سبک زندگی
2 دقیقه پیش | شناخت بهترین آتلیه کودک و بارداریبچه ها به سرعت بزرگ میشوند، زودتر از چیزی که فکرش را میکنید یا انتظارش را دارید. زمانی توانایی راه رفتن یا حرف زدن ندارند ولی اندک زمانی بعد آنها را در حال دویدن و مکالمه ... |
2 دقیقه پیش | فیلم: تزیین اتاق کودک با گلهای مقواییهمین الان یک نگاهی به اتاق کودکتان بیندازید. آیا دلتان نمی خواهد چیزی به آن اضافه کنید؟ وقتی پولش را ندارید، پس باید از خلاقیتتان کمک بگیرید. در این ویدئو گل هایی مقوایی ... |
طراحی مینیمالیستی در سالن پذیرایی
طراحی مینیمالیستی این روزها طرفداران زیادی پیدا كرده است؛ سبكی خاص كه سادگی و مدرنیته را با هم تلفیق كرده و حسی از متفاوت بودن به شما میبخشد.
مجله منزل - لیدا هادی: آمریكاییها بعد از جنگ جهانی دوم خصلت عحیبی پیدا كردند. آنها عاشق بریز و بپاش شدند. پیروزی در جنگ جهانی دوم آنها را آنقدر غره كرده بود كه مصرفگرایی را به نهایت رساندند؛ حتی در هنر معماری. هنوز چند سالی از پایان جنگ جهانی دوم نگذشته بود كه سروكله ساختمانهای بلند در شهرهای مختلف آمریكا با طراحیهای داخلی خاص پیدا شد؛ خانههایی مجلل با انواع و اقسام وسایل تزیینی. این وضع در نیمه دوم دهه 50 میلادی به حد خودش رسید تا اینكه در نهایت طبق روال همیشه جنبشی در مخالفت با جریان پیش روی مردم راه افتاد؛ جریانی كه قرار بود سادهگرایی را به مردم نشان دهد.
سبكی تازه به راه افتاد به نام مینیمالیسم یا سادهگرایی. با این هدف كه مصرفگرایی حتی در دكوراسیون خانه هم به حداقل برسد. در سبك مینیمالیسم دیگر خبری از بریز و بپاش نیست و هرچه هست سادگی است. مینیمالیستها فقط عناصر اصلی دكور را حفظ میكنند و اضافهها را كنار میگذارند؛ البته با فوت و فن خاصی كه امروز با مدرنیته قاطی شده و وضعیت عجیبی به وجود آورده است. این روزها خیلیها با سادگی خیال رسیدن به فضای پستمدرن را دارند؛ دقیقا همان چیزی كه حس متفاوت بودن را القا میكند!
خانههایی با طراحی مینیمال یك مشخصه مهم دارند؛ تنوع رنگها در آنها بسیار اندك است و بیشترشان سفید هستند با تركیبی از خاكستری، سیاه و مشكی. شاید در خانههای امروزی رنگها كمكم وارد شده باشند اما این رنگ ها فقط رنگهایی روشن و ملایم هستند. در اتاق نشیمن یك خانه مینیمالیستی همه اجزا باید ساده و خنثی باشد؛ قاب عكسها ساده و یكدست و مبلها به دور از هر تشریفاتی. در این خانهها نباید تجملی به چشم بخورد بلكه سادگی و در عین حال طراحی خاص اشیاست كه حرف اول و آخر را میزند.
دیوارها در خانههای سادهگرا به اندازه باقی اجزا اهمیت دارند. خیلی از ما عادت داریم دیوارهای خانهمان را از هر آنچه دوست داریم، میپوشانیم؛ لوحهای تقدیر دوران تحصیل بچهها، عكسهای پدر و مادر یا لحظات خاص خانواده، بشقابهای قدیمی و عتیقه مادربزرگها و. . . اما در خانه های مینیمالی از این خبرها نیست. دیوارها صاف و سادهاند با رنگی سفید یا خنثی؛ حتی بدون هیچ بافت یا نقش اضافه. برای این است كه در خانه های مینیمالیستی كاغذدیواریها كمتر پیدایشان میشود و درنهایت دیوارهای خانه میتواند فقط یكی، دو تابلوی نقاشی خاص داشته باشد.
سطح روی میزها هم باید همینطور باشد. در یك طراحی مینیمالی هیچ وسیلهای روی میزها قرار نمی گیرد. رومیزی كه اصلا! اما بهندرت یك یا دو دكوری روی میزها می گذارند؛ آن هم با شكلهای خاص هندسی وگرنه گذاشتن ظرفهای كریستال و تزیینی ممنوع است!
ویدیو مرتبط :
طراحی مینیمالیستی محوطه
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
طراحی مینیمالیستی در سالن غذاخوری
در سالن غذاخوری خانه مینیمالی باید كمترین میزان رنگها مورد استفاده قرار بگیرد. كم بودن تنوع رنگها این امكان را به طراح میدهد تا درباره اجزای محیط با دقت و نظر بیشتری كار كند.
در واقع محیط با رنگ خنثی باعث میشود تا نگاه هر بینندهای به جای دیدن فضای كلی به جزییات بپردازد. در اتاق غذاخوری مینیمالیستی معمولا از رنگهای خاكستری یا تركیبی از سیاه و سفید استفاده می شود؛ گاهی هم قهوهای روشن.
كم بودن تنوع رنگها این امكان را به طراح میدهد تا درباره اجزای محیط با دقت و نظر بیشتری كار كند
اگر شكل و شمایل صندلیهای شما آنقدر خاص نیست كه بیننده را حیرتزده كند، آن وقت باید حتما دنبال یك دیوار خالی بزرگ در كنار میزغذاخوری باشید تا بتوانید حداقل از قدرت یك اثر هنری خاص برای شخصیت دادن به فضا استفاده كنید. گاهی اوقات بیش از اندازه ساده بودن فضاها دیگر سادهگرایی و داشتن سبك مینیمال تلقی نمیشود. برای همین میتوان با استفاده از یك تابلوی هنری فضا را كاملا عوض كرد.
اشكال هندسی خاص؛ این مساله یكی از موضوعاتی است كه در فضای مینیمالیستی سالن غذاخوری منزل خیلی به كار میرود. فرقی هم ندارد كه شكلهای هندسی خاص برای میز و صندلیهای سالن باشد یا چراغی كه بالای میز ناهارخوری آویزان شده یا حتی تابلویی كه به دیوار زده شده یك شكل هندسی ویژه داشته باشد. مهم این است كه المانی با فرم و شكل خاص در محیط باشد.
گاهی اوقات بیش از اندازه ساده بودن فضاها دیگر ساده گرایی و داشتن سبك مینیمال تلقی نمی شود
بهترین شكل برای داشتن یك فضای غذاخوری مینیمالیستی زمانی است كه دور تا دور محیط عاری از هرگونه اسباب و لوازم اضافه باشد. در واقع در فضای سادهگرایی كه میخواهیم دیگران را به خوردن غذا دعوت كنیم فقط به یك میز ناهارخوری – حالا با هر شكل ممكن- نیاز داریم و چراغ آویزان بالای آن و فضایی بیغل وغش. در این صورت حاضران راحتتر میتوانند به فلسفه هندسه محیط پی ببرند؛ درست همان چیزی كه سادهگراها دنبالش هستند.
بهترین شكل برای داشتن یک فضای غذاخوری زمانی است كه دور تا دور محیط وسایل اضافه باشد
فضای غذاخوری در طراحی مینیمالیستی در عین سادگی باید هیجان همراه داشته باشد؛ یك طراحی خاص كه هر بینندهای را در نگاه اول به حیرت وادارد. این اتفاق بیشتر درباره میزی كه برای فضای غذاخوری استفاده میشود میافتد. میزهای غذاخوری در فضاهای ساده در عین حال كه بدون هرگونه تجملی انتخاب میشوند باید یك ویژگی خاص در طراحی داشته باشند. شكل خاص صندلیها بیشتر اوقات بار عجیب بودن فضا را به دوش می كشد.
فضای غذاخوری در طراحی مینیمالیستی در عین سادگی باید هیجان همراه داشته باشد
میزهای غذاخوری ساده گرا یک مشخصه هم دارند؛ صندلیهای آهنی سیاه رنگ با میزهای چوبی. تركیب این دو با هم یك فضای مینیمالی نزدیك به پستمدرن برای صاحبخانه درست میكند. داستان زمانی كامل میشود كه میز ناهارخوری در اندازهای متفاوت از تعداد صندلیها انتخاب شده باشد. معمولا میزهای بلند چوبی با یک یا دو صندلی فضای عجیب و خاصی به خانههای سادهگرا میبخشد؛ فضایی در حد و مرز پست مدرنیسم!
میزهای غذاخوری ساده گرا صندلی های آهنی سیاه رنگ با میزهای چوبی یک مشخصه هم دارند
قرار بر سادگی است پس هر المانی كه قرار باشد این مشخصه مهم در طراحی مینیمالیستی را به هم بزند باید حذف شود. فكر میكنید در یك میزغذاخوری ساده چه عنصری حذف شده است؟ باورش سخت است اما رومیزیها اولین المانهای از یاد رفته داستان هستند.
رومیزی ها اولین المان های طراحی مینیمالیستی است
این اتفاق سال هاست در طراحی خانههای مدرن افتاده فقط با این هدف كه جنس اشیا خودش به عنوان مولفه ای مهم در دكوراسیون داخلی به شمار می رود. میزی كه با طراحی خاص چوبی به خانه آمده قرار نیست با پارچه پوشانده شود. یادتان باشد عنصر جنس و بافت اشیا گاهی حتی به طراحی خاص آنها ارجحیت دارد.
میز با طراحی خاص چوبی را با پارچه نپوشانید
باید با خودتان صادق باشید؛ اینکه آیا اصلا لازم است در خانهای كه برای خانواده چهار نفره شما هم جای كمی دارد، یك دست میزغذاخوری هشت نفره گذاشت؟ اگر فضایی به اندازه كافی دارید و مهمان هم به تعداد زیاد كه چه بهتر، بزنید به كار مینیمالیستی اما اگر خانهتان كوچك است و خیال استفاده از یك میز دو یا چهار نفره را هم ندارید، بهتر است سادهگرایی را كنار بگذارید و هرطور كه دوست دارید خانه را طراحی كنید. برای اینكه هر چیدمانی با آن همه میز و صندلی هر اسمی كه داشته باشد دیگر مینیمالیست نیست!
برای چیدمان میز غذاخوری های بزرگ از سبک مینیمالیستی استفاده کنید
منبع : مجله منزل / bartarinha.ir