سبک زندگی
2 دقیقه پیش | شناخت بهترین آتلیه کودک و بارداریبچه ها به سرعت بزرگ میشوند، زودتر از چیزی که فکرش را میکنید یا انتظارش را دارید. زمانی توانایی راه رفتن یا حرف زدن ندارند ولی اندک زمانی بعد آنها را در حال دویدن و مکالمه ... |
2 دقیقه پیش | فیلم: تزیین اتاق کودک با گلهای مقواییهمین الان یک نگاهی به اتاق کودکتان بیندازید. آیا دلتان نمی خواهد چیزی به آن اضافه کنید؟ وقتی پولش را ندارید، پس باید از خلاقیتتان کمک بگیرید. در این ویدئو گل هایی مقوایی ... |
نحوه برخورد با دعوای دو همکار
افراد در محیط کار در موارد مختلفی با هم مخالفت میکنند. این قضیه طبیعی است. اما اگر این مخالفت به یک جنگ تمام عیار تبدیل شود چه باید کرد؟ روش درست پاسخ دادن چیست؟ اگر این افراد همرده شما باشند چگونه خواهد شد؟
افراد خبره چه میگویند
اینکه تا چه حد درگیر این موضوع شوید بستگی به این دارد که چقدر این موضوع به شما ربط دارد. وقتی شخصی به سراغتان میآید و شکایتی میکند یا از شما کمک میخواهد، باید به او پاسخ دهید. در اینصورت اگر رئیس آنها هم نباشید، برای روبهراه کردن کار احساس مسوولیت میکنید. آنا رانیری بهعنوان یک مشاور، راهنمای مدیریت و یکی از نویسندگان کتاب «چگونه میتوانم کمک کنم؟» میگوید «اگر مساله در یک تیم اتفاق میافتد، بهعنوان هم تیمی به همکاران خود کمک کنید».
اما دخالت کردن همیشه یک راهحل موثر نیست. رودریک کرامر بهعنوان یک روانشناس اجتماعی و استاد رفتار سازمانی در کالج ویلیام آر کیمبال در دانشگاه کسبوکار استنفورد میگوید «تضاد در میان کارمندان همتراز اغلب مبهم و پیچیده است».اغلب معلوم نیست چه کسی مسوول است و شما چه کاری باید انجام دهید. کرامر میگوید «افراد اغلب نگاه سادهانگارانهای به این موضوع دارند. آنها فکر میکنند میتوانند در موضوع دخالت کنند، پیشنهاد بدهند، احساس خوبی نسبت به خودشان داشته باشند و مساله تضاد را به شکل سازندهای حل کنند. اما این کار همیشه ممکن نیست.» در اینجا به ارائه راهکارهایی میپردازیم که چگونه در آینده با تضاد میان همکاران برخورد کنید.
اجازه دهید خودشان را خالی کنند
شاید گوش دادن به افرادی که شکایت میکنند سخت باشد اما این دقیقا همان چیزی است که آنها به آن احتیاج دارند. رانیری میگوید: «ایجاد فضا و دادن زمان به همکاران برای صحبت درباره آنچه در دل دارند در یک محیط کاری به راستی یک نعمت برای آنهاست.
افراد اغلب اوقات، تنها نیازمند مکانی امن هستند که آنچه در دل دارند را بگویند و خیلی از مواقع خودشان هم میدانند که برای رفع موضوع چه کاری باید انجام دهند». کرامر هم در تایید این موضوع میگوید: «گاهی اوقات موضوع فقط این است که افراد مستاصل شدهاند و تنها میخواهند آن را ابراز کنند.» اما اجازه دادن به افراد برای خالی کردن خود یک استراتژی موثر درازمدت محسوب نمیشود. کرامر میگوید: «مواظب باشید افراد در دام تخلیه روحی خود، فکر کردن بیش از حد درباره موضوع و بدگویی درباره یک موقعیت گرفتار نشوند.» چرا که این کار باعث عدم پیشرفت در موضوع میشود.
«اما اگر فقط چند دقیقه به یک شکایت بهطور خلاصه گوش دهید خوب است». اگر فکر میکنید با گوش دادن به حرف یک نفر دیگری را آزرده خواهید کرد (در تیمهای کوچک به سرعت معلوم میشود چه کسی با چه کسی صحبت کرده است) سعی کنید با طرف دیگر هم گفتوگویی داشته باشید. رانیری میگوید: «حداقل باید با طرف دوم، یک رابطه خوشایند داشته باشید، اما استراتژی بهتر این است که نشان دهید پذیرای همه همکاران هستید.»
همدردی کنید
وقتی به صحبتهای همکارتان گوش میدهید نشان دهید که درک میکنید موقعیت چقدر سخت است. مثلا میتوانید بگویید «متاسفم که چنین اتفاقی افتاد» یا «بسیار سخت است که دو نفر نتوانند در چشمان هم نگاه کنند». اما هرگز نباید جانب یکی از طرفین را بگیرید. رانیری میگوید «بر نظرات یکی از طرفین صحه نگذارید». در عوض خنثی باشید و از تجربیات خودتان صحبت کنید.
میتوانید عباراتی از این دست را بهکار گیرید: «به نظر میرسد جین تحت فشار بوده است و از آنچه گفته منظوری نداشته» یا «میدانم که جو انسان سرسختی است و گاهی اوقات ممکن است مواضع تندی بگیرد». رانیری میگوید: «مهم این است که نشان دهید منظور همکارتان را درک میکنید اما هرگز از عباراتی مثل «حق با توست و دیگری حقی ندارد» استفاده نکنید». اگر تحت فشار قرار گرفتید که موضع خود را مشخص کنید، بهطور واضح بگویید که این کار را نخواهید کرد: «به نظر میرسد که آزرده شدهای اما من نمیتوانم جانب یکی از طرفین را بگیرم چون باید با هر دو شما کار کنم».
عواقب دعوای آنها را توضیح دهید
بعد از آنکه نگرانی خود را نشان دادید، به آنها توضیح دهید دعوایشان چه تاثیری بر تیم میگذارد. رانیری پیشنهاد میکند از چنین عباراتی استفاده کنید: «اینکه شما دونفر با هم کنار نمیآیید برای همه مساله ایجاد میکند و نمیگذارد ما کار را به نحو احسن انجام دهیم.» به هر دو طرف کمک کنید تا بفهمند که این کشمکش به دیگران آسیب وارد میآورد و به همین خاطر آنها باید اقدام موثری در جهت رفع آن انجام دهند.
با احتیاط نظر دهید
قبل از آنکه شروع به نصیحت کنید، از همکاران خود بپرسید که آیا نیاز به کمک شما دارند یا خیر. رانیری میگوید: «ما بهطور ناخودآگاه دوست داریم نصیحت کنیم چون فکر میکنیم بیشتر از آنها میدانیم». اما شاید افراد، نظر شما را نخواهند.
پس از چنین عباراتی استفاده کنید «اگر من چند پیشنهاد بدهم، به نظرت کمکی به مساله خواهد کرد؟» همچنین یادتان باشد که تجربیات شخصی تان ممکن است الزاما مفید نباشد. رانیری توضیح میدهد: «شاید در گذشته درگیر یک دعوای کاری بودهاید اما شیوهای که شما مساله خود را حل کردهاید ممکن است الزاما در موقعیتهای دیگر مفید نباشد».
واسطه آشتی شوید
یادتان باشد برای آنکه آنها را با هم سر یک میز بنشانید عجله نکنید. کرامر میگوید: «اینکه افراد را در یک اتاق جمع کنید و از آنها بخواهید مساله را حل کنند، مسوولانه نیست. شاید آنها از لحاظ قدرت و تواناییهایشان هموزن نباشند و ممکن است این کار شما باعث شود رابطه آنها وضعیت بدتری پیدا کند». البته اگر تعارض به اوج رسید - مثلا آنها بر سر یکدیگر فریاد زدند- در اینصورت انتخاب دیگری ندارید جز آنکه آنها را به یک جلسه بکشانید و فورا ریشه مساله را پیدا کنید.
آگاه باشید که احتمال مقاومت وجود دارد
رانیری اشاره میکند افرادی هستند که نمیتوان به آنها کمک کرد و کسی هم به آنها کمک نمیکند. او میگوید روان درمانگرها به این افراد «بله، اما» میگویند. «بله من میتوانم به سراغ جین بروم اما فکر میکنم او اول باید نزد من بیاید» یا «بله من میخواهم کارها بهتر شود اما این کار غیرممکن است.» در این موارد هر چقدر هم تلاش کنید، هیچ پیشرفتی حاصل نخواهد شد.
اگر شخصی اصرار کند که حق با اوست یا از دریافت کمک امتناع کند، شاید بهتر است طور دیگری با او رفتار شود. در این موارد، دفعه بعد که او سراغ شما آمد میتوانید خود را کنار بکشید و بگویید «تاکنون چند بار درباره این موضوع صحبت کردهایم و به نظر میرسد شما آمادگی حل مساله را ندارید بنابراین من فکر میکنم باید با همین شرایط کنار بیایید.»
موضوع را تشدید نکنید
کرامر و رانیری هر دو بر این اصل تاکید دارند که به ندرت پیش میآید درگیر کردن رئیس یا روسای دو نفر که با هم اختلاف دارند ایده خوبی باشد مگر آنکه مشکل واقعا غیرقابل حل و مزمن شده باشد. کرامر میگوید: «این کار باعث تشدید موقعیت میشود و احتمالا یکی از طرفین یا هر دوی آنها احساس میکنند قربانی هستند.» همچنین وقتی موضوع را نزد افراد دیگر میبرید، ممکن است در نگاه آنها خودتان هم بخشی از مشکل به نظر برسید حتی اگر ارجاع موضوع به بالادستیتان بهعنوان آخرین راهحلی که به نظرتان میرسد باشد.
حد خود را بدانید
کرامر میگوید: «یادتان باشد شما روانشناس یا درمانگر نیستید. اگر آن موقعیت ربطی به شما ندارد یا فکر میکنید دعوای آنها بچگانه است هیچ اشکالی ندارد که بگویید این مشکل من نیست.» رانیری هم در تایید این موضوع میگوید: «وقتی به کسی کمک میکنید، باید مطمئن شوید که مراقب خودتان هم هستید. لازم نیست نقش یک داور بدون دستمزد را ایفا کنید».
اما همیشه به یکی از طرفین یا هر دو آنها بگویید از دید شما قدم بعدی که باید انجام دهند چیست. مثلا میتوانید بگویید «مطمئن نیستم فرد مناسبی برای کمک به شما باشم اما شاید بد نباشد با هم بنشینید و صحبت کنید یا یک واسطه پیدا کنید.» واسطهای که انتخاب میکنید خارج از سلسله مراتب تیمی باشد، مثلا یک حکم یا یکی از همکاران منابع انسانی.
ویدیو مرتبط :
برخورد با دعوای کودکان در خلال بازی
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
نحوه صحیح برخورد با مزاحم ها !
هنگام صحبت کردن درباره این موضوع کاملا جدی و قاطع باشید، لبخند نزنید و از او عذرخواهی نکنید. توضیح دهید که این رفتارش شما را آزار می دهد و بر روحیه شما تاثیر منفی می گذارد.
۱ – چشم پوشی نکنید
دانش آموز، دانشجو، کارمند یا در هر موقعیتی که هستید، هر گاه احساس کردید که در معرض مزاحمتی قرار گرفته اید در برابر آن سکوت نکنید. بسیاری از افراد با این تصور که این مزاحمت خود به خود قطع می شود، در برابر آن سکوت اختیار می کنند ولی مزاحم در بیشتر موارد سکوت شما را به عنوان ضعف یا تمایل شما تعبیر می کند و شما را طعمه راحتی فرض می کند. فکر نکنید که این ماجرا تقصیر شماست و باید تحملش کنید. قاطعانه جواب منفی بدهید. در بسیاری از فرهنگ ها مثل فرهنگ ما که تحمل کردن یک ارزش محسوب می شود، چنین سکوت هایی فراوان رخ می دهد.
۲ - احساسات خود را بپذیرید
طبیعی است که احساس ناامنی و پریشانی کنید. شاید فکر کنید اولین فردی هستید که این اتفاق برایش رخ داده و از این موضوع نگران شوید ( در صورتی که شاید رئیس شما با کارمندان دیگر نیز همین رفتار را داشته است ). شاید تصور کنید که رفتار و کردار خود شما باعث پیش آمدن این مشکل شده و خودتان را سرزنش کنید ( البته پوشش و رفتار فرد هم بی تاثیر نیست اما در هر حال، مزاحم مقصر اصلی است ) و از رفتن به محل کار و تنها ماندن در آنجا بترسید.
۳ - با صراحت و قاطعیت از مزاحم بخواهید تا رفتارش را تغییر دهد
هنگام صحبت کردن درباره این موضوع کاملا جدی و قاطع باشید، لبخند نزنید و از او عذرخواهی نکنید. توضیح دهید که این رفتارش شما را آزار می دهد و بر روحیه شما تاثیر منفی می گذارد. برای مثال می توانید بگویید: « وقتی شما این کار را انجام می دهید یا اینطور صحبت می کنید، ناراحت می شوم و نمی توانم بر کارم تمرکز کنم. »
۴ – اگر تذکر کلامی شما مؤثر واقع نشد، برای او یک نامه بنویسید
در نامه درباره رفتار و گفتار ناخوشایندش توضیح دهید. بنویسید که به چه دلیل رفتار و گفتارش برای شما ناخوشایند است و بگویید که اعمالش را مزاحمت تلقی می کنید. از او قاطعانه بخواهید که از این رفتارش دست بردارد.
۵ – مستند سازی کنید
یادداشت کاملی از این وقایع برای خود تهیه کنید. این یادداشت باید شامل این موارد باشد: نام کامل مزاحم، عملی که انجام داده، زمان و مکان انجام این عمل ( با ذکر ساعت و تاریخ ) و ذکر نام شاهد ( در صورتی که کسی شاهد ماجرا بوده است ). این کار باعث می شود که جزئیات واقعه را به خاطر بیاورید و دلیل و مدرکی محکم برای اثبات ادعاهای تان داشته باشید.
۶ – اگر رفتار مزاحم صورتی علنی پیدا کرده است از آن چشم پوشی نکنید
چشم پوشی از این رفتارها در مراحل اولیه ممکن است موجب توقف آن شود؛ اما اگر آشکارا مزاحم شما می شود، چشم پوشی از آن شیوه مناسبی برای مقابله نیست. بسیاری از افراد با این تصور که ماجرا خود به خود پایان خواهد یافت در برابر آن سکوت می کنند.
اما مزاحم در بیشتر مواقع این سکوت را ضعف یا موافقت قربانی تعبیر می کند و باعث می شود که همچنان به پیشروی خود ادامه دهد.
۷ - کمک بگیرید
موضوع را با یک فرد مورد اطمینان مانند والدین، استاد یا یک دوست در میان بگذارید و از حمایت عاطفی آنها بهره گیرید.
۸ – بی تفاوت نباشید
نسبت به علایم اولیه ظهور مزاحمت جنسی حساس باشید و با این تصور که خود به خود از بین خواهد رفت، آنها را نادیده نگیرید.
۹ – شکایت کنید
در صورت متوقف نشدن رفتار مزاحم، می توانید رسما از او شکایت کنید. فراموش نکنید که شکایت شما باید با شواهد و مدارک و مستند و محکم همراه باشد.
۱۰ – کارتان را عوض کنید
در صورتی که رئیس یا همکارتان رویه خود را تغییر نداد، بهتر است محل کار خود را عوض کنید، زیرا فشار روانی و جسمانی ناشی از این پدیده زندگی خانوادگی شما را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد.
۱۱ – به مشاور مراجعه کنید
در صورت لزوم به یک روانشناس و مشاور مراجعه و از او کمک بگیرید.
منبع:میهن دانلود