آقای احمدی نژاد! گلوگاه را نگیرید ، تنفس مصنوعی بدهید !

آقای احمدی نژاد! گلوگاه را نگیرید ، تنفس مصنوعی بدهید !

 نیاز امروز کشور نه گرفتن گلوگاه است و نه شعار و آمارهایی که در جامعه نمودی ندارد ، بلکه ساماندهی این وضعیت در جهت ایجاد بازار رقابتی و رشد و شکوفایی شرکتهای دولتی و غیر دولتی موثر در جهت حمایت از تولید ، استاندارد سازی تولیدات ملی و اصلاح رابطه مالی شرکت ها و بانک ها ، مقابله جدی با قانون گریزی های رایج در بودجه ، کاهش تصدی گری دولتی ، توجه جدی به مقوله آموزش و مشاوره در جامعه و رها شدن از مدرک گرایی هایی که اخیراً رایج شده ، می باشد.

 

 

گلوگاه بیمار را که بگیری می میرد ، اما اگر به او تنفس مصنوعی بدهی شاید به زندگی برگردد. اقتصاد بیمار هم همینطور است ، حالا اگر بخواهیم در این یکسال آخر ، گریبانش بفشاریم و بصورت قهری با او مواجه شویم به کوته لحظه ای بیکاری و رکود و کاهش تولید و ... را به دنبال دارد ، اما اگر با تدبیر به التیامش همت گماریم لااقل تنها در دوران مشخص نقاهت ، اندکی زحمت را متحمل خواهیم شد.

 

در همین ارتباط، رییس‌جمهور در سفر اخیر خود به زنجان گفته است: "امسال گلوگاه بودجه را در دست گرفتم و قفل سنگینی بر آن زدم تا خرج‌های بیهوده نشود" وی گفت: البته برخی داد و بیداد می‌كنند و مقاله می‌نویسند اما نظر ما بر این است كه اگر آنها به ما ناسزا هم می‌گویند اشكال ندارد، در عوض این سدها و كارخانه‌ها باید به اتمام برسد و ان‌شاءالله با دعای شما همه این پروژه‌ها به اتمام می‌رسد.

 

با توجه به نقش و اهمیت دولت در اقتصاد و تاثیر اقدامات آن بر رشد و رفاه اجتماعی ، هرگونه اظهار نظری در مسائل مرتبط با مخارج دولت و بازدهی های مثبت و منفی آن تاثیرات جدی بر جامعه می گذارد . در سالهای اخیر اقتصاد ایران با حباب و اختلاس و تحریم چنان درگیر بوده که به نفس نفس افتاده و نیازمند چاره جویی جدی است و شاید گرفتن گلوگاه آن بجای انکه دردی دوا کند ، درمان ها را هم بی نتیجه نماید . دولت  در توزیع درآمد ها در چند سال اخیر روش جدیدی برگزیده است  . در این  روش بیشتر به این نکته اساسی توجه شده که درصد خانوارهای فقیر روستایی را که تقریباً بیش از دو برابر خانوارهای فقیر شهری هستند مورد توجه قرار می گیرند و روند فقر نسبی در این جوامع کاهش می یابد. اما توجه به همین مساله موجب گردیده دولت بصورت جدی در اقتصاد دخالت کند و همین دخالت های بیش از حد در بخش های بانکداری و نبود آزادی های قانونی در اقتصاد ، محدودیت های ایجاد شده در جذب سرمایه های خارجی ، دخالت دولت در تخصیص اعتبار ( نظیر تسهیلات تکلیفی) و نبود آزادی ارائه خدمات مالی ، شرایط نا مناسب بازار کار ، وجود نیروی کار بالا ، قوانین غیر شفاف و دخالت دولت در تعیین قیمت و دستمزد را موجب گردیده است .

 

چگونگی کسب مجوز برای فعالیت های اقتصادی ، احتمال بروز فساد در دستگاه اداری ، قوانین کار ، مقررات زیست محیطی ، ایمنی مصرف کننده و سایر مقررات موثر بر فعالیت های اقتصادی نه تنها در وضعیت نامطلوب قرار دارد که گلوگاه ورود به آن برای اصلاح  هر روز تنگ و تنگ تر می شود و در اقتصاد بیماری که بوجود آمده کالا تبدیل به سرمایه شده و ارزش پول ملی روز به روز کاهش می یابد ، تهیه ملک و لوازم زندگی در هاله ای از ابهام فرو می رود و فاصله طبقاتی به شدت در شهر ها افزایش می یابد ، آموزش های شهروندی در پایین ترین سطح اعتنا در جامعه قرار می گیرد و صاحبان سرمایه حتی مدرک را هم خریداری می کنند . حجم پس اندازها کاهش می یابد و سرمایه گذاری بجای تولید به سوی بازار مکاره ارز و سکه و زمین روانه می شود .

 

بنابراین نیاز امروز کشور نه گرفتن گلوگاه است و نه شعار و آمارهایی که در جامعه نمودی ندارد ، بلکه ساماندهی این وضعیت در جهت ایجاد بازار رقابتی و رشد و شکوفایی شرکتهای دولتی و غیر دولتی موثر در جهت حمایت از تولید ، استاندارد سازی تولیدات ملی و  اصلاح رابطه مالی شرکت ها و بانک ها ، مقابله جدی با قانون گریزی های رایج در بودجه ، کاهش تصدی گری دولتی ، توجه جدی به مقوله آموزش و مشاوره در جامعه و رها شدن از مدرک گرایی هایی که اخیراً رایج شده ، می باشد.

 

مدیران اقتصاد باید با رکود و تورم مبارزه کنند ، نرخ ارز را ثبات ببخشند و تجارت بین الملل را آزاد بگذارند و راه را برای حضور بخش خصوصی هموار کنند ، آیا اقتصاد امروز ما و سیاست های پیش رو امکان وقوع این موارد را به آنها می دهد ؟

 

دولت چه به لحاظ شکلی و چه به لحاظ محتوایی در ارائه لایحه بودجه سال ۹۱ از قانون عدول کرده است. بودجه‌ای که طبق پیش‌بینی باید در نیمه آذر ماه به مجلس ارائه می‌شد، ۲ ماه مسکوت ماند و با تاخیر اواخر بهمن ماه به دست نمایندگان رسید.

 

برقراری انضباط مالی دولت و  تخصیص منابع به اولویت ها و توجه به این نکته که در زمین بازی اقتصاد هر کس باید جای خودش باشد و نقشی که قانون اساسی و مقررات اقتصادی تعیین کرده است ایفا نماید ، راه برون رفت از شرایط فعلی است . مدیریت  اقتصاد ، مدیریت فوتبال نیست که افراد غیرحرفه ای به صرف اینکه قدرت تزریق بودجه دارند در آن به ریاست برسند - حال آنکه همان هم مشکلاتی جدی برای ورزش ایجاد کرده است – اقتصاد مدیران کاربلد ، مشورت پذیر و با تدبیر می خواهد .

 

تازه ترین آمار بانک مرکزی از "شاخص بهای تولید کننده" نشان میدهد هزینه ی تولید در داخل ایران در سال ۹۰ نسبت به سال پیش، بیش از آن ۳۴ درصد افزایش داشته است. آیا این اتفاق با مدیریت صحیح اقتصاد رخ داده است ؟

 

همچنین اخیراً  بانک مرکزی در گزارشی رسمی هشدار داده بهدنبال افزایش تورم ناشی از اجرای هدفمندی یارانهها، پرداخت یارانهها بیتاثیر شده ، سطح رفاه مردم کاهش یافته و شکاف طبقاتی عمیقتر شده است. بروز این مشکلات را نمی توان تماماً به اقدامات خرابکارانه ی دشمن نسبت داد . دشمن ، کارش دشمنی است ، اما ما باید تدبیر کنیم .

 

اشتیاق دولت بر بالابردن مقدار پرداخت یارانه ها در جهت توجه به همان بخش روستا نشین بسیار بالا بود اما با عدم‌تحقق منابع، اعتبارات اختصاص یافته به دیگر بخش‌ها و حوزه‌های لازم نرسید و با اینکه بخش عظیمی از آن صرف پرداخت یارانه‌ها شد ، به دلیل تخصیص منابع نامرتبط، باز هم دولت در پرداخت به هنگام یارانه‌ها با مشکل مواجه شده است . مشکلاتی چون افزایش هزینه‌های تمام شده در تولید ، مشکلات جدی بخش کشاورزی کشور ، عدم حمایت جدی در بودجه از تولید ملی ، رشد اقتصادی پایین ، چالش های جمعیت ، عدم تعادل در توزیع فضایی جمعیت ، مهاجرت گسترده و افزایش جمعیت پایتخت ، بالابودن نرخ بیکاری و ساختار نامتعادل بازار کار ، بحران آلودگی محیط زیست و تخریب منابع طبیعی ، وجود مراجع متعدد تصمیم گیر ، چالش های بهره وری و سرمایه گذاری ، تماماً با تدبیر و نه سنت جدید آمار دادن قابل بهبود است .  آموزش در سطح عمومی نیاز جدی امروز جامعه است ، مردم باید مطالباتشان را بشناسند ، اما عزمی برای آن وجود ندارد. صرفه جویی در همه چیز جز با آموزش امکانپذیر نیست ، چرا که در آن صورت است که تفکرات سیستمی و آینده نگر در جهت تعالی کشور شکل می گیرد .

 

در شرایط فعلی اقتصاد ایران باید واردات را کاهش داد ( بخصوص واردات محصولات بی کیفیت چینی و کالاهای لوکس آقازاده پسند! ) ، تولید داخل را به استانداردهای بین المللی نزدیک کرد ، نقدینگی بالایی که وجود دارد به نحوی مهار کرد که راه افزایش تولید و خروج از فعالیت‌های واسطه گری و سوداگرانه هموار شود.

لذا اینکه گفته شود گلوگاه را می گیریم ، دردی دوا نمی کند ، بلکه باید ساختارها اصلاح شود و همه در مسیر اهداف سند چشم انداز قرار بگیرند و در بهبود اقتصاد ، جهاد کنیم  . چنانکه مقام معظم رهبری فرموده اند :  تفاوت جهاد اقتصادی، با تلاش اقتصادی این است که جهاد اقتصادی، با توجه به حضور دشمن در عرصه مقابله با پیشرفت کشور و ملت معنا پیدا می کند و در واقع مبارزه ای است که آحاد مردم و مسئولان در آن سهیم اند./انتخاب

ویدیو مرتبط :
بانوی بجنوردی (97/4/28) : آقای احمدی نژاد ! جوانها را نجات بدهید

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

قدرت​الله علیخانی: آقای احمدی نژاد! شما مدیریت داخلی کشور را سروسامان بدهید، مدیریت جهان پیش​کش

 

 

 

 

عضو فراکسیون اقلیت مجلس معتقد است سفرهای سالانه رئیس​جمهور به سازمان ملل هیچ دستاوری برای کشور نداشته است.

قدرت​الله علیخانی در گفت​وگو با خبرآنلاین درباره ارزیابی از 6 سفر گذشته رئیس​جمهور به سازمان ملل با بیان اینکه این سفرها نه تنها هیچ نتیجه​ای نداشته بلکه برای کشور تبعات زیادی هم ایجاد کرده است، افزود: الان به رسانه​های غربی نگاه کنید همه در حال مسخره کردن ایران هستند.

وی با اشاره به اظهارات رئیس​جمهور درباره مدیرتی جهانی، گفت: آقای احمدی​نژاد در همه سفرهایی که تاکنون داشته بحث مدیریت جهانی را مطرح کرده است. من خواهش می​کنم شما مدیریت ایران را  سر و سامان بدهید، مدیریت جهان پیش کش! شما مدیریت داخل کشور را به هم ریخته​اید بعد می​خواهید مدیریت دنیا را سر وسامان بدهید؟ آخر واقعا  آدم با این دولت چه کند؟!

وی تصریح کرد: من که فکر نمی​کنم سفرهای خارجی آقای احمدی​نژاد به نیوریورک دستاوری داشته باشد جز اینکه موجب شده ما تبعات سنگینی داده و بدهیم.

علیخانی همچنین به سفر نزدیکان رئیس جمهور اشاره کرد و گفت: حتی من شنیدم حدود 60 نفر ازنزدیکان مجموعه ریاست جمهوری همراه احمدی​نژاد به این سفر رفته​اند. این سفرهای چه نیازی به این همه همراه دارد؟../تحلیل:انتخاب