کودکان را برای روبه رو شدن با حوادث آماده کنیم

 

 

 

جدیدترین اخبار حوادث ایران و جهان

کودکان را برای روبه رو شدن با حوادث آماده کنیم

در این جهان،انسان مصایب و حوادث مختلفی را تجربه می کند. یک مصیبت و رنج می تواند نزدیکتر از آنچه تصورش را می نماییم برای ما روی دهد. واکنش هایی که کودکان پس از هر نوع حادثه و رنج نشان می دهند می تواند سبب بروز پریشانی و روان پریشی گردد. حال با رنج کودکانمان چه کنیم و چگونه در ادامه زندگی شان به آنان کمک کنیم؟

 

واکنش کودکان در برابر حوادث

اکثر والدین زمانی که رفتار کودکانشان نشان دهنده پریشانی و اضطرار است آن را تشخیص می دهند. در شرایط عادی و زمانی که هیچ گونه بحرانی وجود ندارد، والدین به خوبی متوجه کوچکترین تغییر در رفتار کودکان می شوند. اکثر مادران می توانند تشخیص دهند که پسر یا دختر جوانشان روز بدی را در مدرسه گذرانده ، یا با دوست خود بحث و جدل کرده است.

حوادث و بلایا، وقایع عادی و روزمره ای نیستند، بنابراین بر روی فعالیت های عادی و روزمره ما اثر بسیار نامطلوبی خواهند داشت.به هنگام بروز حوادث و مصائب ، همه ما سعی بر آن داریم تا خود را به نحوی نجات دهیم و بنابراین توجه کمتری نسبت به حمایت و پشتیبانی از همدیگر خواهیم داشت و بدین ترتیب کودکان - بیشتر از سایرین - اثرات حوادث و بلایا را تجربه می کنند.

آکادمی روان پزشکی کودک و نوجوان آمریکا می گوید:واکنش کودک نسبت به یک حادثه نظیر حوادثی مانند طوفان، سیل، زلزله یا آتش سوزی،بستگی به میزان خرابی و ویرانی ایجاد شده پس از آن دارد. مرگ اعضای خانواده یا دوستان طی این حوادث،دردناک ترین مصیبت پس از خرابی خانه، مدرسه و شهر است.میزان تأثیر حادثه بر روی کودکان با آگاهی آنان از شدت خرابی از طریق اطلاع رسانی از تلویزیون و دیگر رسانه های گروهی تحت تأثیر قرار می گیرد.

 

 

 

عموماً،اکثر کودکان پس از حوادث بدون دخالت پزشکی به زندگی عادی خود برمی گردند. برخی دیگر نیاز به زمان دارند تا درک کنند که جهان باز هم برای آنها جای امنی است و والدین همچون گذشته مراقب آنها خواهند بود.

 

مطالعات در مورد نحوه واکنش کودکان نسبت به حوادث غم انگیز محدود است.اگر چه مطالعاتی توسط برخی متخصصان در مورد الگـوی پاسخ دهی و عـواملی که کـودکان قبل از بروز حوادث با آن رو به رو بوده اند، انجام شده است. انواع واکنش های کودکان شامل احساس تحریک پذیری، پرخاشگری، تنهایی و مشکل در حرف زدن با والدین است.

 

برخی دیگر از این که طی این حوادث مجروح یا زخمی نشده اند و یا خانه شان را از دست نداده اند احساس گناه می کنند.نوجوانان، معمولا پس از اینگونه حوادث مستعد حالات افسردگی می شوند در حالی که کودکان رفتارهای واپس گرایی همراه با مراحل اولیه رشد و نمو از خود نشان می دهند.به عنوان مثال یک کودک 12 ساله رفتارهای یک کودک هشت ساله را از خود نشان می دهد.

اغلب کودکانی که در قبول احساسات خود مشکل دارند،به طور تکراری و مداوم حادثه را برای خود ترسیم می کنند.بدین ترتیب دیده شده که یک کودک دو یا سه ساله می تواند حوادث غم انگیز را به یاد بیاورد.

 

میزان رشد شناختی کودک،تعبیر آنان را از حوادث پر استرس تحت تأثیر قرار می دهد. مطالعات دیگر نشان می دهد که توانایی ذهنی کودک، جنس کودک، سن و عوامل فامیلی دربهبود کودکان پس از حوادث و بلایا تأثیر دارد.دختران واکنش های روحی بیشتری نسبت به پسران نشان می دهند،همچنین کودکان سفیدپوست،نسبت به کودکان سیاه پوست، سریعتر بهبود می یابند.همان گونه که انتظار می رود، رابطه مستقیمی بین میزان در معرض قرار گرفتن کودکان با حوادث و بلایا،و بهبود آنان- یعنی تطابق روحی و بازگشت به دوران قبل از حادثه- وجود دارد.

برخی دیگر از محققان سعی بر آن داشته اند تا توضیح دهند چه عواملی واکنش های کودکان را نسبت به حوادث پر استرس و مخرب تحت تأثیر قرار می دهد.در این تحقیقات گزارش گردیده که عقیده و باور شخص بر این که چه کسی یا چه عاملی سبب بروز حادثه گردیده و نیز شدت تخریب حادثه، عوامل اصلی مؤثر بر روی واکنش های کودکان می باشند.

 

 

 

محققان پنج عامل اضافی را که در بهبود کودک پس از بروز حوادث و بلایا تأثیر دارند به شرح زیر ارائه داده اند:

- سطح تکاملی کودک

- سلامت ذهنی کودک قبل از بروز حادثه

- توانایی جامعه در ارائه خدمات پشتیبانی به کودک

- حضور یا غیاب والدین در جریان حادثه

- نوع واکنش بزرگسالان

 

جدیدترین بررسی انجام شده نشان می دهد سطح تکاملی کودکان بر روی توانایی آنان در درک حوادث و بلایای مخرب تأثیر به سزایی دارد.طی این بررسی ها عوامل زیر مورد شناسایی قرار گرفت:

- برخورد مستقیم با موارد جراحت زا در جریان وقوع حوادث و پس از آن.

- شخصیت کودکان قبل از بروز حادثه

- نوع حمایت جامعه پس از حوادث

- مهارت های تقلیدی کودک

 

توجه اولیه این تحقیق ها معطوف اینست که چه عواملی سبب عدم بهبود روانی کودکان و به درازا کشیدن علائم بیماری می شود.

 محققان به این نتیجه رسیده اند که در کودکانی که اثرات روانی حوادث و بلایا در آنها به مدت یک تا دو سال پس از بروز واقعه باقی می ماند، می تواند ناشی از به هم خوردن نظم عادی روزانه زندگی طی هفته ها و ماهها پس از بروز حادثه همراه با از دست دادن شغل یکی از والدین،طلاق یا دیگر فشارهای روانی باشد. همچنین عوامل دیگری مانند عدم حمایت جامعه و مدارس نیز می تواند سبب نارسایی در بهبود روان پریشی کودکان شوند.

منبع:tebyan

ویدیو مرتبط :
مثلث روبه بالا و روبه پایین نشانه چیست(ارسالی از هیجان)

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

حوادث برای کودکان و راههای پیشگیری

 

حوادث

جدیدترین اخبار حوادث ایران و جهان

 

 

 

حوادث کودکان

حوادث یکی از مهمترین علل مرگ و معلولیت های کودکان است.به منظور جلوگیری ازحوادث و بهبود شرایط ایمنی کودکان بررسی علمی موضوعاتی چون میزان وقوع حوادث کودکان، علت وقوع حوادث و آموزش ها ی ارایه شده جهت پیشگیری از حوادث کودکان ضروری است.

 

بررسی مطالعات و پژوهش ها نشان می دهد که کودکان زیر 5 سال بیشتر در معرض خطر حوادثی چون سوختگی ها، مسمومیت و سقوط اند،در حالیکه ایمنی کودکان بزرگتر از 5 سال بیشتر با حوادثی مانند تصادفات خیابانی به خطر می افتد.مطالعات معدودی به بررسی عوامل حوادث کودکان پرداخته اند،بررسی ها بیانگر آنند که شرایط پرخطر محیطی عامل مهمی برای رخدادن بسیاری از حوادث کودکان است.سطح تحصیلات والدین نیز عاملی مرتبط در بروز حوادث کودکان بوده است. آموزش های ایمنی مربوط به کودکان، از طریق مدرسه، والدین، کتاب ها و برنامه های تلویزیونی ارایه می شوند.والدین مهمترین منبع آموزش ایمنی کودکانند، در حالی که آنها رسانه های گروهی را بهترین منبع آموزش ایمنی کودکان برای خود مطرح می کنند. همچنین، آموزش های مربوط به ایمنی کودکان به والدین در کتاب ها گنجانده شده است.به طور کلی برنامه آموزشی جامع و مشخصی برای بهبود سطح ایمنی کودکان و پیشگیری از حوادث کودکان وجود ندارد.

میتوان گفت در صورت رعایت اصول اولیه ایمنی، بسیاری از حوادث قابل پیشگیری هستند. به این منظور باید به کودکان خود بیاموزید که چگونه از خطرات و حوادث مربوط به خیابانها و زمین بازی دوری کنند. همچنین احتمال بروز حوادث و سوانح خانگی را تا حد امکان کاهش دهید. تصادفات رانندگی مسئول اکثریت مرگ و میرهاست. استفاده از وسایل حفاظتی داخل اتومبیل برای پیشگیری از مرگ و صدمات شدید در مواقع بروز تصادفات بسیار مؤثرند.

کودکان ذاتاً کنجکاو هستند. در محیط خانه هم احتمال خطراتی نظیر شوک الکتریکی، سیم های برق،  تیغ، درهای شیشه ای، پنجره های باز، حمام، وان و استخر وجود دارد.

همانطور که کودک بزرگتر می شود. نوع مراقبت ها نیز فرق می کند. به عنوان مثال در مورد یک کودک نوپا باید مواظب پله ها و لبه های تیز بود ولی در کودکان بزرگتر باید در مورد دوچرخه و خیابان نگران بود و اقدامات حفاظتی را به مورد اجرا گذاشت.

 

راههای پیشگیری از حوادث کودکان

نگهداری داروها

داروها در منزل باید دور از دسترس کودکان نگهداری شوند؛ سعی کنید آنها را در مکانی که کودکان به آنها دسترسی ندارند نظیر جعبه داروی قفل دار نگهداری کنید؛ داروهای تجویز شده را بعد از بهبودی در منزل نگه ندارید؛ نگهداری داروهایی که تاریخ مصرف آنها گذشته کار اشتباهی است؛ به خاطر داشته باشید داروهای دور ریختنی خود را در جایی بریزید که در دسترس کودکان نباشند.

 

حوادث

ایمنی در آشپزخانه

سوختگی ها یکی از عمده ترین علل مرگ های حادثه ای در منزل هستند، بنابراین دوری از اجاق گاز را به کودکان بیاموزید؛ اگر چه محافظ های روی گاز احتمال دسترسی کودک به ظروف داغ را کاهش می دهند ولی دستگیره ماهیتابه را در امتداد یا پشت گاز قرار دهید؛ درضمن مواد شیمیایی خانگی و یا سموم را در محفظه قفل دار قرار دهید.

 

ایمنی در باغ

باغ یکی از محلهای حادثه آفرین برای کودکان است.در باغ مواد زیادی وجود دارد که خوردن آنها خطر آفرین است،سموم باغبانی را دور از دسترس نگهدارید؛ همیشه کودهای شیمیایی را در یک قفسه قفل دار نگهداری کنید؛ به کودک هشدار دهید از خوردن برگ و یا دانه گیاهان خودداری کند.

 

ایمنی در بازی

بسیاری از کودکان درهنگام بازی دچار حادثه میشوند،به کودکان خود بازی کردن صحیح را بیاموزید؛تنها زمانی اجازه استفاده از سرسره را بدهید که سرسره روی یک سطح صاف مانند چمن قرار داشته باشد؛ چرخ و فلک وسیله خطرناکی است.در این بازی احتمال قرار گرفتن دست و پا در زیر دستگاه وجود دارد؛تاب بازی برای کودکان بزرگتر مناسب است؛ استفاده همزمان دونفر از تاب خطرناک است.

 

حوادث

دوچرخه سواری

دوچرخه سواری نیاز به تجهیزات کامل دارد؛ دوچرخه باید از لحاظ ایمنی بررسی شود؛ باید کلاه ایمنی و لباس شبرنگ تهیه شود و دوچرخه را به چراغ مجهز نمود تا دوچرخه و دوچرخه سوار  برای سایرین قابل رؤیت باشند؛ دوچرخه سواری در خیابان و شب برای کودکان زیر ۱۴ سال تا ۱۵ سال خطرناک است؛همواره ساختمان مکانیکی دوچرخه کودک خودرا بررسی کنید.

 

ایمنی در اتومبیل

همواره برای کودکان زیر ۱۰ کیلوگرم از صندلی های مخصوص که در صندلی جلو و یا عقب نصب می شوند استفاده کنید؛ در صورتی که اتومبیل شما مجهز به کیسه هوا است، هرگز صندلی کودک را روی صندلی جلو نصب نکنید؛ جای مناسب برای کودکان بزرگتر روی صندلی عقب است و استفاده از کمربند ایمنی برای آنها الزامی است.

منبع:profdoc.um.ac.ir،shc.sums.ac.ir