3مشکل بزرگ دوران نامزدی

دوران نامزدی دوران چشم های باز است. وقتی که شما باید ببینید، بشنوید و بشناسید. با این حال، در این دوره چالش هایی پیش می آید که باید نسبت به آنها آگاه باشید. برخی از این چالش ها قابل حل هستند و برخی نه.

ما ازدواج می کنیم تا در کنار هم به کمال برسیم. اگر نتوانید در همان دوره نامزدی با یکدیگر کنار بیایید، یا اگر در همان دوره نامزدی تحمل رفتارهای همدیگر برایتان طاقت فرسا باشد نمی توان چشم انداز خوبی برای این رابطه تصور کرد.

ایده آل هایی که عوض می شوند
آرمان‌گرایی یکی از اشتباهات رایج دخترها و پسرهای جوان است. به طور مثال دختر یا پسر با طرح و ایده‌ای که از زندگی موفق مشترک در ذهنش دارد، وارد ماجرا می‌شود اما بعد از نامزدی می‌بیند چیزی که او فکر می‌کرده با نوع نگاهی که طرف مقابلش به او، زندگی و ازدواج دارد کاملا متفاوت است.

یک اشتباه بزرگ که بعدها زمینه‌ساز بروز مشکلات بزرگ‌تر دیگر در رابطه بین دو نامزد می‌شود این است که افراد در این دوران خود واقعی‌شان را معرفی نمی‌کنند. این البته خصلت بیشتر ما ایرانی‌هاست و دختر و پسر هم ندارد.

فکر می‌کرده همسر آینده‌اش مهربان است و از او حمایت می‌کند اما عملا می‌بیند که چنین چیزی نیست. در دوران نامزدی طرفین باید هزینه کنند اما این اتفاق نمی‌افتد. یکی از طرفین نامزدش را بیش از حد کنترل می‌کند و همین کنش رابطه را با مشکل مواجه می‌کند. تصور فرد این بوده که عشق‌شان جاودانه خواهد شد اما با رفتارهایی که از نامزدش می‌بیند، دلسرد می‌شود و از هم فاصله می‌گیرند. دیگر از با هم بودن لذت نمی‌برند. این فاصله گرفتن‌ها هم خودش را به شکل پرخاش، تنش، ایرادگیری از طرف مقابل، بروز رفتارهای وسواسی و... بروز می‌کند و این نگاه آرمانگرایانه به فرد مقابل معمولا در خانم‌ها بیش از آقایان دیده می‌شود.

وقتی عادت ها رو می شوند
دوران نامزدی مثل دوره آمادگی رفتن بچه‌هاست. رابطه دو نفر رابطه کودک – کودک است. این دوران از این جهت مهم است که فرصتی فراهم می‌شود تا دختر و پسر از هم و خانواده‌هایشان شناخت کافی پیدا کنند. هردو باید به این موضوع فکر کنند که هدف‌شان از ازدواج چیست؟ یکی از مشکلاتی که در این دوران بروز می‌کند این است که دو طرف به عادت‌های حساسیت‌زای هم پی می‌برند و همین عادت‌های بد زمینه‌ساز از بین رفتن یک رابطه می‌شود؛ مثلا اگر پسر به معاشرت زیاد با دوستانش اهمیت زیادی می‌دهد یا مواد مخدر مصرف می‌کند یا دختر به پدر و مادرش بسیار وابسته است و با وجود داشتن نامزد هنوز نتوانسته از میزان وابستگی‌اش به خانواده‌اش بکاهد، همین‌ها علامت هشداری هستند که باید جدی گرفت.

گاهی دو طرف رابطه سعی می کنند از مسایلی که تصور می کنند تاحدی آزار دهنده است چشم پوشی کنند. چون مسایل دیگری میان آنها برقرار است که دوست دارند به رابطه شان ادامه دهند. مثلا علاقه ای که به هم دارند، ترس از آبرو یا فشار خانواده و...

اصولا مسایلی که از همان ابتدا کمی آزاردهنده هستند، خصلت های شخصیتی فرد است و گاهی باید آن را نادیده گرفت و به عنوان خصلت پذیرفت. اما گاهی پس از گذشت زمانی، آن حس جدید بودن از بین می رود و ایرادها یا نکات منفی افراد برای طرفین آزار دهنده می شود و برای چشم پوشی از ایرادهای یکدیگر هم دلیل خاصی هم پیدا نمی کنند. در چنین مواردی اگر متوجه شدید واقعا کنار آمدن با خصلت های طرف مقابل برایتان آزار دهنده است باید فکر جدی تری برای رابطه تان کنید.
 
مساله ای به نام پول
مساله دیگر مدیریت مالی است. ممکن است دختر بگوید من هم کار می‌کنم و حقوقمان را در یک حساب مشترک پس‌انداز می‌کنیم. از طرف دیگر پسر می‌گوید نه من دوست ندارم همسرم کار کند. همین موضوع زمینه بروز اختلاف و دلسردی را در دو طرف فراهم می‌کند. یا پسر سربازی نرفته، شغل و درآمد ندارد، خب، نشان می‌دهد که این آدم هنوز به بلوغ اجتماعی کافی نرسیده است. دخالت‌های بی‌جای والدین هم در بروز مشکل بین دو نفر هم بی‌تاثیر نیست.
منبع:همشهری تندرستی، تبیان

ویدیو مرتبط :
دوران نامزدی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

دوران شیرین نامزدی

یکی از اموری که در زندگی مشترک نقش حساسی دارد، « دوران نامزدی» است . اگر با این دوران ، با ظرافت و ماهرانه برخورد شود و به وظایف مخصوص آن عمل شود، می تواند در بالندگی و پرباری و استحکام دوران های بعدی ، تأثیرعمیقی داشته باشد.

 

سخن عامیانه ای بین مردم هست که می گوید : «یک روز دوران نامزدی ، بهتر از یک سال دوران بعد از عروسی است !» این سخن ، هر چند مبالغه آمیز است، اما حقیقت مهمی را بیان می کند ؛ واقعا دوران نامزدی از جهاتی مهم تر و شیرین تر و پر بارتر و لذت بخش تر و سازنده تر از دوران پس از عروسی است و می توان در این دوران ، شالوده و پایه های زندگی آینده را بنا نهاد .

 

منظور ما از « دوران نامزدی » ، فاصله ی بین عقد و عروسی است . یعنی عقد صورت گرفته باشد و یا اگر طرفین برای عقد دائم آمادگی ندارند و می خواهند در فرصت و مناسبتی خاص و با برپایی جشن، عقد کنند ، می توانند عقد موقت بخوانند تا زمان عقد دائم فرا رسد . عقد موقت ، قانون و شرایط مخصوصی دارد که باید رعایت شود و یکی از شرایط آن این است که : حتما باید با اجازه ی پدر دختر باشد ( مانند عقد دائم ).

 

 

وظایف دختر و پسر در این دوران

1- افزایش شناخت نسبت به یکدیگر، برای تفاهم بیشتر

هر چند دختر و پسر، در مرحله ی گزینش ، باید شناخت کافی نسبت به هم پیدا کرده باشند اما علاوه بر آن شناخت ، باید در دوران نامزدی ، آشنایی ملموس تر و محسوس تر و بیشتری از یکدیگر پیدا کنند و با روحیات و اخلاق و دیدگاه های هم بیشتر آشنا شوند. در حقیقت ، این آشنایی و شناخت در دوران نامزدی ، تکمیل کننده ی شناخت مرحله ی گزینشی است، آن گاه در پرتو این آشنایی نزدیک و کامل ، خود را برای تفاهم و سازگاری در زندگی مشترک ، آماده می کنند. آن شناخت ، برای«انتخاب » بود و این شناخت ، برای « تفاهم و سازگاری».

 

 

2- اصلاح وتربیت

 

اگر کسی صفت و خصوصیتی را در نامزدش مشاهده کند که مورد پسندش نباشد و بخواهد آن را برطرف و یا اصلاح کند ، یا صفت و حالتی را در او ایجاد کند، بهترین دوران برای این « اصلاح و تغییر و تربیت »، دوران نامزدی است. چون هنوز روابطشان عادی نشده و نسبت به هم احترام و محبت خاصی قائلند . در نتیجه پذیرششان از همدیگر بیشتر است و زمینه ی تحول و تغییر و اصلاح ، مساعدتر. ( اما نباید از یاد برد که نمی توان فردی را که سال ها به شیوه و عادت خاصی خو گرفته ، اساسا و به طور کلی تغییر داد و متحول کرد؛ بنابراین ، منظور اصلاح و تغییر در اصول بنیادین فرد نیست)

 

 

3- افزایش محبت

از شرط های اصلی سعادت در زندگی زناشویی ،« محبت » است و زمینه ی آن باید قبل از عقد فراهم شده باشد. اما دوران نامزدی ، بهترین فرصت برای افزایش و تحکیم محبت است. رفتار و گفتار و تمام اعمال نامزدها، در افزایش محبت و یا کاهش آن ، مؤثر است.

بنابراین ، دختر و پسر باید کاملا مواظب اعمال خود باشند و از هر عمل پسندیده ای که باعث افزایش محبت می شود، کوتاهی نکنند و از کارهایی که موجب دلسردی و کاهش محبت می شود، اجتناب کنند.

 

 

4- بها دادن به احساسات و عواطف یکدیگر

نامزدها باید مواظب عواطف و احساسات یکدیگرباشند و به آن بها و جواب مناسب دهند. بعضی از نامزدها، به عواطف و احساسات لطیف نامزدشان ، بهای لازم را نمی دهند و به او «بی اعتنایی» می کنند و خیال می کنند این کارشان باعث عزیزتر شدنشان می شود! حال آنکه کاملا برعکس است و چنین رفتاری باعث جریحه دار شدن عواطف نامزدشان می شود و در نتیجه کینه ی او را به دل می گیرد و ممکن است لطمه های سنگینی به زندگی شان بزند.

 

خاطرات دوران نامزدی معمولا تا آخر عمر در ذهن می ماند و در زندگی آینده تأثیر دارد ( چه خاطرات شیرین و چه تلخ ).بنابراین ، رفتار نامزدها باید کاملا حساب شده باشد و از اعمالی که به غرور و شخصیت یکدیگر لطمه می زند، اجتناب گردد. بی اعتنایی و سرسنگینی و تکبر در مقابل نامزد، لطمه های سنگینی به عواطف و شخصیت او می زند.

 

متأسفانه فراوان مشاهده می شود که پسران جوان از بی اعتنایی و سرسنگینی نامزدشان گله و درد دل دارند و مثلا می گویند :« هدیه ای برای نامزدم گرفتم و با هزار امید و آرزو به دیدارش رفتم ، اما او بی اعتنایی و بی احترامی کرد و مرا تحویل نگرفت و با دلی شکسته و پر خون از منزلشان بیرون آمدم...»دختران متدین و با عفت بدانند که این کارها، لازمه ی تدین و عفت نیست ، بلکه حرام است.

 

معنا ندارد که دختر، در مقابل نامزدش که به او محرم است و در حقیقت شوهر اوست ، خود را مخفی کند و به او بی اعتنایی نماید ! بله، این را قبول داریم که : دختران عفیف و با حیا در اوایل دوران نامزدی ، خجالت می کشند و نمی توانند با نامزدشان رفتاری خیلی صمیمی و محبت آمیز داشته باشند؛ پسران هم باید رعایت حال آنان را بکنند؛ اما این حالت و خجالت باید به زودی برطرف گردد و رابطه شان صمیمی و پر محبت ، و در عین حال همراه با احترام متقابل باشد .

 

 

5- هدیه دادن

« هدیه » در جلب دل ها و افزایش محبت ها ، نقش عجیبی دارد. بر نامزدها لازم است که از این نکته ی زیبا و مهم غفلت نکنند.

لازم نیست که هدیه ، گران قیمت باشد، بلکه لازم است زیبا و مورد علاقه ی طرف باشد و مهمتر آن که : « با ظرافت داده شود!». هدیه دادن ، ظرافت و سلیقه ی خاصی را می طلبد!

این هم فراموش نشود که : هدیه دادن باید از دو طرف باشد، نه این که فقط پسر به دختر هدیه بدهد . البته پسر باید بیشتربدهد!

 

 

6- نامه نگاری های محبت آمیز

نوشتن نامه های پر محبت و با صفا ، تأثیر نکویی در افزایش محبت و استحکام رابطه ی بین نامزدها دارد. حتی اگر دو نامزد به هم نزدیک باشند و همیشه یکدیگر را ببینند، باز هم نوشتن نامه تأثیر خود را دارد. نامزدها می توانند نامه ها را بنویسند و پس از ملاقات و هنگام جدا شدن از هم ، نامه ها را به یکدیگر بدهند. البته هرگاه مسافرتی پیش آمد و از هم دور شدند ، نامه ها باید بیشتر و مفصل تر شود.همسرانی را می شناسم که پس از گذشت سال ها از زمان ازدواجشان ، هنوز نامه های دوران نامزدی را نگه داشته و مطالعه می کنند و برایشان خاطره انگیز و لذت بخش است !

 

 

7- ملاقات های صمیمانه

دو نامزد باید در این دوران شیرین و به یاد ماندنی ، دیدارهای دوستانه داشته باشند. این ملاقات ها ، امید و شور و علاقه را درهر دو تقویت می کند. این کار نه تنها خلاف عفت نیست ، بلکه باعث تقویت عفت در هر دو می شود. در این ملاقات ها ، با یکدیگر صحبت های محبت آمیز داشته باشند و به هم عشق و علاقه و محبت نشان دهند و درباره ی زندگی آینده شان گفت و گو کنند ؛ به هم دل گرمی و امید بدهند و باهم به گردش و تفریح و مسافرت بروند.