رابطه دکوراسیون و آرامش روحی

 

می‌توان از هنر دکوراسیون جهت کنار گذاشتن افکار منفی و استرس‌زا، زندگی در زمان حال، قدر لحظه لحظه های زندگی را دانستن و رسیدن به آرامش استفاده کرد.

 

اولین هدف در این نوع دکوراسیون، ایجاد محیطی از هر جهت آرام است.

با توجه به شدت فشارهای روزانه، ایجاد محیطی آرام و کاملا آماده در خانه برای تمرکز و تمدد اعصاب ضروریست. برای این کار یک جای خاص که می‌تواند اتاق‌پذیرایی، اتاق‌خواب، حیاط یا باغ باشد را به محلی برای تمرکز خود اختصاص دهید.

یکی از مهم‌ترین عوامل استرس‌زا، بودن در کنار وسایل زیاد است که مانع تمرکز و رسیدن به آرامش می‌شود. جاهایی مانند آشپزخانه و نزدیک به کمد و سرویس‌های بهداشتی حتی با وجود بسته‌بودن در آن‌ها، به هیچ عنوان مناسب نیست. جایی را انتخاب نمایید که احساس ‌کنید می‌توانید فکر خود را آزاد نموده و به آن چیزی که دوست دارید انجام شود، فکر کنید.

از نظر شلی بکز طراح و دکوراتور، لازمه یک محیط آرام، سادگی است. با انتخاب رنگ صحیح برای محیط جدید خلوت شده، خود را برای تمرین رسیدن به آرامش آماده کنید.

برای این منظور، از رنگ‌های خنثی برای دیوارها استفاده کنید. خاکستری، بژ و رنگ‌های مشابه مناسبند. در بعضی قسمت‌ها، از رنگ‌های تیره‌تر مانند سبزآبی استفاده نمایید.

طبق تحقیقات انجام شده سبز روشن، سبزمایل به آبی و رنگ‌های گرفته شده از رنگ‌های زمینی حتی چوب قهوه‌ای تیره به عنوان یک استثناء، انتخاب مناسبی است.

می‌توانید دیوارها را رنگ کنید یا آن‌ها را خنثی نگه داشته با بژ و رنگ‌های طبیعی نورپردازی کنید.

یک کار هنری مورد علاقه که می‌تواند حتی عکس سیاه و سفید گرفته شده از یک سفر خوشایند باشد، را به محیط اضافه کنید. قرار دادن یک کارهنری، حس خوشایند و زیبایی در فضا ایجاد می‌کند.

به گفته "ورنر برند مایر" عضو موسسه فنگ‌شویی پورتلند مین، اولین قدم در ایجاد حس معنوی در یک محیط، بودن در محیط دارای اجزاء طبیعی مانند پوشش پارکت، ایجاد صدای چکه‌های آب توسط فواره، پوشش گیاهی و نور ملایم است.

به جای نخل و کاکتوس که دارای برگ‌های تیزند، بهتر است از گیاهان دارای برگ‌های گرد و نرم یا مثلا بامبو به عنوان نمادی از چوب، استفاده کنید.

آبشار یا آکواریوم به شرطی که کاملا تمیز و عاری از جلبک باشند، برای این محیط و ایجاد انرژی مثبت مفیدند.

در چنین فضایی، نیازی به داشتن نور زیاد و خیره‌کننده نیست. از نور در جایی که احساس نیاز به آن می‌کنید، استفاده نمایید. سعی کنید محیط سایه روشن یا دارای نوری سایه‌دار باشد.

عناصر بصری در حکم آجر و ملات برای این منظورند. بوی خوشایند و صداهای آرام‌بخش هم نقش مهمی در این قضیه دارند. شمع‌های معطر اسطوخودوس و بودن در کنار چوب سدر، حال و هوای خاصی ایجاد می‌کنند.

نوع صدا یا موسیقی بهتر است مطابق با حالت فرد باشد. حتما لازم نیست صدایی خاص مثلا صدای فلوت باشد، بلکه می‌تواند هر چیزی باشد. گوش دادن به موسیقی و آهنگی که به شما آرامش و حس خوبی دهد، کافیست.

می‌توانید در حیاط یا پاسیو هم به دنبال این حس باشید. اساس کار سادگی است. از سنگ‌های مختلفی که هنگام پیاده‌روی جمع کرده‌اید، استفاده و آن‌ها را چیدمان کنید یا از همان سنگ و خاک منطقه استفاده نمایید. استفاده از چیزهای بومی حس یکپارچه‌تری ایجاد می‌کند.

آب را به محیط اضافه کنید. با تعبیه یک آبشار از صدای آب لذت ببرید. از چند حوضچه کوچک و ریختن آب از یکی به دیگری برای آرامش بیش‌تر بهره ببرید.

با نشستن بر روی یک نیمکت سنگی بزرگ یا تخته چوب در کنار آب و گیاهان ساده برای به فکر رفتن آماده شوید.

 

 

به طور خلاصه هنگام تمرین نکات زیر را در نظر بگیرید:

 

- دور خود را خلوت کنید.

- به انرژی منفی نه بگویید.

 

 

برای ایجاد محیطی سرشار از انرژی مثبت، نکات زیر را دنبال کنید:

 

- چند ظرف دارای غذا و شیرینی داخل اتاق بگذارید.

- یک ناقوس کوچک در گوشه اتاق نصب کنید.

- عود مورد علاقه خود را روشن کرده، بگذارید بوی آن آرام آرام کل خانه را فرا بگیرد.

- هر چیزی که معانی بد دارند را دور بریزید.

- کامپیوتر، تلویزیون و وسایل‌برقی را از قسمت مورد نظر دور کنید.

 

 

منبع : pcparsi

ویدیو مرتبط :
فوق العاده زیبا و آموزنده. «آرامش روحی»

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آرامش روحی ندارم!

 

و یا مسلما برای شما پیش آمده که خلاء یا کمبودی را در زندگی احساس کنید؟ مثلا وقتی خود را با دیگری مقایسه و ارزیابی می کنید، او را فردی خوشبخت و شاد می پندارید و خود را فردی بدبخت و ناشاد.

 

مسلما شما هم گاهی غمگینی، دل‌مردگی و کسالت روحی را در زندگی تجربه کرده اید و شاید یکی از رموز نهفته در نظام آفرینش، برای بهره‏مندی و لذّت بردن بیشتر از لحظات زندگی، همین تجربه‏های ناخوشایند و کسالت‏های روحی باشد.

 

بیماری، امری ناخوشایند برای تمام انسان‏هاست؛ امّا برای پی‏بردن به ارزش سلامتی و استفاده لذت‌بخش از تندرستی و قدردانی و سپاس‌گزاری از آفریننده همه زیبایی‏ها، تذکر بسیار مهمی برای انسان است و به عبارت دیگر، برای پی‏بردن به ارزش هر نعمتی، ابتلا به فقدان آن، بهترین هشدار و مناسب‏ترین وسیله برای بیداری انسان و استفاده بهینه از نعمت‏های الهی است. بنابراین، بیماری و کسالت نیز یک نعمت است و اگر نگاه ما به زندگی و حوادث آن این‏گونه باشد، به طور کلی، همه چیز عوض خواهد شد و فشارهای روحی و افسردگی‏ها، تبدیل به نشاط و شادابی می‏شوند.

 

برای پی‏بردن به ارزش هر نعمتی، ابتلا به فقدان آن، بهترین هشدار و مناسب‏ترین وسیله برای بیداری انسان و استفاده بهینه از نعمت‏های الهی است

 

مشکل اساسی و محور همه پریشانی‏هایی که بر زندگی شما سایه‏ افکنده است و همه چیز را تیره و تار و سیاه می‏بینید، نگرش منفی به زندگی، محیط اطراف و مهم‌تر از همه، نسبت به «خود» است. شما همواره روح و روان خود را آماج تیرهای سهمگین تفکرات منفی و منفی‏نگری‏های خود قرار داده‏اید و طبیعی است که نتیجه این، چیزی جز تخریب روحیه و از دست دادن نشاط و ابتلا به افسردگی و پریشانی نیست. پرسش این است که چرا دنیا و زندگی در آن را برای خود، زندان تصور می‏کنید؟ چرا خود را سردرگم و گرفتار پیچ و خم‏های زندگی می‏کنید؟ چرا خود را در بن‏بست تفکرات منفی قرار داده، آیه یأس می‏خوانید؟

 

همه این سردرگمی‏ها، بن‏بست‏ها، ناامیدی‏ها، خستگی‏های روحی و بالاخره افسردگی‏ها، ناشی از همین منفی‏بافی‏هایی است که شاید از دوران نوجوانی، به صورت ناخودآگاه، به دام آن گرفتار شده‏اید!

 

به هر حال، برای رفع این دسته از مشکلات راه حلهایی ارائه می‏شود که امیدواریم ضمن به کارگیری آنها به صورت جدی، شاهد سلامتی و بهبود وضعیت آن دسته از افرادی شویم که از بی حوصلگی و کسالت رنج برده و آرامش روحی ندارند:

 

- به مسائل معنوی - به ویژه نماز اول وقت - اهمیت فوق‏العاده بدهید.

 

- با توسل به اهل‏بیت‏ علیهم السلام از آنها بخواهید که شما را کمک کنند و همواره امیدوار به لطف و رحمت خدا باشید

 

- اجتناب از تنهایی؛ بکوشید به جز مواقعی که ضرورت دارد، در تنهایی قرار نگیرید.

 

- با افکار منفی خود مقابله کنید؛ یعنی هر وقت افکارآزار دهنده به شما هجوم آوردند، به هر صورت ممکن، خود را از چنبره آنها نجات دهید؛ برای مثال، خود را به کاری مانند مطالعه یا هر کار دیگری که امکان انجام آن برای شما هست، مشغول کنید و نگذارید ذهن شما جولانگاه افکار منفی باشد.

 

 

- به جنبه‏های مثبت خود فکر کنید و بکوشید آنها را در برگه‏ای به صورت فهرست‌وار بنویسید.

 

- به جای این که به کمبودها، عیب‏ها و ناکامی‏های خود بیندیشید، به موفقیت‏ها و آن امکاناتی که در زندگی از آن بهرمند هستید، فکر کنید. به عبارت دیگر، امکانات و شرایط زندگی ما مانند یک لیوانی است که بخشی از آن پُر است و بخشی خالی؛ به آن بخش پُر فکر کنید و از آن بهره ببرید و غصه نیمه خالی را نخورید. فرصت‏های زندگی را مغتنم بشمرید و از آن چه در آینده پیش خواهد آمد، نگران نباشید.

 

به جای این که به کمبودها، عیب‏ها و ناکامی‏های خود بیندیشید، به موفقیت‏ها و آن امکاناتی که در زندگی از آن بهرمند هستید، فکر کنید

 

- با افراد شاداب، فعال، اجتماعی، متدین و در عین حال مثبت‏نگر، معاشرت کنید و از افرادی که وقتی با آنها مواجه می‏شوید از زندگی شکایت می‏کنند، دوری گزینید.

 

- ورزش را جزء ضروری‏ترین فعالیت‏های خود قرار داده، روزی حداقل نیم تا یک ساعت ورزش کنید.

 

- هر چه می‏توانید قرآن بخوانید و از دعاهای اهل‏بیت‏علیهم السلام، بهره بگیرید.

 

- از بی‌کاری و بی‏برنامگی بپرهیزید و همه اوقات خود را به صورت منطقی پر کنید.

 

- برای برنامه‏ریزی اوقات شبانه‏روزی، حتماً با یک مشاور گفت‌وگو کنید یا از دوستان موفق خود کمک بگیرید.

 

- به تغذیه خود - به ویژه صبحانه - اهمیت بدهید و هیچ‏گاه بدون خوردن صبحانه، مشغول تحصیل یا مطالعه نشوید.

 

- هر وقت احساس دل‌تنگی می‏کنید، حدود ده دقیقه دوش آب ولرم بگیرید و در صورت امکان، شنا کنید.