سبک زندگی


2 دقیقه پیش

شناخت بهترین آتلیه کودک و بارداری

بچه ها به سرعت بزرگ می‌شوند، زودتر از چیزی که فکرش را می‌کنید یا انتظارش را دارید. زمانی توانایی راه رفتن یا حرف زدن ندارند ولی اندک زمانی بعد آنها را در حال دویدن و مکالمه ...
2 دقیقه پیش

فیلم: تزیین اتاق کودک با گل‌های مقوایی

همین الان یک نگاهی به اتاق کودکتان بیندازید. آیا دلتان نمی خواهد چیزی به آن اضافه کنید؟ وقتی پولش را ندارید، پس باید از خلاقیتتان کمک بگیرید. در این ویدئو گل هایی مقوایی ...

چگونه بر ترس‌مان غلبه کنیم؟


ترس یکی از واقعیات وجود هر انسانی است؛ اما آنچه که ما را از یکدیگر متمایز می کند شیوه ای است که هر یک از ما برای مدیریت آن انتخاب می کنیم.

 وب‌سایت دیجیاتو - پیام ادیب: ترس یکی از واقعیات وجود هر انسانی است؛ اما آنچه که ما را از یکدیگر متمایز می کند شیوه ای است که هر یک از ما برای مدیریت آن انتخاب می کنیم. آنهایی که به ترس های خود میدان می دهند، از رسیدن به نهایت پتانسیل خود باز می مانند، اما احتمال به موفقیت رسیدن آنهایی که تصمیم می گیرند بر آن غلبه کنند بیشتر خواهد بود. اگر می خواهید به اهداف و رؤیاهای خود برسید، یکی از عادت های ضروری و مفیدی که باید یاد بگیرید و تمرین کنید مدیریت ترس هایتان است.

اول از همه، لازم است به یاد داشته باشید که ترس، یک تجربه ی کالبدی است که هنگام تجربه ی آن عملکرد مغز مختل می شود. این تجربه شما را از تفکر منطقی تان محروم می کند؛ به گونه ای که در آن لحظه قادر نیستید به اندازه ی وقتی که احساس آرامش می کنید به شکلی اثربخش به حل مسئله بپردازید. هر کسی باید بتواند پیش آمدن چنین حالتی را در خود شناسایی کند و برای گذر کردن از آن استراتژی اثربخشی داشته باشد.

4 قدم ساده برای غلبه بر ترس

در ادامه ۴ قدمی که برای گذر کردن از مواجهه ی بعدی تان با ترس می توانید از آنها استفاده کنید را از نظر خواهید گذراند.

۱- عامل ترس جاری خود را شناسایی کنید

هر باری که احساس ترس را تجربه می کنید، عامل پدید آورنده ی آن را روی کاغذ بیاورید. به سراغ ریشه ی ترس خود بروید. ریشه ی آن می تواند چیز ساده ای مثل دست نیافتن به یک هدف باشد. باید ببینید عامل اصلی که هر بار شما را به تجربه ی ترس می رساند کدام است.

۲- آرام بگیرید

4 قدم ساده برای غلبه بر ترس

کاری انجام دهید که سیستم واکنشتان را آرام کند تا به این ترتیب تفکر منطقی خود را باز بیابید. این کار می تواند برای هر کسی شکل متفاوتی داشته باشد؛ برای یک نفر ممکن است مراقبه باشد، و یک نفر دیگر پیاده روی. کاری را پیدا کنید که برای شما نتیجه بخش است.

۳- سؤال بپرسید

آیا این ترس منطقی است؟ بدترین سناریویی که ممکن است اتفاق بیافتد کدام است؟ اگر قرار باشد بدترین سناریوی ممکن رخ دهد، چه کارهایی می توانید برایش انجام دهید؟ آیا این اتفاق در گذشته هم افتاده است؟ اگر پاسخ مثبت است، چگونه مشکل یاد شده را حل و فصل کرده اید؟ آیا شواهد قابل اتکایی وجود دارد که نشان دهد واقعاً بدترین حالت ممکن در حال رخ دادن است؟ آیا به باور خودتان، توانایی غلبه کردن بر آن شرایط را دارید؟

۴- دست به کار شوید

دست به کار شدن، داده های مورد نیاز برای گذر از احساس ترس را در اختیار شما قرار خواهد داد. تمام واقعیات و دستاورد هایی که نشان می دهند ترس های شما تنها در ذهنتان هستند را به یاد داشته باشید. در حین کار، تمام شواهدی که نشان از قابلیت هایتان دارند را به یاد بیاورید. دست به کار شدن و کاری عملی انجام دادن به شما کمک می کند ناشناخته ها را بشناسید و آنها را پشت سر بگذارید.

هیچکس نمی تواند تجربه ی ترس را برای همیشه کنار بگذارد. بر خلاف چیزهایی که ممکن است روی شبکه های اجتماعی ببینید، هیچکس نسبت به ترس مصونیت ندارد. اگر وجود ترس را بپذیرید، می توانید کم کم آن را نشانه ای بدانید از اینکه خود را از محدوده ی آسایش خود فراتر می رانید و در حال رشد هستید. این احساس به شما می گوید چه وقت در حال پیش راندن مرز های زندگی خود هستید. فقط باید اطمینان حاصل کنید تفاوت پیش راندن مرز های آسایش با ورود به محدوده ی خطر را می دانید. هر کسی باید بتواند تفاوت این دو را به درستی تشخیص دهد.


ویدیو مرتبط :
‫غلبه بر ترس‬‎

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

غلبه بر ترس کودکان از مدرسه



 

غلبه بر ترس کودکان از مدرسه

 

 

تقریباً تمام کودکان به خانواده و والدین خود بخصوص مادر وابسته هستند. این وابستگی اگر عادی و در حد معمول باشد مشکلی ایجاد نخواهد کرد، اما اگر کودک بدون مادر خود نه جایی برود، نه به تنهایی بماند و نه بازی کند هشداری برای والدین محسوب می‌شود. این مسئله وقتی بحث برانگیزتر می‌شود که کودک به سن مدرسه رسیده و مجبور است

 

 

ساعاتی از روز را خارج از خانه و دور از مادرش بگذراند. البته بیشتر کودکان وقتی برای اولین بار به محیط شلوغ و پرسروصدای مدرسه پا می‌گذارند و با معلم و هم سن و سالان خود روبه‌رو می‌شوند احساس ترسی ناشناخته از مواجهه با محیط جدید و دوری از محیط امن خانه به آن ها دست می دهد، اما با مرور زمان وخوگرفتن با دوستان جدید و معلم که شباهتی به مادر خود دارد این احساس از بین رفته و به آرامش می‌رسند.

 

 

اما برخی از کودکان نمی‌توانند با محیط جدید خو گرفته و مادر و خانه خود را فراموش کنند. این کودکان در یک حالت اضطراب دائمی هستند و توانایی تطبیق با محیط را پیدا نمی‌کنند. این اضطراب، اضطراب جدایی گفته می شود. یکی از روانشناسان در این باره معتقد است که هراس از مدرسه زیرمجموعه اضطراب جدایی است که شامل حدود ٥/٣ درصد از کودکان می‌شود که البته دختران و کودکان طبقه مرفه در این بین سهم بیشتری را دارا هستند. ٥٠ درصد هراس از مدرسه هم ترس از جدایی از خانه و مادر است.

 

 

 

 

 


● عوامل ایجاد هراس از مدرسه

 

این ترس ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد؛ وابستگی شدید به مادر، اعتماد به نفس پائین کودک، ترس از تنهایی و دوری از خانواده، ترس از درس و مدرسه و تنبیه، شنیدن خاطرات بد و نامطلوب از افراد خانواده مسئله مهمی است که در این میان اهمیت دارد درحالی که باید کودک را کاملاً درک کرده و به زور و اجبار او را راهی مدرسه نکنید.

 

 

ترس از مدرسه و اجبار و اعلام نارضایتی والدین در کنار هم می‌تواند لطمات روحی جبران ناپذیری را بر کودک وارد کند که حتی این حس تا سال های آخر تحصیل از بین نرود. به گفته روانشناسان حالات جسمی این نوع کودکان را می‌توان این گونه تعریف کرد. کودکانی که مبتلا به اضطراب جدایی هستند و هراس از مدرسه دارند معمولاً صبح زود هنگام رفتن به مدرسه دچار دل درد شده و حالت تهوع پیدا می‌کنند و یا اینکه شب‌های امتحان بیمار می‌شوند. تمایل نداشتن به غذا و بی میلی نیز از علائم این نوع اضطراب است.

 

 

اما به محض اینکه والدین تصمیم می‌گیرند که کودکشان به مدرسه نرود تمام این حالات رفع شده و به حالت اولیه خود برمی‌گردند. بیشتر افرادی که دچار این نوع اضطراب می‌شوند یا جزء خانواده‌های پرجمعیت هستند و یا اینکه سطح فرهنگی و اقتصادی آنها پائین است. البته خجالتی بودن کودک، اختلالات روانی، نداشتن اعتماد به نفس و نداشتن توجه کافی والدین به وضعیت کودک نیز می‌توانند مشکل ساز باشند.

 

 

 

 

 

● حل مسئله

 

همیشه پیشگیری بهتر از درمان است. قبل از رسیدن سن کودک به مدرسه او را در مهدکودک یا پیش دبستانی ثبت نام کنید تا او هم با محیطی غیر از خانه و افرادی غیر از خانواده‌اش آشنا شود و هم عادت کند که ساعاتی به دور از مادرش در بیرون از خانه باشد.

 

 

او را به مدرسه رفتن تشویق کنید. برایش هدیه بخرید و آن را به عنوان جایزه به مدرسه رفتن به او بدهید. (البته در همه حال حد تعادل را رعایت کنید )

 

 

دوستان مدرسه اش را به خانه دعوت کنید و از کودکتان بخواهید که با آنان همبازی شود.

 

 

از معلم مدرسه بخواهید که به فرزندتان مسئولیت‌های کوچکی در کلاس بسپارد تا او با برعهده گرفتن آن ها احساس رضایت و شادمانی کند و آخر این که همیشه و در همه حال گوش شنوایی برای حرف‌های کودکتان داشته باشید.