آموزش صحیح اپیلاسیون با موم به اضافه مـزایـا و مـعـایـب مـوم انـداخـتـن

یکی از  بهترین روشهای پاکسازی پوست،موم زدن است

 

 

اپیلاسیون حرفه ای در خانه

برای یک اپیلاسیون حرفه ای موها باید حداقل ۵ میلی متر طول داشته باشند
مخصوصا اگر شما به طور منظم از تیغ استفاده می‌کنید. موهایی که قبلا تراشیده شده‌اند، زبر هستند و ریشه عمیقی دارند بنابراین اگر طول مو ۵ میلی متر نباشد، ممکن است آن‌ قدر محکم باشد که نتوانید آن را با موم جدا کنید.

برای اپیلاسیون حرفه ای پوست‌تان را تمیز نکنید
چربی‌های پوست شما یک مانع طبیعی بین موم و پوست‌تان ایجاد می‌کنند. اگر اندکی پیش دوش گرفته اید یا پوست‌تان را تمیز کرده‌اید، کمی پودر تالک روی نواحی مورد نظر بزنید. این پودر مانند یک مانع عمل خواهد کرد و ناراحتی را به حداقل می‌رساند. برای به حداقل رساندن احساس ناراحتی، می‌توانید نیم ساعت قبل از اپیلاسیون از ایبوپروفن استفاده کنید
 
برای اپیلاسیون حرفه ای موم را گرم کنید تا به شکل مایع در آید
در طول موم انداختن، غلظت مایع آن را حفظ کنید. هر چه موم نرم‌تر باشد، موم انداختن تمیزتر و آسان‌تر خواهد شد. قبل از استفاده از موم، درجه حرارت آن را تست کنید.

در اپیلاسیون با موم گرم اینگونه عمل کنید
با استفاده از لبه‌ی یک کاردک، یک لایه یکنواخت از موم که به نازکی کاغذ باشد را در جهت رشد موها پهن کنید. هر چه لایه موم نازک‌تر باشد، نتایج بهتری به دست خواهید آورد. نوار پارچه‌ای را روی موم بگذارید و بلافاصله آن را روی موم فشار دهید و قسمت انتهای نوار را بیرون منطقه موم زده نگه دارید.
 
در اپیلاسیون حرفه ای نوار را در خلاف جهت رشد موها بکشید
همیشه نوار را با یک حرکت تند و سریع، موازی پوست‌تان بکشید. هر چه نوار سریع‌تر از پوست جدا شود، نتایج بهتر خواهند بود. برای به حداقل رساندن احساس ناراحتی در هنگام موم انداختن، در تمامی اوقات پوست را کشیده و سفت نگه دارید. می‌توانید چندین بار از یک نوار استفاده کنید.
 
باقی مانده‌ی موم را با روغن مخصوص بعد از اپیلاسیون، پاک کنید
موم‌هایی با کیفیت سالن، با آب پاک نمی‌شوند. این روغن، پوست را بعد از موم انداختن تمیز کرده و تسکین می‌دهد. برای حفظ صافی و انعطاف پذیری و جلوگیری از موهای فرو رفته در زیر پوست، هر روز از این روغن استفاده کنید. 

 

پس از چند بار اپیلاسیون کردن، موها نرم تر و نازک تر می شوند

 

مـزایـای موم انداختن:
- پس از چند بار اپیلاسیون کردن، موها  نرم تر و نازک تر می شوند.

- این روش نسبت به دیگر شیوه ها ماندگاری بیشتری دارد. موها برای درمان ریشه شان و رشد دوباره به ۳ تا ۸ هفته زمان نیاز دارند. این در حالی است که در بقیه روش ها مو حداکثر تا یک هفته بعد روی پوست ظاهر می شود.

- با استفاده از موم می توان مطمئن بود که مو دقیقا در نقاطی که ما می خواهیم از پوست جدا شود، به این ترتیب می توان ابروها را به بهترین صورت شکل داد.

- اپیلاسیون با موم روشی ارزان و سریع برای رهایی از موهای زائد است.

-این روش امنیت بسیار بالایی دارد. هنگام استفاده از وکس هیچ ماده شیمیایی ای استفاده نمی شود. البته پزشکان استفاده از این روش را برای مبتلایان به دیابت و افرادی که از نظر گردش خون در بدن دچار مشکل هستند، توصیه نمی کنند.

مـعـایـب موم انداختن:
- مو ممکن است بشکند و مقداری از آن روی پوست باقی بماند.

- برای استفاده از آن باید مراقب عفونت پوست بود.

- استفاده از موم داغ روی صورت حداکثر ۱۰ دقیقه زمان نیاز دارد و پوست آسیب می بیند. روش نادرست استفاده از وکس صورت می تواند باعث تحریک یا سوزاندن پوست شود.

- برای آنکه بهترین نتیجه را بگیرید، باید اندازه موهایتان حداقل ۶ میلی متر باشد در غیر این صورت ممکن بعضی از موها از صورت جدا نشوند.

- وکس صورت معمولا با درد همراه است زیرا پوست صورت از دیگر نقاط بدن حساس تر است. وکس صورت می تواند باعث قرمزی یا بروز جوش های پوستی شود.

گردآوری:بخش آرایش و زیبایی صبح بخیر
منابع:
فان پاتوق
روزنامه سلامت

 

ویدیو مرتبط :
طرز تهیه موم اپیلاسیون در منزل

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آموزش استفاده صحیح از دستشویی به کودک

 

چگونه به کودک خود طرز استفاده صحیح از دستشویی را بیاموزیم؟

 

آموزش توالت (Toilet Training) یعنی آنکه کودک طرز صحیح استفاده از توالت را بیاموزد، نیاز به طرز صحیح دستشویی کردن، شستن و پاک کردن خودش و شستن دست‌ها و خشک کردن آنها را بیاموزد. کودکان معمولا تا سن 5-4 سالگی در این مورد نیاز به کمک دارند. اکثر کودکان کنترل عضلانی برای تنظیم خود را بین سن 18 ماهگی و 3 سالگی بدست می‌آورند. ولی کودکانی که ناتوانی دارند نمی‌توانند تا سنین بالاتر این کنترل را بدست آوردند.

 

البته علاوه بر سن کودک، آمادگی او نیز برای این آموزش مهم است. مثلا اینکه کودک باید بتواند بنشیند و بتواند حداقل برای 5 دقیقه آرام بازی کند، قادر به همراهی و کمک کردن برای پوشیدن و درآوردن لباسش باشد، رفتارهای تقلیدی را نشان دهد، توانایی فهمیدن و دنبال کردن دستورات ساده را داشته باشد، در مرحله لجبازی و منفی گرایی نباشد، حرکات روده و فعالیت آن در زمان‌های خاصی از روز تنظیم شده باشد، توانایی این را داشته باشد که حداقل بتواند برای مدت سه ساعت خودش را خشک نگه دارد و یک نام و اسم برای ادرار و مدفوع داشته باشد و زمانی که شروع به آموزش توالت می‌کنیم نباید کودک در وضعیت استرس آوری باشد، مثلا زمان‌هایی مثل از شیرگیری کودک، تولد فرزند جدید و تغییرات منزل، زمان‌هایی مناسبی برای شروع آموزش نیستند.

 

زمان‌هایی مثل از شیرگیری کودک، تولد فرزند جدید و تغییرات منزل، زمان‌هایی مناسبی برای شروع آموزش نیستند.

 

معمولا از زمان شروع آموزش 6 هفته طول می‌کشد تا کودک آن را بیاموزد.

 

قبل از آموزش توالت این مراحل را در نظر بگیرید:

• برای ادرار و مدفوع کودک نام بگذارید و زمانی که کودک این عمل را انجام داد تکرار کنید که تو، جیش کردی ...

 

• پوشک و کهنه کودک را هرچه زودتر عوض کنید و او را تمیز کنید. تا کودک با این وضعیت احساس راحتی نکند بهتر است پوشک کودک در دستشویی عوض شود.

 

• زمانی که کودک به طور کلامی یا با ژست خود نشان می‌دهد که دستشویی دارد او را تشویق کنید.

 

در مرحله آموزش توالت نکات زیر را در نظر بگیرید:

• لگن یا توالت کودک را به او معرفی کنید. آن را داخل حمام یا دستشویی بگذارید و به کودک بگویید آنجا دستشویی کند.

 

• او را تشویق کنید که چندین بار در روز روی دستشویی یا لگن خود بنشیند، اوایل اجازه دهید که با لباس روی لگن بنشیند تا تجربه غیراسترس زای نشستن روی لگن با لباس را داشته باشد.

 

• زمانی که کودک روی لگن خود نشست اجازه یک فعالیت جالب و خاص را به او بدهید (مثل اینکه عروسکی به دست او بدهید یا تخته و گچی که روی آن را خط خطی کند). کودک باید فقط زمانی که روی لگن نشسته است حق استفاده از این فعالیت یا بازی خاص را داشته باشد. بدین وسیله شما کودک را برای استفاده از لگن و دستشویی تشویق می‌کنید. علاوه بر آن بازی کردن کودک را از حالت مقاومت خارج می‌کند و او را راحت و آرام می‌کند.

 

• بتدریج لباس کودک را در زمان نشستن روی لگن یا دستشویی کم کنید تا زمانی که کودک بدون شلوار و لباس زیر و پوشک راحت روی آن بنشیند.

 

• برای ساعتی به کودک اجازه دهید بدون کهنه و پوشک باشد (حداقل 30 دقیقه) اگر در این زمان کودک ادار یا مدفوع کند به او توضیح می‌دهیم که کجا حق دارد ادرار کند و کجا نمی‌تواند. لگن را به او نشان دهید و توضیح دهید که باید اینجا دستشویی کند.

 

• زمانی که کودک روی لگن و دستشویی نشست و دفع ادرار یا مدفوع داشت او را تشویق کنید و به او بگویید که به طور مثال: تو جیش کردی حالا باید تو را پاک کنم. اجازه دهید کودک سیفون را بکشد و تمیز کردن دستشویی را ببیند.

 

• در مراحل بالاتر و پس از آنکه کودک در مراحل قبل به موفقیت رسید او را به دستشویی ببرید، کمک کنید تا لباسش را درآورد، روی دستشویی بنشیند، سیفون را بکشد، خودش را پاک کند و دستهایش را بشوید و سپس آنها را خشک کنید.

 

• بتدریج نیاز کودک به کمک شما کمتر خواهد شد و خواهد توانست به طور کامل آداب توالت رفتن را بیاموزد.

 

 

منبع:tebyan.net