سبک زندگی


2 دقیقه پیش

شناخت بهترین آتلیه کودک و بارداری

بچه ها به سرعت بزرگ می‌شوند، زودتر از چیزی که فکرش را می‌کنید یا انتظارش را دارید. زمانی توانایی راه رفتن یا حرف زدن ندارند ولی اندک زمانی بعد آنها را در حال دویدن و مکالمه ...
2 دقیقه پیش

فیلم: تزیین اتاق کودک با گل‌های مقوایی

همین الان یک نگاهی به اتاق کودکتان بیندازید. آیا دلتان نمی خواهد چیزی به آن اضافه کنید؟ وقتی پولش را ندارید، پس باید از خلاقیتتان کمک بگیرید. در این ویدئو گل هایی مقوایی ...

آنگاه که «پول» مشکل اصلی زندگی می‌شود


حساب و کتاب زندگی مشترک شما به چه شکل است؟ چطور وظایف مالی و غیرمالی را با هم تقسیم می‌کنید و کدام‌یک از شما از این شیوه تقسیم کار رضایت بیشتری دارید؟ حرف آخر را در دنیای اقتصادی زندگی مشترک‌تان چه کسی می‌زند؟

مجله سیب سبز: حساب و کتاب زندگی مشترک شما به چه شکل است؟ چطور وظایف مالی و غیرمالی را با هم تقسیم می‌کنید و کدام‌یک از شما از این شیوه تقسیم کار رضایت بیشتری دارید؟ حرف آخر را در دنیای اقتصادی زندگی مشترک‌تان چه کسی می‌زند؟ اگر جواب دادن به این سؤال‌ها برای‌تان آسان نیست، بهتر است این تست را امتحان کنید. کدام یک از جملاتی که در این جدول می‌بینید برای‌تان آشناست؟ صادقانه به این سؤالات پاسخ دهید. شاید رابطه میان شما بیشتر از آنچه فکر می‌کنید بحرانی باشد.



کجای کارید؟

از 6 جمله گفته شده، چند جمله به گوش شما آشنا آمد؟ کدام‌یک از این عبارات در گفت‌و‌گوی میان شما و همسرتان رد و بدل می‌شود یا بدون اینکه گفته شود، در ذهن‌تان مجسم می‌شود. اگر تنها 4 عدد از این جملات یادآور گفت‌و‌گوهای میان شما دو نفر بوده، باید بگوییم که حساب و کتاب شما یکی از دلایل اصلی چالش‌های زندگی مشترک‌تان است. پس ادامه این مطلب را بخوانید و با عباراتی که می‌توانند جایگزین این جملات شوند، آشنا شوید.

مستقل باشید

در کنار حساب مشترک، استقلال مالی‌مان را هم حفظ می‌کنیم

حساب مشترک، یکی از ایده‌های اقتصادی آرامش‌بخش در زندگی مشترک است اما مراقب باشید که این ایده، گاهی هم می‌تواند استقلال شما را مخدوش کند و تنش‌زا شود. حتی در دنیای زندگی مشترک هم، شما نیاز دارید که کمی پول برای خرج‌های انفرادی، مثل کادو خریدن در مناسبات مختلف یا خریدهای شخصی داشته باشید. روانشناسان می‌گویند در کنار داشتن پول شخصی در حساب خودتان، با هم قرار بگذارید که هر ماه، بخشی از درآمدتان را برای روز مبادا در یک حساب مشترک بگذارید و آنقدر استقلال مالی داشته باشید که برای خریدن هدیه تولد همسرتان، نیازی نباشد که به این حساب مشترک دست بزنید.

درآمد خانواده متعلق به هر دوی شماست

هر کدام از ما به شیوه خودمان برای رشد خانواده تلاش می‌کنیم

از نظر کارشناسان اقتصاد خانواده مهم این نیست که شما و همسرتان چه وظایفی را بر عهده بگیرید، بلکه مهم این است که از آنچه انجام می‌دهید لذت ببرید و در نهایت، درحالی‌که هر دوی شما به یک میزان اما به شکل‌های متفاوت برای این زندگی مشترک وقت می‌گذارید و انرژی صرف کنید، هردوی‌تان به اندازه‌ای برابر از درآمدهای خانواده سهم ببرید. اگر کار خانه شما را راضی‌تر نگه می‌دارد و بهای اضافه‌کاری همسرتان به اندازه حقوقی که شما می‌گیرید قابل توجه نیست، بد نیست او زودتر به خانه بیاید و از بچه‌ها نگهداری کند و اگر شما امکان انجام یک کار پاره‌وقت را دارید، دیگر دلیلی ندارد به‌دلیل اینکه همسرتان به اندازه شما در خانه کار نمی‌کند شکایت کنید، بلکه می‌توانید در اوقاتی که او مشغول کار اداری‌اش است، کمی بیشتر به اوضاع خانه رسیدگی کنید. فرقی نمی‌کند که شما به عنوان یک زن در آوردن پول به خانه مشارکت داشته باشید یا نه. در هر دو حالت، شما و همسرتان باید بپذیرید که این درآمد متعلق به هر دوی شماست. البته یک دور دیگر عبارت «هردوی شما» را تکرار کنید و گمان نکنید که 50 درصدی که متعلق به همسرتان است باید خرج خورد و خوراک و هزینه‌های خانواده شود و شما می‌توانید با 50 درصد سهم خودتان، کارهایی که دوست دارید بکنید.



سهم‌تان را از شکست‌ها بپذیرید

با همفکری می‌توانیم از پس چالش‌های اقتصادی که با آنها روبه‌رو شده‌ایم، برآییم

بعد از گرفتن هر تصمیم مالی مشترکی، ممکن است تا مدتی نتوانید آنطور که می‌خواهید خرج کنید و بخشی از درآمدتان را برای خودتان نگه ‌دارید. اگر از پس این چالش‌ها بر نیایید، فشار بحران‌های اقتصادی می‌تواند به هر دوی شما آسیب بزند. ممکن است تا پایان گرفتن این شرایط، شما هم مثل همسرتان مجبور باشید بیشتر کار کنید و کمتر خرج کنید اما یادتان نرود که شما با میل خودتان بله روز عقد را گفته‌اید و فراموش نکنید که زندگی مشترک یعنی مشارکت در همه‌چیز. شما با آمدن زیر یک سقف، همانطور که در سودی که از توانایی‌های همسرتان ناشی شده‌ شریک می‌شوید، خواسته یا ناخواسته می‌پذیرید که در روزهای توانمندی و ناتوانی شریک لحظات او باشید.

پنهان‌کاری نکنید

به جای پنهان‌کاری، نیازها و عقاید اقتصادی‌ام را شفاف مطرح می‌کنم

نه‌تنها بسیاری از زنان گمان می‌کنند به‌دلیل داشتن استقلال مالی، باید بخشی از درآمدشان را از همسرشان پنهان کنند، بلکه در جمع‌های زنانه هم چنین توصیه‌هایی کم رد و بدل نمی‌شود. برای به دست آوردن آنچه نامش را استقلال می‌گذارید، کارآگاه‌بازی در نیاورید و پای پنهان‌کاری و دروغ را به زندگی خود باز نکنید. اگر همسرتان از شما سؤالی نمی‌کند، دلیلی ندارد که شما پیش قدم شوید و برایش حساب و کتاب مالی‌تان را توضیح دهید اما اگر به هر دلیلی قرار شد در مورد داشته‌های‌تان صحبت کنید، نمی‌توانید واقعیت را از او پنهان کنید. این حق شماست که پس‌انداز شخصی داشته باشید(البته تا زمانی که بدنه اصلی زندگی مشترک‌تان تامین شده باشد) اما حق ندارید برای داشتن این پس‌انداز همسرتان را فریب دهید.

مشت بسته یا باز؟

تا جایی که به زندگی خودمان لطمه نخورد، می‌توانیم به اطرافیان‌مان کمک کنیم

شما و همسرتان حق دارید در صورت روبه‌رو شدن عزیزان‌تان با بحران به آنها کمک کنید. اما یادتان نرود که این کمک‌ها قرار نیست زندگی شما را به سراشیبی بیندازند. شما می‌توانید از پس‌اندازی که دارید به خانواده یا دوستان‌تان قرض بدهید و در عین حال، باید به همسرتان هم چنین حقی داده باشید. البته اگر می‌خواهید این کمک‌ها به دعوای میان شما تبدیل نشود، باید حد تعادل را حفظ کنید و رفاه دیگران را بر آرامش زندگی خود ترجیح ندهید. شما نمی‌توانید تنها پس‌انداز خود را به فردی بسپارید که قرار است آن را برای یک کار غیرضروری صرف کند و توان برگرداندن آن را به شما ندارد. پس نه آنقدر مشت‌تان را بسته نگه دارید که خانواده‌تان از حمایت شما ناامید شوند و نه آنقدر دست و دلباز باشید که به‌دلیل پیشرفت دیگران، همیشه در حساب و کتاب زندگی مشترک‌تان درجا بزنید.

چشم به جیب دیگران نداشته‌ باشید

ما زندگی تازه‌ای را شروع کرده‌ایم و استقلال خودمان و حمایت معنوی خانواده‌ها برای‌مان بهترین پشتوانه است

شما نمی‌توانید از خانواده خود و همسرتان بخواهید که بیشتر از توان‌شان برای آرامش مالی شما هزینه کنند. یادتان نرود شما در حال تشکیل یک زندگی مستقل هستید و استقلال مالی، یکی از معیارهایی است که می‌تواند موفقیت زندگی شما را تضمین کند. اگر خانواده شما یا همسرتان با پیشنهاد خودشان برای کمک به شما قدم برداشتند، حمایت آنها را رد نکنید اما هرگز نمی‌توانید به‌خاطر اینکه خانواده همسرتان توان کمک‌کردن در زمینه‌های مالی را نداشته است به همسرتان سرکوفت بزنید. نباید براساس پولی که برای شروع زندگی شما خرج کرده‌اند در موردشان ارزش‌گذاری کنید، بلکه باید میزان حمایت معنوی و پشتیبانی‌ای که در لحظه‌های سخت داشته‌اند را ملاک قضاوت قرار دهید. حمایت خانواده‌ها تنها در خالی‌کردن جیب‌شان برای شما معنی نمی‌گیرد و شما هم نمی‌توانید به‌دلیل کاستی‌های خودتان به جیب دیگران چشم داشته باشید.


ویدیو مرتبط :
مشکل اصلی کجاست؟؟

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

مشکل اصلی ما در مرز با هند است



 

هند

 

«شاه محمود قریشی» وزیر خارجه پاکستان در حاشیه کنفرانس لندن و در مصاحبه با نشریه دی ولت آلمان اعلام کرد دولتش از بازگشت طالبان میانه رو به جامعه افغانستان و روند آشتی با این گروه حمایت می کند.

-دولت پاکستان طی دیدار هفته گذشته رابرت گیتس وزیر دفاع امریکا از اسلام آباد اعلام کرد در شش ماه آینده از هرگونه حمله اضافی علیه شورشیان مناطق مرزی با افغانستان خودداری می کند. این گفته ظاهراً از نظر امریکایی ها چندان دوستانه نبوده است.

پاکستان کمک های خود را قطع نمی کند. ما فقط واقع گرایی کرده ایم. آنها باید بدانند که به دلایلی موجه در این جنگ شرکت داریم و از اهدافی مشترک برخورداریم. ما خواهان پیروزی غرب بر افراطیون و تروریست ها در پاکستان و افغانستان هستیم اما نباید منابع و توانایی های خود را از یاد ببریم. عملیات هایی که ارتش و نیروهای شبه نظامی ما در این اواخر انجام داده اند بسیار کارآمد تر از عملیات ها در افغانستان بوده است و دنیا هم این را می داند.

-چرا؟

زیرا این عملیات ها بهتر طراحی شده بودند. ما یگان هایمان را در مناطق خیلی دور مستقر نکرده ایم و از استراتژی درستی استفاده می کنیم یعنی شناسایی و سپس حفظ موقعیت. درست بر عکس عملیات ها در افغانستان. البته یگان های ناتو هم کار شناسایی انجام می دهند اما نمی توانند موقعیت را حفظ کنند و در نتیجه کوتاه زمانی پس از آن نیروهای شورشی دوباره بازمی گردند. ما حضور خود را در منطقه حفظ می کنیم و به احداث ساختارهای مدنی و اقتصادی می پردازیم. مشکلات امروز در افغانستان عدم توجه کافی به کار پلیس و دستگاه اجرایی کارآمد است. ما آماده برداشتن دومین گام یعنی اعزام واحدها به وزیرستان شمالی (مخفیگاه احتمالی اسامه بن لادن رهبر القاعده) هستیم، البته این کار تنها باید با هماهنگی منابع و نیروهای خودمان انجام شود. یک مساله کاملاً روشن است و آن عدم توجه کافی غرب به بزرگ ترین نگرانی ما است. در حال حاضر ۱۴۰هزار سرباز ما در مرزهای غربی مستقر هستند اما این مرزها هرگز برای ما به عنوان یک مشکل مطرح نبوده است. مشکل اصلی ما مرزهای شرقی یعنی مرزهای هند است. در آن منطقه امروز از آن ثباتی که به آن نیاز داریم، دیگر خبری نیست.

-چیزی که غرب نمی فهمد این است که چرا شما برای رها شدن از این مشکل، به بهبود روابط با هند اقدام نمی کنید.

من هم این را نمی فهمم. عادی سازی روابط امری معقول است که هر دو طرف از آن سود می برند. اگر این روابط بهبود یابد هزینه بزرگی از بودجه دولت حذف می شود و تجارت هم رونق پیدا می کند. پرزیدنت زرداری از آغاز کار خود در این سمت تلاش زیادی برای بهبود روابط با هند به خرج داد و ملاقات های خوبی هم میان دو طرف صورت گرفت اما حملات نوامبر ۲۰۰۸ بمبئی این روند را به نابودی کشاند. هندوستان هم در این مورد همان واکنشی را نشان داد که تروریست ها می خواستند. پاکستان آماده است برای دستگیری و مجازات عاملان آن حادثه هر کاری بکند. ما باید برای غلبه بر دشمن مشترک یعنی تروریسم همکاری بیشتری داشته باشیم اما هندی ها حاضر به قبول این مساله نیستند و دولت هند نمی خواهد قدمی پیش بگذارد. طرح های زیادی برای نزدیکی دو کشور وجود دارد اما در درون رهبری هند توافقی در این مورد وجود ندارد. آنها در مورد روابط نزدیک با پاکستان کاملاً اختلاف نظر دارند و این تروریست ها و افراطیون هستند که از این مساله سود می برند.

-قدرت هایی در پاکستان هستند که به هیچ عنوان یک افغانستان باثبات را برنمی تابند زیرا از نظر آنها افغانستان متحد بالقوه هند است و می تواند برای پاکستان یک خطر به حساب آید.

من کاملاً و به صراحت چنین دیدگاهی را رد می کنم. در پاکستان در این مورد که وجود افغانستانی باثبات و صلح طلب به نفع ما است اتفاق نظر وجود دارد. افغانستان سومین شریک تجاری ما است و اگر در آن کشور صلح و رشد اقتصادی برقرار شود ما هم از آن سود می بریم. در حال حاضر هم ما روابط بسیار خوبی با افغانستان داریم. نباید فراموش کرد که هنوز هم بیش از سه میلیون پناهجوی افغان در کشور ما زندگی می کنند و باری بر دوش منافع و امکانات ما هستند. تنها ۲۰۰ هزار کودک افغان در مدرسه های پاکستان درس می خوانند و این مساله فشار زیادی به سیستم آموزشی ما وارد می آورد. اگر وضعیت افغانستان بهتر شود این افراد دوباره به خانه های خود برمی گردند و ما هم همین را می خواهیم.