قانون ست کردن در دکوراسیون را فراموش کنید!

ترفندهای دکوراسیون: قوانین، قوانین، قوانین. قوانین تمام لذت كارهایی كه باید شاد، الهام‌بخش، و حتی بدون‌برنامه باشند را از ما می‌گیرند. پس از كجا باید بدانیم كه از كدام قانون پیروی كنیم و از كدام پیروی نكنیم؟ در این مطلب من سعی می‌كنم دستورالعمل‌هایی را در مورد رنگ، سبك، و تركیب آن‌ها با شما در میان بگذارم و به شما بگویم كه بهتر است به كدام توجه كرده و دیگری را نادیده بگیرید.

تعداد قوانین مربوط به رنگ در طراحی بی‌شمار است و 99 درصد آن‌ها كاملا جعلی و قلابی هستند. مثلا یكی از قوانین رایج این است كه شما به هیچ وجه نباید اتاق خود را به رنگی تیره درآورید زیرا كوچك‌تر به نظر خواهد رسید. اولا چنین قانونی به طور ضمنی می‌گوید كه چیزی اشتباه و غلط در اتاق‌های كوچك وجود دارد و دوما این حقیقت را نادیده می‌گیرد كه رنگ‌های تیره، مانند رنگ زغالی در عكس بالا، به اتاق گرما، جذابیت، و البته رنگ اضافه می‌كنند.

فكر كنید اگر دیوارهای این اتاق كِرم بودند، قطعا بسیار یكنواخت و كسل‌كننده می‌شدند. اما اكنون وقتی در آن حضور دارید كنتراست میان دیوارهای تیره و سقف روشن ارتفاع اتاق را بسیار بیش‌تر نشان می‌دهد.

همیشه وقتی صحبت از سقف می‌شود از خود می‌پرسم قانون مربوط به رنگ‌كردن سقف چیست؟ حدس شما چیست. در این مورد هیچ قانونی وجود ندارد.

اگر می‌خواهید اتاق شما مرتفع به نظر برسد سقف آن را به رنگ روشن‌تری نسبت به رنگ دیوار درآورید. اگر مانند خودتان می‌خواهید اتاق‌تان را رنگ كنید و نمی‌توانید آن را صاف و یك‌دست درآورید، هم دیوار و هم سقف را به یك رنگ درآورید. این كار فضایی دنج و صمیمی به اتاق شما می‌دهد. حتی اگر سقف اتاق شما كوتاه است، تصمیم بگیرید كه می‌خواهید اتاق شما چه حسی داشته باشد سپس طبق این تصمیم اتاق خود را رنگ كنید.

همیشه مشتریان از من می‌خواهند كه رنگ‌های موجود در خانه‌یشان با هم هماهنگ باشند. اما این قانون از كجا نشئت می‌گیرد؟ قطعا از مشاهده طبیعت به چنین قانونی نمی‌رسیم. آیا تا به حال به رنگ‌های صورتی، قرمز، نارنجی، و بنفش موجود در یك گل رز دقت كرده‌اید؟ یا سایه‌های بی‌شمار رنگ سبز در یك صبح بهاری؟

من همیشه از قانون هم رنگ بودن كفش‌ها كه در دهه 1950 در همه جا مسلط بود بیزار بودم. زیبایی و دل‌ربایی اتاقی كه در عكس بالا می‌بینید از رنگ‌های غیرهماهنگ و در نتیجه از تركیب رنگی ارگانیك آن نشئت می‌گیرد.

یك لحظه صبر كنید: نظرتان در مورد قوانین چرخه رنگ چیست؟ اگر بخواهم صادق باشم باید بگویم كه رنگ‌های اصلی، رنگ‌های ثانویه، و رنگ‌های مكمل ذهن مرا آشفته می‌كنند. بهتر است به جای این قوانین از طراحی لذت ببرید.

نكته این‌جاست كه چرخه رنگ در قرن 18 توسط نقاشان و برای نقاشان ایجاد شد. و این اصلا به این معنی نیست كه باید از قوانین آن در خانه‌ها استفاده كرد.

آیا این انحراف از قوانین است؟ بله. اما توجه كنید كه اتاق‌های مطالعه، كه معمولا پالت رنگی آن‌ها نزدیك به چرخه رنگ است، اكثرا حسی پیش‌پاافتاده و تعمدی دارند. در طراحی اتاق‌هایی مانند اتاقی كه در عكس بالا می‌بینید از رویكردی آزادانه‌تر و ارگانیك‌تر استفاده شده و از طبیعت در طراحی آن الهام گرفته شده است. بهتر است چنین رویكردی به استفاده از رنگ‌ها داشته باشیم.

ما هیچ وقت نگران این مسئله نیستیم كه آیا سبز لیمویی موجود در برگ‌های جدید یك درخت همیشه بهار با رنگ سبز- خاكستری برگ‌های قدیمی هماهنگی دارند یا خیر. ما هرگز چنین چیزی را بد نمی‌پنداریم چراكه فكر می‌كنیم یك رنگ گرم در كنار یك رنگ سرد قرار گرفته است. اگر می‌خواهید در استفاده از رنگ‌ها یك قانون در اختیار داشته باشید، به طبیعت نگاه كنید.

پیش از به پایان بردن این بحث بهتر است یك نكته دیگر در مورد چرخه رنگ را با شما در میان بگذارم. به رنگ شكلاتی ملایم این اتاقِ كودك نگاه كنید. آیا زیبا و دلپذیر نیست؟ آیا می‌دانستید رنگ قهوه‌ای هیچ‌گاه در چرخه رنگ وجود نداشته است؟ همین نكته برای اثبات حرف‌هایم كافی‌ست.

بیایید به قوانین مربوط به سبك بپردازیم. چند وقت یك‌بار با خود گفته‌اید كه اگر بخواهم از دو كاناپه در خانه استفاده كنم باید آن دو شبیه هم باشند؟ اگر این حرف درست است پیداكردن كاناپه‌ای شبیه كاناپه فعلی خانه كار بسیار دشوار و سختی خواهد بود و احتمالا خیلی از ما چنین كاری را انجام داده‌ایم.

خوشبختانه می‌توانید این قانون را به قسمت «بی‌اهمیت‌ها» در ذهن خود منتقل كنید. اگر می‌خواهید از دو كاناپه در خانه خود استفاده كنید به عكس بالا به دقت توجه كنید. اگرچه این دو كاناپه هم از نظر سبك و هم رنگ با یكدیگر متفاوت هستند اما یك عنصر بسیار مهم دیگر آن‌ها را به هم پیوند می‌دهد. به رنگ‌های موجود در قالیچه و پوستر تبلیغاتی ایتالیایی روی دیوار توجه كنید و ببینید چگونه این رنگ‌ها در كاناپه‌ها تكرار شده‌اند. سپس به كوسن‌ها توجه كنید. رنگ هر كدام از آن‌ها شبیه رنگ كاناپه مقابل است.

این اتاق بسیار یک دست و یك‌پارچه است و جای كافی هم برای مهمان و هم برای میزبان را در خود دارد.

یک روز یک سایت طراحی را خواندم كه به طور گسترده‌ای این عقیده را تبلیغ می‌كرد كه برای رسیدن به یك طراحی خوب و درست باید یك سبك همسان و یك‌دست را در مبلمان خانه حفظ كرد. صادقانه بگویم من هرگز با واژه «باید» میانه خوبی نداشتم به ویژه وقتی صحبت از طراحی خانه می‌شود.

در واقع وقتی همه مبلمان خانه متعلق به یك سبك هستند، جلوه‌ای غیرجذاب و ناكامل در خانه ایجاد می‌شود. چنین اتاقی را با اتاق غذاخوری بالا مقایسه كنید. این اتاق غذاخوری آن‌قدر زیبا و جذاب است كه دلم می‌خواهد وارد آن شوم، در آن بنشینم، و یك لیوان آب بنوشم. سبك میز معاصر و غیررسمی است، صندلی‌های میزبان به سبك میدسنچری (midcentury)، و صندلی‌های كناری كفنی و بافته‌شده هستند. كمد كناری روستایی در گوشه، این اتاق جذاب و چشم‌گیر را كامل می‌كند. همان‌طور كه می‌بینید قانون سبك یك‌پارچه در این اتاق جایی ندارد.

آیا سبك طراحی داخلی خانه باید همانند سبك معماری خانه باشد؟ قطعا نه. این خانه شگفت‌انگیز- كه من را یاد توسكانی و مزارع سنگی آن می‌اندازد- با استفاده از صندلی‌ها و میز مدرن جلوه‌ای سرزنده و جذاب پیدا كرده است.

بگذارید واضح‌تر بگویم: هیچ مشكلی وجود نداشت اگر شما خانه این‌چنینی را با پرده‌هایی آنتیك و روستایی متعلق به قرن 18 طراحی می‌كردید. اما آیا اجباری در این كار وجود دارد؟ یقینا نه.

باید اعتراف كنم كه گرایش تركیبی قانون مورد علاقه من در طراحی است و به هیچ وجه نباید این قانون شكسته شود. وای خدای من از واژه «باید» استفاده كردم.

بگذارید حرفم را اصلاح كنم. استفاده از سبك‌ها، رنگ‌ها، الگوها، بافت‌ها، سطح‌ها، اندازه‌ها، و حتی شكل‌های تركیبی بهترین راه برای ایجاد حس گرما، جذابیت، دلگرمی، و زیبایی در خانه است. به تركیب پارچه‌ها، رنگ‌ها، و الگوها در این اتاق توجه كنید. به نظر می‌رسد پارچه‌ها تناسب كمی با هم دارند، اما تركیب كلی آن‌ها جادویی است. 

چه چیزی این اتاق را جادویی كرده است؟‌ كاغذدیواری خاكستری با اشكال هندسی با كوسن سفید و خاكستری در هماهنگی است. ‌رنگ آبی روشن دیوار پشت كاناپه در كوسنی كه در وسط كاناپه قرار گرفته است تكرار شده است. حتی اگر رنگ كدویی كاناپه در هیج جای دیگر اتاق تكرار نمی‌شد، باز هم عنصری اصلی و نقطه كانونی این اتاق بود. توجه كنید كه همه الگوهای این اتاق هندسی یا خطی هستند و در نتیجه جلوه‌ای معاصر و ساده به اتاق داده‌اند.

بنابراین به نظر من تركیب كار خوبی است، درسته؟ قطعا، اما نه فقط در سبك. سطوح فلزی را نیز با هم تركیب كنید.

این اتاق، اگرچه دارای پالت رنگی خنثی است، به دلیل تركیب عناصر فلزی دارای جلوه زیبایی است. آینه طلاكوب بالای شومینه دارای سطح متفاوتی نسبت به میز كنسولی است، و لوستر، میز كناری مدور، و پایه‌های فلزی مبلمان نیز دارای سطوح فلزی متفاوتی هستند.

تصور كنید كه همه این وسایل دارای سطح یكسانی بودند. می‌توانید تصور كنید كه چه اتفاقی در این اتاق می‌افتاد؟ پس در این‌جا به یك قانون خوب رسیدیم: وسایل فلزی را با هم تركیب كنید.

این اتاق در زمینه تركیب پارچه‌ها و الگوها دستورالعمل مفیدی (از گفتن واژه «قانون» خودداری می‌كنم) به ما نشان می‌دهد. آیا خطوط افقی روی پرده‌ها، پارچه حیوانی صندلی عثمانی، و پارچه گل‌دار كاناپه را می‌بینید؟ آیا دقت كرده‌اید كه رنگ همه آن‌ها مانند هم است؟ این كار رویكرد كلاسیكی به تركیب پارچه‌ها است كه در این اتاق به زیبایی انجام شده است. این رویكرد نقطه آغازین خوبی برای كسانی است كه می‌خواهد الگوها ر با هم تركیب كنند اما نمی‌دانند از كجا باید شروع كنند.

به نظر من نكته هوشمندانه این اتاق استفاده نامتعارف و متفاوت از رنگ‌های طلایی و صورتی در كوسن‌ها است.

 

قوانین دیگری نیز وجود دارند اما اكنون اجازه دهید با این جمله این مطلب را به پایان ببرم: اگر چیزی را دوست دارید، می‌توانید از آن به‌درستی استفاده كنید. مهم‌تر از همه، آیا نباید خانه ما روایت‌گر شخصیت ما و بازتابی از سلایق و خاطرات ما باشد؟ هیچ‌وقت این قانون كه همه‌چیز در خانه باید با هم هماهنگ باشد را نپذیرید.

این اتاق پرنده خیال مرا پرواز می‌دهد. آیا وسیله خاصی در این اتاق وجود دارد كه آن را جذاب و زیبا كرده است؟ شاید صندلی‌ها یا آن تخته سیاه، و یا میز قدیمی اما زیبا. یا شاید همه این وسایل در كنار هم.

یك چیز مشخص است: مالك این خانه سعی كرده تا تمام وسایلی كه دوست دارد را در طراحی خود بگنجاند. 

 

منبع : chidaneh.com

ویدیو مرتبط :
۱۱نکته فراموش شده و ناگفته قانون جذب توسط باب پراکتور

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

كارگران روزمزد؛ فراموش‌شدگان قانون کار

 

 

در حالیکه بخش قابل توجهی از نیروی کار کشور در مشاغل روزمزد فعالیت دارند اما نه تنها قانون کار برای حمایت از معیشت و امنیت شغلی این افراد هیچ برنامه‌ای ندارد، بلکه برخی نیز با تشکیل باندهایی مافیایی و به ظاهر جهت پیداکردن کار روزانه، درآمد کارگران روزمزد را به جیب می‌زنند.

به گزارش مهر، در حالیکه بسیاری از کارگران در روزهای پایانی سال با هیجان خاصی به استقبال تعطیلات نوروزی می روند، گروهی از کارگران هستند که از این وضعیت (تعطیل شدن کار) ناخرسندند و به نوعی از هیچ کدام از پیش بینی ها و مزایای قانون کار و حتی مصوبات دستمزد نیز بهره مند نمی شوند و انگار قانون کار برای آنها نوشته نشده است.

 

کارگرانی که منتظر دستمزد نیستند

این روزها که نمایندگان کارگران و کارفرمایان شاغل در بنگاه ها و واحدهای تولیدی در تدارک جلسات تعیین حداقل دستمزد سال آینده و چانه زنی برای کیفیت آن هستند و بر سر چندهزار تومان کمتر و یا بیشتر آن جلسه تشکیل می دهند، گروهی از کارگران در بیرون جلسات منتظر هیچ چیز و هیچ اتفاقی نیستند.

گویا بخشی از کارگران که اتفاقا کم هم نیستند در بین مسائل و مشکلات متعدد بازار کار و وجود میلیونی بیکاران فارغ التحصیل دانشگاهی به فراموشی سپرده شده اند. کارگران روزمزد گروهی هستند که امروز در گوشه و کنار شهر ما به وضوح قابل مشاهده اند اما نه هیچ نهادی خود را مسئول ساماندهی وضعیت آنها می داند (منظور جمع آوری آنها توسط شهرداری ها نیست) و نه هیچ دستگاهی ضمانت اشتغال آنها را برعهده می گیرد.

 

قانون کار؛ بدون حمایت از روزمزدها

گویا خود افراد شاغل در این بخش نیز می دانند که در معادلات بازار کار کشور هیچ جایگاهی ندارند و انگار آن روز که قانون کار نوشته می شد جز در مواردی و آن هم کلی گویی، هیچ راهکاری، هیچ ماده قانونی برای ساماندهی آنها، ایجاد اشتغال مناسب، تامین معیشت آنها و خانواده هایشان و پیگیری مسائل مختلفی که ممکن است با آن مواجه شوند در نظر گرفته نشد.

در حالی به روزهای پایانی سال نزدیک می شویم و خود را برای استقبال از سال نو آماده می کنیم که بخشی از نیروی کار حتی از اشتغال فردای خود نیز خبری ندارد و نمی داند که آیا فردا کسی به سراغ آنها خواهد آمد و یا خیر؟ آیا کسی آنها را برای انجام کاری یک روزه دعوت خواهد کرد و یا باید با دست خالی به خانه برگردند؟

به نظر می رسد با شرایط فعلی بازار کار و اشتغال کشور باید کارگران را نیز در طبقات و دسته بندی های مختلفی ببینیم به نحوی که وضعیت هر یک از افراد شاغل در بنگاه های خرد با بنگاه های متوسط و همچنین بزرگ متفاوت است. در واقع نیروی کاری که با کارفرمایی مشخص کار می کند نوعی از دغدغه ها را تجربه می کند و کارگری که روزمزد است همه سختی ها را اعم از نداشتن حقوق ماهیانه، بیمه نبودن، سنوات نداشتن، عیدی نگرفتن و ... را با هم.

 

عیدی که به سفره روزمزدان نمی‎رود

 

هرچند طی امسال دولت کارفرمایان بخش ساختمانی را ملزم به بیمه کردن نیروهای تحت پوشش خود کرده است که می توان کارگران روزمزد را نیز جزو آنها دانست، اما اینکه فرد از میزان هزینه های ماهیانه خود اطلاع داشته باشد ولی از میزان درآمد بی اطلاع باشد، بدترین نوع کار کردن محسوب می شود که متاسفانه امروز یک کارگر روزمزد آن را تجربه می کند.

حمید حاج اسماعیلی در این خصوص که به نظر می رسد نه تنها قانون کار برای حمایت از معیشت و آینده شغلی کارگران روزمزد هیچ برنامه ای ارائه نکرده است، بلکه هیچ دستگاه و نهادی نیز به این موضوع نمی پردازد، گفت: متاسفانه عدم اجرای دقیق قانون کار و ضعف در نظارت ها باعث می شود تا نه تنها نیروی کار نتواند در بسیاری از موارد به حق و حقوق قانونی خود برسد، بلکه درصد قابل توجهی از آنان نیز در کارگاه های کوچک به حداقل ها نیز نرسند.

مشاور کانون عالی انجمن های صنفی کارگری کشور، اظهار داشت: هم اکنون به دلیل عدم تعادل در عرضه و تقاضای نیروی کار یک کارفرما می تواند به راحتی نیروی کار خود را اخراج کند حتی اگر همه حقوق وی را طبق قانون نیز رعایت کرده باشد.

 

سایه شوم بیکاری بر سر بازار کار

حاج اسماعیلی، ادامه داد: می توان گفت در سایه سنگین نامتعادل بودن عرضه و تقاضای نیروی کار و وجود میلیونی بیکاران، بخشی از بازار کار به حال خود رها شده اند که کارگران روزمزد نمونه بارزی از این گروه ها هستند.

نماینده سابق کارگران در هیئت حل اختلاف، گفت: در شرایط فعلی درصد بسیار زیادی از کارگران روزمزد برای بخش های خدماتی و ساختمانی کار می کنند که نیاز است تا در این زمینه ها نیز شرکت ها و مجموعه هایی برای رسیدگی به امور افراد شاغل در این بخش ها تشکیل شود.

وی بیان داشت: ایجاد نهادهای پرقدرت صنفی کارگری در کنار حمایت های دولت می تواند به ساماندهی در این بخش منجر شود. دولت برای ورود به این حوزه باید از ابزار نظارت و اختصاص بودجه استفاده کند به نحوی که افراد روزمزد تا زمان پیدا شدن یک شغل تحت حمایت مالی دولت باشند تا حداقل معیشت آنان در خطر نیفتد.

 

نظارت و ساماندهی نیروی روزمزد

 

به گفته حاج اسماعیلی، یک راهکار قابل اجرا این است که ابتدا بیایند برای ساماندهی و هدایت این بخش از نیروی کار هرگونه اقدام انفرادی افراد برای اشتغال به صورت روزمزد را ممنوع کنند و سپس با بکارگیری روش های مناسب و تشکیل شرکت هایی که بتوانند این افراد را تحت پوشش خود قرار دهند، آنها را به کار گیرند.

مشاور کانون عالی انجمن های صنفی کارگری کشور، بیان داشت: متاسفانه عدم وجود آمارهای شفاف و روشن از وضعیت بازار کار در این بخش نیز وجود دارد چرا که ما امروز نمی دانیم چند درصد و چه تعدادی از نیروی کار کشور در این حوزه یعنی به صورت روزمزدی کار می کنند تا بتوان برای آنها سیاست های حمایتی ترتیب داد.

وی تاکید کرد: انتظار می رود دولت برای حمایت از کارگران خیابانی، دستفروشان و افرادی که مشاغل غیررسمی دارند برنامه ای ارائه کند. اولین گام در این بخش این است که برای ساماندهی آنها فکری شود تا حداقل تعداد واقعی آنها مشخص باشد.

 

خلاء قانون کار به نفع سودجویان

 

حاج اسماعیلی خاطر نشان کرد: از سویی عده ای سودجو نیز از فرصتی که خلاء قانون کار در اختیارشان قرار داده است نهایت استفاده را می برند و با راه اندازی مشاغلی کاذب برای خود تحت عنوان "کارفرما" و یا "سرکارگر"، درصد قابل توجهی از درآمد روزانه افراد روزمزد را به بهانه پیدا کردن کار روزانه برای آنها به جیب می زنند.

این فعال کارگری افزود: در واقع مافیای کارفرمایی غیرقانونی از حاصل کار نیروی روزمزد سوء استفاده می کند، البته گروه هایی نیز هستند که از طریق کودکان کار مافیای سودجویی تشکیل می دهند و با وادار کردن کودکان به فال فروشی و یا اسپند دودکردن در خیابان ها از آنها سوء استفاده مالی می کنند که جا دارد دولت با ساماندهی کارگران روزمزد و تشکیل شرکت هایی، نیروی کار و ظرفیت موجود در این بخش را مورد حمایت قانونی و برخورداری از حمایت های قانون کار قرار دهد.... / تحلیل : عصر ایران