سبک زندگی
2 دقیقه پیش | شناخت بهترین آتلیه کودک و بارداریبچه ها به سرعت بزرگ میشوند، زودتر از چیزی که فکرش را میکنید یا انتظارش را دارید. زمانی توانایی راه رفتن یا حرف زدن ندارند ولی اندک زمانی بعد آنها را در حال دویدن و مکالمه ... |
2 دقیقه پیش | فیلم: تزیین اتاق کودک با گلهای مقواییهمین الان یک نگاهی به اتاق کودکتان بیندازید. آیا دلتان نمی خواهد چیزی به آن اضافه کنید؟ وقتی پولش را ندارید، پس باید از خلاقیتتان کمک بگیرید. در این ویدئو گل هایی مقوایی ... |
تاریخچه گل رز: گلی به وسعت عشق
انسانهای اولیه علاقه فراوانی به گل رز وحشی داشتند، زیرا این گل دارای گلبرگهای شیرین و میوهی خوشمزه است و احتمالاً پرورش این گیاه 5000 سال پیش در چین كه هماكنون به سرزمین عراق تبدیل شده، آغاز گردیده است.
آشنا: گل رز قرنهاست كه مورد توجه و ستایش بشریت قرار گرفته است.
رزهای باستانی:
انسانهای اولیه علاقه فراوانی به گل رز وحشی داشتند، زیرا این گل دارای گلبرگهای شیرین و میوهی خوشمزه است و احتمالاً پرورش این گیاه 5000 سال پیش در چین كه هماكنون به سرزمین عراق تبدیل شده، آغاز گردیده است.
در ایلیاد (داستان حماسی هومر) كه به 1200 سال پیش از میلاد مسیح برمیگردد، آمده است كه سپر آشیل (Achille) قهرمان داستان، در جشن پیروزیش بر هكتور با گلهای رز تزئین شده بود و همچنین، بدن هكتور را قبل از مومیایی كردن با روغن گل رز معطر و تدهین كردند.
مورخان یونانی اشارههای فراوانی به گل رز كردهاند؛ بهخصوص رز گالیكا (Gallica) كه جد تمامی گلهای رز اروپایی است. رز آپوتكری (Apothe corys Rose) یا داماسك قرمز (Red Damask) و از جمله آفیسینالیس (Officinalis) برای اروپائیان منبع اولیه و اصلی روغن گل رز و داروهای شفابخش بود، تا زمانی كه گونههای دیگری از رز در آسیای شرقی شناخته شد.
كلیساهای اولیه، گل رز را به عنوان نمادی از تباهی محكوم كرده بودند، زیرا اعتقاد داشتند كه سقوط امپراتوری روم به خاطر توجه بیش از اندازه نرو (Nero) به این گل بود. افراط او در توجه به گل رز، وحشتناك و خجالتآور بود.
گفته میشود كه چندین تُن رز برای برگزاری ضیافتهای فراوانش فراهم میكرد. بالشها و پشتیهایی كه مهمانها روی آن مینشستند، با گل رز پر میشد. همچنین، مقدار زیادی از گلها را پرپر می كرد و بر سر میهمانانش در مجالس عیش میریخت و دوش گلاب بر سر آنان میگرفت. حتی گفته میشود یك نفر از شركتكنندگان در این مجالس خفه شده بود.
گل رز نماد موفقیت و پیروزی در عصر روم بود. میلیونها گلبرگ گل رز را در مفتول برنجی به هم میبافتند و تاج گل و تاج سر درست میكردند. در نتیجه، كشاورزان باور داشتند كه منفعت بیشتر در پرورش گل رز است تا كاشتن محصولات غذایی و این یك تصور غلط بود كه توسط شاعر رومی، هورس (Horace) و دیگر روشنفكران آن زمان بهوجود آمده بود.
یكی از معروفترین و قدیمیترین گل رز تاریخی گالیكا (Red Damash) Or (Apothecarys Rose). این گل در قرن وسطی به خاطر رایحه دلپذیرش فراوان بود.
قرون وسطی:
اطلاعات كمی درباره پرورش گل رز بعد از سقوط امپراتوری روم وجود دارد و این برمیگردد به حدود 400 سال بعد از میلاد مسیح، وقتی كه كلیساها، گل رز سفید آلبا (Alba) را بهعنوان مظهر مریم مقدس پذیرفتند. ادوارد اول، پادشاه انگلیس (1272)، به محض بازگشت از آخرین جنگ صلیبی، دستور داد درختهای گل رز، در باغ كاخ لندن بكارند و گل رز طلایی را به عنوان نشان پادشاهی خویش انتخاب كرد.
احتمال دارد كه آورنده گل رز داماسنا (Damascena)، از بازماندگان جنگ صلیبی باشند. اواخر سده پانزدهم گل رز داماسك پاییزه (Automn Damasle)، كه در فرانسه به نام كواترسیزن (Quatre Saisons) شناخته میشود،
اولین گیاه در اروپا و باغهای انگلیس بود كه در هر تابستان گل میداد. اینكه آیا گل رز گالیكا (Gallica) توسط رومیان به انگلستان آورده شده یا بعدها بازماندگان جنگ صلیبی آن را آوردهاند، جای بحث دارد.
اگرچه، برای مدتهای مدید درگیری خشونتآمیز گلهای رز بین خاندان لنكستر وخاندان یورك در سنت آلبان وجود داشت، ولی سرانجام ازدواج هنری تودر، از لنكسترها با الیزابت از یورك، به این نزاع پایان داد و نشان آنها یك گل رز سفید در وسط یك گل رز قرمز بود كه به صورت تاجی در بالای سر آنها قرار داشت.
از آن زمان بود كه برخی از خانوادههای سلطنتی انگلستان آن را به عنوان نشان استفاده كردند و هنوز هم نشان انگلستان است. در اواخر سده شانزدهم، گل رز فوتیدا (foetida) از ایران به اروپا برده شد و بدون شك مورد توجه زیاد هنری هشتم قرار گرفت.
خاندان سلطنتی یورك، آن را به عنوان نشان خود در جنگ گل رز در سده پانزدهم پذیرفتند. گل رز آلبا، گلی است كه هنوز در باغها میروید. گل سِمای پلنا (Semiplena) گونهای از هر دو نوع گل است كه هنوز در برخی از نقاط دنیا به خاطر عطر آن پرورش داده میشود. گل رز گالیكا رنگارنگ یا گل رز ماندی (Rose Mundi)، گلی است راهراه كه از پیوند گل رز اولیه آفیسنالیس (Officinalis) در سال 1581 ایجاد گردیده است.
گل رز اروپائی توسط پدران روحانی مهاجر به آمریكا برده شد و با آغاز قرن هفدهم در بیشتر باغهای ماساچوست پرورش یافت. آمریكای شمالی از قبل گونههای خاص خود را داشت؛ از جمله رز ورجینیا (R.Virginiana)، به نام بالیتمر بلی (Baltimore Belle) به وجود آورد. كه هنوز در آمریكا معروف است و همچنین گل رونده و معرف جان سیلور (Long John Silver) كه گلی سفیدرنگ و معطر میباشد.
هایبریدهای اولیه (گلهای دورگه اولیه)
از وقتی روش پیوند زدن در قرن نوزدهم ابداع شد، انواع جدیدی از گلهای رز توسط باغبانان و كشاورزان بهوجود آمد كه آنها را پس از بالغ شدن شاخه و رسیدن برگها انتخاب میكردند و قلمه میزدند. گیاهشناسان هلندی اروپا در سده هفدهم از پیشگامان پرورش گل رز سنتی فولیا (R.Centifolia) یا گل صدبرگ كه به همین خاطر به آن رز گل كلمی هم گفته میشود) بودند.
ژوزفین (Josephine)، همسر ناپلئون، امپراتور فرانسه، مشوق و حامی پرورش دهنده گل رز بود و طی سالهای 1803 تا 1814 دوستاران رز و گیاهشناسان را به باغهای خود در مالزمون (نزدیك پاریس) دعوت كرد و با كمك آنها كلكسیونی بالغ بر 250 نوع رز جمعآوری نمود.
رزهای باستانی:
انسانهای اولیه علاقه فراوانی به گل رز وحشی داشتند، زیرا این گل دارای گلبرگهای شیرین و میوهی خوشمزه است و احتمالاً پرورش این گیاه 5000 سال پیش در چین كه هماكنون به سرزمین عراق تبدیل شده، آغاز گردیده است.
در ایلیاد (داستان حماسی هومر) كه به 1200 سال پیش از میلاد مسیح برمیگردد، آمده است كه سپر آشیل (Achille) قهرمان داستان، در جشن پیروزیش بر هكتور با گلهای رز تزئین شده بود و همچنین، بدن هكتور را قبل از مومیایی كردن با روغن گل رز معطر و تدهین كردند.
مورخان یونانی اشارههای فراوانی به گل رز كردهاند؛ بهخصوص رز گالیكا (Gallica) كه جد تمامی گلهای رز اروپایی است. رز آپوتكری (Apothe corys Rose) یا داماسك قرمز (Red Damask) و از جمله آفیسینالیس (Officinalis) برای اروپائیان منبع اولیه و اصلی روغن گل رز و داروهای شفابخش بود، تا زمانی كه گونههای دیگری از رز در آسیای شرقی شناخته شد.
كلیساهای اولیه، گل رز را به عنوان نمادی از تباهی محكوم كرده بودند، زیرا اعتقاد داشتند كه سقوط امپراتوری روم به خاطر توجه بیش از اندازه نرو (Nero) به این گل بود. افراط او در توجه به گل رز، وحشتناك و خجالتآور بود.
گفته میشود كه چندین تُن رز برای برگزاری ضیافتهای فراوانش فراهم میكرد. بالشها و پشتیهایی كه مهمانها روی آن مینشستند، با گل رز پر میشد. همچنین، مقدار زیادی از گلها را پرپر می كرد و بر سر میهمانانش در مجالس عیش میریخت و دوش گلاب بر سر آنان میگرفت. حتی گفته میشود یك نفر از شركتكنندگان در این مجالس خفه شده بود.
گل رز نماد موفقیت و پیروزی در عصر روم بود. میلیونها گلبرگ گل رز را در مفتول برنجی به هم میبافتند و تاج گل و تاج سر درست میكردند. در نتیجه، كشاورزان باور داشتند كه منفعت بیشتر در پرورش گل رز است تا كاشتن محصولات غذایی و این یك تصور غلط بود كه توسط شاعر رومی، هورس (Horace) و دیگر روشنفكران آن زمان بهوجود آمده بود.
یكی از معروفترین و قدیمیترین گل رز تاریخی گالیكا (Red Damash) Or (Apothecarys Rose). این گل در قرن وسطی به خاطر رایحه دلپذیرش فراوان بود.
قرون وسطی:
اطلاعات كمی درباره پرورش گل رز بعد از سقوط امپراتوری روم وجود دارد و این برمیگردد به حدود 400 سال بعد از میلاد مسیح، وقتی كه كلیساها، گل رز سفید آلبا (Alba) را بهعنوان مظهر مریم مقدس پذیرفتند. ادوارد اول، پادشاه انگلیس (1272)، به محض بازگشت از آخرین جنگ صلیبی، دستور داد درختهای گل رز، در باغ كاخ لندن بكارند و گل رز طلایی را به عنوان نشان پادشاهی خویش انتخاب كرد.
احتمال دارد كه آورنده گل رز داماسنا (Damascena)، از بازماندگان جنگ صلیبی باشند. اواخر سده پانزدهم گل رز داماسك پاییزه (Automn Damasle)، كه در فرانسه به نام كواترسیزن (Quatre Saisons) شناخته میشود،
اولین گیاه در اروپا و باغهای انگلیس بود كه در هر تابستان گل میداد. اینكه آیا گل رز گالیكا (Gallica) توسط رومیان به انگلستان آورده شده یا بعدها بازماندگان جنگ صلیبی آن را آوردهاند، جای بحث دارد.
اگرچه، برای مدتهای مدید درگیری خشونتآمیز گلهای رز بین خاندان لنكستر وخاندان یورك در سنت آلبان وجود داشت، ولی سرانجام ازدواج هنری تودر، از لنكسترها با الیزابت از یورك، به این نزاع پایان داد و نشان آنها یك گل رز سفید در وسط یك گل رز قرمز بود كه به صورت تاجی در بالای سر آنها قرار داشت.
از آن زمان بود كه برخی از خانوادههای سلطنتی انگلستان آن را به عنوان نشان استفاده كردند و هنوز هم نشان انگلستان است. در اواخر سده شانزدهم، گل رز فوتیدا (foetida) از ایران به اروپا برده شد و بدون شك مورد توجه زیاد هنری هشتم قرار گرفت.
خاندان سلطنتی یورك، آن را به عنوان نشان خود در جنگ گل رز در سده پانزدهم پذیرفتند. گل رز آلبا، گلی است كه هنوز در باغها میروید. گل سِمای پلنا (Semiplena) گونهای از هر دو نوع گل است كه هنوز در برخی از نقاط دنیا به خاطر عطر آن پرورش داده میشود. گل رز گالیكا رنگارنگ یا گل رز ماندی (Rose Mundi)، گلی است راهراه كه از پیوند گل رز اولیه آفیسنالیس (Officinalis) در سال 1581 ایجاد گردیده است.
گل رز اروپائی توسط پدران روحانی مهاجر به آمریكا برده شد و با آغاز قرن هفدهم در بیشتر باغهای ماساچوست پرورش یافت. آمریكای شمالی از قبل گونههای خاص خود را داشت؛ از جمله رز ورجینیا (R.Virginiana)، به نام بالیتمر بلی (Baltimore Belle) به وجود آورد. كه هنوز در آمریكا معروف است و همچنین گل رونده و معرف جان سیلور (Long John Silver) كه گلی سفیدرنگ و معطر میباشد.
هایبریدهای اولیه (گلهای دورگه اولیه)
از وقتی روش پیوند زدن در قرن نوزدهم ابداع شد، انواع جدیدی از گلهای رز توسط باغبانان و كشاورزان بهوجود آمد كه آنها را پس از بالغ شدن شاخه و رسیدن برگها انتخاب میكردند و قلمه میزدند. گیاهشناسان هلندی اروپا در سده هفدهم از پیشگامان پرورش گل رز سنتی فولیا (R.Centifolia) یا گل صدبرگ كه به همین خاطر به آن رز گل كلمی هم گفته میشود) بودند.
ژوزفین (Josephine)، همسر ناپلئون، امپراتور فرانسه، مشوق و حامی پرورش دهنده گل رز بود و طی سالهای 1803 تا 1814 دوستاران رز و گیاهشناسان را به باغهای خود در مالزمون (نزدیك پاریس) دعوت كرد و با كمك آنها كلكسیونی بالغ بر 250 نوع رز جمعآوری نمود.
ویدیو مرتبط :
گل رز ، موسسه پرورش گل رز گاردن (باغ رز البرز)
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
گلهای میخک، رز و لاله در عشق و سیاست
گل فرآوردهی زیبا و دلفریب طبیعت است، اما بعضی از گلها به نماد عشق و سیاست تبدیل شدهاند. در این میان تنها گل میخک هم نماد عشق و هم نماد سیاست است.
گل در طبیعت کاربرد خاص خود را دارد، اما نزد انسانها بعضی از گلها به
نماد عشق و سیاست تبدیل شدهاند. در این میان گل میخک که تا ۶۰۰ نوع آن در
نیمکره شمالی شناخته شده، تنها گلی است که هم نماد عشق است و هم نماد
سیاست. گل میخک برای نمونه در دوران قرون وسطی نمادی برای "مریم مقدس" بود.
میخک گل ملی سه کشور اسپانیا، موناکو و اسلوانی و همچنین نماد جزایر دریای
بالئار (مایورکا، منورکا، ایبیزا، فورمنترا و کابرا) نیز هست.
گل میخک قرمز در دوران انقلاب فرانسه در سال ۱۷۸۹ به نماد مقاومت اعیان و اشرافی تبدیل شد که با گیوتین گردن زده شدند.
طبق یکی از رسوم دیرین، دانشجویان دانشگاه آکسفورد، در اولین امتحان روی
لباس خود گل میخک سفید قرار میدهند. در امتحانات بعدی میخک صورتی و در
امتحان آخر از میخک سرخ استفاده میکنند.
نماد گل میخک اما در سال ۱۸۸۹ شاهد یک "چرخش به چپ" شد و از سوی هواداران
جنبش کارگری در کنگره اینترناسیونال اول مورد استفاده قرار گرفت. در کنگره
مزبور روز اول ماه مه به عنوان روز جهانی کارگران نامگذاری شد.
هنوز هم در روز اول ماه مه، روز جهانی کارگران از نماد گل میخک استفاده میشود.
ساعت ۱۰ و ۵۵ دقیقه روز ۲۴ آوریل سال ۱۹۷۴ رادیوی پرتغال آهنگ "بعد از
خداحافظی" (E Depois do Adeus) را پخش کرد که این آهنگ در واقع علامت آغاز
عملیات نظامیان چپگرا برای سرنگونی "سالازار" دیکتاتور پرتغال بود که به
"انقلاب میخک" شهرت یافت.
انقلاب مسالمتآمیز "میخک" در پرتغال تنها ۴ کشته بر جای گذاشت و آغاز
"جمهوری سوم" و روند دموکراتیزه شدن این کشور است. (عکس: ماریو سوارش از
رهبران حزب سوسیالیست پرتغال و ماریا باروسو)
در جریان انقلاب مسالمتآمیز میخک در پرتغال، مردم با خوشحالی به خیابانها
ریختند و برای ابراز پشتیبانی از نظامیان، درون لولههای اسلحه آنان گل
میخک قرار دادند.
گل رز از نظر کثرت قرار گرفتن در جایگاه گل ملی مقام نخست را در میان همه
گلها دارد و در ۱۰ کشور ایران، آمریکا، انگلستان، ایتالیا، رومانی، عراق،
عربستان سعودی، مراکش، لوکزامبورگ و بلغارستان به عنوان گل ملی انتخاب شده
است.
گل لاله به گلهای پیازداری گفته میشود که نام علمی آنها تولیپا و از
راستهٔ سوسنسانان و از تیره سوسنیان است که در حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ گونه دارد.
لاله گل ملی کشورهای ایران، افغانستان، ترکیه، هلند، مجارستان و بلژیک به
شمار میرود. با این که این گل به طور طبیعی در دشتها و کوهستانهای ایران
میروید ولی مردم با گفتن "گل لاله" در واقع گل شقایق در ذهنشان نقش
میبندد.
در طول تاریخ ایران گرچه لاله هرگز ارزش تجارتی شایانی پیدا نکرد، اما در
مینیاتور، نقش قالی، ترانهها و اشعار ایرانی همواره مورد تحسین و توجه
قرار داشته است. (چون ابر به نوروز رخ لاله بشست / برخیز و به جام باده کن
عزم درست) خیام.
لاله در ایران گلی سیاسی هم هست. لاله نماد "شهادت" است و به احتمال قوی از
اسطوره قتل سیاوش گرفته شده است، که پس از مرگ مظلومانهاش، از خون او گل
شقایق رویید. عنوان تصنیف مشهور عارف قزوینی نیز که در رثای "شهدای" راه
آزادی دوران انقلاب مشروطه سروده "از خون جوانان وطن لاله دمیده" است.
گل ارکیده نماد عشق، زیبایی و خرد ورزی و در چین نشانگر خلوص و بیگناهی
کودکان است. ارکیده صورتی بیانگر عشق پاک و نوع بسیار مشهور آن کاتالیا
(Cattalya) بیانگر جذابیت بوده که بیشتر در روز مادر از آن در دسته های گل
استفاده میشود. امیر عباس هویدا، نخست وزیر محمد رضا پهلوی، تنها
سیاستمدار ایرانی بود که همواره گل ارکیده به سینه خود میزد. او در
ماههای اول انقلاب اسلامی اعدام شد.