سبک زندگی
2 دقیقه پیش | شناخت بهترین آتلیه کودک و بارداریبچه ها به سرعت بزرگ میشوند، زودتر از چیزی که فکرش را میکنید یا انتظارش را دارید. زمانی توانایی راه رفتن یا حرف زدن ندارند ولی اندک زمانی بعد آنها را در حال دویدن و مکالمه ... |
2 دقیقه پیش | فیلم: تزیین اتاق کودک با گلهای مقواییهمین الان یک نگاهی به اتاق کودکتان بیندازید. آیا دلتان نمی خواهد چیزی به آن اضافه کنید؟ وقتی پولش را ندارید، پس باید از خلاقیتتان کمک بگیرید. در این ویدئو گل هایی مقوایی ... |
نخستین زنان موتورسوار در ایران
نورا نراقی و مادرش شهرزاد نظیفی، نخستین بانوان موتورسوار ایرانی پس از انقلاب هستند. نورا می گوید در چهارسالگی برای اولین بار روی موتور نشسته است. مادر نورا هم می گوید به خاطر عشقی که به همسرش داشته وارد این عرصه شده است.
از چه سنی شروع به موتورسواری کردید؟
نورا نراقی: اولین تمرین موتور سواریام در ۴سالگی بود. پدرم اولین مربی من برای آموزش این رشته بود. از آن زمان علاقهام به این رشته شروع شد.
با توجه به اینکه تمام افراد خانواده تان به صورت حرفه ای موتورسواری می کنند، احتمالا مشکلی برای شما ایجاد نکردند؟
نراقی: بله، خانوادهام همیشه در این رشته مشوق من بودهاند به طوری که هر هفته به همراه مادرم برای تمرین به پیست میرویم و همیشه مادرم نکتههای لازم را در تمرین به من یادآوری میکند و حضورش همراه با من مایه دلگرمی است. شاید افراد کمیتجربه تمرین در کنار مادرشان را داشته باشند و من جزو افراد خوش شانس هستم.
احساسات مادرانه تان غلبه نمی کند؟
نورا نراقی: چرا خیلی (باخنده).
شهرزاد نظیفی: به هرحال یکسری نگرانیهایی دارم ولی خودم را کنترل می کنم. میدانم که دخترم مهارت کافی دارد و به همین دلیل ترس زیادی ندارم اما به هرحال مادر هستم!
خانواده تان مشکلی با موتورسواری شما نداشتند؟
نظیفی: زمانی که مادرم فهمید من نیز موتور سواری میکنم بسیار نگران بود. مدام به من تذکر میداد که این رشته خطرناک است و ممکن است دچار آسیب شوی اما کم کم با مشاهده اینکه تمام خانواده ما اصول ایمنی را رعایت میکنند از شدت نگرانیهایش کم شد.
آسیب دیدگی هم در این راه داشتید؟
نظیفی: فقط یک بار به حرف مربیام گوش نکردم و همین باعث شد که دستم بشکند اما خدا رو شکر مشکل جدی برایم ایجاد نشد.
گفته بودید که شما نخستین بانوی موتورسوار ایرانی هستید.
نظیفی: بله، البته چند وقت پیش خانمی به اسم مولایی به باشگاه آمدند و از این موضوع گلایه داشتند. ایشان می گفتند قبل از انقلاب موتورسواری میکردند و عکس هایی هم نشانمان دادند. بنابراین ما می گوییم که نخستین بانوان موتورسواری پس از انقلاب هستیم.
می گویند ورزشکاران حرفه ای در کنار ورزش اصلی شان باید یک ورزش دیگر را هم دنبال کنند.
نراقی: بله من هم در کنار این رشته، ورزشهایی مانند اسکیت، پینگ پنگ، والیبال و شنا را بهصورت تفریحی دنبال میکنم اما رشته موتور کراس رشته تخصصی من است. البته چند وقتی است که کمی از ورزش دور بوده ام.
شما نخستین قهرمان موتورسواری بانوان در ایران هستید.
نراقی: بله، سال 1388 در مسابقاتی که در پیست موتورسواری پارک کوهسار تهران برگزار شد، شرکت کردم و موفق شدم قهرمان شوم. مادرم هم دوم شد. آن مسابقات تنها مسابقاتی بود که توسط یک باشگاه خصوصی برگزار شد و سروصدای زیادی کرد. در تمام دنیا سروصدا کرد و توجه رسانهها به موتورسواری بانوان ایران جلب شد. بسیاری از رسانه های دنیا با ما مصاحبه کردند و همین مسئله باعث شد راه من به سوی مسابقات موتورسواری دنیا باز شود.
مسابقات دیگری برگزار نشد؟
نراقی: خیر، متاسفانه هرچه تلاش کردیم و با مسئولان صحبت کردیم نتیجه ای نگرفتیم. یک سال بعد از این مسابقات به دعوت اشلی فالك (قهرمان موتور کراس زنان جهان، از آمریکا) به عنوان تنها زن موتورسوار در تاریخ ایران به مسابقات WMA آمریکا که با پشتیبانی مالی انجمن موتورسواران آمریکا، AMA، برگزار میشود) هم شرکت کردم. ضمن آنکه همان سال به تالاسی رفتم و دوره آموزشی نزد استفی بائو، قهرمان ایتالیایی گذراندم و موفق شدم گواهینامه بینالمللی مربیگری موتور کراس را دریافت کنم.
جایی گفته بودید که از حضور در کنار خانم فالک خیلی خوشحال بودید.
نراقی: بله این آرزوی من بود که ایشان را ببینم. خیلی خوشحالم که توانستم در کنار «اشلی فالک» که به عنوان بهترین دختر موتور سوار جهان شناخته شده است مسابقه دهم. حضور او کنار من موجب تقویت اعتماد به نفسم شد. اشلی ناشنواست و با وجود این توانسته به این موفقیت برسد. به نظرم او میتواند الگوی خوبی برای زنان موتور سوار ایرانی شود.
کمک تان کرد؟
نراقی: بله، ایشان خیلی هوای مرا داشت و اجازه نمیداد مشکلی برایم پیش بیاید. واقعا به ایشان مدیون هستم. تمام مدت ایشان در منزلش از من پذیرایی می کرد و کمک کرد در مسابقات شرکت کنم. محبت او به من باور کردنی نبود.
شما هم دوره های آموزشی را گذراندهاید؟
نظیفی: خیر، دوره های حرفهای را نگذراندم ولی نورا آموزش های لازم را به من داده است.
برخوردها با شما چگونه بود؟
نراقی: برخورد خاصی نشد. به هرحال ما هنوز مشکلات فرهنگی داریم و موتورسواری بانوان جا نیفتاده است. مشکلاتی که پیش می آید هم از این دست است.
وقتی به آمریکا رفتید، به شما پیشنهاد شد که همان جا بمانید؟
نراقی: بله، حتی وقتی با رسانه هایشان صحبت کردم می خواستند درباره مسائلی مثل حجاب، سنگسار یا مشکلات اقتصادی بپرسند که من گفتم فقط سوالات ورزشی را جواب می دهم. این درحالی بود که من می توانستم با یکسری حرفها، اقامت آمریکا را بگیرم ولی کشورم را دوست داشتم و ترجیح دادم زیر نظر جمهوری اسلامی فعالیت کنم.
در این سال ها پیش نیامده که با خودتان بگویید کاش بر نمی گشتم؟
نراقی: خیر، من دوست دارم در ایران فعالیت کنم و بانوان بیشتری را برای این رشته تربیت کنم. هدف من از ابتدا این بود که به رشد موتورسواری بانوان کمک کنم. شاید اگر میماندم به موفقیتهایی هم دست می یافتم اما فکر می کنم اگر بر نمی گشتم موتورسواری بانوان در ایران از بین می رفت. دختران زیادی هستند که مثل نوجوانی من به این رشته علاقهمند هستند ولی کسی نیست که اینها را تربیت و راهنمایی کند. الان من کسی هستم که می توانم به اینها کمک کنم و امیدهایشان را زنده نگه دارم. برای من این از همهچیز مهم تر است.
چقدر تمرین می کنید؟
نراقی: در هفته ۲ تا ۳ بار برای تمرین به پیست میروم اما در خارج از کشور امکاناتی برای ورزشکارهای موفق از جمله پیستهایی که داخل خانهها وجود دارد تا ورزشکاران پیوسته در آنجا تمرین کنند که متاسفانه این امکان هنوز در ایران به وجود نیامده است. انجام ورزشهای دوچرخهسواری و بدنسازی به فعالیت در این رشته بسیار کمک میکند.
همان جا مقوله آموزش را هم دنبال می کنید؟
نراقی: بله، من دختران زیادی را دیدم که پیش من میآیند و دوست دارند یاد بگیرند. آن ها استعدادهای زیادی دارند و می توانند پیشرفت خوبی داشته باشند. این تمام دلخوشی من است که به آن ها تکنیک های مختلف را یاد بدم.
چه تکنیک هایی را بیشتر کار میکنید؟
نراقی: به هرحال خیلی مسائل مهم است. اینکه در پیچ ها چگونه گاز بدهند، پوزیشن نشستن شان چگونه باشد و ...
برخورد شاگردان تان با شما چگونه است؟
نراقی: خیلی جالب است. آن ها میگویند خیلی خوشحالیم که تو را از نزدیک دیده ایم و امیدوارند روزی مثل من بشوند.
احتمالا حس خوبی از شنیدن این حرف ها دارید.
نراقی: به هرحال من به تمام آرزوهایم در این رشته رسیده ام. در کنار بزرگترین ورزشکاران مسابقه داده ام و قهرمانی های زیادی را تجربه کرده ام.
اگر یک مسابقه چهارنفره برگزار شود، کدام یک از اعضای خانواده تان پیروز می شوند؟
نظیفی: خب طبیعتا پسرم اول می شود. همسرم دوم، نورا سوم و من هم آخر می شوم.
شکسته نفسی که نکردید؟
نظیفی: (با خنده) خیر. پسرم خیلی سرعت بالایی در موتورسواری دارد. شک نکنید اول می شود.
در جمع خانوادگی چه کسی پشت فرمان ماشین شخصی تان می نشیند؟
نظیفی: آن اوایل مشکل داشتیم چون همهمان راننده بودیم ولی الان فرقی نمی کند.
خانم نراقی مادرتان راننده خوبی در موتورسواری هستند؟
نراقی: بله، به شدت، کار به جایی می رسد که من میگویم مامان آرام تر رانندگی کن. کلا پدر و مادرم هر دو این گونه هستند و من و برادرم مدام به آن ها میگوییم آهسته تر برانید.
اگر خاطره ای هم دارید، خوشحال میشویم بشنویم.
نراقی: یک روز دیروقت بود و من در دانشگاه بودم. زنگ زدم به مادرم و گفتم بیاید دنبال من چون خیلی هوا تاریک است. مادرم گفت ماشینها را پدر و برادرت برده اند با موتور بیایم؟ فکر کردم شوخی می کند، گفتم بیا، باورتان نمی شود یک ساعت که گذشت تماس گرفتم و دیدم گوشی اش در دسترس نیست. با خودم گفتم نکند واقعا با موتور آمده؟ دیدم تماس گرفت و گفت من با موتور آمدم کجایی؟ در نهایت ترک ایشان نشستم و به خانه آمدیم.
کمی از مشکلات بانوان موتورسوار بگویید.
نراقی: مشکلات که زیاد است. ما هیچ اسپانسری نداریم. به طور کلی بخش موتورسواری چه زن و چه مرد هیچ اسپانسری ندارند. بنابراین تمام هزینه ها به عهده خودمان است. ضمن آنکه فدراسیون هم همکاری نمی کند. شما لباس بانوان موتورسوار را ببینید. این لباس کاملا پوشیده است و هیچ مغایرتی با دین اسلام ندارد. ما توقع داریم از ما حمایت شود نه اینکه برای تامین ساده ترین لوازم مشکل داشته باشیم.
واقعا هزینه های این رشته زیاد نیست؟
نراقی: هزینههای این رشته زیاد است اما نسبت به ورزشهای گرانقیمت دیگر آنچنان هم پرهزینه نیست. افراد میتوانند با مبلغ ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومان دورههای آموزشی را بدون نیاز به موتور و لباسهای مخصوص بگذرانند و بعد از آن از موتورهای با قیمت پایینتر استفاده یا موتور اجاره کنند اما بعد در ردههای بالاتر هزینهها بهشدت افزایش پیدا میکند به طوری که هزینه یک موتور به ۴۰ میلیون تومان نیز میرسد البته امیدوار هستیم با برگزاری مسابقهها برای بانوان، اسپانسرها این هزینهها را برای قهرمانها کاهش دهند.
در این رشته آسیب هم دیده اید؟
نراقی: من چندین بار زمین خوردهام اما هیچ وقت مشکل جدی برایم پیش نیامده است. البته کتف راستم یک مشکل جدی دارد ولی به طور کلی امکان آسیب در صورتی که به حرفهای مربی گوش دهید، وجود ندارد. متاسفانه خانوادهها اطلاعات درستی از موتورسواری ندارند و به دلیل خطای برخی موتورسواران در خیابانها، ذهنیت بدی درباره این رشته دارند. معتقدم موتورسواری یکی از جذابترین و ظریفترین رشتههای ورزشی دنیاست.
چقدر به آینده موتورسواری بانوان امیدوارید؟
نراقی: من تمام تلاش خودم را می کنم. امیدوارم مشکلات حل شود و ما بتوانیم به صورت گستردهتری آموزش ها را آغاز کنیم. اگر فدراسیون تلاش کند و مسابقات هم برگزار شود، هر روز تعداد علاقهمندان به این رشته در ایران هم زیادتر میشود. اما واقعا مشکلات زیاد است. باید خیلی کار شود اما وقتی کسی حمایت نمیکند واقعا سخت است.
اگر بانویی این مصاحبه را خواند و دوست داشت موتورسواری یاد بگیرد، باید چه کار کند؟
نراقی: ایشان می تواند به فدراسیون برود و شماره ما را از آنجا بگیرد. باعث خوشحالی ماست که علاقهمندان بیشتری به این رشته جلب شوند و این مسئله برای همه جا بیفتد که زنان ایران هم در این رشته توانا هستند. هرچند بسیاری فکر می کنند این ورزش یک ورزش زنانه نیست و در دنیا هم بسیار دیرتر از موتورسواری آقایان پاگرفته اما پیشرفت خانمها در جهان بسیار خوب بوده است.
ویدیو مرتبط :
زنان موتورسوار
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
زنان ایران قبل از عصر مغول
در دورهای گوناگون تاریخ ایران بعد از اسلام، هیچگاه زن رسما" در امور سیاسی مملکتی دخالت نداشته است، مگر در مواردی خاص و استثنائی که شامل چند زن پادشاه یا حاکم و یا زنانی که براساس لیاقت و شهامت خاص و دارا بودن هوش و استعداد فوق العاده از پوسته خود بیرون آمده و در عرصه جامعه وسیاست قدم نهاده اند. و از این زنان تا به امروز آثاری زیادی برجا مانده است.
در دوران استیلای عنصر ترک بر ایران که پیش ازهجوم مغول در حدود دو قرن ونیم به طول انجامید، از لحاظ شباهت بیش از حد آداب و رسوم و سنتهای قبیله ای ترک و مغول، جابجا به اهمیت وقدرت سیاسی زن بر می خوریم وهمین خود سبب فراهم کردن زمینه ای موافق ومساعد در ایران برای او در زمان حکومت های بعدی می شود.
در زمانی که مغول به ایران حمله کرد، حدود دو قرن ونیم می گذشت که قبایل ترک آسیای مرکزی بر ایران مسلط شده بودند و حکومتهای کم و بیش بزرگ و مهمی تشکیل داده بودند. هر چند که در این دوره ها ایرانیان تلاش و کوشش زیادی انجام داده بودند که تمدن و فرهنگ، سنن و آداب خود را همچنان دست نخورده و پابرجا نگهدارند و البته تا حدودی هم موفق شدند. که در این میان میتوان به وضع زن در جامعه ایرانی که بنابر سنت قبیله ای آسیای مرکزی حقوقی بالاتر و مقامی والاتر از آنچه داشت دریافت کرد.
ترکها همجون مغولها برای زنان اهمیت واحترامی زیادی قائل بودند و زن ومرد از حقوق مادی و معنوی مساوی برخودار بودند. زنان در کارهای خانه، گردش چرخ اقتصادی، جنگ و همچنین در امور سیاسی و مسائل گوناگون همپای مردانشان مشغول فعالیت بودند. همچنین زنان در این دوره اموال و ثروتهای خاص خویش داشتند و به مقامات مهم نائل می شدند و همچنین در موقع لزوم زمام امور قبیله و یا ایل را در دست می گرفتند.
حال به مقام و اهمیت زن در دوره های مختلف را بطور اجمالی مورد بررسی قرار میدهیم:
دوره غزنوی (351-582):
در این دوره زنان نقش خود را بطور غیر مستقیم و در خلال اقدامات سیاسی، مانند مساله جانشینی سلاطین، سیاست نزدیکی با دولتهای همجوار، عقد معاهدات صلح و نظیر آن ایفا کرده است.
در این دوره ازدواجهای سلاطین با دختران حاکم رواج داشت که بیشتر جنبه سیاسی و مادی داشتند که بمنظور نزدیکی به سلطان و یا تشدید رابطه دوستی با او بوده است
یکی از رایجترین ازدواجها در این دوره ازدواج شاهزاده خانمهای غزنوی با حکام خوارزم (خوارزمشاهیان) میباشد که معروفترین آنان یکی حره کالجی دختر سبکتکین خواهر سلطان محمود است که به همسری ابوالعباس خوارزمشاه در آمد. که این گونه ازدواج ها رواج زیادی داشت.
در این دوره زنانی که در توطئه ها شرکت می کردند و یا بالعکس زنانی که از لحاظ با سوادی، پارسائی، خانه داری وخدمت به دستگاه غزنویان معروفیتی زیادی داشتند. در این دوره حرمسرای شاهان و شاهزادگان پر از زنان گوناگون عقدی و غیر عقدی، نجیب زاده و کنیز بوده که این حرمسراها خود دستگاهی مستقل و مفصل داشته که اشخاص زیادی مشغول به کار می باشند و از اینرو زنانی که نقشهای سیاسی ایفا کرده باشند در این دوره بسیار نادراند.
دوره سلجوقی (429-590)
در این دوره که بتدریج زمینه نفوذ پذیری سنن قبیله ای زیاد شد و مثل گذشته تظاهر و تعصب مذهبی نداشتند زنان از پس پرده بیرون آمدند و قدرت و مقامی را که در سرزمینهای موطن خود داشتند باز یافتند. در این دوره به زنان بسلطنت و حکومت رسیده و یا به زنانی که مستقیم یا غیر مستقیم در کار سلطنت شوهران یا فرزندان خود شریک بودند بسیار فراوان می باشد.
قابل ذکر است که منابع ایرانی مسلمان ما با بی میلی و خشکی از زنان این دوره یاد کرده اند و از ذکر وقایع مربوط به آنان خیلی سریع گذشته اند ولی در میان همین نوشته های کوتاه و خشک آثاری فوق العاده را میتوان پیدا کرد.
از زنان معروف این دوره میتوان ترکان خاتون، همسر ملکشاه دختر طمغاج خان، نوه ایلک خان از آل افراسیاب یا ایلک خانیه است که در کار سلطنت شوهر دخالت مستقیم داشته است و یکی از مهمترین کارهای که انجام شده توسط این ملکه برکناری خواجه نظام الملک وزیر معروف سلجوقی است که بر سر مسائل جانشینی بخصوص با یکدیگر اختلاف داشته اند که گویا تا مدتها این اختلافات حل نشد و ترکان خاتون در این مبارزه پنهانی پیروز گردید.
از زنان دیگر این دوره پادشاه خاتون دختر قتلغ ترکان می باشد که او نیز بر کرمان فرمان رانده است که زنانی فوق العاده مهم و با اصالتی بوده است.
همچنین درباره پادشاه خاتون می گویند که زن عالمه عادله ای بود و در نفس او خیلی خاصیتهای مثبتی بود که هنرمند، خطاط و همچنین شاعر و با دانشمندان و اهل فضل زیاد در تماس بود و در عهده این پادشاه شعر رونقی تمام گرفت و همچنین مدارس علم را برپا کرد و رونقی جدید بخشید و این چند بیت شعر زیر از این پادشاه خاتون شاعر می باشد:
من آن زنم که همه کار من نکو کاریست
بهر که مقنعه ای بخشم از سرم گوید
همانطور که میدانید در زمان حکومت سلجوقی و سپس اتابکان زنان نقش بسیار موثری را در تشکیل و دوام حکومتهای محلی ایران به عهده داشته اند و موفقیتهائی در مقابل ایلخانان به دست آورده اند.
دوره خوارزمشاهی (490-628)
عصر خوارزمشاهیان دوره مهمی از لحاظ حکومت زن بر ایران است. در نتیجه ازدواجها وسیله نزدیکی حکام و سلاطین به یکدیگر می شدند.
از اولین زن مشهور خاندان ترکان خاتون همسر سلطان ایل ارسلان است که یکی از مهمترین و بزرگترین زنان دوره خوارزمشاهی به حساب می آید. وی در زمان شوهر مورد مشورت او و بنا بر سنت ترکان در کار مملکت نظارت مستقیم داشت. وقتی شوهرشان فوت شد ایشان خود به تنهایی زمام امور به دست گرفت که در جنگهای بسیار هم شرکت کرد.
ترکان خاتون که در دوره فرمانروایی سلطان محمد رسما حکومت خوارزمی را بعهده داشت در اداره مملکت هم پایه پسرش بود و در سراسر قلمرو خوازمشاهی هنگامی که از جانب وی و سلطان دوفرمان جداگانه ومختلف در یک قضیه میرسید تنها تاریخ فرمان را نگاه می کردند هر کدام تاریخی موخر داشت آن فرمان را به کار می بستند
ترکان خاتون وزیر مخصوص داشت وهفت تن از دانشمندان مشهور در دیوان انشای او به کار مشغول بودند.
ترکان خاتون زنی ستمکار و سنگدل بود وسبب نابودی بسیاری از خاندان های کهن و اصیل ایرانی شد. همچنین او زنی عیاش و خوشگذران بود و پیوسته درخفا مجالس انس و طرب برپا می کرد.
و سرانجام به حمله مغول ها به ایران توسط چنگیز خان دستگیر شد و تا زمانی که سلطان جلال الدین در قید حیات بود از اخبار ترکان خاتون خبری بدست می آمد ولی پس از مرگ وی دیگر از سرنوشت این خاتون در ایران اطلاعی به دست نیامد.
پس میتوان نتیجه گرفت که مغول سنت احترام و اهمیت نسبت به زن را بر زمینه مطلوب و استواری که در طول دو قرن و نیم در ایران فراهم شده بود، گسترد.