روی تان کم نشود تا موی تان کم نشود!

رسیدن مواد مغذی مختلف از جمله آهن، روی، بیوتین،و... از ضرورت های داشتن موی سالم است

 

حتما تجربه کرده یا دیده اید افرادی را که با کمی بدغذایی یا گرفتن رژیم های غیراصولی لاغری به سرعت دچار ریزش مو شده و راهی مطب متخصصان پوست می شوند. از آنجایی که رسیدن مواد مغذی مختلف از جمله آهن، روی، بیوتین، پروتئین و... از جمله ضرورت های داشتن موی سالم است و هر نوع کمبودی زمینه ریزش آنها را در درازمدت همراه دارد، در این مطلب به معرفی مواد غذایی ای پرداخته ایم که مصرف مرتبشان مواد مغذی ضروری را برای موها فراهم می کند.

روی و آهن
آهن و روی از جمله مواد معدنی ای هستند که کمبودشان زمینه بروز ریزش مو را فراهم می کند. در بسیاری از موارد در کم خونی ناشی از فقر آهن افراد در پی خشکی موها، دچار ریزش مو می شوند. به همین دلیل مصرف مرتب منابع غذایی این 2 ماده معدنی که گوشت قرمز انتخاب اول برای دریافت هر دوی آنهاست (حداقل 2 بار در هفته) توصیه می شود، اما به غیر از گوشت قرمز شما می توانید با خوردن جگر، تخم مرغ، عدس، آهن و یا خوردن انواع گوشت پرندگان (به خصوص سینه مرغ) شیر و پنیر کم چرب نیز روی کافی دریافت کنید.

پروتئین از جمله درشت مغذی هایی است که در ساختمان مو شرکت می کند

 

پروتئین
پروتئین از جمله درشت مغذی هایی است که در ساختمان مو شرکت می کند و در صورت دریافت ناکافی اش زمینه بروز ریزش مو فراهم می شود. به طور کلی، در رژیم هایی که مواد غذایی پرپروتئین کمتر وجود دارند، نازک شدن تارهای مو و ریزش آنها از علائم کمبود محسوب می شود. از این رو، دریافت حداقل 45 گرم پروتئین برای بزرگسالان از منابع غذایی مانند انواع گوشت، تخم مرغ، لبنیات، حبوبات (به خصوص لوبیا و نخود) و مغزهای خام می تواند تامین کننده مقدار قابل ملاحظه ای از این ماده مغذی باشد.

 

ویتامین D
از آنجا که این ویتامین در رشد مو تاثیرگذار است؛ دریافت روزانه اش برای پیشگیری از بروز ریزش مو توصیه می شود. البته منابع غذایی آن کم و بهترین منبع آن نور آفتاب است به طوری که توصیه می شود افراد به مدت 10 دقیقه بازوها، دست ها، پاها و ساق هایشان را 2 تا 3 بار در هفته در معرض نور محسوس آفتاب قرار دهند، اما مواد غذایی غنی شده با این ویتامین مانند شیر و آبمیوه و حتی زرده تخم مرغ هم تا حدودی می توانند تامین کننده ویتامین D مورد نیاز بدن باشند.

 

دریافت روزانه ویتامین D برای پیشگیری از بروز ریزش مو توصیه می شود

 

امگا 3
این اسید چرب ضروری که بیشتر در دانه های روغنی و ماهی هایی مانند سالمون و ساردین یافت می شود به حفظ رطوبت موها کمک و از خشک شدن و ریزش آنها جلوگیری می کند. بنابراین توصیه می شود حداقل 2 بار در هفته این ماهی را در برنامه غذایی روزانه تان بگنجانید. البته بهتر است با فر پخته و با روغن زیتون مزه دار شوند.

بیوتین
بیوتین از جمله ویتامین های گروه B است که به مقدار فراوانی در زرده تخم مرغ یافت می شود. این ویتامین محلول در آب برای رشد موها ضروری است. توصیه می شود منابع غذایی آن مانند جگر، قارچ، بادام زمینی و شیر در برنامه غذایی افرادی که در معرض کمبود این ماده مغذی هستند، گنجانده شود.

 

منبع:هفته نامه سلامت

 

ویدیو مرتبط :
چگونه کاکائو و شکلات برداریم که تعدادش کم نشود !؟

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

سایه تان از سر ما کم نشود

 

 

 

درعبارت بالا معنی مجازی و استعاره ای سایه همان محبت و مرحمت و تلطف و توجه مخصوصی است که مقام بالاتر و مؤثرتر نسبت به کهتران و زیردستان مبذول می دارد . این عبارت بر اثر لطف سخن نه تنها به صورت امثله سائره درآمده بلکه دامنه آن به تعارفات روزمره نیز گسترش پیدا کرده ؛ در عصر حاضر هنگام احوالپرسی یا جدایی و خداحافظی از یکدیگر آن را مورد استفاده و اصطلاح قرار می دهند .

قبلاً گمان نمی رفت که این عبارت ریشه تاریخی داشته باشد ، ولی از آنجا که کمتر اصطلاحی بدون مأخذ و مستند تاریخی است ، ریشه تاریخی ضرب المثل مزبور نیز به دست آمد .

دیوژن یا دیوجانس از فلاسفه مشهور یونان است که در قرن ششم قبل از میلاد مسیح می زیست و محل سکونتش در منطقه ای به نام " کرانه " واقع در یکی از حومه های " کورنت " بوده است .

دیوژن پیرو فلسفه کلبی بود و چون کلبی ها معتقد بودند که : « غایت وجود در فضیلت و فضیلت در ترک تمتعات جسمانی و روحانی است . » به همین جهت دیوژن از دنیا و علایق دنیوی اعراض داشت و ثروت و رسوم و آداب اجتماعی را از آن جهت که تماماً اعتباری است به یک سو نهاده بود .

یعقوبی در مورد علت تسمیه کلب یا کلبی عقیده دیگری ابراز می کند : « پس به او گفتند چرا کلب نامیده شدی ؟ گفت برای آنکه من بر بدان فریاد می زنم و برای نیاکان تملق و فروتنی دارم و در بازارها جای می گزینم . »

به عبارت اخری کلبیون هیچ لذتی را بهتر از ترک لذات و نعمت های مادی و طبیعی نمی دانستند .

دیوژن با سر و پای برهنه و موی ژولیده در انظار ظاهر می شد و در رواق معبد می خوابید . غالب ساعات روز را دور از قیل و قال شهر و در زیر آسمان کبود آفتاب می گرفت و در آن سکوت و سکون به تفکر و تعمق می پرداخت . لباسش یک ردا و مأوایش یک خمره ( خم ) بود . فقط یک کاسه چوبین برای آشامیدن آب داشت ، که چون یک روز طفلی را دید که دو دستش را پر از آب کرده آن را آشامید ، در همان زمان کاسه چوبین را به دور انداخت و گفت : « این هم زیادی است ، می توان مانند این بچه آب خورد . »

بی اعتنایی او به مردم دنیا تا به حدی بود که در روز روشن فانوس به دست می گرفت و به جستجوی انسان می پرداخت . چنان که گویند : روزی بر بلندی ایستاده بود و به آواز می گفت : ای مردمان ! خلقی انبوه بنابر اعتقاد درباره او جمع آمدند . گفت : « من مردمان را خواندم ، نه شما را ! »

بی اعتنایی به مردم و بی ملاحظه سخن گفتن ، موجب شد که دیوژن را از شهر تبعید کردند . از آن به بعد آغوش طبیعت را بر مصاحبت مردم ترجیح داد و خم نشین شد . در همین دوران تبعیدی بود که کسی به طعن و تمسخر گفت : « دیوژن ؛ دیدی همشهریان ترا از شهر بیرون کردند ؟ » جواب داد : « نه ، چنین است . من آنها را در شهر گذاشتم » .

دیوژن همیشه با زبان طعن و شماتت با مردم برخورد می کرد ، « به قدری به مردم طعنه زده و گوشه و کنایه گفته که امروزه در اصطلاح فرنگیان دیوژنیسم به جای نیشغولی زدن مصطلح است . »

میرخواند از دیوژن چنین نقل می کند : « چون اسکندر را فتح شهری که مولد دیوجانس بود میسر شد به زیارت او رفت . حکیم را حقیر یافت ، پای بر وی زد و گفت : « برخیز که شهر تو در دست من مفتوح شد . » جواب داد که : « فتح امصار عادت شهریاران است و لگد زدن کار خران . »

به روایت دیگر : زمانی که اسکندر مقدونی در کورنت بود ، شهرت وارستگی دیوژن را شنید و با شکوه و دبدبه سلطنتی به ملاقاتش رفت .

دیوژن که در آن موقع دراز کشیده بود و در مقابل تابش اشعه خورشید خود را گرم می کرد ، اعتنایی به اسکندر ننموده از جایش تکان نخورده است . اسکندر برآشفت و گفت : « مگر مرا نشناختی که احترام لازم به جای نیاوری ؟ » دیوژن با خونسردی جواب داد : « شناختم ، ولی از آنجا که بنده ای از بندگان من هستی ادای احترام را ضرور ندانستم . »

اسکندر توضیح بیشتر خواست . دیوژن گفت : « تو بنده حرص و آز و خشم و شهوت هستی ؛ در حالی که من این خواهش های نفس را بنده و مطیع خود ساختم . »

به قولی دیگر در جواب اسکندر گفت : « تو هر که باشی مقام و منزلت مرا نداری ، مگر جز این است که تو پادشاه و حاکم مطلق العنان یونان و مقدونیه هستی ؟ »

اسکندر تصدیق کرد ! دیوژن گفت : « بالاتر از مقام تو چیست ؟ »

اسکندر جواب داد : " هیچ " . دیوژن بلافاصله گفت : « من همان هیچ هستم و بنابراین از تو بالاتر و والاترم ! »

اسکندر سر به زیر افکند و پس از لختی تفکر گفت : « دیوژن ، از من چیزی بخواه و بدان که هر چه بخواهی می دهم . »

آن فیلسوف وارسته از جهان و جهانیان ، به اسکندر که در آن موقع بین او و آفتاب حایل شده بود ، گوشه چشمی انداخت و گفت : « سایه ات را از سرم کم کن . » به روایت دیگر گفت : « می خواهم سایه خود را از سرم کم کنی . »

این جمله به قدری در مغز و استخوان اسکندر اثر کرد که بی اختیار فریاد زد : « اگر اسکندر نبودم ، می خواستم دیوژن باشم . »

باری ، عبارت بالا از آن تاریخ بصورت ضرب المثل درآمد ، با این تفاوت که دیوژن می خواست سایه مردم ، حتی اسکندر مقدونی از سرش کم شود ، ولی مردم روزگار علی الاکثر به این گونه سایه ها محتاج اند و کمال مطلوبشان این است که در زیر سایه ارباب قدرت و ثروت به سر برند .

او مردی بود که در طول زندگانی دراز خود ، هرگز گوهر آزادی و سبکباری را به جهانی نفروخت و پیش هیچ قدرتی سر فرود نیاورد . زر و زن و جاه در چشم او پست می نمود .

او پس از هشتاد سال عمر همان گونه که آزاد به دنیا آمده بود ، آزاد و رها از قید و بند و عاری از هر گونه تعلق با خوشرویی دنیا را بدرود گفت .