۷ نکته ای که سحرخیزی شما را تضمین می کند !

سحرخیزی به خودی خود سخت است

 

صبح‌ مخصوص همه ی افراد نیست. حتی متخصصان نیز تائید می‌کنند که بین چکاوک‌های سحر خیز و جغدهای شب‌زنده‌دار نیز تفاوت‌های ژنتیک وجود دارد.

شناخت بدن کمک می‌کند تا فرد ساعت سرزندگی، ساعات فارغ از استرس، ساعاتی که می‌تواند ۷ مایل بدود را بازشناسد، اما واقعیت این است که بسیاری از ما مجبوریم که صبح‌ها زود از خواب برخیزیم و مشغول فعالیت شویم. پس چه باید کرد؟

برای درک این موضوع، ما به سراغ متخصصان متعددی رفتیم، از متخصصان خواب تا متخصصین تغدیه و مشاوران حرفه‌ایی و از آنها درخواست نمودیم تا ترفندهای خود را با ما در میان بگذارند که ما نیز بتوانیم صبح را از طلوع خورشید آغاز کنیم و در عین حال کم‌تر استرس داشته و بیشتر سرحال باشیم، بنابراین حتی شب‌زنده‌داران نیز می‌توانند انتظار تماشای طلوع آفتاب را داشته باشند.

شب‌زنده‌داری، به هیچ وجه
دکتر سلبی هریس، متخصص خواب در مرکز پزشکی مونتفور می‌گوید، اختلال خواب، توجیه این نکته است که گاهی پس از ۸ ساعت خواب احساس می‌کنیم فقط ۴ ساعت خوابیده‌ایم. معمولاً اگر ساعت چرخه‌ی خواب ما رد شود، ۵ تا ۷ مرتبه بیدار شدن در طول شب امری عادیست؛ و پس از این بیدار شدن‌ها دوباره به خواب می‌رویم و اغلب این بیدار شدن‌های کوتاه را به خاطر نمی‌آوریم. اما مادامی که سن بالاتر می‌رود، یک یا دو مورد از این بیدار شدن‌های شبانه را به خاطر می‌آوریم، اما تکرار و تعدد آن‌ها منجر به احساس کسالت در صبح می‌شود، که دلیل آن خوابی از هم گسیخته است.

 

بعلاوه، متخصصان دانشگاه جان هاپکینز دریافتند که تاثیر خواب منقطع بر خلق‌ و خو به طور کلی بسیار ناخوشایندتر از مشکلات مرتبط با کم خوابی است. بنابراین ۶ ساعت خواب کامل فرد را پرانرژی‌تر و سرزنده‌تر از ۸ ساعت خواب منقطع نگه می‌دارد.

از عمده دلیل اختلال خواب می‌توان به اختناق در خواب، حرف زدن در خواب، بی‌خوابی، نوشیدن بیش از حد الکل و حتی گاه تغییرات هورمونی اشاره کرد. هریس می‌گوید، چنانچه شب‌ها بیش از یک یا دوبار از خواب بیدار می‌شوید این نکته را با پزشک خود در میان بگذارید تا دریابد که شما نیز باید تحت آزمایشات خاص مرتبط با بی‌خوابی قرار بگیرید تا مقصر را پیدا کنید، یا خیر.

خواب سالم
دکتر جیمز ویات، مدیر مرکز پزشکی دانشگاه شیکاگو معتقد است، اگرچه کوبیدن روی دکمه‌ی ساعت زنگ‌دار مانند این است که هر روز صبح کلید بخت‌آزمایی را فشرده‌اید، اما صدمات آن به مراتب بیش‌تر از فواید آن است. هنگامی که فرد در حال بیدار شدن است، بدن هنوز در حالت سکون، رکود ذهنی و جسمی به سر می‌برد که پس از ۱۵ دقیقه از بین می‌رود. به خواب رفتن دوباره شما را به خوابی سبک و از هم گسیخته فرو می‌برد، که البته خواب سودمندی نیست! و مجدداً پس از به صدا در آمدن زنگ ساعت برای بار دوم بدن به حالت سکون پس از بیداری فرو می‌رود. تکرار زنگ ساعت و خواب دوباره منجر به احساس گیجی بیشتری نسبت به بیدار شدن در دفعه‌ی اول می‌شود.

بعلاوه، لورا وندرکم، مولف کتاب من می‌دونم او چه می‌کند و اغلب افراد موفق پیش از صبحانه چه می‌کنند، می‌گوید، خاموش کردن زنگ ساعت و خوابیدن دوباره مقداری از انرژی فرد را می‌رباید، اما آگاه باشید که ذخیره‌ی انرژی روزانه‌ی ما محدود است. افراد موفق زنگ ساعت را خاموش نمی‌کنند تا دوباره بخوابند، بلکه آن را سیخونک کوچکی قلمداد می‌کنند که آنها را از رختخواب بلند می‌کند.

در عوض، زمان بیداری خود را صادقانه انتخاب کنید، حتی اگر دیرتر از آنچه ترجیح می‌دهید باشد، سپس از تمام روز تا زمان خواب دوباره، از لحظات خود لذت ببرید.

فعالیتی لذت‌بخش پس از بیداری
تله‌ایی که اکثر افراد در آن گیر می‌افتند این است که فعالیت‌های صبح را بر حسب "بایدها"، همچون دویدن، انتخاب می‌کنند، حال آنکه باید فعالیت‌هایی خوشایندتری را برگزینند. این امر نه تنها اهدافی که در روز در پیش دارید را نابود می‌کند، بلکه سحرخیزی که به خودی خود سخت است را عذاب‌آور می‌کند.

وندرکم می‌گوید، انسان قادر به تحمل رنج طولانی مدت نیست، پس اگر قصد ورزش دارید، ورزشی را بیابید که آنقدر به آن علاقه‌مند باشید که حتی به خاطر آن ساعت کوک کنید. حتی شغلی را برگزینید که انگیزه‌ی کافی برای بیدار شدن به قصد آن را داشته باشید. بهتر است به خاطر خودمان به فعالیت‌هایی که از آن لذت می‌بریم بپردازیم، نه به کارهایی که مجبور به انجام آن هستیم.

 

سحر خیزی را مغتنم شمارید

 

اهمیت به وعده‌ی صبحانه
وجه مشترک آب‌میوه‌ی سبز، نان شیرینی گرد و پنیر خامه‌ایی و قهوه چیست؟ آنها صبحانه نیستند. گرچه این خوراکی‌ها راه خود را به سوی میزهای صبحانه باز کرده‌اند اما دو تا از آنها نوشیدنی هستند، مورد دیگر نیز بمب کالری و در کل هیچ‌یک از آنها انرژی‌زا نیست.

دکتر کارولین کاف‌من، متخصص تغذیه در نیویورک سیتی می‌گوید، در ایده‌آل‌ترین حالت، صبحانه شامل پروتئین کم‌چرب، کربوهیدرات‌های سرشار از فیبر مانند غلات کامل، میوه‌ها یا سبزیجات و چربی‌های سالم است. پیروی از این رژیم اغلب آسان‌تر از آنچه به نظر می‌رسد است و فقط در چند گام کوچک می‌توان تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را تامین کنید. فقط کافیست مقداری سبزیجات خرد شده، شیر کم‌چرب و پنیر رنده شده میل کنید. آیا فکر می‌کنید باز هم باید خانه را بدون صبحانه ترک کنید؟ نوشیدن آب سبزیجات را فراموش کنید و یک اسموتی لذیذ و سالم با کره‌ی بادام زمینی یا دانه‌های چیای انرژی‌زا تهیه کنید.

روز کاری فارغ از استرس
جیسون سلیک، مولف کتاب امروز فردا را سر و سامان دهید، می‌گوید پرداختن به کارهای ساده از قبیل چک کردن ایمیل‌ها، مرور تیتر روزنامه‌ها در ابتدای روز وسوسه‌کننده به نظر می‌رسد، اما انجام کارهای دشوارتر عاقلانه‌تر است. پرداختن به کارهای مهم‌تر در ابتدای روز نه تنها شانس موفقیت کامل در انجام آنها را بیشتر می‌کند، بلکه شما را از بمباران کارهای دشوار در طول روز در امان نگه می‌دارد.

گرچه ممکن است تحقق این امر چندان آسان نباشد، اما از آنجایی که اکثر ما توان ذهنی بیشتری در ابتدای روز داریم، چنانچه در صدد انجام امور دشوارتر در کنار امور ساده‌تر هستید، ابتدا به امور مشکل بپردازید، زیرا از سر راه برداشتن موانع دشوار از استرس شما می‌کاهد. سلیک پیشنهاد می‌کند تا تحقق سه مورد از اهداف مهم خود را مد نظر بگیرید و صبح به آن‌ها بپردازید.

به تعویق‌ انداختن شبکه‌های اجتماعی
ابتدا بدون هیچ منظور خاصی به سراغ اینستاگرام می‌روید. اما بعد متوجه می‌شوید ۴۵ دقیقه است که درگیر اینستاگرام هستید و عکس‌های تعطیلات بهترین دوست خواهر همکارتان در مکزیک را تماشا می‌کنید. همه‌ی ما در تله‌ی خرگوشی شبکه‌های اجتماعی گیر افتاده‌ایم، اما چنانچه از نظر زمان در مضیقه هستید یا خواهان بهره‌وری ازسودمندی صبح هستید، سحر خیزی را مغتنم شمارید.

وقت‌گذرانی در شبکه‌های اجتماعی مزایایی نیز دارد، گاهی انگیزه‌ایی برای ورزش می‌شود یا اجازه می‌دهد تا با خانواده و دوستانی که در مسافت دوری از ما زندگی می‌کنند در ارتباط باشیم، اما نکته‌ی کلیدی میانه‌روی و زمان‌بندی است. ساعاتی برای منع ورود به شبکه‌های اجتماعی معین کنید، گاهی بعدازظهرها را به ورود به شبکه‌های اختصاص دهید و صبح‌ها به انجام امور مهم‌تر بپردازید.

تهیه‌ی لیستی از کارهای روز بعد در ساعت ناهار
هنوز روز به اتمام نرسیده و شما از ما می‌خواهید راجع به فردا فکر کنیم؟ واقعیت این است که هر چه به انتهای روز نزدیک می‌شوید، احتمال و انگیزه‌ی اینکه حقیقتاً درباره‌ی کارهای فردا فکر کنید کم‌تر می‌شود.

هر چه زودتر برنامه‌ریزی کنید، بهتر است. سلیک معتقد است ساعات حول و حوش ناهار بهترین زمان است، همین امر موجب می‌شود تا روز بعد را با نظم و ترتیب بیشتری آغاز کنید و از احساس پریشانی و بی‌برنامگی روز خلاص ‌شوید. او می‌گوید، از این همه شفافیت در تصمیم‌گیری و بهره‌وری موثر از زمان متعجب خواهید شد. بدین ترتیب صبح‌ها با هراس از خواب بیدار نمی‌شوید، زیرا چیزی برای هراس وجود ندارد.

منبع:آی بانو

 

ویدیو مرتبط :
‫سحرخیزی=موفقیت بیشتر‬‎

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

40 نکته در باب افزایش انگیزه دانش آموزان

انگيزه، حالات دروني فرد است كه موجب تداوم رفتارش تا رسيدن به هدف مي‌شود. انگيزه ارتباط مستقيم و مثبت با پيشرفت تحصيلي دارد.

 

 

به همين علت علاوه بر آنكه انگيزه وسيله‌اي براي پيشرفت تحصيلي در نظر گرفته مي‌‌شود، گاهي از آن به عنوان هدف نيز نام برده مي‌شود، زيرا با افزايش انگيزه، پيشرفت تحصيلي نيز پديد مي‌آيد.

 

 

از آنجا كه هوش و استعداد تحصيلي به‌عنوان دو عامل اساسي در پيشرفت تحصيلي، كمتر تحت تأثير معلم يا مربي واقع مي‌شود، سعي بر آن است كه با افزايش انگيزه دانش‌آموزان حداكثر بهره‌وري از هوش صورت گيرد. زيرا در حالت مساوي برابري هوش و استعداد تحصيلي افراد، مشاهده شده است كه پيشرفت تحصيلي افراد با انگيزه چشمگيرتر بوده است. با وجود آنكه معلمان در تغيير هوش و استعداد تحصيلي نقش چنداني ندارند، ولي مي‌توانند در بالا بردن انگيزه دانش‌‌آموزان مفيد واقع شوند.

 

 

 

 

انگيزه به دو نوع دروني و بيروني قابل تقسيم است. از انگيزه بيروني مي‌توان به تقويت‌كننده‌هايي چون پول، تائيد، محبت، احترام، نمره و از تقويت‌كننده‌هاي دروني مي‌توان به رضايت خاطر و احساس خوب از يادگيري اشاره كرد.

 

 

آنچه كه بيشتر موجب رفتار خود‌جوش مي‌شود، انگيزه دروني است. هدف عمده فعاليت‌هاي پرورشي معلم يا مربي اين است كه دانش‌آموز به تدريج از انگيزه‌هاي بيروني به سمت انگيزه‌هاي دروني هدايت شود.

 

 

تفاوت اساسي افراد داراي انگيزه دروني با افراد داراي انگيزه بيروني اين است كه افراد با انگيزه دروني احساس كفايت بيشتري در خود دارند و كمتر به ديگران اجازه مي‌دهند كه محرك رفتارشان شوند. اين گروه از دانش‌آموزان، خود تعيين كننده رفتارها هستند و به خاطر كفايتي كه در خود احساس مي‌كنند، باور دارند كه مي‌توانند با رفتارشان بر محيط خود تأثير بگذارند.

 

 

اين گروه از دانش آموزان با انگيزه درون‌گرا، تصورشان اين است كه موفقيت و عدم موفقيت در تحصيل به خاطر نحوه رفتار صحيح يا غلط خودشان است.

 

 

اما برخلاف آنها، دانش‌آموزان باانگيزه برون‌گرا، احساس بي‌كفايتي يا كفايت كمم داشته و همواره تصور مي‌كنند كه موفقيت آنها تحت تأثير عوامل محيطي نظير:

 

معلم و سوالات سخت است. اين گروه از دانش‌آموزان حتي اگر درس بخوانند، باز هم موفقيت چنداني نخواهند داشت. چرا كه اندك تلاش آنها به خاطر همان انگيزه‌هاي بيروني، همچون فرار از تنبيه يا كسب خواست معلم است. اينان در صورت كسب موفقيت اندك هم آن را به شانس و تصادف نسبت مي‌دهند و نه به تلاش و استعداد خود.

 

اين دانش‌آموزان حتي اگر نيم‌نگاهي به موفقيت داشته باشند، آنقدر آن را صعب‌الوصول مي‌دانند كه دست به عمل نمي‌زنند، در نتيجه هرگز طعم موفقيت را نخواهند چشيد.

 

در حقيقت گام اول در برخورد با اين افراد چشاندن طعم موفقيت به آنها و درهم شكستن تصور منفي آنها در مورد دستيابي به موفقيت است. در اين صورت است كه «موفقيت»، «موفقيت» مي‌آورد.

 

از آنجايي كه انسان آمادگي دارد تا فعاليت‌ها و تصوراتش را تعميم دهد، موفقيت در يك درس منجر به موفقيت در دروس ديگر مي‌شود و اين موضوع در مورد دروس اصلي هر رشته مهم‌تر است.

 

 

 

 

درواقع، ضعف درسي در اين دروس منجر به بي‌علاقگي به تحصيل و گاهي حتي ترك تحصيل مي‌شود و البته عكس آن هم صادق است. به همين علت به معلمان دروس اصلي هر رشته توصيه مي‌شود، شرايط آموزشي و امتحاني را مطلوب نمايند و با ارزشيابي‌هاي مناسب فضاي كلاس را لذت‌بخش كنند.

 

 

به طوركلي به‌منظور افزايش انگيزه دانش‌آموزان و سوق دادن آنها به سمت دروني شدن انگيزه‌ها راهكارهاي زير توصيه مي‌شود:

 

 

1 - سعي كنيم اولويت تجربه‌هاي دانش‌آموزان براي آنها جالب باشد، احساس موفقيت اوليه اعتماد به نفس آنها را افزايش مي‌دهد. اين موضوع در مسابقات ورزشي نيز مشهود است.

 

 

2 - براي موفقيت دانش‌آموزان پاداش در نظر بگيريم. منتظر نباشيم تا افت تحصيلي اتفاق افتد و سپس موفقيت را تحسين كنيم.

 

 

3 - با احترام گذاشتن به تفاوت‌هاي فردي دانش‌آموزان، هرگز آنها را با يكديگر مقايسه نكنيم.

 

 

4 - دانش‌آموزان را در كلاس كمتر درگير مسائل عاطفي منفي نمائيم و نسبت به حساسيت‌هاي عاطفي آنان آشنا و در كاهش آن كوشا باشيم. سخت‌گيري و انضباط شديد، تبعيض، بيان قضاوت‌هاي منفي و خبرهاي ناخوشايند از جمله عواملي است كه موجب درگيري ذهني و كاهش علاقه به يادگيري مي‌شود.

 

 

5 - بلافاصله پس از آزمون يا پرسش كلاسي، دانش‌آموزان را از نتيجه كار آگاه كنيد.

 

 

6 - براي اينكه دانش‌آموز بداند، در طول تدريس به‌دنبال آموختن به چيزي باشد، بيان اهداف آموزشي مورد انتظار از او را در ابتداي درس فراموش نكنيم.

 

 

7 - چگونگي يادگيري و نحوه انجام كار براي دانش‌آموز مشخص شود.

 

 

8 - به‌منظور افزايش حس كفايت در دانش‌آموز از او بخواهيم مطالب ياد گرفته شده را به دوستان يا كلاس آموزش دهد.

 

 

9 - در مورد مشكلات درسي دانش‌آموز و ريشه‌يابي آن، با او تبادل نظر و گفت‌وگو كنيم.

 

 

10 - تشويق كلامي در كلاس، به صورت انفرادي بسيار حائز اهميت است.

 

 

 

 

11 - مطالب درسي را به ترتيب از ساده به دشوار مطرح كنيم.

 

 

12 - از بروز رقابت ناسالم در بين دانش‌آموزان پيشگيري شود.

 

 

13 - در فرآيند آموزش متكلم وحده نباشيم و يادگيرندگان را در يادگيري مشاركت دهيم.

 

 

14 - علاقه به دانش‌آموزان و تعلق خاطر و اهميت دادن به يكايك آنها، سطح انگيزه‌ها را افزايش مي‌دهد.

 

 

15 - آموزش را با «تهديد» پيش نبريم.

 

 

16 - براي دانش‌آموزان با انگيزه، خوراك علمي كافي داشته باشيم.

 

 

17 - با محول كردن مسئوليت به دانش‌آموزان كم توجه، آنان را به رفتارهاي مثبت هدايت و علل كم‌توجهي در آنها را بررسي كنيد.

 

 

18 - شيوه‌هاي تدريس را از سنتي به شيوه‌هاي روز تغيير داده و با استفاده از تكنولوژي آموزشي، حواس پنجگانه دانش‌آموزان را به كار گيريم.

 

 

19 - ميان درس كلاس و مسائل زندگي كه به وسيله همان درس قابل حل است، ارتباط برقرار كنيم.

 

 

20 - تدريس را با طرح مطالب و پرسش‌هاي جالب توجه آغاز كرده و با تحريك حس كنجكاوي، دانش‌آموزان را برانگيخته‌تر سازيم.

 

 

21 - به وضعيت جسماني دانش‌آموزان توجه كرده و علل جسمي بي‌توجهي و كاهش انگيزه آنان را بيابيم.

 

 

22 - محيط كلاس را با طراحي زيبا و مناسب، جذاب سازيم تا مانع بروز كسالت روحي شويم.

 

 

 

 

 

23 - با فرهنگ و تاريخچه زندگي افراد مدرسه يا محله‌اي كه در آن تدريس مي‌كنيم، آشنا شده و در طول تدريس از مثال‌هاي آشنا استفاده كنيم.

 

 

24 - به منظور اطلاع از نتيجه فعاليت درسي دانش‌آموزان و ارائه بازخورد به موقع و مناسب، تكاليف آنان را بلافاصله در جلسه بعدي ملاحظه و با رفع اشكالات، جنبه‌هاي مثبت را تشويق كنيد.

 

 

25 - در گرفتن آزمون و امتحان به قول خود عمل كنيم.

 

 

26 - زمان يادگيري بايد در حد توان دانش‌آموز باشد. براي تجديد قوا و انگيزه در ميان كلاس از وقت تفريح و استراحت غافل نشويم.

 

 

27 - دانش‌آموز را از ميزان پيشرفت خود آگاه سازيم تا بداند براي رسيدن به هدف چه گام‌هاي ديگري بردارد.

 

 

28 - به لحاظ اخلاقي و ايجاد انگيزه، هميشه خوش‌اخلاق و خوش‌رو باشيم.

 

 

29 - به منظور افزايش حس كفايت و مشاركت در ارائه دروس از نظرات دانش‌آموزان استفاده كنيم.

 

 

30 - مطمئن باشيم كه توجه دانش‌آموزان براي شروع تدريس آماده است.

 

 

31 - تمام مطالب دشوار را يكجا و در يك جلسه آموزش ندهيم.

 

 

32 - به خاطر داشته باشيم، توجه افراطي به دانش‌آموزان (قوي يا ضعيف) موجب متشنج شدن فضاي كلاس مي‌شود.

 

 

33 - دانش‌آموزان را به گروه‌هاي «خوب»، «بد» و «ضعيف» تقسيم‌بندي نكنيم.

 

 

34 - از ورود به موضوعات حاشيه‌اي كه منجر به انحراف توجه كلاس مي‌شود، بپرهيزيم.

 

 

35 - با ايجاد جلسات بحث و تحليل به دانش آموزان فرصت تفكر و اظهار نظر بدهيم.

 

 

36 - هرگز دانش‌آموزان را مجبور به انجام فعاليت‌هاي تحقيركننده نظير «جريمه» نكنيم.

 

 

37 - به افراد درون‌گرا، كمرو، مضطرب كه تمايلي به ابراز وجود ندارند، توجه كرده و با تقويت رفتارهاي مثبت، آنها را به مشاركت در بحث‌هاي كلاسي و كارهاي گروهي تشويق كنيم.

 

 

38 - در روش‌هاي تدريس، كنفرانس و سمينار را مد نظر قرار دهيم.

 

 

39 - تأكيد بر نمره، اضطراب دانش‌آموزان را افزايش مي‌دهد و مانع از توجه كامل به موضوع درس مي‌شود. اين دانش‌آموزان با وجود تلاش زياد از نمرات پاييني برخوردارند و به تدريج رابطه ميان تلاش و نتيجه را ناديده مي گيرند كه در نهايت منجر به از دست رفتن انگيزه خواهد شد.

 

 

40 - گاهي از تجربه‌هاي دوران تحصيل و شكست‌ها و موفقيت‌هاي خود براي دانش‌آموزان صحبت كنيد.