معرفی برندهای مطرح جهان؛ مرسدس بنز

عصر ایران: مرسدس بنز تولیدکننده آلمانی خودروهای لوکس و بخش چند ملیتی شرکت آلمانی دایملر محسوب می شود. برند مرسدس بنز برای خودروهای لوکس، اتوبوس، کامیون و برخی محصولات دیگر استفاده می شود. دفتر مرکزی این شرکت در اشتوتگارت، بادن وورتمبرگ، آلمان قرار دارد.

داستان شکل گیری مرسدس بنز به تولید نخستین خودرو بنزین سوز توسط "کارل بنز" در ژانویه 1886 که دارای سه چرخ بود، و تولید نخستین خودرو بنزین سوز چهار چرخ توسط "گوتلیب دایملر" و مهندس "ویلهلم میباخ" باز می گردد. برند مرسدس در بیست و سوم سپتامبر 1902 توسط شرکت دایملر ثبت شد. نخستین خودرو با برند مرسدس بنز نیز در سال 1926، پس از ادغام شرکت های کارل بنز و گوتلیب دایملر و تاسیس شرکت دایملر-بنز تولید شد.

طی دهه 1930، مرسدس بنز مدل 770 را روانه بازار کرد که خودرویی محبوب در دوران آلمان نازی محسوب می شد. مرسدس بنز نوآوری های فنی و ایمنی بسیاری را ارائه کرده که بعدا در خودروهای شرکت های دیگر نیز به کار گرفته شدند. مرسدس بنز یکی از قدیمی ترین برندهای خودروسازی جهان محسوب شده که همچنان با قدرت به فعالیت های خود ادامه می دهد.

به رغم انتقادهای گسترده درباره فشار بر نیروی کار و نقض حقوق انسانی طی جنگ جهانی دوم، مرسدس بنز در ساخت یک امپراتوری خودرو موفق عمل کرد و البته از پشتیبانی قوی افرادی مانند رهبران دولتی، غول های رسانه ای و خانواده های بسیار ثروتمند برخوردار بود.


از سال 1937، دایملر-بنز به طور فزاینده تولید جنگ افزار را در دستور کار خود قرار داد که از آن جمله می توان به کامیون LG 3000  و پیشرانه های هواپیما مانند DB 600  و DB 601 اشاره کرد. برای تامین ظرفیت اضافی در زمینه تولید پیشرانه های هواپیما، کارخانه گنشاگن در موقعیتی جنگلی و به خوبی پنهان شده در جنوب برلین به سال 1936 تاسیس شد. به واسطه آغاز جنگ، کسب و کار اصلی دایملر-بنز را تولید کامیون تشکیل می داد و تولید خودروهای مسافری به واسطه نیازهای نظامی محدود و در سال 1942 متوقف شد. در آن دوران، تمرکز شرکت به طور کامل بر تولید تجهیزات نظامی معطوف شده بود.


پس از پایان جنگ، دایملر-بنز با خسارات سنگین ناشی از آن و از دست دادن دارایی ها و شرکت های تابعه خارجی خود مواجه شد. این شرکت پس از تلاش های فراوان موفق شد تا اجازه تولید جدید از مقام های آمریکایی را در سوم ژانویه 1946 دریافت کند. از سرگیری فعالیت های تولیدی در تمام کارخانه های دایملر-بنز در سال 1947 آغاز شد.


طی بازه زمانی 1949 تا 1960، توسعه سریع صنعت خودروسازی آلمان موجب شد تا دایملر-بنز بار دیگر جایگاهی مشابه با دوران پیش از جنگ جهانی دوم را باز یابد. در اوایل سال 1954، این شرکت از نظر حجم معاملات و درآمد از مرز میلیارد دلار عبور کرده و رکورد فروش را شکست. آمار و ارقام فروش بالای خودروهای برند مرسدس بنز به نمادی از معجزه اقتصادی آلمان مبدل شد. توسعه بخش خودروهای تجاری نشان دهنده نرخ های رشد بالا در اقتصاد این کشور بود. در آن دوران تمامی کامیون های تولیدی دایملر-بنز به پیشرانه های دیزل مجهز شدند. طی دهه 1950، دایملر-بنز تقریبا انحصار تولید پیشرانه های دیزل را در اختیار خود داشت. برای صادرات نیز این شرکت به همکاری توزیع کنندگان مستقل متکی بود.


مرسدس بنز  300 SL گالوینگ که به عنوان یک نمونه اولیه خودرو مسابقه ای در سال 1952 معرفی شد، در نهایت به خودرو رویایی تمامی نسل ها مبدل شده و به طور قابل توجهی بر شهرت و اعتبار دایملر-بنز افزود. همچنین مدل هایی مانند مرسدس بنز 300 نماد بازسازی موفقیت اقتصادی مالکان خود بودند.

طی دهه های 1960 و 1970، دایملر-بنز در شرایطی بار دیگر جایگاه برجسته خود در بازارهای خودرو بین المللی را کسب کرد که صنعت خودروسازی با نوسان های شدیدی در زمینه فروش مواجه بود. در اروپا، دایملر بنز چه در زمینه تولید خوردوهای مسافری و چه خودروهای سنگین مانند کامیون و اتوبوس شرکت پیشرو محسوب می شد.


دومین بحران نفتی در پایان دهه 1970، روند در حال رشد بحث های زیست محیطی و پیشرفت رقبای آسیایی، شرایط توسعه هرچه بیشتر دایملر-بنز را تغییر دادند. در دهه 1980، نگرانی های زیست محیطی و موضوع انتشار دی اکسید کربن و آلایندگی خودروها موجب شد تا مرسدس بنز جز نخستین شرکت هایی باشد که با ارائه مبدل کاتالیزوری سه راهی و چندین تغییر در فیلترهای روغن، افزون بر ارائه محصولاتی پیشرفته تر، کاهش آلایندگی خودروهای خود را دنبال کند. بر اساس چارچوب ساختار شرکتی جدید دایملر بنز ای جی، مرسدس بنز ای جی در بیست و نهم ژوئن 1989 تاسیس شد. پروفسور "ورنر نیفر" به عنوان رئیس هئیت مدیره آن برگزیده شد.

در دهه 1990، استفاده از کاربراتور در خودروهای مرسدس بنز متوقف شده و سیستم های تزریق سوخت جایگزین آن شد. همچنین، توسعه سوپرشارژرها در دستور کار این شرکت قرار گرفت که به معرفی مرسدس C230  کمپرسور منجر شد. پس از سوپرشارژرها، سیستم "بلوتک" در سال 2005 معرفی شد که به منظور کاهش هرچه بیشتر انتشار دی اکسید کربن و از طریق استفاده از SCR  شکل گرفته بود. مرسدس بنز نخستین شرکتی بود که سیستم های ABS  و ESP را در خودروهای خود به کار گرفت. 

از زمان ادغام دو شرکت دایملر و بنز، خودروهای مرسدس بنز در میان بهترین های این صنعت در جهان قرار داشته و به عنوان نمادی از کیفیت بالا و مهندسی پیشرفته شناخته می شوند. در حقیقت مردانی که در پس این نشان تجاری قرار داشتند مسئول توسعه پیشرفت های بیشماری بوده که در هر سانتیمتر از آناتومی خودروهای مرسدس بنز نمود پیدا کرده و می کنند.

نام انی در ابتدا مخفف  "Ente Nazionale Idrocarburi" (مرجع ملی هیدروکربن ها) بود. اما با گذشت زمان فعالیت های این شرکت به حوزه های مختلف از جمله پروژه های قراردادی، انرژی هسته ای، انرژی، معدن کاری، مواد شیمیایی و پلاستیک ها، ماشین آلات پالایش/استخراج و توزیع، و حتی صنعت نساجی و اخبار گسترش یافت.


انی در سال 1953 و از شرکت آجیپ که در سال 1926 و با هدف اکتشاف میدان های نفتی، خرید و تجاری سازی نفت و مشتقات آن تاسیس شده بود، شکل گرفت. در مارس 1953، "انریکو ماتی" به عنوان رئیس انی انتخاب شد. در سال 1952، انی لوگو خود که یک سگ شش پا بود را انتخاب کرد. در سال 1954، انی حقوق قابل توجهی در زمینه اکتشاف نفت در آفریقای شمالی را از طریق امضا قرار داد با دولت وقت مصر و فراهم کردن نقشی فعال برای کشورهای تولید کننده نفت خام از طریق سرمایه گذاری های مشترک کسب کرد.


در سال 1960 و طی دوران جنگ سرد، انی قراردادی با اتحاد جماهیر شوروی سابق به منظور واردات نفت خام از این کشور با قیمتی بسیار مناسب را امضا کرد. در بیست و هفتم اکتبر 1962، انریکو ماتی طی حادثه سقوط هواپیما در مسیر کاتانیا به میلان جان خود را از دست داد. طی سال های بعد، انی قراردادهایی را در قالب سرمایه گذاری های مشترک با شرکت های خارجی به منظور تولید نفت خام از مصر تا ایران و از لیبی تا تونس امضا کرد. در سال 1967، انی شرکت ایتالگاز را خریداری کرد.


در اکتبر 1973، پس از جنگ "یوم کیپور" و تحریم آمریکا و هلند توسط کشورهای عرب عضو اوپک که به بروز بحران نفتی جدی منجر شد، انی برای حفظ و تحکیم جایگاه خود در بازار بین المللی قراردادی را با سوناتراچ در راستای تامین گاز طبیعی امضا کرد. در سال 1974، انی قراردادی را با دولت لیبی امضا کرد که با قراردادهای بیشتر با مصر، نیجریه و تونس همراه بود. این در شرایطی بود که توسعه دو اکتشاف نفتی جدید در دریای شمال که از سال 1972 توسط این شرکت آغاز شده بود، ادامه یافت.

در اواسط دهه 1970، انی توسعه زیرساخت برای انتقال گاز طبیعی در مسافت های طولانی با ساخت یک شبکه خط لوله هزاران مایلی در اروپا و مدیترانه را برنامه ریزی کرد. پس از افتتاح خط لوله ترانس-مدیترانه که الجزایر را از طریق تونس به سیسیل متصل می کرد، انی قرارداد جدیدی با لیبی برای اکتشاف بوری، بزرگترین میدان نفتی در مرکز مدیترانه، و توسعه نقش بین المللی خود در صنعت نفت را امضا کرد.


در سال 1992، انی در بورس اوراق بهادار ایتالیا و در سال 1995 در بورس اوراق بهادار نیویورک وارد شد. از 1995 تا 1998، این شرکت چهار عرضه سهام موفق داشته و 70 درصد از دارایی های سرمایه ای خود را به سهامداران خصوصی فروخت. از آن جایی که قیمت نفت در سال 1998 افت چشمگیری را تجربه کرد، همانند شرکت های دیگر، انی نیز وارد مسابقه ای از طریق ادغام، خریدهای بین المللی، اکتشافات جدید و شکل دهی شرکت های برتر واقعی شد.

از سال 2000، انی توسعه میدان نفتی دریایی کاشاگان در امتداد دریای خزر را آغاز کرد. در سال 2005، پروژه خط لوله "بلو استریم" برای تامین گاز از جنوب روسیه به ترکیه در قالب یک سرمایه گذاری مشترک بین انی و گازپروم آغاز شد. در سال 2010، انی در تولید نفت از میدان زبیر عراق به نقطه عطف جدیدی دست یافت.


پس از دریافت مجوز در سال 2006 برای اکتشاف منطقه دریایی در شمال موزامبیک که به نام منطقه 4 شناخته می شود، انی انجام چند اکتشاف بزرگ گازی بین سال های 2011 و 2012 مانند مامبای جنوب، مامبای شمال، مامبای شمال شرق و کورال 1 را اعلام کرد.