سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

یوئیت چیست؟ علائم و راه درمان بیماری یووئیت



یوئیت,بیماری یوئیت,علل یوئیت

یوئیت به التهاب بافت یوه چشم گویند

 

بیماری یوئیت چیست؟

یوئیت به التهاب بافت یوه چشم گویند. یوه لایهٔ میانی چشم است و شامل عنبیه، جسم مژگانی و مشیمیه می‌باشد. بسیاری از انواع یووئیت مزمن هستند.

 

علائم یوئیت:

علائم یووئیت عبارتند از:

* حساسیت به نور

* تاری دید

* درد و قرمزی (قرمزی دور قرنیه)

*  ریزش اشك از چشم

* اجسام شناور در میدان بینایی

 

البته علائم یوئیت بستگی به محل درگیری التهاب در سیستم یووه‌آ دارد.

 

 اهمیت یووه‌آ چیست؟

بیشتر عروق خونی تغذیه كننده چشم در یووه‌آ می‌باشد. التهاب یووه‌آ می‌تواند بر قرنیه,‌ شبكیه, صلبیه و قسمت‌های حیاتی دیگر چشم تأثیر گذارد. از آنجایی كه یووه‌آ در مجاورت بسیاری از قسمت‌های مهم چشم قرار دارد لذا التهاب این لایه از چشم ممكن است دید را تهدید نموده و از التهاب‌های شایع‌تر لایه‌های بیرونی چشم شدیدتر باشد.

 

انواع یووئیت:

بیماری یوئیت چشم,یوئیت,درمان یوئیت

بسیاری از انواع یووئیت مزمن هستند

 

بیماری یوئیت قدامی: به التهاب عنبیه به تنهایی و یا به التهاب عنبیه و جسم مژگانی یوئیت قدامی اطلاق می‌شود.

 

یوئیت میانی: به التهاب جسم مژگانی یوئیت میانی گفته می‌شود.

 

یوئیت خلفی: به التهاب مشیمیه گفته می‌شود. یوئیت میانی و یوئیت خلفی معمولاً بدون درد هستند. نشانه‌های یوئیت خلفی و یوئیت میانی شامل، کاهش دید و مگس پران (دیدن سایه‌ای متحرک شبیه مگس در میدان بینایی) بوده و معمولاً دو طرفه‌است. بیشتر بیماران دچار یوئیت میانی، در سنین طفولیت یا جوانی مبتلا می‌شوند.

 

یوئیت منتشر: به التهاب در همهٔ قسمت‌های یوه یوئیت منتشرگفته می‌شود. یوئیت قدامی شایع‌ترین نوع یووئیت است. نشانه‌های یوئیت قدامی ممکن است تنها در یک چشم بروز کند. بیمار ممکن است درد خفیف تا شدید، قرمزی چشم و حساسیت به نور داشته باشد. ممکن است دید بیمار نیز دچار کاهش شده باشد.

 

بیماری یووئیت منتشر مجموعه‌ای از نشانه‌های همهٔ انواع را دارد.

 

علل یوئیت چیست؟

یوئیت,درمان یوئیت,علائم یوئیت

در بسیاری از موارد علل ابتلا به بیماری یوئیت ناشناخته است

 

علل یوئیت بسیار گوناگون است از جمله: 

- ویروس (مانند شینگل، مامپس یا هرپس)

- قارچ (مانند هیستوپلاسموزیس)

- پارازیت (مانند توكسوپلاسموزیس)

 

ممكن است باعث ایجاد یوئیت شوند. در بسیاری از موارد علت ابتلا به بیماری یوئیت ناشناخته است. همچنین یووئیت ممكن است در نتیجه آسیب به چشم یا ناشی از بیماری باشد كه در نقاط دیگر بدن رخ داده است (مانند آرتریت). ایجاد التهاب در یك چشم ممكن است در نتیجه آسیب شدید چشم دیگر باشد(یووئیت همدرد Sympalhetic).

 

عوارض بیماری یوئیت چشم:

ممکن است بیماری یووئیت منجر به برخی عوارض از جمله آب مروارید، کاهش یا افزایش فشار چشم، آب سیاه، مشکلات شبکیه و کراتوپاتی باند شکل (Band keratopathy) شود. هر یک از این عوارض ممکن است منجر به کاهش دید شود. بیماری یوئیت چشم ممکن است در هر سنی بروز کند.

 

چگونگی تشخیص بیماری یوئیت چشم:

انجام معاینه دقیق چشم توسط چشم پزشك به هنگام بروز علائم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. التهاب درون چشمی ممكن است برای همیشه روی بینایی اثر بگذارد یا گاهی به نابینایی منجر شود. چشم پزشك از وسایل ویژه‌ای استفاده كرده، درون چشم را معاینه می‌كند و غالباً بر همان اساس تشخیص بیماری را می‌دهد.

 

در برخی شرایط انجام آزمایش‌های خونی، آزمایش‌های پوستی عكس از سینه و گاهی حتی نمونه‌برداری به طریقه جراحی از چشم ممكن است در تشخیص مفید باشند از آنجایی كه بیماری یوئیت می‌تواند با وجود بیماری در قسمت‌ های دیگر بدن همراه باشد، لذا ارزیابی و درك سلامتی عمومی بیمار حائز اهمیت است. این كار ممكن است نیازمند انجام مشاوره با متخصصین پزشكی دیگر باشد.

 

درمان یوئیت:

یوئیت خلفی,یوئیت,عوارض بیماری یوئیت

بیماری یوئیت چشم ممکن است در هر سنی بروز کند

 

بیماری یوؤیت جدى است كه مى تواند عوارض دائمى روى چشم بگذارد، بنابراین باید بلا فاصله بعد از تشخیص، درمان بیماری یوئیت چشم را شروع شود.

 

معمولا استروئید (كورتون) به شكل قطره به همراه قطره سیكلوپلژیك مثل تروپیكامید جهت كاهش درد و التهاب تجویز می‌شود. بسته به نوع و شدت بیماری ممكن است استروئید به صورت تزریق اطراف چشم ویا قرص خوراكى نیز تجویز گردد. یوئیت قدامی بدلیل گرفتاری قسمت های قدامی چشم، معمولا با قطره قابل درمان است.

 

گاهی در درمان یوئیت از داروهای دیگری كه باعث كنترل التهاب می شوند و اصطلاحا به آنها ایمونوساپرسیو (سرکوبگر سیستم ایمنی) گفته می شود، استفاده می گردد. این داروها و همچنین استروئیدها ممكن است عوارضی ایجاد كنند كه شامل گلوكوم، كاتاراكت، افزایش قند خون، افزایش فشار خون، مشكلات كلیوی و پوكی استخوان می باشند.

 

بنابراین بسیار مهم است كه فردی که دارای بیماری یوئیت است دستورات دارویی پزشك را بدقت اجرا کند و بیمار بطور منظم تحت معاینه و پیگیری قرار گیرد، تا پیشرفت بیماری و یا عوارض ناشی از داروهای یوئیت تحت كنترل باشد. گاهی در یوئیت های مزمنی كه لازم است سالها دارو مصرف كنند، دارو را به صورت مخازنی در داخل چشم كاشته، و دارو به مدت چند ماه یا سال بتدریج در داخل چشم آزاد می گردد.

 

گردآوری: بخش سلامت صبح بخیر

منابع:

lod.ir

pakravan.com


ویدیو مرتبط :
درمان بیماری اوتیسم + علایم بیماری - دکتر سید حسن ضیایی

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

بیماری واژینیسموس‌ ،علائم و درمان



 

آلت‌ تناسلی‌ مرد, واژینیسموس‌, عفونت‌ مهبل‌

واژینیسموس‌ عبارت‌ است‌ از اسپاسم‌ عضلات‌ اطراف‌ مدخل‌ مهبل‌؛ اگر شدید باشد، ممكن‌ است‌ مانع‌ از مقاربت‌ گردد. می‌تواند زنان‌ را در تمامی‌ سنین‌ مبتلا كند.

علایم‌ شایع‌
انقباض‌ غیرارادی‌ عضلات‌ اطراف‌ مهبل‌ و مقعد. مهبل‌ چنان‌ محكم‌ بسته‌ می‌شود كه‌ آلت‌ تناسلی‌ مرد نمی‌تواند برای‌ مقاربت‌ جنسی‌ وارد آن‌ شود. از گذاشتن‌ هرگونه‌ شی‌ء مثل‌ تامپون‌، دیافراگم‌ یا اسپكولوم‌ (برای‌ معاینه‌ پزشكی‌ استفاده‌ می‌شود) نیز جلوگیری‌ می‌كند.

علل‌
تمایل‌ ناخودآگاه‌ برای‌ جلوگیری‌ از ورود آلت‌ تناسلی‌ مرد به‌ خاطر عوامل‌ عاطفی‌ یا روانی‌. این‌ عوامل‌ ممكن‌ است‌ شامل‌ ترس‌، اضطراب‌، خصومت‌، عصبانیت‌ یا تنفر از فعالیت‌ جنسی‌ باشند.
حساس‌ نبودن‌ همسر، ناكافی‌ بودن‌ یا ماهرانه‌ نبودن‌ اعمال‌ جنسی‌ مقدماتی‌ یا ناكافی‌ بودن‌ میزان‌ نرم‌ كردن‌ مهبل‌ قبل‌ از تلاش‌ برای‌ دخول‌ اختلالات‌ فیزیكی‌ (نادر) مثل‌ عفونت‌ها، واكنش‌های‌ آلرژیك‌ یا پرده‌ بكارت‌ سفت‌ و سوراخ‌ نشده‌

عفونت‌ مهبل‌
عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر
اولین‌ تجربه‌های‌ جنسی‌
سابقه‌ صدمات‌ و آسیب‌ جنسی‌ (زنا با محارم‌، تجاوز، سوءاستفاده‌ جنسی‌)
استرس‌

پیشگیری‌
معاینه‌ لگن‌ به‌ وسیله‌ یك‌ پزشك‌ و مشاوره‌ قبل‌ از شروع‌ فعالیت‌ جنسی‌

عواقب‌ مورد انتظار
در صورتی‌ كه‌ علت‌ زمینه‌ای‌ را بتوان‌ علاج‌ كرد یا از طریق‌ درمان‌ طبی‌ یا مشاوره‌ روانی‌ بتوان‌ یك‌ روش‌ برای‌ كنار آمدن‌ ابداع‌ كرد، قابل‌ علاج‌ است‌.

عوارض‌ احتمالی‌
ترومای‌ روانی‌ به‌ خاطر احساس‌ گناه‌، اضطراب‌، كاهش‌ اعتماد به‌ نفس‌ و احساس‌ بی‌كفایتی‌ یا مشكلات‌ بین‌فردی‌ در نتیجه‌ این‌ اختلال‌

درمان‌
اصول‌ كلی‌
آزمون‌های‌ تشخیصی‌ می‌توانند شامل‌ معاینه‌ لگن‌ برای‌ رد كردن‌ اختلالات‌ فیزیكی‌ باشند (ممكن‌ است‌ برای‌ معاینه‌ دقیق‌ احتیاج‌ به‌ داروهای‌ خواب‌آور باشد). سابقه‌ جنسی‌ مهم‌ است‌ و شامل‌ تجارب‌ زودهنگام‌ در كودكی‌، پاسخ‌های‌ جنسی‌ قبلی‌ و فعلی‌، روش‌های‌ ضد بارداری‌، اهداف‌ تولیدمثلی‌، احساس‌ در قبال‌ همسر و مشخصاتی‌ در مورد دردی‌ كه‌ تجربه‌ می‌كنید، خواهد بود.
درمان‌ در ابتدا متوجه‌ هرگونه‌ مشكل‌ طبی‌ و سپس‌ كاهش‌ اسپاسم‌های‌ عضلانی‌ و مشكلات‌ روانی‌ خواهد بود.
برای‌ اسپاسم‌های‌ عضلانی‌، یك‌ نوع‌ درمان‌ شامل‌ گشاد كردن‌ ملایم‌ و تدریجی‌ مدخل‌ مهبل‌ با گشادكننده‌های‌ لاستیكی‌ یا شیشه‌ای‌ است‌. احتمالاً درمان‌ در مطب‌ 3 بار در هفته‌ لازم‌ خواهد بود و باید در منزل‌ حداقل‌ 2 بار در روز تمرین‌ كنید.
قبل‌ از اتساع‌ یا تلاش‌ برای‌ مقاربت‌، به‌ مدت‌ 15-10 دقیقه‌ در وان‌ آب‌ داغ‌ بنشینید. حمام‌ گرفتن‌ غالباً عضلات‌ را شل‌ می‌كند و ناراحتی‌ را تسكین‌ می‌دهد. هروقت‌ مفید باشد، حمام‌ را تكرار كنید.
علاوه‌ بر درمان‌ با گشاد كردن‌ یا در صورتی‌ كه‌ موفقیت‌آمیز نباشد، روان‌درمانی‌ یا مشاوره‌ توصیه‌ می‌گردد. این‌ امر می‌تواند شامل‌ تمركز حس‌ و بهبود روابط‌ با همسر، همراه‌ با درمان‌ برای‌ حل‌ هرگونه‌ تعارض‌ در زندگی‌ شما باشد.
قبل‌ از تلاش‌ برای‌ مقاربت‌، شما و همسرتان‌ باید از یك‌ نرم‌كننده‌ مثل‌ ژل‌ مهبلی‌ K-Y یا روغن‌ بچه‌ استفاده‌ كنید.

داروها
معمولاً برای‌ واژینیسموس‌ دارو لازم‌ نیست‌ ولی‌ خواب‌آورها یا آرام‌بخش‌های‌ خفیف‌ ممكن‌ است‌ به‌ مدت‌ كوتاه‌ تجویز شوند.

فعالیت‌
محدودیتی‌ وجود ندارد.

رژیم‌ غذایی‌
رژیم‌ غذایی‌ خاصی‌ ندارد.

در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمایید
اگر خود یا عضوی‌ از خانواده‌تان‌ علایم‌ واژینیسموس‌ را داشته‌ باشید.
اگر علی‌رغم‌ درمان‌ پس‌ از 3 هفته‌ علایم‌ بهبود نیابند.
اگر بعد از درمان‌ علایم‌ عود كنند

منبع:irteb.com