آموزش تزیین شمع حاجی فیروز

آموزش تزیین شمع حاجی فیروز عید را به صورت تصویری ببینید

 

شمع ها همواره گرمابخش دکوراسیون سفره هفت سین هستند و می‌توانند جلوه تزئینی سفره هفت سین شما را باشکوه‌ تر کنند. نوروز امسال قصد داریم تا حاجی فیروز را نیز در سفره های هفت سین داشته باشیم. اگر از شمع های حاجی فیروز در سفره هفت سین خود استفاده کنید شکوه و زیبایی دکوراسیون سفره شما چندین برابر خواهد شد؛ به خصوص زمانی که این نقوش را خودتان با کمک هنر، ابتکار و خلاقیت فردی روی شمع های ساده منقوش کنید.

وسایل مورد نیاز :
شمع آماده
پارافین سفید
تعدادی عروسک حاجی فیروز که قبلا با خمیر گل چینی تهیه شده باشد
تزئینات نوروزی مانند طبل حاجی فیروز و …

روش کار:
پارافین سفید را ذوب کرده و در حین سرد شدن، آن را به قدری هم بزنید که حالت کف یا دانه‌های چسبیده به هم مانند برف پیدا کند. البته اگر مایل باشید می‌توانید رنگ سبز بهاری را برای پارافین انتخاب کنید.

 

پارافین را ذوب کرده و در حین سرد شدن، آن را هم بزنید که حالت کف مانند برف پیدا کند

 

سپس مناطق مورد نظر را بر روی شمع اصلی انتخاب کرده و مقداری از پارافین زده شده روی آن بکشید.

قسمتی از شمع را مقداری از پارافین بکشید و حاجی فیروز و طبل و ... را انتخاب کنید

تزئینات را به صورت یک در میان (طبل و حاجی فیروز) انتخاب کرده و آن را در پارافینی که روی شمع ریخته‌اید جای دهید تا در همان حال سرد شود و حالت بگیرد.

 

حاجی فیروز و طبل و ... را روی پارافین قرار بدهید تا با سفت شدن پارافین محکم شود

یک سطح صاف مانند یک بشقاب پهن انتخاب کرده و کمی از پارافین زده شده را روی آن بریزید؛ سپس شمع حاجی فیروز را در وسط ظرف گذاشته و اطراف آن را با تزئینات مختلف نوروزی تزئین کنید.

 

شمع را در وسط ظرف مورد نظر گذاشته و اطراف آن را با تزئینات مختلف نوروزی تزئین کنید

از این تزیین شمع حاجی فیروز سنتی زیبا می‌توانید در کنار سفره هفت سین استفاده کنید.

منبع : ماهنامه منزل - zibasho.com

ویدیو مرتبط :
آموزش تزیین جای شمع

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آیین های نوروز-حاجی فیروز، آتش افروز

 

 مراسم استقبال از نوروز، بسیاری پیش از فرا رسیدن سال نو آغاز می‌شد و همه حاکی از بشارت رسیدن بهار، سال نو و رستاخیز بود. انگیزه‌های دینی و ملی، هر دو دست به هم داده و این گونه شگفت، انتظار نوروز را با مراسم و جشن‌هایی پیش درآمد، درهم و همراه می‌کرد: چند روز به نوروز مانده در کوچه‌ها آتش افروز می‌گردد و آن عبارت است از دو یا سه نفر که رخت رنگ به رنگ می‌پوشیدند و به کلاه دراز و لباس شان زنگوله آویزان می‌کنند و به رویشان صورتک می‌زنند. یکی از آن‌ها دو تخته را به هم می‌زند و اشعاری می‌خواند:

آتش افروز آمده، سالی یک روز آمده
آتش افروز صغیرم، سالی یک روز فقیرم
روده و پوده آمده، هر چی نبوده آمده.
و دیگری می‌رقصید و بازی در می‌آورد.

در این وقت میمون باز، بند باز، و لوطی، خرس به رقص و غیره کارشان رواج دارد و ترانه‌های ذیل خوانده می‌شود:

فلفلی مرده؟ نمرده،
چشماش که وازه تخم گرازه
نون خورده و جون نداره دستش استخوان نداره
میل پشت بون نداره
امان از آش رشته بابام بزغاله کشته
ننم سر کار آشه دائیم قاشق تراشه
خانم می‌خوره می‌شاشه
دختر یه دندونه سوار پوس هندونه
هندونه یُرغه میره درخونه داروغه میره
شوورم زن کرده پشتشو بر من کرده
یه نون ازم کم کرده
این یدونه نون پرپری من بخورم یا اکبری؟

 

 

روزهایی پیش از عید، حاجی فیروز در کوی و برزن به راه می‌افتد. اغلب یک، دو نفر و یا بیشتر هستند. خودشان، صورت و گردن و دست‌ها را سیاه کرده و لباس سرخ و شلیته می‌پوشیند و کلاه مخروطی شکل مقوا ساخته بر سر می‌نهند و با دایره ای که به دست دارند ضرب گرفته و می‌خوانند:

حاجی فیروزه، سالی یه روزه و انعامی‌ دریافت می‌کنند. در خراسان و روستاهای اطراف آن، حاجی فیروز را جیگی جیگی نه نه خانم می‌گویند و این عنوان اشعار و ترانه بلندی است که همراه با ضرب دایره می‌خوانند. همین ترانه را در مراسم ختنه سوران نیز می‌خوانند.

در همین عصر، یعنی زمان «عباسیان» در ایام نوروز و به احتمال جشن‌های دیگر ایرانی، مراسم کارناوال یا جشن‌های سیار بر پا می‌شده است. در ایران در دوران آل بویه، نیز در بغداد و قاهره، از چنین مراسمی گزارش‌هایی لا به لای اوراق تاریخ ملاحظه می‌شود.

ابن معمار در نوروز سال 346 ( = 974 م ) اشاره می‌کند که مردم در مصر نمایش سیار بسیار با شکوهی برگزار کردند. این نمایش توسط بازاریان انجام شد که از جمله فیل‌هایی را با تزئین‌هایی بسیار جالب توجه آراسته و ضمن بازی‌ها و نمایش‌هایی گوناگون، مسافت مبدأ تا مقصدشان را که قاهره بود، در طول سه روز طی کردند.