سبک زندگی


2 دقیقه پیش

شناخت بهترین آتلیه کودک و بارداری

بچه ها به سرعت بزرگ می‌شوند، زودتر از چیزی که فکرش را می‌کنید یا انتظارش را دارید. زمانی توانایی راه رفتن یا حرف زدن ندارند ولی اندک زمانی بعد آنها را در حال دویدن و مکالمه ...
2 دقیقه پیش

فیلم: تزیین اتاق کودک با گل‌های مقوایی

همین الان یک نگاهی به اتاق کودکتان بیندازید. آیا دلتان نمی خواهد چیزی به آن اضافه کنید؟ وقتی پولش را ندارید، پس باید از خلاقیتتان کمک بگیرید. در این ویدئو گل هایی مقوایی ...

تحصیلات علمی - غیرکاربردی ایرانی ها!


در روزهای اعلام نتایج نهایی دانشگاه ها و انتخاب رشته ها، یک بار دیگر سراغ این سوال رفته ایم، چرا مدرک تحصیلی بیشتر افراد جامعه با شغل شان بی ارتباط است؟





هفته نامه همشهری جوان - رویا هاشمی، مهدا شادمان: در روزهای اعلام نتایج نهایی دانشگاه ها و انتخاب رشته ها، یک بار دیگر سراغ این سوال رفته ایم، چرا مدرک تحصیلی بیشتر افراد جامعه با شغل شان بی ارتباط است؟

می گویند روزی از اینشتین می پرسند اگر فیزیکدان نمی شدی الان چه کاره بودی؟ گفته بود پینه دوز! حتما پینه دوز می شدم و به همه قول می دادم که آنقدر پینه دوز قابلی می شدم که شهرت اینشتین پینه دوز هم به پای شهرت اینشتین فیزیکدان می رسید.

حالا این را بگذارید کنار انتخاب های این روزهای خودمان برای تحصیل و شغل، از بس که قبل از خاطره کردن هر آرزو و تعبیر هر رویایی برای آینده امان، آن را با اندازه حرف مردم قواره کرده ایم که خودمان هم «دوست داشتن های» خودمان را یادمان رفته است؛ نتیجه اش هم این شد که کافی است نگاهی به دور و برمان بیندازیم تا ببینیم هیچ کدام مان سر جای خودمان نیستیم. از پزشک هایی که آنقدر زیاد شده اند که زده اند توی بیزینس و ساخت و ساز تا مهندس هایی که کار هنری و فرهنگی می کنند یا حقوقدان هایی که زده اند به دل بازار.

تحصیلات علمی - غیرکاربردی ایرانی ها!

در این مطلب به سراغ این موضوع رفته ایم که چرا اصولا مدرک تحصیلی مان در 90 درصد اوقات با کار و شغل مان هیچ تناسبی ندارد. اینجوری بلکه به قول مظفرالدین شاه همه چیزمان به همه چیزمان بیاید و دیگر لازم نباشد هندوانه فروش جوان سر کوچه ما هم با خط خوش پشت وانتش بنویسد «عاقبت دانشگاه رفتن».

در میان آمارها دنبال عدد و رقم هایی گشتیم که بتواند درباره شکل و شمایل انتخاب رشته تحصیلی داوطلبان بگوید

بی کارآفرینی با مدرک اضافه

انتخاب رشته تحصیلی خیلی پروسه عجیب و غریبی نیست، به گونه ای که هر ایرانی تحصیلکرده ای با روند یکسان و تکراری آن روبرو شده است. معمولا همگی مان عادت کرده ایم به انتخاب های دسته جمعی، اینکه اگر توی دبیرستان ریاضی فیزیک را انتخاب کردیم دوست داریم همگی دست جمعی برویم برق یا مکانیک. اگر تجربی بودیم یکجا دلمان می خواهد برویم پزشکی. اگر هم انسانی بودیم دوست داریم دست جمعی برویم حقوق یا روانشناسی. نشد دیگر کم کمش حسابداری. نتیجه اش هم این می شود که همین جور که دسته جمعی انتخاب می کنیم، دسته جمعی هم بیکار می شویم. بیکار هم نشدیم، حدود 85 درصدمان کارمان با رشته دانشگاهی مان زمین تا آسمان فرق می کند.

برخلاف جمعیت داوطلبان کنکور که در این شش سال هر سال تعداد شرکت کنندگانش آب می رود، چیزی که هر سال رو به افزایش بوده، تعداد داوطلبان رشته تجربی است که در این چند سال گوی سبقت را از بروبچه های انسانی ربوده اند؛ طوری که طبق آخرین آماری که در تابستان امسال برای داوطلبان کنکور 94 توسط سازمان سنجش اعلام شد، همچنان داوطلبان رشته تجربی در صدر بودند.

تیر امسال مدیرکل وزارت آموزش و پرورش هم اعلام کرد از کل دانش آموزان متوسطه 25.9 درصد در رشته ریاضی فیزیک، 45 درصد در رشته تجربی و 28.4 درصد در رشته انسانی مشغول به تحصیل اند و برآورد همه اینها به خودی خود یعنی رویای پزشکی همچنان پابرجاست و بیشتر داوطلبان کنکوری همچنان خودشان را یک دکتر بعد از این تمام عیار می دانند و به خاطرش قید الباقی رشته ها را می زنند.

تحصیلات علمی - غیرکاربردی ایرانی ها!

حسابداری، سررشته پرطرفدارترین ها

طبق آمارهای اعلام شده 80 درصد از دانشجویان، سوزن انتخاب رشته شان فقط روی 20 رشته گیر می کند. در کنار این هم برخلاف تمایل زیاد داوطلبان به رشته تجربی در طول دوره متوسطه و کنکور سراسری، تمایل افراد مشغول به تحصیل در دانشگاه متفاوت می شود تا جایی که پرجمعیت ترین رشته های دانشگاهی متعلق به گروه علوم انسانی است؛ طوری که طبق اطلاعات رییس مرکز نظارت و ارزیابی وزارت علوم، رشته حسابداری با چیزی حدود 230 هزار دانشجو بیشترین سهم را در میان رشته ها به خودش اختصاص داده است و بعد از آن رشته حقوق با 170 هزار دانشجو در رتبه بعدی و در آخر رشته کامپیوتر (نرم افزار) با چیزی حدود 100 هزار دانشجو، سومین رشته پرطرفدار دوره کارشناسی محسوب می شود که بعد از آنها هم رشته های مدیریت بازرگانی، مدیریت دولتی، مهندسی عمران و روانشناسی جزو رشته های پرجمعیت به حساب می آیند.

جمعیت 90 هزار نفری دکتری علوم انسانی

با توجه به بالا بودن نرخ اشتغال در طول این چند سال خیلی از دانشجویان بعد از فارغ التحصیلی به دنبال کار می روند، اگر بود که مشغول به کار می شوند و اگر نبود هم که خب ادامه تحصیل را به بیکاری ترجیح می دهند. همین هم شد که سال به سال نه تنها از ارج و قرب لیسانس کاسته شد که هر سری به تعداد داوطلبان کنکور ارشد و دکتری هم اضافه شد.

نکته قابل توجه امسال اینجا بود که توکلی، مشاور عالی سازمان سنجش اعلام کرد که تعداد داوطلبان آزمون دکتری در سال 94 نسبت به سال های قبل یک کاهش 16 درصدی داشته است؛ داوطلبانی که بسیاریشان با توجه به رشته های متفاوت تجربی و فنی مهندسی که در کارشناسی خوانده بودند در آزمون ارشد و دکتری انتخاب شان رشته های علوم انسانی بوده، برای همین هم در آزمون دکتری امسال داوطلبان گروه انسانی با 90 هزار و 899 داوطلب همچنان بیشترین میزان داوطلبان آزمون ارشد و دکتری امسال را به خودشان اختصاص دادند. در واقع انتخاب رشته در مرحله لیسانس که اکثرا تجربی است در مقطع کارشناسی ارشد و دکترا به سمت علوم انسانی می چرخد.

بیکارترین ها

طبق سرشماری که در سال 90 انجام شد، چیزی بیش از 92 درصد جمعیت کشور ما باسوادند و گرایش به سمت تحصیلات عالی هم روند پرشتابی را سپری می کند تا جایی که چیزی بیش از 18 درصد جمعیت کشور دارای تحصیلات عالی است اما نکته قابل توجه اینجاست که این آمار و ارقام را بگذاریم کنار نرخ 15 درصدی بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی تا ببینیم چه رشته هایی بیشترین درصد بیکاران جامعه را تشکیل می دهند؟

تحصیلات علمی - غیرکاربردی ایرانی ها!

طبق اعلام آخرین گزارشات در مهر ماه 93 و مطابق تحقیقات سازمان همیاری اشتغال، بیشترین تعداد بیکاران هر رشته تعلق می گیرد به فارغ التحصیلان مهندسی، ساخت و تولید؛ که رشته های علوم اجتماعی بازرگانی و حقوق بعد از آن قرار دارند.

در کنار همه نرخ های بیکاری و آمار و ارقام رشته های تحصیلی و تمایل دانشجویان به ادامه تحصیل در دوره های تحصیلی بالاتر چیزی کمتر از یک سال پیش بود که مدیر کل هدایت نیروی کار و کاریابی های وزارت تعاون، کار و رفاه در یکی از مصاحبه های خودش اعلام کرد که چیزی بیش از 85 درصد شاغلان در جامعه، کارشان با مدرک تحصیلی شانه هیچ تناسبی ندارد.


ویدیو مرتبط :
کنایه طنز رضا شفیعی جم به غیرکاربردی بودن بعضی اختراعات

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

هنرمندان ایرانی با تحصیلات خیلی بی ربط!



آیا واقعا همه راه های خوشبختی به دانشگاه ختم می شود؟
هنرمندان ایرانی با تحصیلات خیلی بی ربط!

در بین چهر های مختلفی که از عالم فرهنگ و هنر می شناسید، کم نیستند چهره هایی که تحصیلاتشان هیچ ربطی به زندگی واقعی شان ندارد.

در بین چهر های مختلفی که از عالم فرهنگ و هنر می شناسید، کم نیستند چهره هایی که راهنمای راست را زده اند و به چپ پیچیده اند! بعد از قبولی در کنکور در فرم انتخاب رشته، کد رشته های فنی و پزشکی و انسانی را زده اند و چهار سال یا بیشتر سر کلاس هم رفته اند اما از آن دوران فقط مدرک مربوطه را لابلای کیف مدارکشان نگه داشته اند

 

 پیمان قاسم خانی
فیلمنامه نویس

روزگار برای آنها چرخ خورده و با پیگیری و علاقه و پشتکار حالا به جایگاهی تکیه زده اند که شاید به سردرگمی روزهای انتخاب رشته و مشقت ها و نارضایتی های سال های دانشگاه می خندند. این اسم ها فقط مشتی هستند از خروار خروار محصولات دانشگاهی که ما سال های تحصیلاتشان هیچ ربطی به زندگی واقعی شان ندارد.

عکس پیمان قاسم خانی

در دانشکده اهواز آمار انفورماتیک خوانده سربازی را که تمام کرده، تصمیم گرفته تاجر شود. در شرکت صادرات یکی از دوستانش اصول تجارت را یاد گرفته اما سه روز نگذشته فهمیده این کاره نیست و از تجارت و ال سی بازی بدش می آید.

 

درست در همین روزها چشمش خورده به یک آگهی دوره فیلمنامه نویسی د رمجله «فیلم». آدمی که حتی انشاهایش را هم نمی نوشته، در 25 سالگی برای اولین بار دست به قلم شده تا در آزمون ورودی کلاس شرکت کند.

 

وقتی برای سراغ گرفتن از نتیجه امتحانش زنگ زده، جواب شنیده «اسمت نیست و قبول نشدی!» اما او قانع نشده و گفته «اشتباه می کنی آقا، یه بار دیگه نگاه کن.» و جواب شنیده «بله ببخشین شما قبول شدین!» حالا او موفق ترین طنزنویس ایران است.


لیلا حاتمی
بازیگر
دیپلم ریاضی فیزیک گرفته. در دانشگاه پلی تکنیک رشته مهندسی الکترونیک را شروع کرد اما پس از دو سال تحصیل، این رشته را نیمه کاره رها کرد تا به دانشگاه لوزان سوییس برود.

لیلا حاتمی

 

آنجا ادبیات فرانسه خواند اما باز هم مجبورشد به خاطر بیماری پدرش تحصیل را نیمه کاره رها کند و برگردد ایران. او به چهار زبان انگلیسی، فرانسه، آلمانی و ایتالیایی مسلط است اما الان بازیگر است. طبعا اگر پی رشته های برق یا ادبیات فرانسه را می گرفت، شما اصلا لیلا حاتمی را نمی شناختید.


امیررضا کوهستانی
نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر

«لیسانس مهندسی صنایع از دانشگاه شیراز دارم. برای این وارد کار فرهنگی شدم که کار دیگری بلد نبودم! تا 20-19 سالگی هیچ ارتباطی با تئاتر نداشتم. بعد ضمن یک دوره کوتاه مدت فعالیت در انجمن سینمای جوان، با بچه های گروه تئاتر مهر آشنا شدم. یک دوره کارگاهی بازیگری 6 ماهه  دیدم بعدش چون دیدم استعدادش را ندارم، برگشتم به علاقه اصلی ام نوشتن.

عکس امیررضا کوهستانی

کوهستانی در همین چند جمله کل مسیر زندگی اش از دانشگاه را توضیح داده. فقط باید این تکمله را هم اضافه کردکه آقای نویسنده و کارگردان تحصیلات آکادمیکش را بعد از شروع کار در تئاتر هم در رشته مطالعات تئاتری دانشگاه منچستر انگلستان ادامه داده.

مهتاب کرامتی
بازیگر
یونیسف اورا بی دلیل به عنوان سفیر خودش انتخاب نکرده. کرامتی در دانشگاه آزاد رشته میکروبیولوژی خوانده اما مسیرش را تغییر داده و با گذراندن دوره های آموزشی در کلاس های آزاد بازیگری، اولین بار برای نقش هلن در مجموعه «مردان آنجلس» انتخاب شده و از همان موقع به دنیای بازیگری پیوسته.

 

از دوران درس و دانشگاه فقط نمایندگی یونیسف برای مبارزه با ویروس HIV به کارش آمده که البته آن هم داوطلبانه است و به خاطرش فقط سالی یک دلار دستمزد می گیرد. همیشه هم خودش به شوخی می گوید «آن یک دلار هنوز هم به من پرداخت نشده!

 

عکس مهتاب کرامتی

رضا یزدانی
خواننده

از زبان خودش بشنوید: «سال 71-70 موسیقی جدی ای وجود نداشت؛ نه کنسرتی برگزار می شد و نه موسیقی به شکل امروزی برای مردم اهمیت داشت.

 

خب طبیعی است که پدر و مادرم تصور می کردند موسیقی نمی تواند آینده روشنی راب رایم رقم بزند؛ به همین دلیل از من خواستند در کنار درسم به موسیقی ادامه دهم. من به واسطه پدرم در رشته مهندسی چوب و کاغذ تحصیل کردم. در واقع به دانشگاه رفتم که بتوانم با خیال راحت موسیقی کار کنم.

 

عکس رضا یزدانی,خوانندهای ایرانی

جمله آخر حرف هایش را یک بار دیگر بخوانید!

 

صابر ابر
بازیگر

صابر ابر,برنامه رنگین کمان

هنوز به 30 سالگی هم نرسیده برای درس و مشق در دانشگاه رشته مدیریت را انتخاب کرده و مدرکش را هم گرفته. هنوز مدیریت را دوست دارد اما بازیگری، نقاشی و پروژه های طراحی داخلی را ترجیح می دهد.

 

کارش را از اجرا در برنامه رنگین کمان و مسابقه هایی مثل مسابقه «در 100 ثانیه» شروع کرده و حالا در 29 سالگی از اجرا تا کارگردانی در تئا تر را تجربه کرده. همین الان هم که شما دارید این کلمه ها را می خوانید، آخرین روزهای سربازی اش را می گذراند.همشهری /برترینها