سبک زندگی
2 دقیقه پیش | شناخت بهترین آتلیه کودک و بارداریبچه ها به سرعت بزرگ میشوند، زودتر از چیزی که فکرش را میکنید یا انتظارش را دارید. زمانی توانایی راه رفتن یا حرف زدن ندارند ولی اندک زمانی بعد آنها را در حال دویدن و مکالمه ... |
2 دقیقه پیش | فیلم: تزیین اتاق کودک با گلهای مقواییهمین الان یک نگاهی به اتاق کودکتان بیندازید. آیا دلتان نمی خواهد چیزی به آن اضافه کنید؟ وقتی پولش را ندارید، پس باید از خلاقیتتان کمک بگیرید. در این ویدئو گل هایی مقوایی ... |
به جذابیت های دوران نامزدی برگردید!
همه ما خواهان داشتن ارتباط زناشویی موفقی هستیم که بتوانیم در آن احساس شادمانی و رضایت داشته باشیم اما گاه نمیتوانیم آن را تجربه کنیم زیرا مشکلاتی سر راهمان قرار میگیرند که قبلا آنها را پیشبینی نکرده بود.
ولی چطور میتوان رابطه را به گونهای پیش برد که علاوه بر اینکه دو طرف احساس خوبی داشته باشند، رابطه نیز موفق باشد؟ در این خصوص با دکتر مجیدصفارینیا، روانشناس اجتماعی گفتوگو کردهایم که راهکارهای ایشان در این خصوص می تواند مفید واقع شود.
انعطافپذیر باشید
در فرایند ارتباط موثری مانند ارتباط زناشویی، اگر زن و مرد هر دو بخواهند احساس کنند برنده هستند باید کاربرد مهارتهای موثر را هم بلد باشند؛ مثلا انعطافپذیری یک اصل بسیار مهم در ارتباط است؛ یعنی اینکه آدمها تلاش کنند با انعطاف لازم در تعاملات و برخوردهای خود به گونهای عمل کنند که ارتباط به برنده شدن هر دو طرف منتهی شود و این اصل بسیار مهمی در روابط بین فردی است؛ چون افراد انعطافپذیر میتوانند در رابطه، به موفقیت و داشتن احساس خوب طرف مقابل هم فکر کنند.
در ارتباطات زناشویی، زوجینی که از انعطافپذیری بالاتری برخوردارند روابط بهتری دارند؛ برای مثال فرض کنید وقتی همسرتان برای مهمانی خانواده شما خرید کرده اما گوشزد هم میکند که هفته پیش که خانواده خودش مهمانتان بودهاند شما کمتر تدارک دیده بودید، عکسالعمل شما در مقابل این حرف او چیست؟ مثلا میتوانید بگویید: «شاید آن موقع موادغذایی کمتری داشتیم وگرنه هیچ تعمدی در کار نبوده» یا بگویید: «اصلا میدانستم تا خانواده من بخواهند بیایند تو میخواهی مقایسه کنی و...». دربرخورد دوم هیچگونه نشانه انعطافپذیریای وجود ندارد و احتمال بروز دعوا و جروبحث هم خیلی بیشتر است ولی در واکنش اول دو طرف فکر میکنند مشکل خاصی وجود ندارد و اگر هم هست میتوان بعدا آن را جبران کرد.
خودشیفته نباشید
مهارت همراهی، مهارتی است که با توجه به نوع تربیت، مدل گفتوگو و آموزشهایی که هر کس در طول زندگی خود میبیند، میتواند در طول زندگی خود با دیگران همراه باشد و طرف مقابل را درک کند و به احساسات او احترام بگذارد. افرادی که میتوانند بایکدیگر همراه داشته باشند معمولا در تعامل و رفتار با آنها میتوان احساس برنده- برنده داشت. اگر بتوانیم یکدیگر را درک کنیم ارتباط ما موفق خواهد بود. یکی از راههای درککردن هم این است که ببینیم اگر به جای طرف مقابل بودیم با همان شرایط چگونه عمل میکردیم!
و اینکه تلاش کنیم در رابطه «خود محور» نباشیم. افرادی که فقط به خواستههای خود توجه میکنند معمولا رابطه موفقی نخواهند داشت چون به این ترتیب، به دلیل ذهنیت مثبتی که از خود دارند عیبهای خودشان را نمیبینند. به این افراد «خودشیفته» میگویند؛ یعنی افرادی که فقط به نفع خودشان توجه دارند و به دلیل خودمحوری نمی توانند طرف مقابل را درک کنند.
از منظر دیگران نگاه کنید
در رابطه، ما اصلی داریم که میتوانیم آن را «از چشم و منظر دیگران نگریستن» بنامیم؛ یعنی خودمان را به جای طرف مقابل بگذاریم و از منظر طرف مقابل به مسئله یا مشکل نگاه کنیم. اگر ما بتوانیم این اصل را در ارتباط زناشویی به کار ببریم، حتما رابطهای خواهیم داشت که هر دو سو برنده خواهند بود؛ مثلا وقتی مردی میبیند همسرش رفتار مناسبی با خانواده او ندارد، اگر به موضوع از دریچه چشم همسرش نگاه کند شاید متوجه شود که فقط همسرش مقصر نیست.
به جای جنگ و گریز، مسئله را حل کنید
مکانیسم مغز به گونهای است که یک قسمت از آن به حل مسئله منتهی میشود. بخشی دیگر از رفتارهای ما هم به قسمت زیر قشر مغز برمیگردد که اینها رفتارهایی هستند که ناشی از جنگ و گریزند؛
مثلا وقتی همسرتان به شما میگوید که چرا به خانواده خودت بیشتر از من اهمیت میدهی و به خانواده من توجه لازم را نداری، طرف مقابل وقتی از ناحیه زیر قشر مخ پیام دریافت کند، احتمالا با خشونت پاسخ خواهد داد که منجر به دعوا و ناراحتی دو طرف خواهد شد اما اگر رفتار خردمندانه و عاقلانهای داشته باشد، علاوه بر اینکه سعی میکند کاری کند که طرف مقابل ناراحت نشود، از او عذرخواهی هم میکند.
اشتباهات گذشته را رج نزنید
در بسیاری از مواقع میبینیم که وقتی مرد خانواده سرزنشگر است و رفتارهای تحکمآمیز دارد، همسر او عزت نفس خود را از دست میدهد و گاهی هم دچار افسردگی میشود، ضمن اینکه در چنین محیطی اعتمادبهنفس بچهها کمتر میشود و نمیتوانند خیلی قدرتمند عمل کنند. بنابراین یکی از مهارتهای مهمی که میتواند به رابطه برد- برد منتهی شود، این است که ما از سرمشق گرفتن از مشکلات موجود در خانواده خودداری کنیم و باورهای غیرمنطقی که در طول زندگی یاد گرفتهایم را تغییر دهیم. گاهی هم باورهای غیرمنطقی باعث میشود نتوانیم به طرف مقابل خود اعتماد لازم را داشته باشیم.
هنگامی هم که در یک ارتباط اعتماد از بین برود به دست آوردن دوباره آن کار آسانی نیست. بسیاری از این مشکلات به این دلیل است که گاهی ما میخواهیم مالک احساس طرف مقابل باشیم؛ مثلا اگر به همسرمان تلفن میکنیم، قبل از هر گونه احوالپرسی میخواهیم بدانیم کجاست و به چه کاری مشغول است چون اینها را حق خود میدانیم، حال آنکه باید به او حق بدهیم میتواند گاهی به سوالات بیربط ما جواب ندهد!
باورهای غیرمنطقی نداشته باشید
گاهی اوقات مشکلات بین زن و شوهرها به دلیل داشتن تصورات غلطی است که افراد از قبل در ذهن خود پروراندهاند؛ مثلا اگر مادری داشتهایم که همه کارها را خودش انجام میداده حالا ما تحت تاثیر این تفکر و برداشت، احساس میکنیم که ما هم به عنوان یک مرد نباید دست به سیاه وسفید بزنیم و اگر كار كسی كوچكترین نقصی داشت میتوانیم بهراحتی او را سرزنش کنیم. بنابراین در اینجا هم این مدل رفتار منجر به رفتار برنده- بازنده میشود.
تصورات بیهوده را فراموش کنید
بسیاری از ما قبل از شروع زندگی زناشویی، تصورات غلطی در ذهنمان داریم که مشکلات بزرگی را برایمان به دنبال میآورد؛مثلا شنیدهایم که میگویند زن و شوهر یک روح در دو بدن هستند، در صورتی که اصلا ما یک روح در دو بدن نیستیم و این جمله غلط است. خلیل جبران قطعه قشنگی دارد که میگوید: «اجازه بدهید که نسیم زندگی بین شما جریان داشته باشد». زن و شوهر باید به هم فضایی بدهند که بتوانند در آن بیشتر خودشان و خواستههای طرف مقابلشان را بشناسند. اگر نتوانیم چنین فضایی به یکدیگر بدهیم، ارتباط ما برد- برد نخواهد بود.
بیش از حد وابسته نشوید
وابستگی زیاد ممکن است ما را به سوی محبت مالکانه ببرد که در آن به خودمان اجازه میدهیم حریم خصوصی همسرمان را نادیده بگیریم. از تصورات غلط دیگری که معمولا در زنها بیشتر است این است که میخواهند همسرشان تکیهگاه بیچون و چرای آنها باشد. چنین تصوری درست نیست و باعث میشود انتظارات غیرمنطقی از همسرشان داشته باشند که شاید نتواند آنها را برآورده کند. شوهرتان نمیتواند در تمام زمینهها قدرتمند عمل کند. فراموش نکنید او هم مثل شما مشکلات خودش را دارد.
ممکن است در بسیاری از زمینهها که شما توقع دارید، مهارتهای لازم را نداشته باشد. بنابراین باید به دنبال همراه باشید، نه تکیهگاه. ضمن اینکه باید باورهای خودتان را در مورد ازدواج و زندگی زناشویی تغییر دهید. زن و مرد هرکدام صندوقچهای از اسرار دارند که شاید نخواهند آن را به طرف مقابل خود عرضه کنند. ما نباید همدیگر را آزمایش کنیم یا دائم به همدیگر شک داشته باشیم. چون با این وضع خیلی زود اعتمادمان را به یکدیگر از دست میدهیم. اگر رابطه به چنین مرحلهای برسد، ارتباط برنده- بازنده خواهد بود.
یکدیگر را سرزنش نکنید
هنگامی که یکی از طرفین احساس افسردگی و شکست میکند رابطه تبدیل به برنده- بازنده میشود چون وقتی یکطرف بیش از حد سرزنشگر باشد طرف مقابل را فرسوده میکند. فرد افسرده هم پرخاشگر، زودرنج و حساس میشود و نمیتواند احساس خوشحالی بکند. در واقع وقتی یکی از پایهها و ستونهای خانه دچار لرزش شود باید مراقب باشیم که فرو نریزد. در رابطه زناشویی هم وقتی یک طرف احساس خوبی ندارد، خواهناخواه طرف مقابل را هم تحتالشعاع خود قرار میدهد. در واقع یکی از عواملی که باعث میشود زن و شوهر نتوانند رابطه برنده- برندهای داشته باشند این است که در فضایی زندگی میکنند که از لحاظ عاطفی گرمای لازم وجود ندارد.
به جذابیتهای دوران نامزدی برگردید!
یکی از سوالاتی که همیشه زن و شوهرها میخواهند جواب آن را بدانند این است که چه بلایی بر سر شور و شوق دوران نامزدی میآید و چرا دیگر نمیتوان به آن روزها برگشت. یکی از دلایل مهم تفاوت آن دوران با زندگی مشترك زیر یك سقف این است که افراد قبل از ازدواج «انتظار» همدیگر را میکشند و همین موضوع باعث میشود که در بسیاری از زمینهها برای همدیگر کوتاه بیایند و دوست داشته باشند مطابق میل یکدیگر عمل کنند.
در واقع قبل از عروسی دو طرف همدیگر را تقویت میکنند و به همدیگر پاداش میدهند اما وقتی وارد یكخانه میشوند و مدتی از زندگی آنها میگذرد، کمکم هزینههای زندگی مشترک هم شروع میشود و افراد به جای تقویت یکدیگر، دائم از هم انتقاد میکنند یا قصد تغییر همدیگر را دارند. بهترین کار برای اینکه گاهی بتوانیم به دوران خوش قبل از ازدواج برگردیم این است که سعی کنیم دوباره همدیگر را تایید یا تشویق کنیم، هنگام لباس پوشیدن، نظر همدیگر را بپرسیم و...؛ در واقع توجه لازم را از یکدیگر دریغ نکنیم.
چه باید کرد؟
بهترین کار برای اینکه بتوان رابطه برندهای داشت این است که دوطرف قبل از ازدواج مهارتهای لازم را آموزش ببینند. اگر در دبیرستان اینگونه آموزشها اجباری بود شاید زن و شوهرها هنگام وارد شدن در رابطه، کمتر با مشکل مواجه میشدند. البته این به معنای سخت کردن ازدواج نیست بلکه همانگونه که برای رانندگی اتومبیل احتیاج به یادگیری و آموزش هست، برای راندن درجاده زندگی زناشویی هم میتوان وقت گذاشت و آموزش دید. وقتی بدون هیچ آموزشی وارد زندگی زناشویی میشویم، اگر نتوانیم موفق شویم خیلی دور از ذهن نخواهد بود. بنابراین میتوانیم مدلهای تربیتی لازم را از کودکی و نوجوانی به فرزند خود یاد بدهیم.
کارشناس :دکتر سعید آزادیعصر
روانشناس بالینی و مشاور خانواده
0936492: یک سال است که ازدواج کردهام. رابطه خوبی با شوهرم دارم و از زندگیام راضیام اما چیزی كه در زندگی مشترک مرا کمی اذیت میکند رفتار خانواده شوهرم با من است. هر چه تلاش میکنم با آنها رابطه صمیمی برقرار کنم آنها نسبت به من خیلی سرد برخورد میکنند. این برخورد آنها باعث شده من هم از آنها کناره بگیرم. وقتی این موضوع را به همسرم میگویم اهمیت نمیدهد و میگوید تو زیاد سخت میگیری. برای حل این مشکل باید چكار کنم؟
پاسخ: اهمیت ندادن همسرتان به طرح این مسئله و موضوع از سوی شما میتواند نشاندهنده این باشد كه یا این مسئله را زیاد باور ندارد یا اینکه اعضای خانوادهاش در برقراری روابط اجتماعی کلا سرد برخورد میکنند و خیلی افراد خونگرمی نیستند. اگر خانواده شوهرتان از نظر فرهنگی و عاطفی کلا افراد سردی هستند و زیاد با دیگران نمیجوشند و صمیمی نمیشوند سعی کنید کمی از حساسیت خودتان بکاهید.
اگر به این نتیجه رسیدهاید که آنها فقط در ارتباط با شما اینگونه برخورد میکنند باید ابتدا علت این برخورد آنها را پیدا کنید؛ شاید با ازدواج شما و همسرتان مخالف بودهاند، شاید از قبل مشکلی بین شما و آنها وجود داشته و کدورت بین شما و آنها باقی مانده است. اگر اینچنین است باید حسن نیتتان را به آنها نشان داده و برای ایجاد رابطهای صمیمانهتر نهایت تلاشتان را بکنید. علاقه و عواطفتان را نسبت به آنها ابراز کنید؛ مثلا هنگامی که در جمع خانوادگی آنها حضور دارید خودتان سر صحبت را با آنها باز کنید. آنها را به مشارکت در فعالیتهای مورد علاقه خود و همسرتان مثل تعریف کردن خاطره، نشان دادن عکس، تماشای فیلم و... دعوت کنید. باید با اعضای خانواده همسر بهصورت تکبهتک ارتباط برقرار کنید. حتی برای جلب توجه آنها میتوانید در مناسبتهای مختلف هدایای مورد علاقه آنها را برایشان تهیه کنید. اگر مشکلی دارند و از دست شما کمکی برمیآید دریغ نکنید.
اگر برای این طرز برخورد خانواده همسرتان دلیل خاصی پیدا نمیکنید برای حل این مسئله باید از همسرتان کمک بگیرید. با توجه به اینکه ذکر کردید او اهمیت چندانی به حل این مشکل نمیدهد، سعی کنید بهگونهای عمل کنید که او حس کند این مسئله برایتان اهمیت دارد و موجب آزار شما شده است؛
سعی کنید برنامه را بهگونهای پیش ببرید که او برای صحبت کردن پیشقدم شود. با توضیحاتی که به او میدهید سعی کنید برای او روشن کنید که برخورد خانواده همسرتان با شما گرم و دوستانه نیست. بههیچوجه سعی نکنید خودتان را بیتقصیر و آنها را مقصر جلوه دهید چون ممکن است همسرتان نسبت به شما موضع بگیرد.
بیشتر روی این تأکید کنید که چون به همسرتان علاقه دارید پس خانواده او هم برایتان مهم است و دوست دارید رابطهتان با آنها صمیمیتر و دوستانهتر باشد. اگر این موارد را قبلا انجام دادهاید اما نتیجه دلخواه حاصل نشده به یک مشاور خانواده مراجعه کنید، جزئیات مسائل را برایش توضیح داده و با مشورت و صلاحدید او برای حل این مسئله اقدام کنید.
ویدیو مرتبط :
دوران نامزدی
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
دوران شیرین نامزدی
یکی از اموری که در زندگی مشترک نقش حساسی دارد، « دوران نامزدی» است . اگر با این دوران ، با ظرافت و ماهرانه برخورد شود و به وظایف مخصوص آن عمل شود، می تواند در بالندگی و پرباری و استحکام دوران های بعدی ، تأثیرعمیقی داشته باشد.
سخن عامیانه ای بین مردم هست که می گوید : «یک روز دوران نامزدی ، بهتر از یک سال دوران بعد از عروسی است !» این سخن ، هر چند مبالغه آمیز است، اما حقیقت مهمی را بیان می کند ؛ واقعا دوران نامزدی از جهاتی مهم تر و شیرین تر و پر بارتر و لذت بخش تر و سازنده تر از دوران پس از عروسی است و می توان در این دوران ، شالوده و پایه های زندگی آینده را بنا نهاد .
منظور ما از « دوران نامزدی » ، فاصله ی بین عقد و عروسی است . یعنی عقد صورت گرفته باشد و یا اگر طرفین برای عقد دائم آمادگی ندارند و می خواهند در فرصت و مناسبتی خاص و با برپایی جشن، عقد کنند ، می توانند عقد موقت بخوانند تا زمان عقد دائم فرا رسد . عقد موقت ، قانون و شرایط مخصوصی دارد که باید رعایت شود و یکی از شرایط آن این است که : حتما باید با اجازه ی پدر دختر باشد ( مانند عقد دائم ).
وظایف دختر و پسر در این دوران
1- افزایش شناخت نسبت به یکدیگر، برای تفاهم بیشتر
هر چند دختر و پسر، در مرحله ی گزینش ، باید شناخت کافی نسبت به هم پیدا کرده باشند اما علاوه بر آن شناخت ، باید در دوران نامزدی ، آشنایی ملموس تر و محسوس تر و بیشتری از یکدیگر پیدا کنند و با روحیات و اخلاق و دیدگاه های هم بیشتر آشنا شوند. در حقیقت ، این آشنایی و شناخت در دوران نامزدی ، تکمیل کننده ی شناخت مرحله ی گزینشی است، آن گاه در پرتو این آشنایی نزدیک و کامل ، خود را برای تفاهم و سازگاری در زندگی مشترک ، آماده می کنند. آن شناخت ، برای«انتخاب » بود و این شناخت ، برای « تفاهم و سازگاری».
2- اصلاح وتربیت
اگر کسی صفت و خصوصیتی را در نامزدش مشاهده کند که مورد پسندش نباشد و بخواهد آن را برطرف و یا اصلاح کند ، یا صفت و حالتی را در او ایجاد کند، بهترین دوران برای این « اصلاح و تغییر و تربیت »، دوران نامزدی است. چون هنوز روابطشان عادی نشده و نسبت به هم احترام و محبت خاصی قائلند . در نتیجه پذیرششان از همدیگر بیشتر است و زمینه ی تحول و تغییر و اصلاح ، مساعدتر. ( اما نباید از یاد برد که نمی توان فردی را که سال ها به شیوه و عادت خاصی خو گرفته ، اساسا و به طور کلی تغییر داد و متحول کرد؛ بنابراین ، منظور اصلاح و تغییر در اصول بنیادین فرد نیست)
3- افزایش محبت
از شرط های اصلی سعادت در زندگی زناشویی ،« محبت » است و زمینه ی آن باید قبل از عقد فراهم شده باشد. اما دوران نامزدی ، بهترین فرصت برای افزایش و تحکیم محبت است. رفتار و گفتار و تمام اعمال نامزدها، در افزایش محبت و یا کاهش آن ، مؤثر است.
بنابراین ، دختر و پسر باید کاملا مواظب اعمال خود باشند و از هر عمل پسندیده ای که باعث افزایش محبت می شود، کوتاهی نکنند و از کارهایی که موجب دلسردی و کاهش محبت می شود، اجتناب کنند.
4- بها دادن به احساسات و عواطف یکدیگر
نامزدها باید مواظب عواطف و احساسات یکدیگرباشند و به آن بها و جواب مناسب دهند. بعضی از نامزدها، به عواطف و احساسات لطیف نامزدشان ، بهای لازم را نمی دهند و به او «بی اعتنایی» می کنند و خیال می کنند این کارشان باعث عزیزتر شدنشان می شود! حال آنکه کاملا برعکس است و چنین رفتاری باعث جریحه دار شدن عواطف نامزدشان می شود و در نتیجه کینه ی او را به دل می گیرد و ممکن است لطمه های سنگینی به زندگی شان بزند.
خاطرات دوران نامزدی معمولا تا آخر عمر در ذهن می ماند و در زندگی آینده تأثیر دارد ( چه خاطرات شیرین و چه تلخ ).بنابراین ، رفتار نامزدها باید کاملا حساب شده باشد و از اعمالی که به غرور و شخصیت یکدیگر لطمه می زند، اجتناب گردد. بی اعتنایی و سرسنگینی و تکبر در مقابل نامزد، لطمه های سنگینی به عواطف و شخصیت او می زند.
متأسفانه فراوان مشاهده می شود که پسران جوان از بی اعتنایی و سرسنگینی نامزدشان گله و درد دل دارند و مثلا می گویند :« هدیه ای برای نامزدم گرفتم و با هزار امید و آرزو به دیدارش رفتم ، اما او بی اعتنایی و بی احترامی کرد و مرا تحویل نگرفت و با دلی شکسته و پر خون از منزلشان بیرون آمدم...»دختران متدین و با عفت بدانند که این کارها، لازمه ی تدین و عفت نیست ، بلکه حرام است.
معنا ندارد که دختر، در مقابل نامزدش که به او محرم است و در حقیقت شوهر اوست ، خود را مخفی کند و به او بی اعتنایی نماید ! بله، این را قبول داریم که : دختران عفیف و با حیا در اوایل دوران نامزدی ، خجالت می کشند و نمی توانند با نامزدشان رفتاری خیلی صمیمی و محبت آمیز داشته باشند؛ پسران هم باید رعایت حال آنان را بکنند؛ اما این حالت و خجالت باید به زودی برطرف گردد و رابطه شان صمیمی و پر محبت ، و در عین حال همراه با احترام متقابل باشد .
5- هدیه دادن
« هدیه » در جلب دل ها و افزایش محبت ها ، نقش عجیبی دارد. بر نامزدها لازم است که از این نکته ی زیبا و مهم غفلت نکنند.
لازم نیست که هدیه ، گران قیمت باشد، بلکه لازم است زیبا و مورد علاقه ی طرف باشد و مهمتر آن که : « با ظرافت داده شود!». هدیه دادن ، ظرافت و سلیقه ی خاصی را می طلبد!
این هم فراموش نشود که : هدیه دادن باید از دو طرف باشد، نه این که فقط پسر به دختر هدیه بدهد . البته پسر باید بیشتربدهد!
6- نامه نگاری های محبت آمیز
نوشتن نامه های پر محبت و با صفا ، تأثیر نکویی در افزایش محبت و استحکام رابطه ی بین نامزدها دارد. حتی اگر دو نامزد به هم نزدیک باشند و همیشه یکدیگر را ببینند، باز هم نوشتن نامه تأثیر خود را دارد. نامزدها می توانند نامه ها را بنویسند و پس از ملاقات و هنگام جدا شدن از هم ، نامه ها را به یکدیگر بدهند. البته هرگاه مسافرتی پیش آمد و از هم دور شدند ، نامه ها باید بیشتر و مفصل تر شود.همسرانی را می شناسم که پس از گذشت سال ها از زمان ازدواجشان ، هنوز نامه های دوران نامزدی را نگه داشته و مطالعه می کنند و برایشان خاطره انگیز و لذت بخش است !
7- ملاقات های صمیمانه
دو نامزد باید در این دوران شیرین و به یاد ماندنی ، دیدارهای دوستانه داشته باشند. این ملاقات ها ، امید و شور و علاقه را درهر دو تقویت می کند. این کار نه تنها خلاف عفت نیست ، بلکه باعث تقویت عفت در هر دو می شود. در این ملاقات ها ، با یکدیگر صحبت های محبت آمیز داشته باشند و به هم عشق و علاقه و محبت نشان دهند و درباره ی زندگی آینده شان گفت و گو کنند ؛ به هم دل گرمی و امید بدهند و باهم به گردش و تفریح و مسافرت بروند.