کجی مادرزادی آلت تناسلی در مردان

کجی مادرزادی آلت تناسلی در مردان
کجی مادرزادی آلت تناسلی یک بیماری نسبتا شایع است و حدود ده درصد مردان را گرفتار می کند. میزان کجی از بسیار خفیف تا بسیار شدید متفاوت است. در 3-1 در صد مردان کجی شدید آلت تناسلی وجود دارد.

بعلت خجالت و شرم، بسیاری از بیماران هرگز به پزشک مراجعه نمی کنند و تا آخر عمر با یک استرس روحی و روانی شدیدی زندگی می کنند و در بسیاری از موارد نیز مرد بعلت این مشکل از ازدواج امتناع می کند، در صورتیکه این مشکل با جراحی به راحتی قابل حل است.
بطور کلی کجی آلت‌تناسلی به دو دسته بزرگ تقسیم می شود: مادرزادی یا اولیه و اکتسابی یا ثانویه.

پیش‌آگهی، تشخیص و درمان آنها کاملاً متفاوت است و باید این دو بیماری را از همدیگر افتراق داد. کجی آلت‌تناسلی مادرزادی یا اولیه یک بیماری نسبتاً شایع می باشد و ده درصد مردان به آن مبتلا هستند. در 3-1 در صد مردان کجی خیلی شدید و بیش از 45 درجه می باشد.

مقوله کجی مادرزادی آلت تناسلی کاملا متفاوت از کجی اکتسابی است. کجی اکتسابی بیشتر به دنبال بیماری پیرونی اتفاق می افتد و همراه با اختلال نعوظ می باشد و از خصوصیات آن پیشرفت بیماری به طرف ناتوانی جنسی در اکثر موارد است. ولی کجی مادرزادی آلت تناسلی یک حالتی است که بخودی خود سبب ناتوانی جنسی نمی شود، ولی بعد از سن بلوغ اگر اصلاح نشود ممکن است در تعدادی از افراد، شدت آن رفته رفته شدیدتر گردد.

این بیماری ممکن است همراه با سایر اختلالات مادرزادی آلت تناسلی مثل چرخش آلت تناسلی و هیپوسپادیاس (باز شدن سوراخ مجرای ادرار پائین تر از محل طبیعی) همراه باشد . این بیماران هیچ سابقه ای مثل ضربه ندارند ، و برخلاف افراد مبتلا به بیماری پیرونی، دارای پلاک بر روی آلت تناسلی نیز نیستند.

آلت‌تناسلی در مرد یک عضو کاملاً عروقی است که از ترکیب سه جزء استوانه‌ای تشکیل می شود: دو عدد اجسام غاری در طرفین که همان بافت نعوظی مرد را تشکیل می دهند و یک عدد جسم اسفنجی که در قسمت تحتانی آلت مابین اجسام غاری قرار می گیرد و از وسط آن مجرای ادرار عبور می کند . وقتی یک مردی تحریک می شود اجسام غاری پر از خون شده و حالت نعوظ به مرد دست می دهد. کجی در حالت نعوظ خود را بهتر نشان می دهد، ولی در موارد شدید در حالت شل نیز دیده می شود. گاهی برای تشخیص و اندازه گیری دقیق میزان کجی از نعوظ مصنوعی استفاده می شود که در آن با تزریق ماده ای در داخل آلت تناسلی نعوظ ایجاد می شود.
کجی آلت‌تناسلی می تواند بطرف پائین، بالا، راست، چپ و یا ترکیبی از آنها مثلاً بطرف پائین و راست باشد. در نوع مادرزادی، کجی اکثرا بطرف چپ می باشد.

در بالا توضیح داده شد که اعضاء نعوظ آلت، اجسام غاری هستند که به شکل دو استوانة متساوی در طرفین آلت‌تناسلی قرار می گیرند و یک عدد جسم اسفنجی که در قسمت تحتانی آلت مابین اجسام غاری قرار می گیرد و از وسط آن مجرای ادرار عبور می کند، حال اگر بطور مادرزادی جسم اسفنجی کوتاه تر از اجسام غاری باشد، آلت‌تناسلی بطرف پائین کج می شود .

میزان کجی آلت‌تناسلی را بر حسب درجه می سنجند. یک مرد از نظر زناشوئی دارای دو جنبه است: توانائی باروری و توانائی برقرار کردن رابطة زناشوئی یا همان نزدیکی. کجی آلت‌تناسلی بخودی خود سبب آسیب به قدرت باروری مرد نمی شود. اگر کجی آلت‌تناسلی بیش از 30 درجه باشد، هم نزدیکی مشکل می شود و هم اینکه ممکن است همسر بیمار حین نزدیکی احساس درد بکند که این موارد نیاز به جراحی دارند.
بطور کلی عوارض کجی مادرزادی آلت تناسلی عبارتند از:
• استرس روحی روانی و کاهش اعتماد به نفس
• مقاربت دردناک
• عدم امکان مقاربت وقتی میزان کجی بیش از 45 درجه است
• در دراز مدت ممکن است سبب ناتوانی جنسی روحی روانی گردد.
بنده مردان جوان بسیاری را دیده ام که بعلت کجی آلت تناسلی از ازدواج خودداری می کنند و واهمه دارند، و از این بابت تحت فشار روحی روانی بسیار زیاد هستند. در صورتیکه اگر در این زمینه آگاهی کافی به جامعه داده شود که این بیماری به راحتی قابل درمان است، از فشار روحی و روانی این مردان کاسته شده و می توانند مثل سایر مردان طبیعی ازدواج کنند. حتی محل عمل جراحی پس از مدتی قابل تشخیص نمی باشد.
درمان
درمان آن توسط عمل جراحی است، ولی باید در مرکزی صورت بگیرد که تجربه کافی در اصلاح کجی آلت تناسلی دارند. جهت اصلاح کجی آلت‌تناسلی یک عمل جراحی بسیار مؤثر وجود دارد. گاهاً کجی آلت‌تناسلی به اندازه‌ای نیست که مانع نزدیکی و یا درد همسر شود، ولی بعلت ظاهر نامناسب آلت‌تناسلی، از نظر روحی و روانی، زوجها دچار مشکل می شوند.

این موارد را نیز می توان با جراحی اصلاح کرد. آن مثل جراحی زیبائی برای بینی است. خیلی از افراد ظاهر بینی نامناسبی دارند، ولی هیچ مشکلی با آن ندارند، ولی عده‌ای ترجیح می دهند که عمل جراحی کنند.
به سه روش جراحی کجی آلت تناسلی قابل اصلاح است:
• بریدن و برداشتن قسمتهائی از پوشش اجسام غاری (اجسامی که سبب نعوظ می گردند)
• استفاده از پیوند در طرف مقابل کجی
• چین دادن پوشش اجسام غاری
بر حسب نوع و شدت کجی و اندازه آلت تناسلی، جراح تصمیم می گیرد که بیمار از کدام نوع روش جراحی سود می برد.

شش هفته پس از عمل جراحی بیمار می تواند فعالیت جنسی خود را از سر بگیرد.
بطور خلاصه کجی آلت‌تناسلی بر دو نوع است: نوع مادرزادی که در صورتی نیاز به جراحی دارد که در روابط زناشوئی مشکل ایجاد کند و یا از نظر ظاهری برای زوجها ناراحت کننده باشد. نوع مادرزادی بخودی خود سبب ناتوانی جنسی و ناباروری نمی شود، ولی اگر بیش از 30 درجه باشد، نزدیکی مشکل و دردناک خواهد بود.

نوع اکتسابی که سیر پیشرونده دارد و اگر بطور مناسب درمان نشود، اکثراً سبب ناتوانی جنسی در مرد خواهد شد. مهمترین علت کجی اکتسابی آلت‌تناسلی بیماری پیرونی است، که تشخیص و درمان زود هنگام آن برای بیمار خیلی کمک کننده خواهد بود.

منبع:7sib.ir

آقای دکتر صفری نژاد، ارولوژیست

ویدیو مرتبط :
نحوه آمپول زدن آلت تناسلی مردان کامل

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

اختلالات آلت تناسلی مردان (قسمت دوم)

 

اختلالات آلت تناسلی مردان

اختلالات آلت تناسلی مردان (قسمت اول)

التهاب پوست سر آلت تناسلیbalanitis

balanitis التهاب پوست پوشاننده سر آلت تناسلی است. وضعیتی مشابه به نام balanoposthitis ، که سر و پوست جلویی سر آلت تناسلی ملتهب می شود. نشانه های balanitis شامل قرمزی، خارش، بثورات جلدی، درد و ترشح بدبو است.

 

بالنیت اغلب در مردان و پسران که ختنه(برداشتن پوست جلویی به وسیله جراحی) نشده ، و دارای بهداشت پایین می باشند اتفاق می افتد.التهاب میتواند اتفاق افتد اگر پوست حساس زیر پوست ختنه گاه به صورت منظم شسته نشود و عرق ، مواد زائد طبیعی، پوست مرده و باکتری در زیر پوست ختنه گاه جمع شده و موجب تحریک گردد. وجود پوست تنگ ممکن است تمیز کردن این ناحیه را مشکل کند و منجر به تحریک به وسیله موادی که بوی بد می دهند (smegma) که میتوانند در زیر پوست ختنه گاه تجمع یابند شود.

 

دیگر علل التهاب پوست سر آلت تناسلی شامل:

-درماتیت/ آلرژی.درماتیت التهاب پوست سر آلت تناسلی است، که اغلب به وسیله یک ماده تحریک کننده یا حساسیت تماسی ایجاد میگردد.حساسیت به مواد شیمیایی در اغلب محصولات- مانند صابون ها، پاک کننده ها، عطرها و اسپرم کش ها- میتواند ایجاد یک واکنش حساسیتی شامل تحریک، خارش و بثورات جلدی کند.

 

-عفونت. عفونت با قارچ کاندیدا البیکانس(thrush) میتواند ایجاد خارش و بثورات جلدی پر از لکه کند. اغلب بیماریهای منتقله از طریق جنسی- شامل سوزاک، تبخال و سفلیس میتواند تولید نشانه های بالینیت کند.

 

-بعلاوه ، مردان با دیابت( بیماری قند خون) در خطر بیشتری برای بالینیت هستند. قند موجود در ادرار که در زیر پوست ختنه گاه می ماند محیط مساعد برای رشد باکتری است.

التهاب مزمن سر آلت تناسلی و پوست ختنه گاه میتواند منجر به جای زخم شده، و در نتیجه علت تنگی پوست ختنه گاه( فیموز یا تنگی غلاف) و تنگی مجرای پیش آبراه (لوله ای که ادرار را از مثانه تخلیه میکند) شود.التهاب همچنین منجر به تورم پوست ختنه گاه شده، که میتواند منجر به صدمه به آلت شود.

 

درمان التهاب پوست سر آلت تناسلی:

درمان بالینیت یا التهاب پوست سر آلت تناسلی بستگی به علل زمینه ای دارد.اگر عفونتی موجود است، درمان شامل یک آنتی بیوتیک مناسب یا داروهای ضد قارچ خواهد بود. در موارد شدید یا مزمن التهاب، ختنه باید توصیه گردد.

استفاده از اقدامات بهداشتی مناسب میتواند کمک به پیشگیری از بالینیت در آینده کند. بعلاوه، مهم است که از صابون های قوی یا مواد شیمیایی، بخصوص آنهایی که شناخته شده هستند که موجب واکنش پوستی میگردند استفاده نکنید.

 

فیموز و پارا فیموز phimosis and paraphimosis

فیموز یکی دیگر از بیماری های آلت تناسلی است،فیموز وضعیتی است که در آن پوست ختنه گاه آلت تناسلی آنقدر تنگ است که به عقب بر نمیگردد( دور کردن از سر آلت) که سر آلت تناسلی نمایان شود. پارا فیموز زمانی اتفاق می افتد که پوست ختنه گاه، که یکبار به عقب کشیده شده، را نتوان به محل اصلی آن باز گرداند.

 

فیموز،اغلب در بچه ها دیده میشود، ممکن است در زمان تولد وجود داشته باشد. آن همچنین میتواند به وسیله یک عفونت ، یا به وسیله بافت پیوندی که در نتیجه یک التهاب یا التهاب مزمن شکل میگیرد ایجاد میگردد. دیگر علت فیموز بالینیت است، که منجر به جای زخم و تنگی پوست ختنه گاه میشود. توجه بی درنگ پزشکی لازم است اگر وضعیت موجب مشکل شدن یا غیر ممکن شدن ادرار کردن شود.

پارا فیموز یک اورژانس پزشکی است که در صورتی که درمان نشود میتواند منجر به عوارض وخیم شود. پارا فیموز ممکن است بعد از یک نغوظ یا فعالیت جنسی(در افراد ختنه نشده) ، یا در نتیجه صدمه به سر آلت تناسلی ایجاد شود.

 

با پارا فیموز،پوست ختنه گاه پشت لبه سر آلت تناسلی گیر می افتد. اگر این وضعیت طولانی شود، موجب درد و تورم شده، و جریان خون را به آلت تناسلی مختل میکند. در نهایت ، کمبود جریان خون می تواند منجر به مرگ بافت(گانگرین) ، شده و قطع آلت تناسلی لازم باشد.

 

درمان بیماری فیموز آلت تناسلی مردان

درمان فیموز ممکن است شامل کشیدن ملایم پوست ختنه گاه به مرور زمان باشد.اغلب اوقات، میتوان با مالیدن دارو به آلت پوست ختنه گاه را سست کرد. ختنه(برداشتن پوست ختنه گاه به وسیله جراحی)، اغلب برای درمان فیموز استفاده میگردد. شیوه دیگر جراحی، موسوم به preputioplasty ، که در آن پوست ختنه گاه از سر آلت جدا می شود. در این شیوه پوست ختنه گاه باقی گذاشته میشود و صدمه کمتری نسبت به ختنه دارد.

 

درمان پارا فیموز تمرکز بر کاهش ورم سر آلت و پوست ختنه گاه دارد. گذاشتن یخ ممکن است کمک به کاهش ورم، در همان حالی که با فشار به سر آلت خون و مایع را به بیرون میرانیم.

اگر این اقدامات در کاهش ورم و بازگشت پوست ختنه گاه به وضعیت طبیعی مفید واقع نشد، تزریق دارو برای کمک به تخلیه آلت تناسلی ممکن است لازم باشد. در موارد وخیم، یک جراح برای رها سازی  ممکن است بریدگی های کوچکی بر پوست ختنه گاه ایجاد کند. ختنه همچنین به عنوان یک درمان برای پارافیموز ممکن است استفاده شود.

 

سرطان آلت تناسلی

یک شکل نادر سرطان، سرطان آلت تناسلی وقتی اتفاق می افتد که سلول های غیر طبیعی در آلت تناسلی تقسیم و رشد غیر قابل کنترلی دارند اتفاق می افتد.

اغلب تومورهای خوش خیم (غیر سرطانی) ممکن است پیشرفت کرده و سرطانی شوند.

علت دقیق سرطان آلت تناسلی شناخته شده نیست، ولی عوامل خطر معینی برای بیماری وجود دارد. یک عامل خطر هر چیزی است که شانس فرد را برای بیماری زیاد میکند . عوامل خطر برای سرطان آلت تناسلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

- ختنه. مردانی که در زمان تولد ختنه نشوند شانس بیشتری برای گرفتن سرطان آلت تناسلی دارند.

 

- عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی(hpv) . hpvs گروهی از بیش از ۷۰ نوع از ویروس ها هستند که موجب زگیل(papillomas) میشوند. اغلب گونه های hpvs میتوانند دستگاه تولید مثل و ناحیه مقعد را در گیر کنند. این گونه های hpvs از فردی به فرد دیگر در زمان تماس جنسی انتقال می یابد.

 

- سیگار کشیدن. سیگار کشیدن بدن را در معرض مواد شیمیایی سرطان زای زیادی قرار می دهد که فراتر از ریه تاثیر میگذارد.

 

-smegma .ترشحات روغنی میتواند در زیر پوست ختنه گاه تجمع یابد. نتیجه یک ماده سفت، بدبو موسوم به smegma است. آلت زمانی که کاملا تمیز نشود، وجود smegma میتواند علت تحریک و التهاب باشد.

 

اختلالات آلت تناسلی مردان

 

- فیموز. این وضعیتی است که در آن پوست ختنه گاه تنگ شده و مشکل میتوان آنرا به عقب کشید.

- درمان پسوریاسیس. بیماری پوستی پسوریاسیس برخی اوقات با ترکیبی از داروها و در معرض نور فرابنفش درمان می شوند.

 

- سن. اغلب موارد سرطان آلت تناسلی در مردان بالای ۵۰ سال اتفاق می افتد.

 

نشانه های سرطان آلت تناسلی شامل گوشت زیادی یا زخم های روی آلت تناسلی است، ترشحات غیر طبیعی از آلت تناسلی و خونریزی نیز از آن جمله است.

 

درمان سرطان آلت تناسلی

جراحی برای برداشتن سرطان شایعترین درمان سرطان آلت تناسلی است. پزشک ممکن است از روش های جراحی زیر برای خلاصی از سرطان آلت تناسلی استفاده کند:

 

- برداشتن موضعی وسیع. برداشتن بافت سرطانی و مقداری از بافت طبیعی در اطراف آن.

 

- جراحی میکروسکوپی. جراحی است که در آن سرطان همراه با مقدار بسیار ناچیزی تا آنجا که ممکن است از بافت طبیعی برداشته میشود. در خلال این جراحی، دکتر از میکروسکوپی برای نگاه کردن به محوطه سرطانی برای اینکه مطمئن شود بافت سرطانی برداشته شده استفاده میکند.

 

- جراحی لیزر. از پرتو های باریک نور برای برداشتن سلول های سرطانی استفاده میشود.

 

- ختنه. جراحی است که در آن پوست ختنه گاه برداشته میشود.

 

- قطع آلت تناسلی(penectomy) . جراحی است که در آن آلت تناسلی برداشته میشود. این شایعترین و موثر ترین درمان سرطان آلت تناسلی است. در عمل جراحی جزئی partial از آلت تناسلی قسمتی از آلت تناسلی برداشته میشود. در عمل جراحی کامل قطع آلت تناسلی تمامی  آلت برداشته می شود.غدد لنفاوی در کشاله ران نیز ممکن است در خلال جراحی برداشته شوند.

 

اشعه درمانی (رادیوتراپی)، که از پرتو های با انرژی زیاد برای حمله به سرطان استفاده میشود ، و شیمی درمانی، که از داروها برای کشتن سرطان استفاده میکنند، انتخاب های دیگری هستند.

 

مراقبت از آلت تناسلی

مردها، مخصوصاً وقتی از نظر جنسی فعال باشند، باید به طور منظم آلت تناسلی خود را معاینه کنند تا وجود سرطان بیضه یا عفونت هایی که از طریق رابطه جنسی منتقل می شود را تشخیص دهند. اما چند وقت یکبار باید معاینه آلت تناسلی صورت گیرد؟ هیچ قانون خاصی برای آن وجود ندارد، اما یکبار در ماه به نظر کافی می رسد.

برای معاینه آلت تناسلی برای بررسی سرطان بیضه، توصیه های زیر را در نظر داشته باشید:
یکبار در ماه، پس از حمام:
-هر دو بیضه را تک تک بررسی کنید.
-با هر دو دست، بیضه را بین شصت ها و انگشتانتان گرفته و آرام آن را بغلتانید.
-وجود هرگونه غده سفت یا برآمدگی را بررسی کنید و آنرا از نظر تغییر اندازه، شکل یا همسانی بررسی کنید.
-اپیدیدیم (قسمتی از مجرای منوی که در پشت بیضه قرار دارد و به وسیله مجاری باریکی به آن مربوط است) یا رگ های خونی و طناب اسپرماتیک را با غده سرطانی اشتباه نگیرید.

-معاینه آلت تناسلی نه تنها به تشخیص غدد سرطانی کمک می کند بلکه راه خوبی برای تشخیص عفونت ها و بیماری هایی است که از طریق جنسی منتقل می شوند.

منبع:تلخیص از سایت آموزش مسائل جنسی و کلینیک تخصصی خانواده