کمبود آهن در چه کسانی بیشتر است؟

کمبود آهن در چه کسانی بیشتر است؟
 بر اساس تحقیقات احتمال ابتلا به کمبود آهن در بدن چاق‌ها بیشتر از افرادی است که چاق نیستند.

 

معضل کمبود آهن در چاق‌ها بیشتر است
دکتر نیک بین میدانی، استاد دانشگاه می‌گوید: التهاب مزمنی که در همه جای بدن چاق‌ها وجود دارد بر روی پروتئین‌هایی که کنترل کننده جذب آهن هستند تاثیر منفی می‌گذارد و باعث می‌شود، آهن، در بدن افراد چاق کمتر جذب شود.
میدانی گفت: بر اساس این تحقیقات چاقی در جذب ریزمغذی‌ها نیز تاثیر منفی می‌گذارد به گونه‌ای که به عنوان مثال میزان ویتامین سی افراد چاق کمتر از کسانی است که چاق نیستند و یا میزان ویتامین E (ای) و فولیک اسید در چاق‌ها نیز کمتر است.

وی در خصوص تعریف افراد چاق گفت: منظور از این افراد، کسانی است که دارای BMI (شاخص توده بدن) بالای 30 هستند و بر اساس این تعریف می‌توان گفت، حدود 50 درصد مردم آمریکا به چاقی مبتلا هستند.این استاد ایرانی دانشگاه تافتس آمریکا اظهارداشت: مصرف زیاد غذاهای پرچرب و پرکالری از جمله فست‌فودها و همچنین مصرف زیاد نوشابه‌های گازدار در آمریکا از جمله عوامل مهم چاقی مردم این کشور به شمار می‌آید.

کمبود آهن در دختران نوجوان
یکی از مشکلات عمده در دوران بلوغ به خصوص در دختران، کمبود آهن است که در صورت عدم درمان، مشکلات زیادی در رشد آن‌ها ایجاد می‌کند.
دکتر مظهری، رئیس انجمن تغذیه ایران گفت: نقش تغذیه در دوران پیش از بلوغ و بلوغ از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ چون دوران بلوغ آخرین فرصت جهش رشد، تقسیم سلول، افزایش تعداد سلول‌ها و حجم سلول‌هاست، از این رو نیاز دختران و پسران در این دوران به مواد مغذی بیشتر می شود.

وی ادامه داد: مساله تغذیه بلوغ در دختران بیشتر از پسران اهمیت دارد زیرا آن‌ها در سنین پایین و بین 9 تا 13 سالگی به مرحله بلوغ می‌رسند بنابراین باید از تغذیه متعادل، متناسب و متنوعی استفاده کنند. وی ادامه داد: آهن یکی از مهمترین مواد معدنی در خون‌سازی است چون خون بافت مایعی است که تغذیه تمام سلول‌ها را به عهده دارد و افرادی که دچار کم خونی هستند، توانایی تغذیه کامل مغز و دیگر ارگان‌ها را ندارند.

هله‌هوله خوری، بدن را با کمبود شدید آهن مواجه می‌کند
کارشناسان تغذیه هشدار دادند محدود کردن رژیم غذایی به مرغ و ماهی برای سلامت خطرناک است و می‌تواند موجب بروز مشکلات بسیاری از جمله فقر آهن شود. این کارشناسان می‌گویند رژیم غذایی منحصر به مرغ و ماهی و عاری از گوشت قرمز مانند هله‌هوله خوری، بدن را با کمبود شدید آهن مواجه می‌کند. به گفته پزشکان فقر آهن برای سلامت زنان بسیار خطرناک است و بازده تحصیلی کودکان را نیز به میزان چشمگیری کاهش می‌دهد.

این گزارش می‌افزاید: افزودن مواد غذایی و منابع غنی از آهن به رژیم غذایی شامل استیک، جگر و سبزی بولاغ اوتی می‌تواند این کمبود را در حد قابل قبولی جبران کند.
کریستین جیسن از فعالان بهداشت و سلامت در انگیس در این باره گفت: افزایش فقر آهن در بین زنان در کشورهای توسعه یافته نظیر انگلیس امروزه به یک نگرانی واقعی تبدیل شده است. عوارض فقر آهن، جدی و اثرگذار هستند و می‌تواند زندگی عادی افراد را مختل کند. فقر آهن از عوامل تشدید کننده خستگی و عدم تمایل به کار و فعالیت است.

طبق مطالعه انجام شده از سوی مرکز دولتی «یوگوو» در انگلیس تحت عنوان «مطالعه رژیم غذایی و تغذیه ملی» یک چهارم از زنان و دختران نوجوان انگلیسی با کمبود آهن مواجه هستند که به این ترتیب خطر جدی سلامت آن‌ها را تهدید می‌کند.
منابع:
isna.ir
jamejamonline.ir
irna.ir

ویدیو مرتبط :
علائم کمبود آهن خون

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

من کمبود آهن دارم، چه کار کنم؟

 

 

بهترین روش برای سرشار کردن تغذیه از آهن خوردن پودینگ سیاه است، که اگر هر 15 روز یک بار خورده شود، ایده آل است.

خستگی، رنگ پریدگی، کاهش اشتها، سر درد و... اگر این علائم را در خود می‌بیند، احتمالاً کمبود آهن دارید. کمبود آهن یا کم خونی بسیار رایج است؛ خصوصاً در بین زنان جوان به خاطر قاعدگی ماهیانه شان (آهن به وسیلۀ خون جابه‌جا می‌شود) و تغذیه ای با حداقل میزان گوشت قرمز شدت بیشتری دارد. بیش از 10% زنان فرانسوی از کم خونی رنج می‌برند.

 

برای افزایش میزان آهن تغذیه مان، چه بخوریم؟
پودینگ سیاه تنها منبع تأمین آهن نیست. مطمئناً، تغذیه ای سرشار از آهن مد نظر ماست که متنوع و شامل انواع خوراکی ها باشد که بتواند نیازهای روزانۀ ما به آهن را تأمین کند.

با این حال، حواستان باشد که اضافه کردن مواد غذایی سرشار از آهن برای رفع نیاز بدن به این عنصر کافی نیست بلکه باید خوراکی هایی را که به جذب آهن کمک می‌کنند را نیز به تغذیه تان اضافه کنید. به بیان دیگر، باید بین آهن غیر همینیک، که کم یا به سختی جذب می‌شود و آهن همینیک که به راحتی توسط بدن جذب می‌شود، تمایز قائل شد.

آهن غیر همینیک در خوراکی هایی با منشأ گیاهی (حبوبات، سویا، غلات، کاکائو، میوه ها و سبزیجات) یافت می‌شوند که بخش عمده ای از تغذیه ما را در بر می‌گیرند، در حالی که آهن همینیک در مواد غذایی با منشأ حیوانی (پودینگ سیاه، جگر گوساله، انواع گوشت ها، گوشت پرندگان، ماهی ها و محصولات دریایی) وجود دارد.

به بیان دیگر، برای افزایش دریافت آهن، باید فرآورده های حیوانی را افزایش دهید البته با رعایت تغذیه ای متعادل و سالم.

در واقع، ناگفته پیداست که باید میزان گوشت مصرفی تان از سبزیجات بیشتر باشد. اما، ایده آل ترین وضعیت این است که سبزی ها و نشاسته جات مصرفی تان را با اضافه کردن مقدار اندکی گوشت، ماهی و فرآورده های دریایی تکمیل کنید زیرا این مواد (پروتئین ها) به جذب بهتر آهن غیر همینیک کمک می‌کنند.

و یک نکتۀ مهم دیگر، خوراکی های سرشار از ویتامین C هم بخورید زیرا این ویتامین به خاطر خاصیتش در افزایش جذب آهن غیر همینیک معروف است.

 

توجه! چای را با یک فاصلۀ منطقی بعد از غذا بنوشید !
اگر برخی مواد غذایی باعث جذب آهن غیر همینیک توسط بدن می‌شوند، باید بدانید که برخی دیگر عکس این خاصیت را دارند.

چای از جملۀ این مواد است. به بیان دقیق تر، تانین موجود در چای باعث کاهش جذب آهن هنگام هضم این عنصر می‌شود.

بنابراین قرار دادن یک فاصلۀ زمانی منطقی بعد از غذا برای نوشیدن چای، از اهمیت ویژه ای برخوردار است، خصوصاً اگر دچار کمبود آهن هستید: پس حداقل یک ساعت قبل و یک ساعت بعد از غذا چای ننوشید. اما صبحانه استثناست و به خاطر منطق های سنتی، نوشیدن چای در این وعدۀ غذایی ایرادی ندارد.

منبع:seemorgh.com