آقای احمدی نژاد! به کجا چنین شتابان؟

 

 

 

چرا شورای پول و اعتبار ، هنگامی که محمود احمدی نژاد در سفر آمریکای لاتین بود ، افزایش نرخ سود بانکی به 21 درصد را تصویب کرد؟

جواب مشخص است:‌ اگر با حضور رئیس جمهور این موضوع بررسی می شد ، احمدی نژاد حتماً مانع از تصویب این طرح می شد.

گفته می شود رئیس کل بانک مرکزی تا کنون سه بار از این شورا خواسته است نرخ سود بانکی را افزایش دهد ولی هر بار شخص احمدی نژاد با آن مخالفت کرده است.احمدی نژاد

از این رو اعضای شورا ، سفر احمدی نژاد به آمریکای لاتین را مغتنم دانستند و طرح کارشناسانه افزایش نرخ سود سپرده های بانکی به بالاتر از نرخ تورم  را تصویب کردند تا بلکه روند فرار سرمایه از بانک ها را متوقف کنند.

با این حال احمدی نژاد بلافاصله بعد از بازگشت از سفر ،‌ تمام رشته ها را پنبه کرد و متعاقب آن ، معاون اقتصادی معاون اولش مصاحبه ای با خبرگزاری فارس انجام داد و به طرز شگفت انگیزی اساس این مصوبه را زیر سوال برد و مدعی شد که اصلاً چنین چیزی تصویب نشده است! این در حالی است که در هفته گذشته اعضای حاضر در جلسه شورای پول و اعتبار خبر تصویب این مصوبه را به رسانه ها دادند و کارشناسان اقتصادی نیز آن را به عنوان اقدام مثبت دولت در کنترل بازار ارز و طلا و زمین و مسکن ستودند.

حال سوالی که از آقای رئیس جمهور مطرح است این که چرا برغم اجماع تمام کارشناسان و خبرگان علم اقتصاد و حتی عموم مردم مبنی بر این که در شرایط حاضر افزایش نرخ سود بانکی تنها راه خروج از بحران است ، ایشان ساز مخالفت می زنند و همچنان اصرار دارند که نرخ سود بانکی باید زیر نرخ تورم باشد؟!

این یک مساله ساده است:‌ اگر نرخ سود بانکی زیر نرخ تورم باشد ، سرمایه سپرده گذار ، در گذر زمان ارزش مادی خود را از دست می دهد. چنین شخصی برای حفظ ارزش سرمایه اش ناگزیر آن را از بانک خارج می کند و آن را به سمت بازارهایی مانند سکه ، ارز ، زمین ، مسکن و ... سوق می دهد و نتیجتاً یک تقاضای کاذب ایجاد می شود و تعادل بازار به هم می ریزد.

همچنین با کم بودن نرخ سود بانکی ، صاحبان خانه ها ترجیح می دهند به جای گرفتن رهن از مستأجرها و سپردن آن به بانک، اجاره ماهانه بیشتری طلب کنند و بدین ترتیب فشار مضاعفی بر مستأجران وارد می شود.

به علاوه وقتی مردم پول های خود را از بانک ها خارج می کنند ، سیستم بانکی منابع لازم برای تأمین مالی بخش تولید و کشاورزی را نخواهد داشت و بدین وسیله بسیاری از تولید کننده ها نیز دچار مشکل می شوند و زنجیره ای از مصائب در اقتصاد کشور شکل می گیرد کما این که هم اکنون نیز شاهدش هستیم.

ارز

همان طور که ملاحظه می شود ، افزایش نرخ سود بانکی سپرده گذاران به بالای نرخ تورم ، جزو امور بدیهی و مسلم است و عدم این افزایش نیز در اقتصاد ملی فاجعه بار ؛ با همه این اوصاف و در حالی که یک مملکت - از کارشناسان گرفته تا فعالان اقتصادی و مردم عادی - می گویند که نرخ سود بانکی باید معقول شود ، یک نفر که به عنوان رئیس جمهور ، قدرت اجرایی هم دارد ، بر خلاف نظر همه اصرار دارد که وضع کنونی خوب است و سود بانکی نباید از جایش تکان بخورد!

سوال این است:‌ آقای احمدی نژاد چرا؟‌

موافقان افزایش سود بانکی ، هم دلایل علمی خود را مطرح می کنند و هم نتیجه وضعیت کنونی را به طور ملموس نشان می دهند؛ دلیل و منطق شما چیست؟!

اگر دلیلی بر این اصرار چند ساله دارید اعلام کنید تا اگر منطقی بود بقیه بپذیرند ولی اگر استدلال مقبولی ندارید و فقط می پندارید که پذیرش افزایش نرخ سود به معنای عقب نشینی شما از موضع چند ساله تان است و شما هم عقب نشینی را در شأن خود نمی دانید ، باید گفت که راه درستی در پیش نگرفته اید.

هم اکنون ارزش پول ملی روز به روز کاهش می یابد ، سرمایه ها به سمت بازار طلا و سکه و زمین و خانه رفته و عنقریب است که انفجاری خانمانسوز دیگر در عرصه مسکن رخ دهد . مستاجرها که دلشان به اندک اندوخته ای  خوش بود که به عنوان رهن به صاحب خانه ها بپردازند ، ناگزیرند اجاره بهای بیشتری بپردازند و ... ولی شما همچنان با علت العلل این مشکلات کنار آمده اید و از نرخ پایین سود بانکی دفاع می کنید. شما که در بازار سکه و ارز و افزایش بی رویه قیمت های آن ذی نفع نیستید ، پس چرا این همه مقاومت در برابر نظرات همه کارشناسان؟!

احمدی نژادآقای رئیس جمهور! باور کنید نه تنها امنیت اقتصادی که امنیت روانی ملت مخدوش شده است.

روزی که خبر رسید نرخ سود سپرده های بانکی افزایش یافت ،‌همه گفتند که یک کار خوب و مثبت انجام شده ولی اینک خبر می رسد که همین یک اقدام مثبت را هم شما رد کرده اید ؛ واقعاً چرا ؟ آیا  می پندارید "اقتصاد" کارمند شماست که با دستور شما حرکت کند؟ اشتباه نکنید ؛ اقتصاد قواعد خود را دارد و این قواعد خود را بر هر دستور و مصوبه مغایر تحمیل می کنند ، حتی اگر آمر ، بالاترین مقام اجرایی یک کشور باشد.

آقای احمدی نژاد! مردمداری و خود را نوکر ملت دانستن ، این نیست که مسوولان سوار بر خودرو ، سر خود را از سانروف آن بیرون بیاورند و به استقبال کنندگان دست تکان دهند و در سخنرانی از آنها تعریف و تمجید کنند ؛ بلکه یک تصمیم درست اقتصادی که می تواند نفس مردم را اندکی باز کند و مشکلی از مشکلات آنها حل کند ، بزرگترین خدمت به این مردم نجیب و رنجدیده است... به فکر مردم باشید.../عصرایران

ویدیو مرتبط :
پسر آقای احمدی نژاد وچند دلیل دیگر برای رای ندادن به احمدی نژاد

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آقای احمدی نژاد چرا از امام زمان هزینه می کنید؟

 

 

 

 

الف: رئیس جمهور محترم اجرای قانون هدفمندسازی یارانه ها را از ابتدا با تعابیری گره زدند که اگر چه این تعابیر درست است اما آثار اجتماعی و سیاسی و عوارض آن برخلاف تصور، اهداف اصلی اجرای این قانون را تحت الشعاع قرار می دهد.

رئیس جمهور اخیرا با تأكید بر اینكه یقیناً حضرت ولی عصر(عج) اجرای طرح هدفمندی یارانه ها را به عنوان صاحب اصلی عدالت مدیریت و هدایت می كنند، گفت: من پیش از اجرای طرح هدفمند شدن یارانه ها خدمت مقام معظم رهبری رسیدم و ایشان فرمودند 'پول یارانه‌ها پول امام زمان است و بركت دارد'.

وی همچنین ادامه می دهد: عدالت صاحب دارد و صاحب طرح هدفمند شدن یارانه ها كه مبنای آن عدالت است حضرت مهدی (عج) است.

البته این نقل قول از رهبر انقلاب درباره برکت یارانه نقدی، پس از ساعتی از خروجی خبرگزاری دولتی ایرنا حذف شد و معلوم نیست چه میزان صحت داشته باشد؛ گرچه منطقی است. با این حال بخشی از این تعابیر در شب اول اجرای این قانون در برنامه زنده تلویزیونی نیز مطرح شده بود.اما غرض از بکار بردن این تعابیر چیست؟ ممکن است رئیس جمهور محترم غرضشان همدلی بیشتر مردم برای اجرای این قانون باشد و یا اینکه با استفاده ازاین تعابیر تلاش کنند حمایت حداکثری مردم را در اجرای آن جلب کنند ویا هر دلیل دیگری هم داشته باشد اما آنچه مهم است عوارض قهری سیاسی-اجتماعی چنین تعابیری در اجرای یک قانون است.

تبرک این پول به قاعده اتصال آن به انفال و حمایت امام زمان از اجرای این قانون تنها مختص به هدفمندسازی یارانه ها نیست. اگر دولت محترم در همه موارد به این موضوع مهم توجه داشته باشد، بسیاری از مشکلات اقتصادی جامعه از بین می رود. اعتقاد به این سخن باعث می شود بودجه سنواتی که وابسته به پول نفت است و جزء انفال محسوب می شود بخردانه هزینه می شود و خصوصی سازی شرکت های دولتی و منابع طبیعی که جزء دارائی های حاکم اسلامی است و انفال محسوب می شود چوب حراج نخورد.

هدفمندسازی یارانه ها بدون شک مورد تائید رهبرانقلاب بوده است چه انکه ایشان در سخنرانی های خود نیز به صراحت به این موضوع اشاره کرده اند. البته حمایت ایشان به معنای تائید صددرصدی همه سیاست های اجرائی این طرح نیست و قرار هم نیست چنین تلقی از حمایت رهبر انقلاب شود.

اجرای این قانون اگر منتهی به کاهش فاصله های طبقاتی و افزایش عدالت اجتماعی در جامعه شود، مورد تائید امام زمان و ولی عصر است. دعای خیر صاحب اصلی این انقلاب و حکومت ولی فقیه، همراه مسئولین نظام و سیاست های اسلامی و عدالتخواهانه خواهد بود و این نیز مختص امروز و دیروز و این و آن نیست.

اما به کار بردن این تعابیر بطور علی حده برای اجرای یک قانون، بدون عوارض اجتماعی و سیاسی نیست. باید به مردم توضیح  داد که چرا پول پر برکت و هدایت امام زمان را تنها در اجرای این سیاست دیدیم و این همه تاکید بر این موضوع برای چیست؟

تاکید بیش از اندازه و خارج از معمول بر این تعابیر، به نظر می رسد با هدف آسمانی کردن و ایدئولوژیک تلقی نمودن این قانون مطرح شده باشد.

به کار بردن این تعابیر در شرایطی که برخی مسئولین تلاش می کنند به لطایف الحیل هزینه انتقاد از این طرح را بالا ببرند بیش از اینکه سازنده باشد نگران کننده است.

اینکه دولت از یک سو این قانون را مائده الهی بنامد و تحت هدایت و نظارت امام زمان معرفی کند و از سوئی روش های اجرایئ خود را بی نظیر و بلا اشکال بداند و از سوئی دیگر نیز هر روز سایت ها و جریانات ضدانقلاب را پیش چشم مردم شمارش کند،  طبیعی است که کسی جرئت اظهار نظر پیدا نمی کند.

این درحالی است که طی چند هفته گذاشته به کرات بحث فتنه اقتصادی و گروههای سازماندهی شده و ستاد های تخریبی و سایت های معارض، مطرح شده است. تردیدی نیست که برخی جریانات، ماموریت دارند مانع از اجرای این قانون شوند. اما زیاده روی و افراط  و بزرگمائی ها باعث می شود هیچ کارشناسی جرئت بیان نظرات اصلاحی نداشته باشند.

آسمانی کردن و قدسی و ایدئولوژیک خواندن هدفمندسازی یارانه ها، همراه با امنیتی کردن فضای نقد کارشناسی بزرگترین تهدید در اجرای این قانون و یا هر قانون دیگری است.

این برخوردی است که در ماجرای اجرای اصل 44 قانون اساسی نیز یکبار اتفاق افتاد. عده ای از حامیان دولت هر بار سخن و یا نقدی درباره سیاست های اجرائی اصل 44 می شد، منتقدین را متهم به مخالفت با سیاست های ابلاغ شده از سوی رهبر انقلاب می کردند تا اینکه خود ایشان در دیدار با دانشجویان، نقد اجرائی این قانون را وظیفه رسانه ها و جریان های دانشجوئی دانستند.

غیرقابل دسترس کردن این قانون باعث می شود مخالفت ها و اعتراضات و انتقاد ها زیرزمینی شود و در نهایت حمایت نخبگان را سلب و مردم را بی اعتماد و خدای ناکرده جریان های وابسته و فرصت طلب را به طمع بیاندازد.

از سوئی باور مردم و واکنش آنها ارتباط مستقیم به عملکرد مسئولین دارد. این طرح بدون شک بدون ضعف و اشکال نخواهد بود. با این حساب اتصال این قانون به ولایت و وحی و منجی بشریت ممکن است خدای ناکرده باور و اعتقادات بخشی از جامعه را تهدید کند؛ هرچند که مردم ما به اندازه کافی به بلوغ رسیدند و هر سخن و ادعائی را باور نمی کنند...../تحلیل:عصرایران