوضاع حساس، از پایین پاسگاه که در یکی از ارتفاعات روستای ماسوله ساخته شده است، خبر می‌آورند که «احمد شاملو» و «آیدا» به دیدن «ناصر تقوایی» آمده‌اند و پایین پاسگاه منتظرند و من که شاهد تکرار چند باره این پیام بودم، می‌دانستم چه رابطه دوستانه‌ای بین «شاملو» و «تقوایی» است و او چه علاقه خاصی به «شاملو» دارد!

سیف ا.. صمدیان عکاس پیشکسوت ایرانی به بهانه 22 تیرماه سالروز تولد ناصر تقوایی با نگارش یادداشتی که آن را در اختیار «شرق» قرار داده به خاطره نگاری از ساخت «ای ایران» و ماجرای دیدار ناتمام احمد شاملو و همسرش آیدا با تقوایی پرداخته است. متن کامل این یادداشت را در ادامه می خوانید:


فیلمسازی که فیلم بازی نمی کند
اخیرا در مصاحبه‌ای با یکی از مجله‌های وطنی، جمله‌ای را گفتم که شاید مناسب‌ترین ورودیه به یادداشت کوتاهم برای هفتادودوسالگی «ناصر تقوایی» باشد:  «در جامعه‌ای که «خود»بودن، هنر است، طبیعتا خیلی‌ها بی‌هنرند! »


این مثال، وقتی به نزدیکی‌های جامعه هنری ایران و به ویژه سینما که می‌رسد، رنگ و بوی دیگری می‌گیرد و نتیجه، هولناک‌تر هم می‌شود! از قدیم‌الایام شنیده بودیم که «هنر» تزکیه‌کننده نفس و به آرامش‌رساننده روح و روان هنرمند است، ولی در فضای به‌هم‌ریخته هنر و سینمای کشورمان – به هر دلیلی– از کوتاهی‌های فرهنگی و نبود خلوص هنری درهنرمند گرفته تا سیاست‌زدگی‌های فرهنگ‌سوز برخی متولیان فرهنگی، اوضاع آنچنان است که گاه و بیگاه در کابوس‌های شبانه و حتی روزانه‌ام – که امیدوارم هیچ‌گاه به واقعیت نپیوندند– می‌بینم که، دیگر امیدی هم به امید نیست! ... و درست در این آشفته‌بازار هویت انسانی است که هنرمندانی همچون «تقوایی» قد علم می‌کنند بی‌آنکه حتی قصدی بر علم‌کردن قدشان داشته باشند.

 

و در این میان «ناصر تقوایی» از قدبلندترین علم‌داران هویت انسانی و هنری در این دیار است. فیلمسازی که باد و طوفان‌های برخاسته از مناسبت‌ها و بهانه‌های حضور و کارکردن به هرقیمت – چه در داخل و چه در خارج - فرمان عقیده و شخصیت هنری‌اش را به جهت‌های مخالف ‌شأن انسان نچرخانده است.

 

«ناصر تقوایی» در آستانه 72سالگی که بیش از نیم قرن آن را به آفرینش دستاوردهای فاخر هنری در سینما، نویسندگی و عکاسی سپری کرده است، هم‌اکنون و در این سال‌های بی‌عنایتی به تجربه و جایگاه هنری او و امثال او، تنها به تدریس فیلمنامه‌نویسی برای جمعی محدود در یکی از فضاهای محدود غیردولتی مشغول است و شاید «عکاسی» تنها گریزگاه ناگزیر برای حفظ ارتباط او با هزاران تصویر ثابت و متحرک نشسته بر ذهن و جان اوست. هدیه تصویری‌ام به خوانندگان «روزنامه شرق»، عکس 24ساله من است از پشت صحنه فیلم «ای ایران» در روستای ماسوله، با ذکر خاطره‌ای که شاید نمایان‌گر گوشه‌هایی از دقت، حساسیت و جان‌سپردگی خاص و عمیق او به هنر و سینما باشد:

احمد شاملو,ناصر تقوایی


شاملو و آیدا بازگشتند
«اکبر عبدی» رییس پاسگاه با لباس نظامی روبه‌روی او و دوربین «محمود کلاری» نشسته است و «غلامحسین نقشینه» هم در سمت راست عکس دیده می‌شود.

 

این سکانس از فیلم «ای ایران» مربوط به زندانی‌شدن «نقشینه» در یکی از اتاق‌های پاسگاه است و «ناصر تقوایی» با دقت و ظرافتی غیرمعمول در سینمای ایران، مشغول بررسی جزییات صحنه است: از چند میلیمتر اختلاف سطح قرارگرفتن ویولن «حسین سرشار» روی میز پاسگاه گرفته تا لحن «اکبر عبدی» در دیالوگ‌هایش! ... در این اوضاع حساس، از پایین پاسگاه که در یکی از ارتفاعات روستای ماسوله ساخته شده است، خبر می‌آورند که «احمد شاملو» و «آیدا» به دیدن «ناصر تقوایی» آمده‌اند و پایین پاسگاه منتظرند و من که شاهد تکرار چند باره این پیام بودم، می‌دانستم چه رابطه دوستانه‌ای بین «شاملو» و «تقوایی» است و او چه علاقه خاصی به «شاملو» دارد.

 

... «تقوایی» آنقدر غرق در تنظیم جزییات ذهنی و اجرای دقیق آنها در کارگردانی صحنه بود که به کلی پیام‌ها و آن انتظار خاص پایین پاسگاه از توجه و تمرکزش دور ماند و درنهایت، «شاملو» و «آیدا» که در سر راه خود به آنجا رسیده بودند، برگشتند. ... و ما ماندیم و حیرت تلخ و شیرینی که می‌دانم نه برای «شاملو» و «آیدا» تلخ بود و نه برای «تقوایی» شیرین!...../inn.ir