سبک زندگی


2 دقیقه پیش

شناخت بهترین آتلیه کودک و بارداری

بچه ها به سرعت بزرگ می‌شوند، زودتر از چیزی که فکرش را می‌کنید یا انتظارش را دارید. زمانی توانایی راه رفتن یا حرف زدن ندارند ولی اندک زمانی بعد آنها را در حال دویدن و مکالمه ...
2 دقیقه پیش

فیلم: تزیین اتاق کودک با گل‌های مقوایی

همین الان یک نگاهی به اتاق کودکتان بیندازید. آیا دلتان نمی خواهد چیزی به آن اضافه کنید؟ وقتی پولش را ندارید، پس باید از خلاقیتتان کمک بگیرید. در این ویدئو گل هایی مقوایی ...

این ایرانی توسط آرنولد به مسابقات بدنسازی دعوت شد!


سراغ علیرضا رسا رفتیم. اولین ایرانی که در مسابقات مختلف شرکت کرد و توانست برای کشورمان مقام های خوبی کسب کند. او این بار به دعوت آرنولد شوارتزنگر قرار است در مسابقات حرفه ای NPC آمریکا شرکت کند.

هفت صبح: شگفت انگیز است که ورزشکاری به شکل کاملا اتفاقی وارد رشته ای ورزشی شود، بعد آنقدر در آن رشته پیشرفت کند که به بالاترین مقام های جهانی برسد. در شماره 148 درباره کینگ کمالی نوشتیم، قهرمان جهانی بادی بیلدینگ که به ایران آمده است.

اما این بار سراغ علیرضا رسا رفتیم. اولین ایرانی که در مسابقات مختلف شرکت کرد و توانست برای کشورمان مقام های خوبی کسب کند. او این بار به دعوت آرنولد شوارتزنگر قرار است در مسابقات حرفه ای NPC آمریکا شرکت کند.

در آستانه رفتن رسا به شهر لاس وگاس و شرکت در مسابقه ای بزرگ و جهانی، پای حرف های این قهرمان و مربی فیتنس ایرانی نشستیم. متولد 1360 است و تا امروز حکم های قهرمانی زیادی به دست آورده است. شنیده اید که می گویند هرشکستی می تواند مقدمه پیروزی باشد، درباره علیرضا رسا این ضرب المثل کاملا صادق است.



او ماجرای ورود به عرصه فیتنس را اینطور تعریف می کند: «از 15 سالگی ورزش کردن را شروع کردم. مثل هر پسر نوجوان دیگری دوست داشتم فوتبال بازی کنم. آن موقع در تیم نوجوانان پرسپولیس توپ می زدم اما آنقدر ریزنقش بودم که مربی ام گفت: «بهتر است بروی یک مقداری روی بدنت کار کنی، بعد بیایی سراغ فوتبال. شاید آن موقع یک مقداری توی ذوقم خورد و حتی ناراحت شدم اما وارد شدن به دوره های بدنسازی، توانایی جسمانی ام را بالا برد و این برایم خوشایند بود.»

قهرمان مسابقات کشوری فیتنس در سال 2004، زمانی از فوتبال جدا شد و به بدنسازی روی آورد که 48 کیلوگرم بیشتر وزن نداشت اما الان با 70 کیلو وزن در مسابقات مختلف شرکت می کند: «وقتی وارد حیطه بدنسازی شدم، کم کم علاقه ام به این رشته زیاد شد. سخت تمرین می کردم تا اینکه در 16 سالگی اولین رقابت زندگی ام را در مسابقات منطقه شمال غربی تهران، انجام دادم و مقام آوردم. شیرینی آن برد برای من آنقدر اهمیت داشت که از همان موقع حضور من در مسابقات مختلف شروع شد.»

هدفم قهرمانی بود

رسا مدتی مقیم کشور امارات بوده، برای همین برای اولین بار در مسابقه قهرمانی خارج از کشور در امارات شرکت کرد: «سال 2005 در مسابقات فیتنس حوزه خلیج فارس شرکت کردم و توانستم در وزن 60 کیلوگرم مقام اول را کسب کنم. سال بعد در هیچ مسابقه ای شرکت نکردم و به تمریناتم رسیدم.

سال 2007 زمانی بود که در مسابقات جهانی فیتنس که در روسیه برگزار شد شرکت کردم، اولین بار بود که از ایران کسی در این رشته شرکت می کرد. نفر سوم جهان شدم و همان موقع بود که عزمم را جزم کردم برای قهرمان جهان شدن.» وجود انگیزه قوی قهرمانی در علیرضا رسا، باعث شد او یک سال بعد در مسابقاتی که برگزار شد به هدفش برسد: «سال 2008 دوباره در مسابقات جهانی فیتنس که این بار در چک برگزار شده بود شرکت کردم و مقام اول را به دست آوردم. همان موقع بود که توانستم اولین ایرانی باشم که در آسیا و رشته فیتنس توانسته کارت حرفه ای بگیرد. سال 2009 به استراحت گذشت و در این زمان خودم را برای مسابقات آماده می کردم. یک سال بعد در مسابقات حرفه ای فیتنس که در اسلواکی برگزار شد شرکت کردم و مقام اول جهان را کسب کردم.

2011 سال استراحت من بود و 2012 اولین بار بود که من به عنوان یک ایرانی از آسیا، در مسابقات حرفه ای NPC که فقط در آمریکا برگزار می شود و از نظر حرفه ای در بالاترین سطح ممکن است شرکت می کنم. البته من سال 2010 جواز حضور در این مسابقات را کسب کردم و الان منتظرم تا روز رفتنم برسد.»

و بالاخره جواز NPC

گرفتن جواز و توضیح اینکه NPC چیست را از رسا می پرسیم. با اینکه خیلی ساده و سریع برایمان توضیح می دهد اما معلوم است برای پشت سر گذاشتن هر کدام از این مراحل چقدر تلاش کرده است: «اگر بخواهم رتبه ها را از ابتدا توضیح بدهم، باید بگویم ما یک سری مسابقات داریم که به آن «آماتور» می گویند. ورزشکار تازه وارد در آنها شرکت می کند. اگر مقام اول بیاورد به مرحله حرفه ای می رسد. بعد از مرحله حرفه ای و کسب مقام نخست در این مسابقات، نوبت به حرفه ای جهانی می رسد و مرحله بعدی که بالاتر از آن فعلا وجود ندارد، مسابقات NPC است.»

به گفته آقای بدنساز ورزشکارانی می توانند در این مسابقات شرکت کنند که در مسابقات حرفه ای جهانی مقام اول را کسب کرده باشند: «من سال 2010 با کسب مقام اول حرفه ای جهانی، اجازه پیدا کردم که در مسابقات NPC شرکت کنم. کینگ کمالی که ملیت آمریکایی دارد و یکی از دوستان صمیمی من به حساب می آید در رشته پرورش اندام سنگین وزن NPC با ملیت آمریکایی شرکت کرد اما بیت الله عباسپور کسی است که به عنوان اولین ایرانی در مسابقات پرورش اندام شرکت کرد و مقام آورد.»

نماینده جهانی فدراسیون

رسا برنامه های ویژه ای برای شرکت در این مسابقات برای خودش در نظر گرفته که کاملا سفت و سخت به آن پایبند است: «تقریبا 5 ماه است که رژیم سختی گرفته ام. قند و روغن را به طور کامل از برنامه غذایی ام حذف کرده ام و به جای آنها از قند میوه ها و روغن زیتون استفاده می کنم. غذایم اغلب گوشت مرغ، شتر مرغ و برنج قهوه ای است. 3 ماه است که روزی 2 بار تمرین می کنم؛ صبح و عصر.» قرار است آقای بدنساز بیست و چهارم تیر ماه راهی این مسابقات شود. او علاوه بر مدال های قهرمانی که برای ایران آورده، چند سمت رسمی در دنیای ورزش هم دارد: «من نایب رئیس فدراسیون جهانی فیتنس در آسیا و نماینده جهانی فدراسیون فیتنس در ایران هستم و مدتی قبل رتبه داوری رسمی مسابقات فیتنس را گرفتم. در حال حاضر بیشتر وقتم را در باشگاه می گذرانم. خودم آنجا تمرین می کنم و به شاگردانم تمرین می دهم.»

وقتی پای زیبایی اندام و فیتنس به میان می آید قطعا باید نامی هم از بازیگران و فوتبالیست ها در میان باشد. علیرضا رسا مربی رشته فیتنس، روزانه بازیگران و ورزشکاران زیادی را آموزش می دهد: «شاید بازیگران دوست نداشته باشند که از آنها اسمی برده شود اما خب ورزشکارانی مثل علیرضا نیکبخت واحدی، هادی طباطبایی دروازه بان اسبق فوتبال و ارشاد یوسفی برای انجام تمرین به باشگاه من می آیند.»

فقط مقام اول

تلخ و شیرین های زندگی ورزشکارانی که باید در شرایط سخت خودشان را برای مسابقات آماده کنند، زیاد است. رسا برای گفتن تلخ ترین خاطره زندگی خودشان حرفه ای اش خیلی سریع به اسفند ماه سال گذشته اشاره می کند: «یکی از خاطرات تلخ من این بود که اسفند ماه سال گذشته هم امکان این را داشتم که به آمریکا بروم و در مسابقات آرنولد کلاسیک شرکرت کنم اما از آنجا که سفارت آمریکا به من ویزا نداد از این مسابقات جا ماندم با اینکه مدت زیادی رژیم گرفته بودم و تمرینات سخت واقعا اذیتم کرده بود. از خاطرات شیرین هم باید به مواقعی اشاره کنم که به عنوان اولین ایرانی در مسابقات مختلف شرکت کردم و مقام آوردم.»

برنامه ای که رسا برای حضور در این مسابقه بزرگ ترتیب داده است او را به سمت اتفاق بزرگی می کشاند: «برنامه ام به این شکل است که تمام تجربیات و تلاشم را به کار بگیرم تا در این مسابقات، مقام اول را به دست بیاورم و بتوانم رنکینگ ایران را در رشته فیتنس بالا ببرم. خوشحالم که برای اولین بار می توانم این کار را انجام بدهم. در این مدت هم تمام دوستانم تلاش کرده اند تا به هر شکلی که ممکن است به من کمک کنند.»

آقای مربی می گوید خودش تا به حال وقت نکرده ورزش دیگری را به شکل حرفه ای دنبال کند اما اسکی را برای تفریح انجام می دهد. او آرنولد را یکی از اسطوره های دنیای ورزش می داند و درباره اش اینطور می گوید: «آرنولد همیشه یکی از اسطوره هاست چرا که در رشته ورزشی اش توانست موفق باشد، در سینما بازیگر مطرحی بود و در سیاست هم موثر واقع شد. در کتاب خاطرات او خواندم که با 20 دلار از اتریش به آمریکا آمد تا به اهدافش برسد. من هم سعی کرده ام که همیشه روی پای خودم بایستم و به کسی محتاج نباشم. 11 سال داشتم که پدرم فوت کرد. خواهر و برادری ندارم و با مادرم تنها زندگی می کنم اما همیشه سعی کرده ام که به آرزوهایم برسم.»

مدرک مربیگری از انگلستان

رسا لیسانس مدیریت بازرگانی و لیسانس تربیت بدنی دارد. البته او مدرک مربیگری اش را هم از دانشگاه بین المللی ورزش های رزمی فیمای انگلستان در سال 2007 دریافت کرده و کارت مربیگری درجه اول فدراسیون جهانی فیتنس را هم گرفته است.

 آقای بدنساز به طور تخصصی در رشته فوتبال هم کار می کند «سال 2008 گواهینامه بدنسازی در رشته فوتبال را گرفتم و در این زمینه به شکل تخصصی کار می کنم.»

دارو و مکمل

روی فرم آوردن بدن با استفاده از داروهای مختلف و البته غیرمجاز و خطرناک کار راحتی است اما هیچ کدام از ورزشکاران حرفه ای که در این حیطه کار می کنند، موافق استفاده از این مواد نیستند: «از نظر من داروها با مکمل های غذایی کاملا متفاوت است. درباره داروها که نظرم کاملا منفی است اما درباره مکمل های غذایی اگ ردارای استانداردهای بین المللی باشند و وزارت بهداشت مهر تایید به آنها زده باشد، استفاده شان در کنار برنامه تمرینی و غذایی با تشخیص مربی بی ضرر است. البته آنها هم اگر غیراصولی استفاده شوند مضرات خودشان را دارند.»

حرفه ای نیستیم

به نظر آقای بدنساز بیشتر ورزشکاران حرفه ای عمل نمی کنند چرا که مجبور هستند تمام تمرکزشان را روی تامین معاش بگذارند و این مساله باعث می شود از کار اصلی و حرفه ای شان عقب بیفتند: «مربی من تکستر جکسون نکسی است که فقط پول می گیرد تا تمرین کند، مسابقه بدهد و مقام بیاورد اما کسی مثل من برای یک مسابقه مجبور است کلی هزینه کند. در همین مسابقه اخیر تا امروز نزدیک به 20 میلیون تومان خرج رژیم و تمرین کرده ام و این باعث می شود از کارهای دیگرم بیفتم و این هزینه ها باعث به هم ریختن روحیه ام می شود.»

رسا قبل از فیتنس، فوتبال بازی می کرد. به او می گوییم که اگر فوتبالیست شده بود شاید الان درآمد بالایی داشت و به قول خودش نیاز نبود که مدام در باشگاه کار کند: «حق با شماست. مواقعی خودم هم به این مساله فکر می کنم که اگر فوتبال را ادامه می دادم چقدر وضعم خوب می شد. (خنده) باور کنید زحمتی که من و امثال من می کشیم خیلی زیاد است و سختی های خاص خودش را دارد.»

اهل دعوا نیستم

شاید در نشریات و سایت های خبری خوانده باشید که افرادی هستند که دوست دارند با ورزشکاران موفق دست و پنجه ای نرم کنند: «خیلی شنیده ام که به ورزشکارها و خصوصا آنهایی که بازو و هیکل روی فرمی دارند گیر می دهند تا دعوا راه بیندازند اما خب من جثه ام خیلی کوچکتر است و کمتر این اتفاق برایم می افتد. اما باور کنید آنقدر از مصدوم شدن و آسیب دیدن می ترسم که اگر کسی چیزی هم بگوید، می گویم حق با شماست و می روم.»

جوان ورزشکار در ورزش کردن با آسیب دیدگی جدی روبرو نشده است اما در تصادفی که یکی دو سال گذشته داشت، یکی از عضلات شکمش آسیب دید: «به علت 2 تصادف شدیدی که سال های گذشته داشتم، یکی از دنده هایم شکست و یکی از هشت عضله شکمم، پشت دنده ام رفت و ماه های زیادی تلاش کردم تا بتوانم از نظر ظاهری این ضعف را کمی بپوشانم، هر چند که هنوز هم برای من ضعف به حساب می آید.»

آقای بدنساز این روزها با استرس زیادی انتظار این را می کشد که راهی مسابقات حرفه ای NPC آمریکا شود. او در این خصوص می گوید: «همانطور که گفتم سال 2010 جواز حضور در این مسابقه را گرفتم و از همان زمان یک برنامه بلندمدت داشتم تا بتوانم با حضور در این مسابقه مقام کسب کنم. بیشتر نگرانی من برای ویزا و پاسپورت بود که خدا را شکر از آنجا که دعوتنامه من ورزشی بود مشکلی در این زمینه پیش نیامد.»

غذای همراه

رسا می گوید همین الان که با ما در حال گفت و گوست نمی تواند یک گوشه آرام بگیرد و مدام باید این طرف و آن طرف برود. او علت اصلی عصبی بودنش را گرفتن رژیم غذایی می داند: «ما در طول زندگی مان مواد غذایی خاصی استفاده می کنیم اما در دوره رژیم و زمانی که قرار است برای مسابقات آماده شویم، باید یک سری مواد را کاملا حذف کنیم. این مساله فشار عصبی زیادی به آدم وارد می کند. مثل بچه مدرسه ای ها هر کجا که می روم باید غذایم را ببرم. باور کنید حتی عروسی هم که دعوت هستم، ظرف غذایم همراهم است. علاوه بر آن استرس هم دارم، 2 وعده تمرین سخت را هم اگر اضافه کنید، متوجه می شوید منظورم از سختی چیست.»


ویدیو مرتبط :
بدنسازی آرنولد

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

دانیال داوری : منتظر دعوت کی‌روش هستم/ هیچ‌وقت برای یک تیم ایرانی بازی نمی‌کنم



گفت‌وگوی  با دانیال داوری تنها نماینده ایرانی بوندس‌لیگا:
منتظر دعوت کی‌روش هستم/ هیچ‌وقت برای یک تیم ایرانی بازی نمی‌کنم

دروازه‌بان تیم فوتبال برانشوایگ گفت: از اینکه اردوی تیم ملی لغو شد ناراحتم اما منتظر دعوت کی‌روش هستم.

گفت‌وگو با دانیال داوری

دانیال داوری در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی در مورد شرایطش در لیگ آلمان و حضور در تیم ملی ایران صحبت‌های زیر را انجام داد.

در سه بازی گذشته نتوانستید نتایج لازم را کسب کنید آیا از عملکرد خودت راضی هستی؟
اگر خودتان دیده باشید در هیچ کدام از این شکست‌ها تاثیر نداشتم و عملکرد من در رسانه‌ها و هفته‌نامه کیکر که یکی از معتبر‌ترین رسانه‌ها در آلمان است بازتاب خوبی داشته است. هفته‌نامه کیکر در دیدار مقابل دورتموند نمره یک و دیدار مقابل فرانکفورت نمره سه که متوسط است را داد.


 آینده خود را در ادامه مسابقات چگونه می‌بینی؟
در برانشوایگ و در دیدار اول تیم توانایی خودم را نشان دادم. خدا را شکر سرمربی از عملکردم راضی بود و در رسانه‌ها از من تعریف کرده است.

مثل اینکه سرمربی تیم شما اعلام کرده بود قصد استفاده از سیستم چرخشی در پست دروازه‌بانی را دارد؟
سرمربی تیم به من و ماریان پتکوویچ قول داد که از هردویمان بازی بگیرد چرا که هر دو در یک سطح هستیم اما خدا را شکر در فرصتی که به دست آوردم عملکرد خوبی داشتم و در آینده نیز به احتمال فراوان من درون دروازه قرار خواهم گرفت.

برای حضور در تیم ملی ایران به تیم ملی می‌آیی؟
مشتاقانه منتظر هستم تا کارلوس کی‌روش دعوتم کند و در اردوهای تیم ملی شرکت کنم.

در گذشته نیز به اردوهای تیم ملی دعوت شدی اما به جز یک بار به اردو نیامدی.
آن موقع که به اردوها دعوت شدم در تیم باشگاهی خود برای صعود بوندس لیگا بازی‌های خیلی حساس و ضروری‌ای داشتیم که مربی به من نیاز داشت. دیدید که در نهایت توانستم کنار سایر همبازیان به بوندس‌لیگای یک راه پیدا کنم. به همین خاطر نمی‌توانستم در اردو حاضر شوم اما اگر برای اردوی بعدی دعوتم کنند به ایران می‌آیم چون وقت دارم و بازی باشگاهی نداریم.

با کدام یک از بازیکنان تیم ملی ایران در ارتباطی هستی؟
با جواد نکونام به عنوان کاپیتان تیم ملی و دو بازیکن دیگر در تماس هستم و فقط منتظرم کی‌روش مرا به اردوی تیم ملی دعوت کند.

در دو بازی‌ای که در اردو حضور داشتی فرصت بازی کردن پیدا نکردی؟
یک بار بود و آن هم زمانی که تیم ملی با کویت بازی داشت و در اردوی دبی حاضر شدم و سپس به کویت رفتم که من در آن دیدار نیمکت‌نشین بودم.

در چند وقت اخیر صحبتی با کارلوس کی‌روش داشتی؟
متاسفانه در این مدت صحبتی با یکدیگر نداشتیم. بعد از آسیب زانویم که نتوانستم در تیم ملی و اردوها شرکت کنم دیگر تماسی با یکدیگر نداشتیم.

 

گفت‌وگو با دانیال داوری

 

اینکه برای تیم ملی بازی نکردی ناراحت نشدی؟
واقعیت این است که اگر بازی می‌کردم خیلی خوب بود. دلم می‌خواست خودم را نشان دهم اما صبر کردم و در بوندس‌لیگا توانایی‌هایم را نشان دادم. فکر می‌کنم سرمربی تیم ملی اکنون روی من حساب می‌کند.

حتما به حضور در جام جهانی 2014 فکر می‌کنی؟
یکی از بزرگترین آرزوهایم بازی در جام جهانی است نه برای خودم بلکه برای کمک به تیم ملی می‌گویم. سعی خودم را انجام می‌دهم تا تیم ملی بتواند به مرحله بعدی جام جهانی برود.

واکنش آلمانی‌ها به حضورت در تیم ملی ایران چه بود؟
واکنش آنها خیلی خوب بود. آنها می‌دانند من ایرانی هستم و به من احترام می‌گذارند. قبل از اینکه پیراهن تیم ملی را به تن کنم به من می‌گفتند دانیال ایرانی آلمانی یا دانیال آلمانی ایرانی اما آنها دانیال ایرانی می‌گویند چونکه آلمانی را برداشته‌ام. خوشحالم که ایرانی شدم و به آن افتخار می‌کنم. تمام تلاشم این است که به جوانان کشور نشان دهم که با پشتکار می‌توان ترقی کرد.

از بین دروازه‌بانان آلمانی چه کسی را الگوی خود قرار دادی؟
ینس‌ لمن همیشه الگوی من بود و هست. در خصوص واکنش‌ها و نحوه دروازه‌بانی از او الگو می‌گیرم و در تمرینات روش او را پیگیری می‌کنم.

پس ینس لمن را بزرگترین دروازه‌بان تاریخ آلمان می‌دانی؟
ینس لمن را خیلی دوست دارم و او گلر مورد علاقه من است.

رقابت با رحمان احمدی را چطور ارزیابی می‌کنی؟
هر کس در تمرینات باید توان خود را نشان دهد. اهل حرف زدن نیستم و تلاش می‌کنم توانایی‌ام را در عمل نشان دهم. در مرحله نخست دوست دارم به تیم ملی دعوت شوم و در تمرینات با او رقابت کنم. این موضوع را خیلی دوست دارم چرا که باعث پیشرفت و توانایی‌ام می‌شود.

از مهدی رحمتی شناختی داری؟
متاسفانه شناخت زیادی از رحمتی ندارم.

برخی نقل‌قول‌ها در فضای مجازی و فیس‌بوک منتشر می‌شود آیا در این موضوعات فعالیت گسترده‌ای داری؟
در فیس‌بوک فقط با خانواده و یک سری از دوستانم که خودم انتخاب کردم ارتباط دارم. البته کمپینی هم دارم که هواداران در آن پیج می‌توانند با من در تماس باشند.

 

گفت‌وگو با دانیال داوری

 

گویا زبان فارسی هم بلد نیستی؟
پدرم ایرانی است اما مادرم نه. به همین خاطر نتوانستم فارسی یاد بگیرم. اما دو کلاس یادگیری زبان فارسی در آلمان که دو ترم 6 ماهه بود رفتم. این ترم را پشت سر و به نوعی کلاس اول دبستان فارسی را پشت سر گذاشتم. اکنون تنها منتظرم به ایران بیایم تا با قرار گرفتن در محیط و فضا بیشتر زبان یاد بگیرم.

در آلمان کلاسی برای یادگیری زبان فارسی وجود دارد؟
اینجا انجمن زبان است و من در آن دو ترم یادگیری زبان را پشت سر گذاشتم.

از شرایط فوتبال ایران آگاهی داری؟
اینجا شرایط به گونه‌ای نیست که راحت شبکه‌ها را بگیریم ضمن اینکه فرصت چنین کاری را هم نداریم و فقط بازی‌های بوند‌س‌‌لیگا و بین‌المللی را نگاه می‌کنم. در کنار آن تصمیم ندارم روزی برای فوتبال به ایران بیایم به همین خاطر لیگ ایران را تماشا نمی‌کنم.


تا آخر عمر بازیکنی قصد نداری در لیگ ایران شرکت داشته باشی؟
فکر نمی‌کنم هیچ وقت برای یک تیم ایرانی بازی کنم.


 باخبر شدی دومین اردوی تیم ملی هم لغو شد؟
نه. این موضوع را نمی‌دانستم. حیف شد و امیدوار بودم بتوانم در این اردو شرکت کنم.

در اردوی بعد حضور پیدا می‌کنی؟
این اردو کجا خواهد بود؟


در تهران و برای مقدماتی رقابت‌های جام ملت‌های آسیا.
چه خوب.


بعد از چند سال به ایران می‌آیی؟
آخرین باری که به ایران آمدم 10 _ 12 سالم بود و تقریبا می‌توان گفت که 12 _ 13 سال است که به ایران نیامده‌ام. دو بار در دوران کودکی به ایران آمدم اما متاسفانه برای پیگیری درس و فوتبال دیگر نتوانستم در ایران حاضر شوم.


الیورکان بعد از دیدار مقابل دورتموند از سرمربی برانشوایگ خواسته بود از سیستم چرخشی استفاده نکند و تو در درون دروازه باقی بمانی آیا از این اظهار‌نظر مطلع شدی؟
بله او از من حمایت کرد و خیلی خوشحال شدم عملکردم به شکلی بود که موردتوجه دروازه‌بان بزرگی مثل الیور‌کان قرار گرفت.

با کدام دروازه‌بان حاضر در لیگ آلمان دوست صمیمی هستی؟
فقط با هم‌تیمی‌های خودم دوست صمیمی هستم اما با سایر تیم‌ها ارتباط زیادی ندارم. البته وقتی همدیگر را می‌بینیم بسیار دوستانه برخورد می‌کنیم ولی رفت و آمدی نداریم.

سخت‌ترین مهاجمی که در بوندس‌لیگا دیدی که بود؟
مهاجمان دورتموند خیلی تیزهوش و خطرناک بودند. آرزوی کودکی من بازی در ورزشگاه دورتموند و بوندس‌لیگای یک بود. اولین بازی من دو هفته پیش بود و به یکباره تمام آرزوهایم برآورده شد چرا که اولین بازی من در بوندس‌لیگا در ورزشگاه دورتموند بود. توانستم در آن دیدار بهترین بازیکن برانشوایگ شوم و در تیم منتخب بوندس‌لیگا در هفته اول قرار گیرم. این بهترین شروعی بود که می‌توانست برای من رقم بخورد. از 5_6 سالگی که فوتبال را شروع کردم آرزوی حضور در بوندس‌لیگا را داشتم که اکنون به آن رسیدم.

از وحید هاشمیان که در دسته چهارم لیگ آلمان مربیگری می‌کند شناختی داری؟
او را می‌شناسم و با هم در تماس هستیم اما هر دوی ما فرصت نمی‌کنیم که همدیگر را ببینیم ولی با هم دوست هستیم.

منبع:.farsnews.com