سبک زندگی


2 دقیقه پیش

شناخت بهترین آتلیه کودک و بارداری

بچه ها به سرعت بزرگ می‌شوند، زودتر از چیزی که فکرش را می‌کنید یا انتظارش را دارید. زمانی توانایی راه رفتن یا حرف زدن ندارند ولی اندک زمانی بعد آنها را در حال دویدن و مکالمه ...
2 دقیقه پیش

فیلم: تزیین اتاق کودک با گل‌های مقوایی

همین الان یک نگاهی به اتاق کودکتان بیندازید. آیا دلتان نمی خواهد چیزی به آن اضافه کنید؟ وقتی پولش را ندارید، پس باید از خلاقیتتان کمک بگیرید. در این ویدئو گل هایی مقوایی ...

راههای خلاصی ازموهای زائد



مي‌گويند ماشين از آن چيزهايي است که هم داشتنش مصيبت است، هم نداشتنش. مو هم مثل ماشين؛ کم بودنش دردسر است و زياد بودنش ‌دردسر. بايد هميشه به اندازه باشد و به اندازه رشد کند. اما اين اندازه را چه کسي تعيين مي‌کند: ما يا مو؟! آقايان معمولاً از کم‌پشت‌ شدن و ريزش موهايشان گله مي‌کنند و خانم‌ها برعکس؛ بيشترشان از زياد شدن موهايشان و موهاي زايدشان مي‌نالند.

 

موي زايد، بيشتر يک مشکل زنانه است تا مردانه؛‌ هرچند که مردان هم گهگاه به اين مشکل دچار مي‌شوند. مي‌دانيد؟ موهاي زايد، مهمان‌هاي ناخوانده‌اي هستند که بي‌دعوت و بدموقع مي‌آيند اما به هر حال، براي دک کردن سرسخت‌ترين مهمان‌هاي ناخوانده هم روش‌هايي وجود دارد. شما نمي‌خواهيد با اين روش‌ها آشنا شويد؟

 

موی زائد


به هر مويي نمي‌گويند زايد


موهاي زايد، هميشه و همه جا رشد نمي‌کنند. در نواحي خاصي به وجود مي‌آيند، مي‌مانند و در همان نواحي هم رشد مي‌کنند. کدام نواحي؟ نواحي خاصي که معمولاً انتطار مي‌رود آقايان در آن جاها مو داشته باشند، نه خانم‌ها. کجاها؟ چانه، روي لب بالايي، گونه‌ها، سينه‌ها، شکم و ران پا. اما به هر مويي که در اين نواحي ببينيد، نمي‌توانيد بگوييد موي زايد. موهاي زايد، تيره و ضخيمند و با آن موهاي نازک و ظريفي که ممکن است در سرتاسر بدن پخش باشند، فرق دارند. اين موهاي نازک و ظريف را در خيلي از خانم‌ها ممکن است ببينيد؛ در بعضي‌ها بيشتر و در بعضي‌ها کمتر، و البته هيچ ربطي هم به موهاي زايد ندارد.

 


نه، تو تنها نيستي


مشکل پرمويي يا موي زايد، همان طور که از اسمش برمي‌آيد، يعني رشد زيادي موها يا وجود موهاي زايد. مشکل نادري هم نيست. حتي مي‌شود گفت نسبتاً شايع است. مثلاً در کشوري مانند انگلستان ?? درصد از خانم‌ها از رشد موهاي زايد در ناحيه سينه شکايت دارند. ?? درصد از خانم‌هاي انگليسي از پرمويي در صورت مي‌نالند و ?? درصدشان از پرمويي در شکم. نزيک به?? درصدشان هم از وجود موهاي زايد در پاهايشان رنج مي‌برند. مي‌بينيد؟ شيوعش اصلاً کم نيست.

 

موی زائد


از کجا مي‌آيد اين موي زياد؟


موي زايد در تمام خانم‌ها يک علت اصلي و اساسي دارد: افزايش سطح هورمون‌هاي مردانه! لابد مي‌پرسيد پس چرا بعضي‌ خانم‌ها موي زايد دارند و بعضي‌ ندارند؟ جوابش ساده است: خانم‌هايي که موي زايد دارند، هورمون‌هاي مردانه‌شان بيشتر است. حالا احتمالاً مي‌پرسيد: خب، چرا هورمون‌هاي مردانه در خون بعضي از خانم‌ها بيشتر است؟ اين هم جوابش ساده است: افزايش هورمون‌هاي مردانه در خانم‌ها معمولاً در برخي بيماري‌ها اتفاق مي‌افتد، مثلاً ‌بيماري تخمدان پر از کيست يا همان PCO، تومور تخمدان و‌ تومور غدد فوق کليوي. اما خانم‌هايي هم هستند که وقتي آزمايش خون مي‌دهند، پزشکشان به آن‌ها مي‌گويد که سطح هورمون‌هاي مردانه در خونشان طبيعي است، ولي باز هم با موي زايد دست به‌ گريبانند. آن‌ها ديگر چرا؟

 

علتش معمولاً اين است که آن‌ها حساسيت پوستشان نسبت به هورمون‌هاي مردانه، بيشتر از حد طبيعي است. داروهايي هم وجود دارند که منجر به پديد آمدن موهاي زايد مي‌شوند. قرص‌هاي جلوگيري از بارداري،‌ کورتون‌ها و هورمون‌ها جزء همين داروها هستند. ژنتيک، مطابق معمول، بي‌تأثير نيست و اغلب پزشکان، ريشه‌هاي وراثتي را هم در بروز اين مشکل، مؤثر مي‌دانند. اگر جستجو کنيد، مي‌بينيد که معمولاً مادر، خواهر، عمه يا خاله بيمار هم از همين مشکل رنج مي‌برند. البته سن خانم‌ها هرچه بالاتر مي‌رود، ‌احتمال ايجاد موهاي زايد در بدنشان بيشتر مي‌شود.


هروقت که احساس کرديد در صورت يا بدنتان با افزايش ناگهاني و چشمگير رشد موها مواجه شده‌ايد، حتماً به دنبال علت بگرديد و از پزشکتان کمک بخواهيد. اگر به هر دليلي نظم عادت‌هاي ماهانه‌تان به هم خورد، يا اگر احساس کرديد که صدايتان دارد هر روز بم‌تر و بم‌تر مي‌شود، حتماً به پزشک مراجعه کنيد. ممکن است ريشه همه اين مشکلات، يک چيز باشد.

 


تو را از ريشه خواهم کند يک روز


براي مقابله با موهاي زايد، قبل از هر کار ديگري، اگر اضافه‌وزن داريد حتماً وزن کم کنيد. با کاهش وزن، ميزان هورمون‌هاي مردانه در خونتان پايين مي‌آيد و جلوي رشد موهاي زايدتان گرفته مي‌شود.

 

image419



ویدیو مرتبط :
راه خلاصی از آلودگی...

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

راههای مقابله بااضطراب



اضطرابحتي براي موفق‌ترين آدمها هم پيش آمده كه دچار اضطراب شوند و براي يكبار هم كه شده دست‌هاي لرزان و عرق كرده را تجربه كنند.اين موضوع كاملاً طبيعي است. شايد شما هم اولين باري كه چنين حسي را تجربه كرديد وقتي بوده كه روي صحنه آمفي‌تئاتر مدرسه براي سرود خواندن حضور پيدا كرده بوديد.وقتي پرده‌ها بالا مي‌رفت، نفستان تنگ مي‌شد، قلبتان به شماره مي‌افتاد و دست و پايتان مي‌لرزيد، اما به‌هرحال مجبور بوديد كه وظيفه خود را به انجام برسانيد.

حتي در دنياي آدم بزرگ‌ها و حتي براي افرادي كه دنياي اعتماد به نفس هستند، باز هم صحبت كردن در يك جمع رسمي مترادف است با عرق سرد و دستان لرزان.

اين نوع استرس، سياستمدار، هنرمند، ورزشكار و موسيقي دان نمي‌شناسد، همه برايش يكي هستند و همه محكوم به تحمل اين شرايط هستند، اما زياد هم نگران نباشيد، روش‌هايي براي كاهش اين نوع استرس وجود دارد.

كاملاً آماده و مسلح وارد ميدان شويد. روز قبل از سخنراني خودتان را به عنوان يك مستمع فرض كنيد و مطالبي كه آماده كرده‌ايد را براي خودتان كنفرانس دهيد. براي هر يك دقيقه از زمان سخنراني، پنج دقيقه وقت بگذاريد.

متن صحبت‌هايتان را با صداي بلند بخوانيد و كاملاً به لحن صدايتان توجه كنيد، اما تصور نكنيد اين روش استرس شما را كاملاً از بين مي‌برد. نه. حتي وقتي كه به نظر مي‌آيد كاملاً براي حضور در جمع آماده هستيد، باز هم ممكن است احساس ترس و اضطراب اعصابتان را به بازي بگيرد.

اگر فكر مي‌كنيد به‌خاطر تمرين بي‌عيب و نقصي كه ديروز داشتيد حالا هم بايد مثل يك قهرمان قوي و با صلابت باشيد، بايد بگوييم كه اشتباه مي‌كنيد. حقيقت اين است كه احساس گيجي و عدم تمركزي كه در لحظات اوليه سخنراني حس مي‌كنيد بخاطر عدم توانايي شما در كنترل استرس است. حتي ماهرترين سخنرانان هم بعضي مواقع نمي توانند از دست استرس قصر در بروند.

هميشه چند دقيقه قبل از سخنراني وحشتناك‌ترين حال را داريد، حجم بالاي اضطراب، تپش‌هاي آزاردهنده قلب و ترس از بروز اتفاقات كوچك و بزرگ. در چنين مواقعي حتماً نگران يك سري مسائل مشابه هستيد.

مي‌ترسيد نكند از شدت اضطراب مغزتان هنگ كند و از كار بيفتد، مي‌ترسيد نكند ديگران متوجه لرزش دستان‌تان شوند، مي‌ترسيد نكند دست پاچه شده و كار خجالت‌آوري انجام دهيد يا حرف احمقانه‌اي بزنيد كه خودتان متوجه نشويد، يا اينكه مي‌ترسيد نكند وسط كار، ديگر قدرت ادامه سخنراني را نداشته باشيد.

در اينجا چند روش براي مقابله با اضطراب‌هاي اينچنيني به شما معرفي مي‌كنيم:

هميشه به اين نكته توجه داشته باشيد كه آگاهي از وجود ترس‌هاي دروني كمك بزرگي براي شماست. گاهي مواقع قبول اين موضوع كه مضطرب هستيد و كنار آمدن با اين قضيه به كاهش اضطراب كمك مي‌كند.

تصوير ذهني شما از اينكه در هنگام سخنراني خرابكاري كنيد چيست؟ تصور مي‌كنيد مردم عصباني مي‌شوند و گوجه فرنگي به طرفتان پرتاب مي‌كنند ؟ اگر اينقدر از خودتان نااميد هستيد واقعاً بهتر است در كل ذهنيات خود تجديد نظر كنيد. تصورات منفي را با ذهنيات مثبت جايگزين كنيد. تصوير يك سخنراني بي عيب و نقص را در ذهنتان مرور كنيد كه در آخر مورد تشويق حضار قرار مي‌گيريد.

يك راه براي مقابله با استرس مبالغه كردن در علائم و نشانه‌هاي استرس است. اگر دستتان مي‌لرزد و كف دستتان عرق كرده، سعي نكنيد اين علائم را پنهان كنيد. اجازه دهيد دستانتان هر چقدر دوست دارند و بدون رودربايستي بلرزند و عرق كنند.

حتي به آنها كمك كنيد تا بيشتر اين علائم را بروز دهند. كمي بعد متوجه مي‌شويد كه همه چيز به حالت عادي برگشته و هيچ نشانه‌اي از اضطراب در وجود شما نيست. يادتان باشد اگر شما توانايي افزايش علائم اضطراب را داشته باشيد، مسلماً توانايي كنترل آنها را نيز خواهيد داشت.

يك روش موثر ديگر اين است كه قبل از شروع سخنراني زودتر در محل حاضر شويد. با اينكار با حضار آشنا مي‌شويد و شايد چهره آشنايي در اين ميان پيدا كنيد. وقتي سخنان خود را شروع كرديد، روي صورت يك فرد تمركز كنيد و هنگام سخن گفتن در چشمان او خيره شويد در اين صورت تاثير كلام شما افزايش مي‌يابد.

پس از چند ثانيه به صورت فرد ديگري نگاه كنيد و همين ارتباط را با او برقرار نماييد. ارتباط با حضار باعث احساس راحتي بيشتري در شما مي‌شود. اگر تمايل داشتيد حين صحبت كردن از حركت دست خود بطور معقولي استفاده كنيد.

با اينكار نه تنها توجه حضار را جلب كرده و آنها را به شنيدن سخنان خود تحريك مي‌كنيد، بلكه به اضطراب و تنش‌هاي دروني خود اجازه ي بروز و ظهور داده‌ايد. همچنين براي كاهش اضطراب نفس‌هاي عميق بكشيد و ريتم تنفس خود را آرام و يكنواخت كنيد.