جالب ترین آداب و رسوم نوروزی ایرانی ها

جشن نوروز، بلند مرتبه ترین جشن ایران زمین است. شاید کم و بیش برای همه مان آشنا باشند. اما می دانید همه ی ما ایرانی ها نوروز را به یک صورت جشن نمی گیریم؟

سایت نیکو - خاطره فرامرزی: جشن نوروز، بلند مرتبه ترین جشن ایران زمین است. شاید کم و بیش برای همه مان آشنا باشند. اما می دانید همه ی ما ایرانی ها نوروز را به یک صورت جشن نمی گیریم؟

قرن هاست که شروع فصل بهار و سال نو با مجموعه ای از آداب و رسوم، که از ماه اسفند شروع می شوند و تا سیزدهم فروردین ادامه پیدا می کنند، گرامی داشته می شود. مراسمی چون خانه تکانی، خرید سال نو، چیدن سفره هفت سین، چهارشنبه سوری، دید و بازدید عید و سیزده به در و … در اینجا، به سراغ مناسکی از نوروز رفته ایم که کمتر شناخته شده هستند.

ترکمن صحرا

نوروز در ترکمن صحرا

در ترکمن صحرا، پس از انجام مناسک خانه تکانی، رسم است که نخ سفید و سیاه را با هم می بافند و در میانه ی آن اسپند، نظر چشم، منجوق، نمک و داغدان (که نوعی چوب است) قرار می دهند و آن را، به نشانه ی برکت، بالای در خانه ها می آویزند.

از دیگر سنتهای این قوم، تراشیدن موی سر پسرها در چهارشنبه ی آخر سال بوده است، به طوری که مقداری مو را در دو طرف سر، روی گوش یا پشت سرها باقی می گذاشتند و به آن "قولپاق” می گفتند. از دیگر رسومی که امروزه کمرنگ تر شده، رفتن به صحرا ها در چهارشنبه سوری است. آنها نگریستن به چشمه های آب را به فال نیک می گرفتند و در راه بازگشت، تعدادی سنگریزه بر می داشتند و هفت بار به طرفی غیر از قبله پرتاب می کردند تا بدی ها دفع شود.

از جمله سرگرمی های نوروز، بازی "منجوق آتدی” به معنای انداختن دانه ی منجوق است. که در این بازی دختران ترکمن دور هم جمع می شوند و منجوق های خود را با علامتی مشخص می کنند و دانه دانه در ظرفی پر آب می اندازند. سپس یکی از دختران ظرف را می گیرد، بالای سر دوستانش می برد و در حالی که یک بیت شعر می خواند، منجوق ها را با هم قاطی می کند و بعد یکی را از ظرف در می آورد. منجوق متعلق به هر دختری که باشد، معنای شعر در ارتباط با او قلمداد می شود.

---

ورامین

در ورامین از حدود بیست روز مانده به عید، مراسم سمنو پزان با همیاری اقوام و همسایه ها برگذار می شود. در این مراسم، زنان حین پخت سمنو، از حضرت زهرا طلب حاجت می کنند. همچنین رسم است که در روز پخت سمنو، که 15 ساعت به طول می انجامد، آشی هم بار می گذارند و از آن خیرات می دهند. ورامینی ها معتقدند که چشم مردها و افراد ناپاک نباید به گندم خیس خورده ی سمنو بیافتد.

از دیگر خوراکی های شب عید در این منطقه، می توان به نان کسمه اشاره کرد که اهالی ورامین از دیر باز به پختن آن بسیار مقید بوده اند. کسمه نانی است مانند تافتون، با این تفاوت که در تهیه ی خمیر آن، از شکر یا خاکه قند هم استفاده می شود.

از دیگر رسوم زیبای ورامینی ها، شال اندازی است در شب چهارشنبه سوری است. بدین صورت که در بعضی خانه ها، سوراخ هایی وسط سقف داشته است. رهگذری، شالی را به داخل خانه می انداخته و صاحبخانه هم چیزی را، به اندازه ی وسعش، در شال میپیچیده است. سپس رهگذر شال را به بالا می کشیده و عموما هم این تحفه را برای شفای مریض مفید می دانسته اند.

---

بانه

مراسم کوسه گردی

کردها از دیرباز نوروز را با مراسم و مناسک بسیاری جشن می گرفته اند. یکی از آنها، رسم کوسه گردی است. کوسه گردی،که در روستاهای کردستان رواج دارد، در واقع گشتن فردی است در آخرین روزهای پیش از عید با لباسی مانند کوسه که باعث سرگرمی و تفریح و خنده ی مردم می شود. کوسه با سخنانی جالب حضار را متوجه حضور خود می کند. عامه مردم آن را رسمی فکاهی می دانند اما باید گفت که کوسه گردی از قدمت بسیاری برخوردار است. در حقیقت شخص در هیئت کوسه، با زبانی طنزگون، از عمیق ترین واقعیات تلخ جامعه پرده بر می دارد و  از دردها و رنج ها و آرزوهای تحقق نیافته ی یک قوم سخن می گوید.

همچنین در شهر بانه، رسم بوده که زنان در شب چهارشنبه سوری، دسته ای از موی کودکان خود را می بریدند و به دور می انداختند تا از هر آسیبی به دور باشند و معتقد بودند که انجام ندادن این کار موجب انتقال بلاها به سال جدید می شود.

---

همدان

در همدان سبزه انداختن یا به گویش محلی "سبزه رِختن” با وسواس بسیاری انجام می شود. به طوری که گفته می شود در قدیم آنها معتقد بودند که دانه سبزه هفت سین، حتما باید از فرد مومنی خریداری شود. که این موضوع باعث رشد بهتر سبزه و نماد محصول بیشتر در سال آینده است. پس اگر فروشنده ای مغازه ای رو به قبله داشت، شانس با او بیشتر یار بود و مردم بیشتر به سراغ او می رفتند.

از غذاهای پیش از نوروزی می توان به "قوت خدر نبی” یا غذای خضر نبی اشاره کرد که از اواسط اسفند ماه هر سال افرادی در کوچه ها و خیابان ها با ظرفی بر روی سر، غذای خضر نبی می فروختند و فریاد می زدند "عید آمده خدر نبی یادت نره”. این غذا از ترکیب نان خشک، گردو، پنیر و شیر تهیه می شد و باور بر این بود که هرکس این غذا را بخورد، حضرت خضر بر او نظر دارد.

از دیگر رسوم جالب همدانی ها در لحظه ی تحویل سال این است که دست خود را در تنگ ماهی می برند، آن را می گیرند، آرزویی کرده و سپس او را آزاد می کنند.

---

تاسکوه ماسال

طبیعت زیبای ماسال

تالشی ها ﺑﺮای ﺗﻬﻴه ﺣﻠﻮای ﻋﻴﺪ ﻧﻮروز اﻫﻤﻴﺖ زﻳـﺎدی ﻗﺎﺋﻠﻨـﺪ ﻛــﻪ در ﮔـﻮﻳﺶ ﺗﺎﻟــﺸﻲ ﺑـﻪ آن "ﺣﻠﺒــﺎ سازی” می ﮔﻮﻳﻨﺪ. در ﭘﺨﺖ اﻳﻦ ﺣﻠﻮای ﺧﺎص و ﺧﻮﺷﻤﺰه، ﺑﺎﻧﻮان و دﺧﺘﺮان ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺷـﻮر زﻳـﺎد و ﺳـﻠﻴﻘﻪ ﺳـﻌﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﺧـﻮردﻧﻲ ﻣﺨـﺼﻮص ﻋﻴـﺪ، ﺧﻮﺷـﺮﻧﮓ، ﺧﻮﺷﻤﺰه و ﺑﺎ ﻋﻄﺮ و ﺑﻮی اشتها برانگیز از کار درآید.

در شب چهارشنبه سوری هم، خانم خانه از تمام غذاهایی که برای این شب تدارک می بیند، بشقابی را هم در ایوان خانه، در جای بلندی به نام تجر می گذارد. آنها معتقدند بانویی به نام چهارشنبه خاتون در سه شنبه ی آخر هر سال به روستای آنها می آید. وقتی خانه ها را پس از رسم خانه تکانی، تمیز می یابد از غذای گذاشته شده در تجر می چشد و برای اهالی خانه دعای خیر می کند و برکت و رزق و روزی برایشان به ارمغان می آورند.

همچنین رسم از روی آب پریدن در روزهای پایانی سال در این خطه از کشورمان رواج دارد؛ در صبح روز چهارشنبه، سه تا هفت مرتبه از روی نهری می پرند و طلب سلامتی خود و خانواد شان را می کنند.

رسم جالب خشابندان نیز، از مراسم زیبای این منطقه است. خشابندان در حقیقت، مراسم رفتن داماد برای اولین بار به خانه ی والدین عروس، برای دید و بازدید عید است. رسم است که پدر نو عروس هدایایی را برای زوج جوان آماده کند که وجود دو چیز در آن طبق سنت واجب است: بره شیر مست ( یک ساله) و کله قند.

---

میناب

ﻣﺮدم ﻣﻴﻨﺎب در ﻋﻴﺪ ﻧﻮروز ﭘﻴﺸﺎﻧﻲ و ﺷﺎخ ﮔﺎو و ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ درب ﻣﻨﺎزل را ﺑﺎ ﮔﻠﻚ (گل سرخ) رﻧﮕﻴﻦ می ﺳﺎزﻧﺪ. در گذشته مردم این منطقه باور داشته اند ﻛﻪ زﻣﻴﻦ روی ﺷﺎخ ﮔﺎوی ﻗﺮار دارد و ﻧﻮروز، روزی اﺳﺖ ﻛﻪ این ﮔﺎو ﺑﺮای رﻓﻊ ﺧﺴﺘﮕﻲ، زﻣﻴﻦ را از اﻳﻦ ﺷﺎخ ﺑﻪ آن ﺷﺎخ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﻲ کند. همچنین فکر می کردند که هرگاه در آسمان، رنگین کمانی درآید، سال تحویل شده است. به همین دلیل به انتظار رؤﻳﺖ رنگین کمان می ماندند.

همچنین در اﻳﺎم نوروز، در باغ های اطراف میناب گلی به رنگ بنفش می روید که به بهار کو معروف است. رسم است که دخترها و پسرها این گل را به بند می کشند و به گردن می آویزند.

از غذاهای نوروزی که در گذشته مردم میناب برای نوروز تدارک می دیدند، می توان به پیاز وسوراغ، که نوعی چاشنی است، اشاره کرد. کلا مردم معتقد بودند که غذای سال نو باید با مواد تازه طبخ شود. بنابراین اگر گندمی از قدیم در خانه داشتند، از آن استفاده نمی کردند و برای دروی گندم تازه به مزارع می رفتند. باورشان بر این بود که با این کار، سال دیگر سفره شان پر از دسترنج خودشان خواهد بود.

---

شیخ محله شفت – استان گیلان

مراسم عروس گوله

در این خطه بهار، علاوه بر صدای خوش فاخته ها و شانه بسرها و گل های زیبای پامچال، با مراسم زیبای عروس گوله می آید. عروس گوله یا گل عروس، نمایش گونه‌ای ست که غول، پیربابو و نازخانم نقش اصلی را آن ایفا می‌کنند. پیربابو شخصی است که خود را به هیات پیرمردی در می آرد و غول مردی است که کلاهی از ساقه‌های خشک شالی (کلش یا کلوش) بر سر می‌گذارد و نقش ناز خانم را هم یکی از جوانانی که لباس زنانه به تن دارد، اجرا می‌کند. موضوع این نمایش میدانی شادی بخش، دعوای غول و پیربابو بر سر نازخانم است که به کشتی بین این دو می‌انجامد. غول مظهر سیاهی و زمستان و پیربابو، نماد باغبانی و زیبایی پسندی است.

 در این کشتی، غول پیروز می‌‌شود و همراه نازخانم رقص‌کنان بازی را به پایان می برد. زمان برگزاری نمایش در روستاهای مختلف، از حدود نیمه دوم اسفند ماه شروع می‌شود. گروه نمایش پس از غروب آفتاب از خانه‌ای به خانه دیگر می‌روند و در حیاط و فضای باز جلوی هر خانه، برنامه خود را اجرا می‌کنند و در هر خانه‌ای هم که این نمایش شادی بخش را انجام دهند، هدایایی مثل برنج، تخم مرغ، شیرینی و گاهی هم پول می گیرند.

از ﺗﻔﺮﻳﺤﺎت ﻣﺮدم روﺳﺘﺎی ﺷﻴﺦ محله ﺷﻔﺖ در تعطیلات نوروز، ﺑﺎزی ﻫﺎی ﮔﺮوﻫﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮای آﻧﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻔﺮح و ﺷﺎدی ﺑﺨﺶ اﺳﺖ؛ ﺑﺎزی هایی از ﻗﺒﻴـﻞ "ﻣﺮﻏﺎﻧﻪ ﺟﻨﮓ ﻳـﺎ ﺟﻨﮕـﻪ ﺟﻨﮕـﻪ "، "ﻗـﻴﺶ ﺑـﺎزی”، "گودک ﺑﺎزی”، "قطار زنی” و غیره.

---

بوشهر

با اینکه در گذشته در این شهر عید فطر از اهمیت بیشتری نسبت به نوروز برخوردار بوده، اما سفره ی هفت سین بوشهری ها یکی از جالب ترین سفره ها در میان اقوام مختلف است. آنها علاوه بر سفره ی هفت سین، یک سفره ی هفت میم نیز، متشکل از ماهی، میگو، میوه، مرغ، مربا، ماست و مسقطی بر خوان نوروزی برپا می کنند.

همچنین علاوه بر شیرینی های خانگی، تهیه ی "قراپیچ” و "بی بی گلی” نیز از رسوم نوروزی مردم جنوب کشورمان است.

---

قوچان

طبیعت قوچان

در قوچان رسم است که هفده روز پیش از آمدن بهار، برای گردش به دشت و صحرا می روند و سنگی را در محلی قرار می دهند. یک یا دو هفته پس از عید دوباره به سراغ همان سنگ می روند؛ اگر در زیر آن گیاهی سر از خاک درآورده باشد و یا حشره ای در آنجا باشد، آن را به فال نیک می پندارند و بر این باورند که سال پر خیر و برکتی در پیش رو خواهند داشت.

در چهارشنبه سوری هم آشی می پزند به نام "آش هفت رنگ” که در آن، به یمن عدد هفت، هفت چیز می ریزند: نخود، لوبیا، عدس، سبزی و غیره. همچنین رسم است که مهره ای هم، پس از پخته شدن آش، در آن می اندازند که هرکس آن را بیابد، نشان برکت و رحمت برای خانواده است.

"عرفه” از دیگر رسوم قوچان است؛ دو روز مانده به شب اول فروردین، در فرهنگ قوچانی ها روز عرفه یا روز اموات نام دارد. در این روز به یاد درگذشتگان شیر برنج درست می کنند و خیرات می دهند. شب بعدی به "عرفه ی زنده ها” معروف است و این بار، شیر برنج نصیب همه می شود.

از این دست رسوم جالب نوروزی، در گوشه گوشه ی کشورمان بسیار است. اگر شما هم از منطقه ی خاصی هستید و یا نوروز را با رسوم زیبا و منحصر به فرد خود جشن می گیرید، حتما به ما اطلاع دهید.

آداب و رسوم جالب مردم جهان در ماه رمضان

مسلمانان سراسر جهان در ماه رمضان به یک واحد مبدل میشوند و همراه یکدیگر به عبادت میپردازند. زیبایی این مراسم عبادی در این است که در هر گوشه جهان، مردم آنرا با آداب و رسوم خود زینت بخشیده و آنرا به ماهی شگفت انگیز تبدیل میکنند. در اینجا به شیوه برگزاری مراسم ماه رمضان در چند کشور مختلف میردازیم.

برمه
مسلمانان برمه ماه رمضان را با احترام و شادی آغاز میکنند. مشاهده هلال ماه به قدری برای آنان اهمیت دارد که همه در شب آغاز رمضان بر جای بلندی رفته و ماه را تماشا میکنند. جمع شدن در مساجد برای خواندن قرآن و نماز شب بسیار اهمیت دارد. بسیاری از مردم ده شب آخر رمضان را در مسجد میمانند و آنرا اعتکاف مینامند.

در شب،تمام مکانهای تجاری تعطیل است زیرا مردم به عبادت مشغولند.آنها پس از اقامه نماز شب میخوابند و تا هنگام سحر بیدار نمیشوند و بلافاصله پس از نماز صبح به سر کار میروند.
آنها روزه خود را با خرما و آب باز میکنند و افطار را با مراسمی زیبا، مانند خواندن اشعار مناسب آغاز مینمایند. غذای افطار آنها مفصل است و شامل غذایی از نان،برنج و مرغ میشود که لوری فرا نام دارد.

ترکیه
مردم ترکیه با وجود تغییرات فراوانی که در فرهنگ آنان به وجود آمده است، همچنان ماه رمضان را یکی از گرامی ترین ماهها میدانند. آنها ماه رمضان را با چراغانی کردن مناره ها و جشن و سرور آغاز میکنند. چراغ مناره ها از نماز مغرب تا اولین ساعات صبح روشن است. به گفته مقامات مذهبی ترکیه، بیش از 77 هزار مسجد در این کشور وجود دارد و در رمضان جلوه بی نظیری دارد. قرائت قرآن و برگزاری نمایشگاه کتب مذهبی در مسجد جامع آنکارا و مسجد سلطان احمد در استانبول از نشانه های رسیدن ماه رمضان است.

در این ماه کودکانی که در مراسم مذهبی شرکت میکنند بسیار تشویق میشوند و کانالهای تلویزیونی نیز تعداد سریالهای داستانی مناسبت دار و برنامه های آموزش مذهبی خود را افزایش میدهد که طرفداران فراوانی هم دارد.

افغانستان
ماه رمضان هنگامی در افغانستان آغاز میشود که یکی از کشورهای همسایه دیده شدن هلال ماه را اعلام کند زیرا موقعیت جغرافیایی آن طوری است که مشاهده هلال ماه نو را بسیار مشکل و گاهی ناممکن مینماید.

آنها قبل از آغاز رمضان مواد غذایی لازم را تهیه میکنند و افطار دسته جمعی از جمله رسوم این ماه است. انواع سرگرمیهای مختلف در مکانهای عمومی و مساجد برپا است و مردم افغانستان علاوه بر رسیدگی به امور روزانه به عبادت و قرائت قرآن میپردازند. کلاسها و کنفرانسهای دینی متعددی در این ماه برگزار میشود که غالبا پس از نماز شب انجام میگیرد.

غذاهای معمول افطار شامل برنج، گوشت و شیر است و آب انار از جمله نوشیدنیهای محبوب پس از غذا به شمار می آید. کار کشاورزی در طی رمضان تقریبا تعطیل میشود اما کارخانه جات و ادارات دایر هستند و فقط ساعات کاری در آنها کاهش میابد.

سوئد
هر چند دین اسلام دین اقلیت کشور سوئد است، اما از نظر تعداد، دومین دین این کشور محسوب میشود. یکی از مشکلات مسلمانان سوئد، رویت هلال ماه است که به خاطر شرایط خاص جغرافیایی، در اکثر اوقات ناممکن است. به همین دلیل همه ساله بحث و جدل فراوانی در این باب ایجاد میشود و در نهایت اکثر آنان زمان آغاز رمضان و عید فطر در مکه را انتخاب میکنند.

یک تفاوت بزرگ در شیوه اجرای مراسم ماه رمضان در کشورهای اسکاندیناوی وجود دارد و آن کم بودن تعدادمسلمانان است. با این وجود این ماه با مراسمی روحانی است که مسلمانان همه ساله منتظر فرا رسیدن آن هستند و آغاز آن را به یکدیگر تبریک میگویند و آماده رفتن به مساجد و اقامه نماز شب میشوند. در شهرهایی که فاقد مسجد هستند، مسلمانان مکان مناسبی را برای عبادات گروهی این ماه اجاره میکنند و در آن به برگزاری مراسم عبادی و آموزشی می پردازند.

تانزانیا
مسلمانان تانزانیا با اهمیت فراوانی که برای ماه رمضان قایل هستند، از نیمه ماه شعبان به استقبال آن میروند. خیابانها را چراغانی و تزیین کرده و مساجد را تمیز و آراسته میکنند. سپس به دیدار اعضای خانواده رفته و برای یکدیگر هدیه میبرند.

به منظور آماده شدن برای ماه رمضان، بیشتر مسلمانان تانزانیا روزهای دوشنبه و چهارشنبه ماه شعبان را روزه میگیرند(مانند بسیاری از ایرانیان). آنها روزه گرفتن را از سن 12 سالگی لازم و واجب میدانند و هر کس که به عبادت نپردازد از نظر آنان ملحد و کافر است. غذا خوردن و به خصوص تظاهر به روزه خواری در مکانهای عمومی مجازات سختی در پی دارد و تمام مغازه ها در طی روز تعطیل هستند. حتا کافه های هتلها نیز تا هنگام افطار تعطیل هستند و فضا طوری است که غیر مسلمانان نیز از غذا خوردن در این ماه اجتناب میکنند.
شربت قند، قهوه، برنج، ماهی و سبزیجات از غذاهای اصلی افطار به شمار می آیند.

جزایر کوموروس (Comoros)
این جزایر در ساحل شرقی آفریقا و بین ماداگاسکار و موزامبیک قرار دارند. مسلمانان ساکن این جزایر در رمضان تا صبح بیدار میمانند. آنها رسیدن ماه رمضان را از ابتدای شعبان جشن میگیرند و در رمضان، مساجد را چراغانی کرده و برای نماز و قرائت قرآن در آنها جمع میشوند و در طی ماه سعی دارند تا بیشتر به کار خیر بپردازند و از صدقه دادن غافل نشوند.

در اولین شب رمضان، مردم با چراغهایی در دست، به کنار ساحل میروند و تا نیمه شب آنجا میمانند. نور چراغهای روشن بر آب دریا منعکس میشود و عده ای با نواختن طبل، فرا رسیدن ماه رمضان را اعلام میکنند.
غذای افطار آنها شامل سوپ محلی، گوشت، انبه و آب میوه تازه است.

چین
با فرا رسیدن رمضان، مقامات مذهبی هر محل، مسلمانان را آگاه کرده و آموزش احکام رمضان را آغاز میکنند. مسلمانان چین در طی این ماه با تاکید و وسواس بسیاری به انجام فرائض دینی میپردازند و نماز شبی که میخوانند بسیار مفصل است. این نماز شامل 20 رکعت است که به طور جماعت خوانده میشود و پس از هر رکعت دعای یا مقلب القلوب خوانده میشود. قرائت قرآن و شب زنده داری در شبهای قدر اهمیت ویژه ای دارد. هنگام افطار چای، شیرینی و خرما خورده میشود که از جمله خوراکیهای پر برکت محسوب میشوند.

آلمان
ماه رمضان در آلمان در شرایطی کاملا متفاوت با کشورهای مسلمان برگزار میشود. زندگی و آداب اجتماعی عموم هیچ تغییری نمیکند و زندگی به همان سرعت و شدت ادامه دارد. تفاوت ساعت در آلمان نیز از جمله مواردی است که انجام مراسم رمضان در آلمان را متفاوت میکند.روزها در تابستان بسیار طولانی و زمستانها بسیار کوتاهند و در 4 عصر به پایان میرسند.

در حدود 3.5 میلیون مسلمان در آلمان زندگی میکنند و کمپانیها و اداراتی که کارکنان مسلمان زیادی دارند، در این ماه برایشان تسهیلاتی قایل میشوند که شامل تغییر شیفت کاری در کارهای دو شیفتی و اختصاص دادن زمان کوتاهی برای نماز و افطار است. از آنجایی که عده زیادی از مسلمانان آلمان را مهاجرین تشکیل میدهند، سعی میکنند در این ماه به دیدار یکدیگر رفته و به خصوص مهاجرین تنها و دور از خانواده را تنها نگذارند.

سوریه
با شروع ماه رمضان محله‌های قدیمی دمشق از سوق حمیدیه تا صحن مسجد اموی تا بازار مدحت پاشا جلوه رسوم کهن اهل شام از ماه رمضان است نمی توانی خرمای هندی یا العرق سوس را در سبد خرید کالای روزه داران سوریه مشاهده نکنی.در ماه رمضان بازارها به فروش انواع حلواهای معروف مانند کناقه و نهش که تهیه شده از شکر، پسته و کره است می‌پردازند و یا معجون‌های معروفی ازنان، لوبیا وغیره را تهیه و به فروش می‌رسانند.

دهه اول ماه رمضان برای مردم سوریه "دهه غذا" است چرا که سوری‌ها در این 10 روز اهتمام خاصی به تهیه وعده‌های غذایی محلی و مخصوص ماه مبارک می‌دهند.مردم سوریه اعتقاد دارند که سفره ماه رمضان سفره خیر و برکت است و خانواده چه فقیر باشد چه غنی، خداوند رزق و روزی این ماه را برایش قرار داده است."فته"، "فول"، "حمص"، " فتوش"، "تبوله" و "متبل" از مشهورترین پیش غذاهای سفره افطاری ماه رمضان در سوریه است.قرآن خوانی جمعی کودکان و مناجات های مذهبی از مساجد و اماکن مذهبی رونق خاصی می‌گیرد.

دمشق که به گل و یاسمنش معروف است با گلاب خود به استقبال قدم‌های مبارک رمضان آمده است و در بازار حمیدیه که قدم می‌زنی بوی گل‌های خوشبوی یاس در مغازه‌ها سروری وصف ناپذیر از عید مسلمانان ایجاد می‌کند.
مردم سوریه در ماه رمضان هر روز صبح با آواز سحر که به آن " طبل زنی " می‌گویند، ازخواب بر می‌خیزند و با صدای این طبل مردم برای نماز و تهیه غذای سحری خود را آماده می‌کنند.

مردم سوریه کوچک و بزرگ در ماه رمضان تکلیف خود می‌دانند که وقت بیشتری را در منزل یا مساجد برای قرائت قرآن کریم و احادیث نبوی اختصاص دهند.
در 10 روز پایانی از ماه مبارک رمضان اماکن تاریخی مذهبی در نقاط مختلف دمشق با استقبال جمع کثیری از مردم سوریه روبه رو می‌شود که در آنجا مراسم شعرخوانی و سروده‌های دینی اجرا می‌شود از مهم ترین این اماکن مسجد بزرگ اموی است که از بی نظیرترین مساجد تاریخ اسلامی از لحاظ شکل ساختاری آن به شمار می رود و به دست ولید بن عبد الملک خلیفه اموی ساخته شده است و بزرگ ترین مسجد در دمشق به شمار می رود و همواره با حضور همه اقشار و صاحبان مذاهب مختلف اسلامی و غیراسلامی جلوه همزیستی و همکاری و همبستگی بوده است.

کمک به نیازمندان و دادن زکات، صدقه، کفاره، جمع آوری کالاهای دیگر برای توزیع میان نیازمندان از کارهای خوب روزه داران سوریه در این ماه به شمار می‌رود.

فلسطین
مردم فلسطین نیز در ماه مبارک رمضان آداب و رسوم خود را دارند زمانی که هلال روز اول ماه مبارک رمضان را مشاهده کردند از مناره های مساجد صدای الله اکبر همه سرزمین فلسطین را پر می کند همه خیابان‌ها را آذین بندی می‌کنند و شادی و سرور دل‌های اهالی این دیار را می توانی در چشمان آنها بیابی.

هنوز صدای طبل و سروده‌های سحرگاهان که مردم را برای زنده داری در سحر و صرف سحری از خواب بیدار می‌کند شنیده می‌شود که ندا می‌دهد "بیدار شوید وقت سحر آمده است."
بوی نان گرم و مطبوع و شیرینی‌های خاص مخصوص فلسطینیان در دست روزه داران در آستانه وقت افطار با هیچ کجای دیگر قابل مقایسه نیست.

از خوراکی‌های مشهور فلسطینیان در این ماه "المقلوبه"، الفریکه"، "المنسف" و انواع نوشیدنی‌هایی همچون آب انار، آب انگور و آب پرتقال است که سفره های افطار روزه داران فلسطینی را برکت داده است.
شهر نابلس در کرانه باختری با جمعیتی بالغ بر 135 هزار فلسطینی یکی از مهم‌ترین شهرهای فلسطینی‌نشین محسوب می‌شود مسلمانان ساکن این شهر نیز همچون دیگر هم‌کیشان خود این روزها در حال و هوای ماه رمضان به سر می‌برند.

و در پایان عکسهایی جالب و دیدنی از ماه مبارک رمضان در کشورهای مختلف جهان می بینیم:
 

منبع:rozanehonline.com