سبک زندگی
2 دقیقه پیش | شناخت بهترین آتلیه کودک و بارداریبچه ها به سرعت بزرگ میشوند، زودتر از چیزی که فکرش را میکنید یا انتظارش را دارید. زمانی توانایی راه رفتن یا حرف زدن ندارند ولی اندک زمانی بعد آنها را در حال دویدن و مکالمه ... |
2 دقیقه پیش | فیلم: تزیین اتاق کودک با گلهای مقواییهمین الان یک نگاهی به اتاق کودکتان بیندازید. آیا دلتان نمی خواهد چیزی به آن اضافه کنید؟ وقتی پولش را ندارید، پس باید از خلاقیتتان کمک بگیرید. در این ویدئو گل هایی مقوایی ... |
رام کردن یک خود شیفته در محل کار
کارمندانی دارید که در محیط کار برایتان مشکل ایجاد میکنند؟ در این مقاله چند و چون شکلدهی به شخصیتها و تبدیل آنها به افرادی مولدتر را بخوانید.
اما مساله اینجاست که یافتن استعدادهای شایسته معمولا کار دشواری است. اغلب وقتی در محیط سازمانی با شخصیتهای دردسرساز روبهرو میشویم یکی از این دو کار را انجام میدهیم: یا با فرد خاطی مقابله میکنیم که عمدتا به افزایش خصومتهای شخصی ختم میشود، یا از رویارویی با فرد خاطی سر باز میزنیم و مشکل را بدتر میکنیم. هیچ یک از این اقدامات راهحل موثری نیستند و شما به عنوان رهبر سازمانی نباید این گزینهها را انتخاب کنید.
جودیت اورلف (Judith Orloff) استادیار روانکاوی بالینی و نویسنده کتاب «جنون تسلیم» (The Ecstasy of Surrender) معتقد است راه دیگری هم وجود دارد. او میگوید به جای سرسختی و قانونگذاریهای سفت و سخت میتوان از راهکارهای ارتباطی بهتری در مواجهه با این دست از کارمندان استفاده کرد. اورلف پیشنهاد میکند:«اجازه دهید افراد تا میتوانند واکنش نشان دهند.
معمولا این کارکنان مشکلساز وقتی از خود واکنش بروز میدهند که دکمهشان را فشار دهید. در چنین مواقعی ریلکس کنید، نفس عمیقی بکشید و خودتان را کنترل کنید. به جای اینکه درگیرشان شوید به آرامی جوابشان را بدهید. شما به عنوان الگویی برای دیگران باید در موقعیتی بالاتر از آنها عمل کنید.» در ادامه لیستی از پنج مشکل عمده شخصیتی و چگونگی رویارویی با آنها را از نگاه اورلف بخوانید.
۱- خودشیفته
به باور اورلف افراد خودشیفته معمولا خودشان را مهمتر از بقیه میدانند و طالب توجه و ستایش مداوم هستند:«این افراد مجذوب خود و فاقد تواناییهای همدلانه هستند. باید این نکته را درک کنید که اینها اصلا کاری به احساسات دیگران ندارند و این ایرادی بزرگ در یک محل کاری است.» اینکه از تاثیر رفتارها بر احساسات دیگران یا ضررهایی که رفتارها برای سازمان دارند سخن بگویید اصلا برای این افراد جوابگو نیست.
افراد خودشیفته همچنین نسبت به هر نوع انتقاد حساسیت زیادی نشان میدهند و ممکن است در این زمینهها واکنشی افراطی داشته باشند. اورلف میگوید:«اگر میخواهید آنها را روشن کنید یا از آنها انتظار کارایی دارید، باید به گونهای سخن بگویید که گویی شرایط برای ایشان چه سودی دارد. این تنها راهی است که میتوان یک فرد خودشیفته را رام کرد.»
بهترین نقش سازمانی برای افراد خودشیفته چیست؟ جالب توجه اینکه اورلف معتقد است این شخصیتها در مقام قدرت عملکرد بهتری دارند چرا که قدرتشان را خیلی جدی میگیرند و در این موقعیتهای شغلی تلاش بیشتری از خود نشان میدهند. به عقیده اورلف:«این خودشیفتهها هستند که جهان را اداره میکنند.»
۲- شخصیت کنشپذیر-پرخاشگر (Passive-Aggressive Type)
اورلف در توصیف این افراد میگوید:«کسانی هستند که قول پروژهای را به شما میدهند اما هیچ کاری برایش نمیکنند. یا دسته افرادی هستند که همیشه ۱۵ دقیقه دیر میرسند. شخصیت کنشپذیر-پرخاشگر نوعی شخصیت عصبی و خشمگین و البته پنهانی است.» برای رویارویی با این افراد شاید در تلاشید علت اصلی خشم آنها را بیابید و مشکلشان را حل کنید. اورلف میگوید این روش خوبی نیست:«این یک اختلال شخصیتی است که باید در آن عمیق شوید.»
نکته دیگری که باید به آن توجه کنید واکنشهای شما در مقابل این شخصیتهاست:«گونه کنشپذیر-پرخاشگر شما را معلق باقی میگذارد. آنها گاهی موجب میشوند فکر کنید فرد ارزشمندی نیستید چرا که سر سازگاری با شما ندارند. این افراد میتوانند به اندازهای در شما نفوذ کنند که حتی خودتان هم از آن بیخبر باشید.»
چطور باید با این شخصیتها کنار آمد؟ این افراد برخلاف خودشیفتهها با دیگران همدلی میکنند؛ میخواهند در محیط کاری پیشرفت کنند. شما با استفاده از این دو خصوصیت میتوانید در آنها ایجاد انگیزه کنید. به قول اورلف باید انتظارات بسیار روشن از آنها داشته باشید:«تنها راه این است که خیلی روشن بگویید چه زمانی و چه چیزی را از آنها میخواهید. برای مثال بگویید برای من خیلی مهم است که چه ساعتی در جلسه خواهید بود.» باید درباره کارهایی که از ایشان میخواهید خیلی دقیق و با جزییات سخن بگویید.
جای تعجب نیست که به باور اورلف موقعیت شغلیای که در آن فعالیتهای تهاجمی اهمیت دارند بهترین گزینه برای شخصیتهای کنشپذیر-پرخاشگر محسوب میشود. به باور اورلف:«آنها همه را دیوانه میکنند.»
۳- شایعهپراکن
در هر فضای کاری مقدار مشخصی شایعه و غیبت از این و آن دیده میشود اما اگر یکی از کارمندان شما از این کار لذت ببرد و بخواهد خبرهای بد شما را چه در خود شرکت چه در بیرون (مثلا برای رقبایتان) پخش کند، باید فکری به حالش بکنید. بهترین راه برای رویارویی با یک شایعهپراکن این است که خودتان هم آلودهاش نشوید. در چنین گفتوگوهایی به رغم میلتان شرکت نکنید. مهمتر از همه اینکه این میل طبیعیتان را کنار بگذارید: من باید بدانم دیگران دربارهام چه میگویند، باید راضیشان کنم تا حداقل حرفهای خوبی پشت سرم بزنند.
فراتر از این به فرد شایعهپراکن بگویید رفتارش شایسته نبوده و توضیح دهید که این شیوه برای سلامت محل کار اصلا مفید نیست. به باور اورلف:«اگر توجهشان را به اهمیت موضوع جلب کنید گامی مفید برداشتهاید. بهتر است درباره شایعهپراکنی و تاثیرات مخرب آن در محیط کار حرف بزنید… محل کار زمین پرباری برای شایعات بیاساس است. اگر صادقانه این موضوع را مطرح و ضررهای آن را برای شرکت بازنمایی کنید به کارمندانتان ابزاری توجیهشده دادهاید که در چنین جلساتی شرکت نکنند.»
از دیگر سو به گفته اورلف افراد شایعهپراکن مهارتهای ارتباطی خوبی دارند:«آنها شیفته حرف زدن هستند و اگر در موقعیتی قرارشان دهید که از این مهارتشان استفاده مفید کنند، برد کردهاید. شاید بخش فروش گزینه بدی نباشد.»
۴- کجخلق
برخی شخصیتها در مواجهه با تنشهای محل کار، دیگران را تخلفکار میدانند و بر سرشان فریاد میزنند و عمدتا با کجخلقی با دیگران خودشان را خالی میکنند. این افراد برای رهبران چالشبرانگیزترین کارکنان سازمانی به شمار میروند.
اورلف معتقد است فارغ از اینکه چه کاری برای مدیریت این شخصیتها انجام میدهید آنها را به حال خودشان نگذارید:«این رفتار در یک سازمان پذیرفتنی نیست. باید برای آنها محدودیتها و مرزهایی مشخص کنید. کجخلقی کارکنان یک فضای کاری خوب را نابود میکند.»
شما به عنوان مدیر یا باید این شخصیتها را کنار بگذارید یا آنها را به یکی از کارکنان منابع انسانیتان بسپارید. به هر تقدیر باید به این نکته واقف باشید که بروز خشم در یک محیط کاری اصلا قابل قبول نیست. به ایشان پیشنهاد دهید به جلسات مشاوره بروند. با این واقعیت کنار بیایید که شخصیتهای کجخلق آیندهای در شرکت شما ندارند و به طور بالقوه تهدیدی سازمانی به حساب میآیند.
۵- مقصردان
اگر در محیط کاری به این افراد بیاعتنایی شود یا کار دشواری به آنها بدهید شما را مقصر میدانند و از دستتان شاکی میشوند. اورلف معتقد است برای رویارویی با این افراد باید شیوه ارتباطات بهتر را به آنها آموخت:«فردی که دیگران را همیشه مقصر میداند هیچ چیزی از ارتباطات نمیفهمد. این افراد به جای اینکه بگویند احساسم اینگونه است میگویند تو باعث سرافکندگیام هستی. شاید یک دوره آموزشی بتواند برای این شخصیتها مفید واقع شود.» همچنین میتوانید پیامدهای این رفتارشان را بر دیگران توصیف کنید، چرا که اغلب این افراد از تاثیرات حرفهایی که میزنند خبر ندارند.
بهترین نقش برای یک شخصیت مقصردان چیست؟ به باور اورلف:«آنها را با دیگران مواجه نکنید. کارهای فردی و مستقل به ایشان بدهید.»
ویدیو مرتبط :
ویدیوی معرفی رام و کار بار رام OMNI روس s3 mini
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
هفت نکته برای غذا خوردن در محل کار
میز غذایی که محل خوردن غذاها و خوراکی ها می باشد می تواند بسیار آلوده باشد و در واقع صرفغذا و خوراکی پشت میز کار به ویژه وقتی که نظافت و تمیز کردن منظم میز کار رعایت نشود می تواند میز را به یک کافه تریا برای باکتری ها مبدل کند.
امروزه بسیاری از افراد برای چندین بار در هفته غذای خود را پشت میز کارشان میل می کنند. ولی در هر حال میز کارتان مکان مناسبی برای غذا خوردن نیست و غذا خوردن سر میز کار و جلوی کامپیوتر مشکلاتی را به همراه دارد. لذا در این مقاله ابتدا به دلایل اینکه چرا نباید پشت میز کار غذا بخورید می پردازیم، و سپس از آنجا که بسیاری از افراد گزینه دیگری ندارند و مجبور هستند غذایشان را پشت میز کارشان میل کنند در ادامه مطلب نکاتی را برای چگونگی تغذیه سالم تر در محیط کار و پشت میز کار بیان می داریم.
عوارض غذا خوردن پشت میز کار:
یکی از بزرگترین عوارض غذا خوردن پشت میز کار آن است که نمی توانید بر روی غذای مصرفی خودتان تمرکز و توجه کافی داشته باشید. وقتی شما به جای تمرکز بر غذای مصرفی تان سرگرم فرستادن ایمیل و پاسخ به تلفن و مرتب کردن اوراق باشید ممکن است ناخواسته پرخوری کنید در واقع صرف غذا پشت میز کار، باعث عدم تمرکز بر میزان غذای مصرفی در شما می باشد. وقتی شما در پشت میز کار نشسته اید این احتمال زیاد است که چند کار را با هم انجام دهید و به مقدار غذای مصرفی تان توجه کافی نداشته باشید. در واقع غذا خوردن پشت میز کار به این معناست که شما به جای نشستن پشت کامپیوتر برای 8 ساعت در روز ، در واقع برای 9 ساعت در روز این کار را می کنید.
غذا خوردن پشت میز کار از بلند شدن از سر جایتان و فاصله گرفتن از دفتر کار و یا محل کارتان جلوگیری می نماید ولی شما برای بهبود پمپاژ قلب و جریان خونتان نیازمند قدری استراحت و حرکت هستید. لذا زمان صرف ناهار بسیار مهم است و این فرصت را به شما می دهد که این استراحت را در روز تجربه نمایید. ولی اگر شما پشت میز کارتان باقی بمانید این فرصت را از خود می گیرید.
به غیر از عوارض مذکور، غذا خوردن پشت میز کار یک مکان مناسب روزانه برای رشد باکتری ها و میکروب ها را فراهم می کند. در ضمن اگر از جمله افرادی هستید که وسط غذا خوردنتان به دلیل کار از جای خود بلند می شوید و برای مثال نیم ساعت از خوردن ناهار باز می مانید و مجددا باز می گردید و به دلیل پر مشغله بودن صرف ناهارتان مدت زیادی طول می کشد پس جای نگرانی هایی از بابت درجه حرارت و ایمنی و رشد میکروب در غذایتان وجود دارد. به عبارت دیگر در درجه حرارت اتاق بسیاری از غذاها می توانند محیط مناسبی برای رشد باکتری ها گردند.
میز غذایی که محل خوردن غذاها و خوراکی ها می باشد می تواند بسیار آلوده باشد و در واقع صرف غذا و خوراکی پشت میز کار به ویژه وقتی که نظافت و تمیز کردن منظم میز کار رعایت نشود می تواند میز را به یک کافه تریا برای باکتری ها مبدل کند. وقتی همزمان با صرف غذا کار کنید گوشی تلفن شما و صفحه کلید کامپیوتر و موس و همه ابزار های شما آلوده خواهند شد. برای آزمایش کردن میزان آلودگی میز کارتان صفحه کلید (کی برد) را بعد از صرف غذا برعکس کنید و نگاه کنید که چقدر خرده نان و خرده غذا از آن بیرون می ریزد هر چقدر که ریزش خرده غذاها بیشتر باشد یعنی شما در آلوده کردن میز کارتان موفق تر بوده اید.
نکاتی برای غذا خوردن سالم تر در پشت میز کار:
اگر علی رغم همه توضیحات فوق الذکر، بازهم می خواهید غذایتان را پشت میز کارتان میل کنید و در واقع چاره دیگری ندارید. در اینجا راهکارهایی را برای تغذیه سالم در پشت میز کار بیان می داریم:
1- در هنگام غذا خوردن چشمتان به ظرف غذا و غذایی که می خورید باشد و وقتی که پشت میز کار غذا می خورید حواستان به غذایی که در دهان می گذارید باشد و اجازه ندهید که به خاطر اینکه حواستان معطوف یک ایمیل و یا یک مورد کاری است بیش از حد غذا بخورید . برای غذای ناهار باید یک وعده غذایی با حجم متعادل را مصرف نمایید ولی نه در حدی که احساس سیری بیش از حد و رخوت بعد از صرف غذا را داشته باشید.
2- ناهارتان را خودتان از منزل بیاورید و از غذاهای پرکالری و فست فود اجتناب کنید. در واقع ناهار فرصت خوبی است برای اینکه غذاهای سالم بخورید لذا با خود غذاهای سالم و سبک و سالاد ( مثل سالاد مرغ و سبزیجات) و آجیل و... بیاورید. اگر با خود غذاهای سالم حاوی سبزیجات را بیاورید مواد مغذی مهم از جمله پروتئین و فیبر را دریافت می نمایید. از مصرف ناهار های گران قیمت و پر حجم و پرکالری و پر چرب که مواد مغذی چندانی هم ندارند پرهیز نمایید. برای حفظ ایمنی غذا از ظروف مخصوص غذا که غذا را خنک نگه می دارند برای حمل غذا استفاده کنید و سپس آن را به یخچال موجود در محل کارتان منتقل نمایید و اجازه ندهید منتقل کردن غذایتان به یخچال بیش از 2 ساعت به طول انجامد.
3- هر زمان که فرصت داشتید به قدم زدن و پیاده روی بپردازید. ما به طور ژنتیکی برای حرکت خلق شده ایم نه سکون، بنابراین صرف غذا پشت میز کار در جایی که روز طولانی ای را بدین منوال در پیش رو دارید ایده خوبی نیست. اگر مجبور هستید که پشت میزتان غذایتان را صرف کنید به دنبال راهکارهایی برای حرکت در بقیه اوقات روزتان باشید. سعی کنید در مسیر برگشت به خانه قدری پیاده روی داشته باشید. بهتر است برای پیشگیری از یک الگوی زندگی ساکن و بدون حرکت در هنگام بیدار شدن از خواب و یا در اواخر روز قدری پیاده روی و ورزش داشته باشید.
4- میز کار خود را تمیز و ضد عفونی کنید. روزی یکبار تمیز کردن میز کارتان با مواد ضد عفونی کننده کافی است. پاک کردن میز تنها با دستمال کاغذی فایده چندانی ندارد و در از بین بردن آلودگی ها موثر نیست. از تمیز بودن تلفن و کامپیوتر و موس و صفحه کلیدتان اطمینان حاصل کنید و از لمس کردن آنها در هنگام صرف غذا اجتناب کنید. همچنین برای جلوگیری از آلوده شدن غذایتان نظافت دستانتان را رعایت کنید و شست و شوی دست ها قبل از غذا را انجام دهید و همچنین یک ضد عفونی کننده برای دست را همیشه در کشوی محل کارتان داشته باشید.
5- می توانید در هنگام صرف غذا بر روی میز کارتان از یک روکش یا رومیزی کوچک استفاده کنید که مانعی خواهند بود بین میکروبها و غذای شما.
6- غذایتان را به همراه یک دوست یا همکار صرف نمایید تا فرصتی را برای استراحت و تجدید روحیه و تعامل با همکاران به خود بدهید.
7- غذا خوردن پشت میز کار را تبدیل به یک عادت برای خود نکنید. برخی مواقع برای شما میسر است که غذایتان را پشت میز کارتان نخورید ولی چون تبدیل به عادت شده است ناخواسته پشت میز کار غذا می خورید (حتی گاهی در منزل خودتان!) و این رفتار غلط تبدیل به یکی از عادت های روزمره تان می گردد. لذا هر زمان که برایتان میسر شد غذایتان را در آرامش و مکان مناسب تر میل کنید./عصر ایران