10 اشتباه رایج در مورد دیابت

 

 

 

از آنجا كه درمان دیابت دارای ابعاد وسیعی بوده و تغییرات وسیعی را در شیوه زندگی فرد مبتلا می طلبد به طبع باید ها و نباید های زیادی را برای افراد دیابتی ایجاد خواهد كرد كه ممكن است گاها" غیر كارشناسی بوده و تنها اثرشان ایجاد تصویری اشتباه و ناخوشایند از این بیماری در ذهن مبتلایان باشد. در اینجا به 10 اشتباه و سوء تفاهم رایجی كه در مورد این بیماری وجود دارد اشاره كرده و آنها را با هم تصحیح می كنیم:

 

اشتباه اول: قوانین زیادی باید در برنامه غذایی دیابتی ها اعمال شود.

اگر دیابت دارید وعده های غذایی تان نیاز به برنامه ریزی خواهند داشت. اما اصول كلی این برنامه ریزی بسیار ساده است. پیروی از رژیم دیابتی به این معناست كه انتخاب غذاها به نحوی با فعالیت بدنی و داروهای مصرفی تان هماهنگ شود كه قند خونتان تا حد ممكن نزدیك به مقدار نرمال حفظ شود. با این وجود آیا نیاز هست كه در غذاهای مصرفی تان تغییراتی بدهید؟ شاید؛ اما احتمالا" نه به آن مقدار كه انتظارش را داشتید!

 

اشتباه دوم: كربوهیدراتها برای دیابتی ها مضرند.

در حقیقت كربوهیدراتها برای دیابتی ها مفیدند! كربوهیدراتها، اساس یك رژیم دیابتی سالم یا بهتر بگوییم هر نوع برنامه غذایی سالمی را تشكیل می دهند. كربوهیدراتها بیشترین تأثیر را روی قند خون دارند به همین دلیل در صورت ابتلا به دیابت نیاز به كنترل مقدار آنها در برنامه غذایی است. نكته قابل توجه در مورد كربوهیدراتها انتخاب آن نوع غذاهایی است كه مواد مغذی بیشتری را به بدن می رسانند مثل استفاده از غلات كامل، میوه ها و كربوهیدراتهای پر فیبر و...

 

اشتباه سوم: برای دیابتی ها پروتئین ها از كربوهیدراتها مفیدترند.

به دلیل این كه كربوهیدراتها بسیار سریعتر روی قند خون تأثیر می گذارند احتمالا" دیابتی ها تمایل دارند كه پروتئین ها را جایگزینشان كنند. اما مصرف پروتئین ها به مقدار زیاد، می تواند منجر به ایجاد مشكلاتی برای دیابتی ها شود. مهمترین اشكال این كار این است كه بسیاری از غذاهای غنی از پروتئین مثل گوشت ممكن است از چربی های اشباع نیز انباشته باشند كه خوردن مقدار زیاد این چربی ها خطر بیماری های قلبی عروقی را بالا خواهند برد. در رژیم دیابتی ها پروتئین ها باید تقریبا" 15 تا 20 درصد كل كالری روزانه محاسبه شوند.

 

اشتباه چهارم: دیابتی ها می توانند داروهای خود را طوری تنظیم كنند كه غذاهای مصرفی شان خنثی شود.

اگر برای كنترل دیابتتان انسولین می گیرید احتمالا" آموخته اید كه چگونه میزان و نوع آن را با مقدار غذای مصرفی تان هماهنگ كنید؛ اما كار به این معنی نیست كه می توانید هر مقدار كه خواستید غذا بخورید و برای ثبات قند خونتان داروی بیشتری مصرف كنید. اگر از انواع دیگر داروهای دیابت استفاده می كنید سعی نكنید كه دز مصرفی تان را با تغییرات مقدار كربوهیدرات غذای تان هماهنگ كنید مگر این كه این مهارت را از پزشكتان آموخته باشید. اكثر داروهای دیابت وقتی بهترین اثر را دارند كه دائما" توسط پزشك تنظیم و هدایت شوند.

 

اشتباه پنجم: اگر دیابت دارید باید از غذاهای مورد علاقه تان دست بكشید.

در صورت ابتلا به دیابت هیچ نیازی به دست كشیدن از غذاهای مورد علاقه تان نیست. به جای آن تلاش كنید:

· راه های تهیه و آماده سازی غذاهای مورد علاقه خود را تغییر داده و سالمتر كنید.

· غذاهای ناسالمی كه معمولا" همراه غذاهای مورد علاقه تان مصرف می كنید را سالم سازی كنید.

· اندازه و مقدار مصرف غذاهای مورد علاقه تان را كاهش دهید.

· از غذاهای مورد علاقه تان به عنوان جایزه برای دنبال كردن برنامه غذایی تان استفاده كنید.

 

اشتباه ششم: اگر دیابت دارید باید از مصرف دسرها صرف نظر كنید.

درست نیست! راهای مختلفی برای گنجانیدن دسرها در برنامه غذایی دیابتی ها و سالم تر سرو كردن آنها وجود دارد. به عنوان مثال:

· از شیرین كننده های مصنوعی در تهیه دسرها استفاده كنید.

· بخشی از دسر را حذف كنید. به عنوان مثال از 2 اسكوپ بستنی یكی را حذف كنید. یا دسرتان را با دوستتان سهیم شوید.

· هر از گاهی از دسرها به عنوان جایزه پیگیری رژیم استفاده كنید.

· دسرها را مغذی تر و كم كالری تر تهیه كنید. به عنوان مثال از فرآورده های تهیه شده از غلات كامل، ماست، میوه های تازه و آبمیوه های خانگی و ... استفاده كنید. خیلی وقتها بدون قربانی شدن طعم و قوام می توان از مقدار شكر كمتری در تهیه دسرها استفاده كرد.

· به جای استفاده از بستنی های معمولی یا پای و كیك صنعتی از انواع بستنی های ویژه دیابتی ها و كیكهای خانگی با درصد شكر پایین تر استفاده كنید.

 

اشتباه هفتم: شیرین كننده های مصنوعی برای مبتلایان به دیابت خطرناك است.

شیرین كننده های مصنوعی بسیار شیرین تر از معادل مقدار قند معمولی هستند و بنابراین استفاده بسیار كمتر از آنها همان مقدار طعم شیرینی را در غذا ایجاد می كند و به همین دلیل به نسبت قندها استفاده از آنها كالری غذا را نیز كاهش می دهند. انجمن دیابت امریكا استفاده از شیرین كننده های مصنوعی ذیل را مجاز اعلام كرده است:

· ساخارین

· آسپارتام

· اسسولفام پتاسیم

· سوكرالوز(اسپلندا)

 

اشتباه هشتم: برای دیابتی ها استفاده از غذاهای ویژه دیابتی ها لازم و ضروریست.

حقیقت این است كه چیزی به عنوان رژیم دیابتی وجود ندارد. غذاهایی كه برای مبتلایان به دیابت مناسبند برای دیگر اعضای خانواده نیز انتخاب های خوبی و سالمی شمرده می شوند و معمولا" نیازی به آماده كردن غذای خاصی برای دیابتی ها نیست. تفاوت بین رژیم فرد دیابتی با برنامه معمول خانواده در این است كه باید روی چیزهایی كه می خورید كنترل دقیقتری داشته باشید. به این معنی كه مقدار كل كالری مصرفی، مقدار و نوع كربوهیدراتها، چربی ها و پروتئین را در نظر داشته باشید.

 

اشتباه نهم: خوردن قند زیاد باعث دیابت می شود.

دلیل ایجاد دیابت كاملا" شناخته نشده است. آنچه می دانیم این است كه بعید به نظر می رسد خوردن قند زیاد علت مستقیم ایجاد دیابت باشد. یافته ها نشان می دهند كه دیابت وقتی ایجاد می شود كه چیزی در عملكرد بدن در تبدیل غذا به انرژی اختلال ایجاد كند. برای فهم این مطلب باید بدانید كه بدن شما بیشتر غذایی را كه مصرف می كنید به واحد های گلوكز كه نوعی قند مورد نیاز سلولهای شماست می شكند. هورمونی به نام انسولین كه توسط پانكراس تولید می شود به سلولهای بدن كمك می كند كه از گلوكز به عنوان سوخت استفاده كنند. در این جا به شایع ترین علل دیابت و آنچه تحقیقات درباره علتشان نشان داده است اشاره می كنیم:

دیابت نوع 1: وقتی اتفاق می افتد كه پانكراس توانایی ساختن انسولین را نداشته باشد. بدون انسولین قند در رگهای خونی تان انباشته می شود. افراد مبتلا به این نوع دیابت باید انسولین دریافت كنند تا قند به درون سلولها راه پیدا كند.تحقیقات نشان می دهند كه نوعی اختلال در سیستم ایمنی علت این نوع دیابت است.

دیابت نوع 2: وقتی اتفاق می افتد كه یا پانكراس نتواند به حد كافی انسولین بسازد یا انسولین تولید شده در بدن عملكرد كارآمدی نداشته باشد. (یا ممكن است هر دو اتفاق با هم بیفتد) داشتن اضافه وزن بدن را مستعد این نوع دیابت می كند

دیابت بارداری: این نوع دیابت ویژه دوران بارداری است. در این نوع دیابت تغییرات هورمونی دوران بارداری از كاركرد بهینه انسولین جلوگیری می كند. اغلب مبتلایان به دیابت بارداری نیاز به دریافت انسولین دارند. احتمالا" این شرایط بعد از تولد نوزاد بهبود می یابد.

 

اشتباه دهم: غذاهای رژیمی برای دیابتی ها بهترین انتخابند.

فقط به دلیل این كه غذایی برچسب رژیمی خورده به این معنی نیست كه برای دیابتی ها انتخاب بهتری است. در حقیقت، غذاهای رژیمی گرانتر بوده و نسبت به غذاهای معمول غیر رژیمی مزیتی برای سلامتی ندارند. در هنگام انتخاب غذاها برچسب آنها را به دقت بخوانید تا مواد تشكیل دهنده و محتوای كالری آن را ارزیابی كنید. برای این كار می توانید از دكتر دیابت یا رژیم شناستان كمك بگیرید.
منبع:behsite.ir

ویدیو مرتبط :
10 اشتباه رایج در دوچرخه سواری کوهستان

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

10 اشتباه رایج آقایون در مد

 

 

 

 

آیـا ظاهـر آنقدرها که میگویند در حیطه شغلی، رمانتیک و تاثیر گذاشتن بر روی دیگران، مؤثر است؟

 

از نظر علمی ثابت شده افرادیکه شناختی از شما ندارند، از روی ظاهـر شــما در عـرض ۳۰ ثانیه در مورد شخصیتتان نتـیجه گیری می کنند. این ارزشیابی درمدت زمان بسیار کوتاهی به صورت ناخواسته در ذهن شکل می گیرد.

 

دانشمندان معتقدند که به ترتیب موارد زیر درمورد دیگران،توجه فرد را به خود جلب می کنند: رنگ پوست، جنسیت، سن، رفتار ( قد، حرکات بدن)، ظاهر، ارتباط مستقیم چشمی، و طرز صحبت کردن.

 

در مورد ۳ گزینه اول ما هیچ کاری نمی توانیم انجام دهیم؛ اما می توانیم با اتکا به یافته های علمی موارد دیگر را به نفع خود تغییر داده و تصور ذهنی دیگران را در مورد خود تغییر دهیم.

 

از آنجایی که ۸۰% از چیزی که دیگران در مورد ما می بینند به طرز لباش پوشیدنمان بر می گردد، در این مقاله در مورد این مطلب توضیح داده خواهد شد:

 

 

۱) هیچ گاه با پیراهن آستین کوتاه، از کراوات استفاده نکنید. پیراهن های آستین کوتاه، لباس های درجه دو محسوب می شوند. اگر یونیفورم رسمی شغلی شما به این شکل باشد، و یا مدیر یک رستوان باشید، پوشیدن این لباس اشکالی ندارد اما اگر می خواهید یک تصویر حرفه ای از خود به جای بگذارید، بهتر است از پوشیدن پیراهن آستین کوتاه خودداری کنید.

 

۲) یکی از مهمترین اجزاء اساسی پوشش یک مرد را کفش هایش تشکیل می دهند. کفش هایتان باید تمیز باشند، برق بزنند، ظاهر آراسته ای داشته باشند و مناسب مکانی که در آن هستید باشند. اگر کت شلوار می پوشید حتماً باید کفش های مردانه بندی به پا کنید. یک کفش را برای چند روز پشت سر هم نپوشید و زمانیکه از آنها استفاده نمی کنید، قالبشان را درون آنها قرار دهید.

 

۳) در مورد شلوار باید گفت که آنقدر باید بلند باشد که جوراب هایتان را بپوشاند و جوراب هایتان هم باید آنقدر بلند باشند که وقتی پاهایتان را روی هم می اندازید، ساق پا مشخص نشود. شلوار، اگر یک تای کوچک روی پا بخورد به اندازه کافی بلند است. سر آستین و پاچه های شلوار نیز باید مرتب و منظم باشند. پاچه های مرتب هنگام نشستن شما را در وضعیت بهتری قرار می دهند و سر آستین های مناسب سنگینی و وقار شما را افزایش می دهند.

 

۴) هیچ گاه هم از کمربند دور کمری و کمربندهای پیش سینه دار با هم استفاده نکنید. این کار شما را قدری نامطمئن جلوه می دهد.

 

۵) جوراب باید با شلوار همخوانی داشته باشد.

 

۶) کمربند باید با کفش همخوانی داشته باشد.

 

۷) کراوات باید تا خط کمربند پایین بیاید. این امر اختیاری نیست و هیچ بحثی در مورد آن پذیرفته نمی شود. اگر کراوات از اندازه طبیعی خود کوتاهترباشد، شما را یک فرد ناآگاه جلوه می دهد.

 

۸) گره کراوات زمانی خوب به نظر می رسد که بعد از گره، یک "فرو رفتگی" محسوس در آن ایجاد شود. گیره کراوات و سایر آویزهای زینتی که به کراوات متصل می شوند، دمده شده اند.

 

۹) پوشیدن جلیقه نشانگر قدرت بیشتر است. باید توجه داشته باشید که آخرین دکمه کت یا جلیقه لزوماً نباید بسته شود. این امر از زمان ادوارد هفتم مد شد. او وزنش افزایش پیدا کرد، نمی توانست دکمه هایش را ببندد و بنابراین این کار را مد کرد.

 

کت های رسمی یک تا سه دکمه دارند. کت هایی که بیش از سه دکمه دارند، قدری امروزی تر بوده و بیشتر جنبه مد را داشته و آن اصالت خود را از دست می دهند و بیشتر برای وقایع اجتماعی معمولی مناسب هستند تا یک ملاقات مهم کاری. در کت هایی که شامل دو دکمه هستند، فقط دکمه اول بسته می شود.

 

در کت های سه دکمه، یا می توانید تنها دکمه وسط را ببندید و یا دکمه اول و دوم. برخی از متجددین کرانه باختری از این سه دکمه، تنها دکمه بالایی را می بندند!

 

کت هایی که ۴ دکمه و یا بیشتر دارند طوری طراحی شده اند که در آنها باید حتماً دکمه آخر نیز بسته شود. اگر دکمه آخر به راحتی بسته شد، که باید آنرا ببندید، اما اگر باعث کشیدن پارچه شود، بهتر است که آنرا باز بگذارید.

 

نوع دیگر کت های مردانه دارای دکمه های بیشتری هستند و از نوع اولیه قدری رسمی تر به نظر می رسند. در این مدل دکمه ها در دو تا سه ردیف عمودی قرار می گیرند. آنها بر اساس دکمه هایی که روی آنها به کار رفته، در سه گروه قابل تشخیص می باشند: ۲/۴ و ۱/۴ و یا ۲/۶.

 

شماره اول مربوط به تعداد کل دکمه های جلویی است و شماره دوم مربوط به سوراخ دکمه های کاربردی است. نتیجتاً به این معناست که لازم نیست از تمام دکمه هایی که می بینی، استفاده کنید و تمام آنها را ببندید.

 

در کت های ۲/۴ و ۲/۶ معمولاً دکمه بالایی و وسطی بسته می شود، اما دوک های انگلیسی اغلب دکمه آخر را می بستند و با این کار سینه هاپهن تر و پایین تنه بارک تر شده و چهره مردانه تری به فرد داده می شود.

 

چرا آقایون ترجیح می دهند که آخرین دکمه کت، جلیقه، و یا ژاکت خودشان را باز بگذارند؟ ادوارد هفتم، پسر ملکه ویکتوریا (۱۹۱۰-۱۸۴۱ مدت زمان پادشاهی ۱۹۱۰- ۱۹۰۱) او آنقدر وزنش زیاد بوده که به هیچ وجه نمی توانست آخرین دکمه لباس هایش را ببندد یا اگر بخواهیم کمی لطافت تاریخی به خرج دهیم، می توانیم بگوییم که یادش می رفته این کار را انجام دهد. اتباع او این کار را به صورت یک مدل مد جدید نشان میدادند و از آن زمان به بعد اغلب آقایون چنین مدی را در پیش گرفتند و امروزه آخرین دکمه های کت اصلاً طوری طراحی نمی شوند که بتوان آنها را بست.

 

شاید هم ایده نبستن آخرین دکمه کت از نیم تنه های بلند گرفته شده باشد؛

 

آنها آنقدر بلند بودند که اگر آخرین دکمه ها بسته می شد، فرد به سختی می توانست راه برود. به همین دلیل افرادی که از چنین کت هایی استفاده می کردند، ترجیح می دادند که آخرین دکمه آنرا باز بگذارند.

 

۱۰) آستین کت ها رسمی و اسپورت باید طوری طراحی شده باشد که در حدود ۴/۱ تا۲/۱ سانت از سر آستین پیراهنی که در زیر آن پوشیده می شود را نشان بدهند.

ما در یک دنیای پیچیده و شلوغ زندگی می کنیم که افراد با ملاحظه در موقعیت ها و مجالس مختلف سعی می کنند به صورت شکیل لباس بپوشند. در یک کلام می توان گفت که درست لباس پوشیدن، یعنی احترام گذاشتن به خود و دیگران.