سلامت
2 دقیقه پیش | نشانه ها و عوارض کمبود ویتامینها در بدنویتامینها نقش مهمی را در بدن انسان ایفا میکنند. بهنحویکه کمبود ویتامین (حتی یکی از آنها) میتواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ... |
2 دقیقه پیش | چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش میزنند؟فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ... |
کار کودکان در منزل،درست یا غلط؟
کار کودکان در منزل
کار کودک در خانه باید متناسب با سن، توانایی و وقت او باشد. مثلاً از کودک 5 ساله نباید انتظارداشت ظرف بشوید یا غذا گرم کند.
انجام کار توسط کودکان در خانه موضوع بحث و مجادلههای فراوانی است. برخی بر این باورند که کودکان نباید هیچ کاری در خانه انجام دهند.
آنها در واقع این طور فکر میکنند که کودک به دنیا نیامده که کار کند، ظرف بشوید، خانه تمیز کند یا غذا آماده کند. انجام همه این کارها وظیفه پدر و مادر است.
از طرف دیگر برخی از والدین و به خصوص متخصصان تربیت کودک و روانشناسان، معتقدند که انجام کارهای روزمره در خانه برای کودک مفید است. آنها میگویند انجام چنین کارهایی به کودک حس مسئولیت میبخشد، اعتماد بهنفس او را افزایش میدهد و به او احساس «مهم بودن» میدهد ضمناً انجام این کارها او را برای انجام وظایف اجتنابناپذیر آینده در زندگی شخصی خود آماده میسازد.
کار کودک در خانه باید متناسب با سن، توانایی و وقت او باشد. مثلاً از کودک 5 ساله نباید انتظار داشت ظرف بشوید یا غذا گرم کند. اما در این سن میتواند اسباب بازیهای ریخته شده در اتاق را جمع کند، لباسهای کثیف را در سبد بریزد و در جمع و جور کردن خانه در حد توانش کمک کند. کودکان کوچکتر معمولا مایل به انجام کارهای داخل خانه هستند.
آنها از انجام اینگونه کارها لذت میبرند و احساس میکنند بزرگ شدهاند زیرا پدر و مادرشان آنها را انجام میدهند. به کودکان بزرگتر باید کارهایی با مسئولیت بیشتر داده شود مانند تمیز کردن یا خشک کردن ظروف، جاروکشی و گردگیری، آب دادن گلها یا رسیدگی به باغچه با نظارت پدر یا مادر. اما چنین کارهایی گاهی خواست کودکان بزرگتر یا نوجوان نیست و نمیخواهند آنها را انجام دهند. یکی از مهمترین دلایل آن این است که با بزرگ شدن کودکان مسئولیتهای آنها در رابطه با مدرسه بهطور فزاینده افزایش مییابد. انجام تکالیف مدرسه معمولا وقتگیر است و با بالا رفتن سن بیشتر هم میشود. یک دانشآموز دوره راهنمایی گاهی حداقل 2 ساعت باید بهطور روزانه به انجام تکالیف مدرسه بپردازد و حدود 6 ساعت هم در کلاس درس باشد.
اگر کودک به فعالیتهای دیگر خارج از مدرسه مانند کلاسهای خاص ورزشی، هنری یا علمی هم مشغول باشد زمان باقی مانده برای انجام کارهای خانه احتمالا بسیار کوتاه خواهد بود. در چنین شرایطی اضافه کردن کارهای دیگر بر دوش کودک او را یاغی یا حداقل مقاوم میسازد.
در اینجا مسئولیت والدین این است که کاری را که کودک در مدرسه یا پس از آن انجام میدهد، در نظر گرفته و برنامه انجام کارهای دیگر را بر اساس آن و بهطور مناسب تنظیم کنند. وقتی کارهای مدرسه زیاد است میتوان انجام کار خانه را به روزهای آخر هفته موکول کرد یا کار روزمره خیلی سبک طی ماههای مدرسه انجام داد و سپس در تابستان بهطور جدیتر در کارهای خانه مشارکت کرد.
برنامه مشترک شبانه «جمع و جور» برای همه اعضای خانواده
برخی خانوادهها هر شب یک برنامه « جمع و جور » 10 یا 15 دقیقهای برای همه اعضای خانواده ترتیب میدهند. که در این دقایق همه با هم به جمع و جورکردن خانه میپردازند، اسباب بازیها سر جایشان گذاشته میشود، کتابها یا مجلات در محل خود قرار میگیرند، ترتیب ظرفها داده میشود و آشپزخانه مرتب میشود و حتی گردگیری برخی اتاقها یا اتاقنشیمن صورت میگیرد.
این مدت زمان کار مشترک در خانه باعث میشود کودکان در مدت زمان کوتاهی کار سادهای انجام دهند و به مزایای انجام این کار دست یابند. ضمنا همه اعضای خانواده درگیر کار مشترک شدهاند که علاوه بر افزایش صمیمیت، روح همکاری را در آنان تقویت میکند. پیامد چنین کاری برای پدر و مادر نیز برجسته است چرا که به این ترتیب و با کمک همه اعضای خانواده برخی از کارهای روزمره در فضایی گرم و صمیمانه انجام شده است.
نکته مهم در انجام کار خانه این است که والدین باید طبیعت و ماهیت زندگی با یکدیگر به عنوان یک خانواده را مورد تأکید قرار دهند. مفهوم ماهیت زندگی خانوادگی این است که همه به هم کمک میکنند، برخی کارها توسط یک یا دو نفر انجام میشود و گاهی یکی بیش از دیگری کار میکند اما هر کس براساس توانایی و برنامه زمانبندی خود در این کار گروهی مشارکت دارد.
انجام کار در خانه تنبیه کودک نیست
انجام کار در خانه تنبیه کودک نیست و نباید هم باشد بلکه ابزاری آموزشی است که کودک را در نهایت آماده میسازد تا روزی در آینده بتواند مراقبت از خود و انجام کارهای خود را برعهده گیرد.
اگر انجام کار بهصورت یک وسیله تنبیهی درآید، انجام آن برای کودک فایدهای نخواهد داشت و به افزایش اعتماد به نفس و حس مسئولیت او کمکی نخواهد کرد.
برای کودکان در خانه، تنوع کاری ایجاد کنید
از آنجا که هدف نهایی انجام کار در خانه افزایش توانایی کودک در آینده برای انجام کارهای متفاوت است بایستی انجام این کارها در خانه نیز از تنوع برخوردار باشد و نوجوانی که فقط ظرف میشوید ممکن است نتواند حتی آب جوش بیاورد.
این تنوع کاری از نظر روحی نیز برای کودک جالب است و چالش موجود در هر کار، به افزایش بیشتر اعتماد به نفس او کمک میکند. پس والدین باید تنوع کاری برای کودک ایجاد کنند و درصورت وجود فرزندان بیشتر، کارها را در یک دور گردشی بیندازند.
نکته نهایی این است که شما بهعنوان والدین در انجام کارهای مختلف خانه باید الگوی کودکان خود باشید. اگر شما در مقابل کودک این کار را انجام ندهید مثلا کودکتان نبیند که شما تمیز کاری یا گردگیری میکنید یا غذا درست میکنید احتمالا او هم دلیلی نمییابد تا انگیزه برای انجام آن کارها پیدا کند.
منبع : hamshahrionline.ir
ویدیو مرتبط :
استعدادیابی کودکان درست یا غلط؟
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
برقراری رابطه احساسی در محل کار؛ درست یا غلط؟
چند سالی است که حضور خانمها در جامعه زیاد شده است. خانمها بلافاصله بعد از فارغالتحصیلی سر کار میروند و شکل جدیدی از روابط اجتماعی را تجربه میکنند. ارتباط خانمها و آقایان جوان در محیط کار اجتنابناپذیر است. زنان در محیط کار معمولا با پیشنهادهایی مواجه میشوند که باید بدانند چطور آنها را مدیریت کنند که برای کارشان مشکلی ایجاد نشود. این رابطهها میتواند مفید باشد. آشناییهای دوران دانشجویی به خاطر جوان بودن طرفین معمولا آیندهدار نیست اما افراد معمولا در سن ازدواج در محل کار با هم آشنا میشوند. افراد در محل کار خیلی از ویژگیهای خود را بروز میدهند و امکان ایجاد شناخت خوبی از خود را فراهم میکنند بنابراین محل کار یکی از مکانها و موقعیتهای خوب برای آشنایی و ازدواج است. اما آیا ایجاد چنین روابطی احساسی در محیط کار صحیح است و در صورت به نتیجه نرسیدن رابطه، چطور میتوان آن را مدیریت کرد؟
کد اشتباه ندهید
قبل از هرچیز باید بدانید در محل کار باید چطور رفتار کنید. ارتباط داشتن با همکاران غیرهمجنس و کنترل این ارتباط مثل حرکت بر لبه تیغ است. شما باید شخصیت افراد مختلف را بشناسید و بر آن اساس با آنها رفتار کنید. ممکن است بعضی از رفتارهای شما به سردی بیش از حد یا صمیمیت بیاندازه تعبیر شود و برای همکاران شما خوشایند نباشد. ممکن است همکار شما تعریف شما از خود را به حساب پیشنهاد ازدواج بگذارد، پس بهتر است به محض پا گذاشتن در یک محیط جدید اول به رفتار افراد با هم نگاه کنید و حد و حدود روابط را بشناسید. از درددلهای بیدلیل با همکاران غیر همجنس خودداری کنید. دلیلی ندارد آنها جزئیات زندگی شما را بدانند و شما با این کار ناخواسته حق دخالت در زندگیتان را به آنها میدهید. اگر حس میکنید فردی خارج از حد و حدود خود پا گذاشته بهتر است رابطه با او را کنترل کنید یا محترمانه به او تذکر دهید. اگر قصد آشنایی برای ازدواج با یکی از همکارها را داشتید، خارج از محیط کار با او حرف بزنید.
عجله نکنید
قبل اقبل از اینکه در یک محیط کار جا بیفتید با کسی رابطه برقرار نکنید. شما به مقدار زیادی زمان نیاز دارید تا هم خودتان را در محیط کار اثبات کنید، هم بتوانید موقعیت شغلیتان را تثبیت کنید و هم فرد مقابل را به خوبی بشناسید. در چند هفته و از روی رفتار محبتآمیز یک همکار نمیتوان پی به شخصیت او برد. تصمیمی که برای آشنایی در محیط کار و نامزدی میگیرید تصمیم سختی است و عواقب زیادی دارد بنابر این در آن عجله نکنید. همکارها معمولا سالها با هم هستند و شما فرصت کافی برای شناخت و شروع درست یک ارتباط سالم و آیندهدار را پیدا خواهید کرد.
شرایط را بسنجید
بعضی از محلهای کار نسبت به روابط بین کارمندان حساس هستند. در ایران تعدادی از شرکتهای خصوصی استخدام زن و شوهر را ممنوع کردهاند بنابراین بهتر است قبل از تصمیم برای ازدواج با همکار، سیاستهای شرکت در اینباره را بدانید و از خود بپرسید آیا ارزشش را دارد که به خاطر آن کارتان را کنار بگذارید یا نه.
رازدار باشید
ما زمان زیادی از وقتمان را در روز در محل کار و با همکارهایمان میگذرانیم، پس برای اینکه زندگی بهتری داشته باشیم لازم است از بودن با همکارانمان لذت ببریم. لذت بردن از معاشرت با همکارها نیاز به صمیمی شدن با آنها دارد و صمیمی شدن میتواند به مشکل بینجامد. مسلما شما نمیخواهید به خاطر یک رابطه اشتباه شغلتان را از دست بدهید. اول از همه باید مواظب باشید تا زمانی که روابط شما به نتیجه نرسیده و جدی نشده آن را به شدت از دیگر همکاران مخفی نگهدارید. برای مثال اگر در شرکت شما رسم نیست، هرگز یکدیگر را به اسم کوچک صدا نزنید. محیط کار محیط کوچکی است که شایعه در آن زود میپیچد. کافی است شما بخشی از تصمیمات مقدماتی که برای نامزد کردن با همکارتان گرفتهاید را لو بدهید تا این خبر به شدت بین همکاران پخش شود و بسیار بزرگتر از چیزی که فکر میکنید به نظر بیاید. آنوقت سیل نظرات مثبت و منفی به سمت شما سرازیر میشود و باعث آزار شما خواهد شد. به علاوه ممکن است همکارها با شما شوخیهایی بکنند که خوشتان نیاید و اگر رابطه شما به ازدواج نیانجامد، ناچارید ماجرا را برای تمام افراد توضیح دهید. مطمئن باشید کارفرمایان هم از این حرفها در محیط کار خوششان نمیآید و فکر میکنند این روابط به ضرر کار شما خواهد بود. برای همین ممکن است برای شغلتان مشکلی پیش بیاید.
سلسله مراتب را رعایت کنید
بهتر است از نامزد شدن با کسی که موقعیت شغلی خیلی بالاتر یا خیلی پایینتر از شما دارد، اجتناب کنید. برای مثال اگر کارمند هستید، همانطور که درخواست آشنایی از تحصیلدار شرکت را نمیپذیرید، بهتر است از رابطه با مدیرکل هم بپرهیزید. سلسله مراتب اداری همیشه ذهن شما را در تسلط خود میگیرد. شما همیشه خود را پایینتر از کسی که مدیر شماست میبینید و همین پایینتر دیدن میتواند اعتماد به نفس شما را در زندگی از بین ببرد و باعث شود حس کنید موقعیت سستتری دارید در حالی که شما خارج از محیط کار شخصی هستید با ارزشهای والای خودتان که این ارزشها هیچ ربطی به سلسله مراتب اداری شما ندارد. به علاوه این رابطه میتواند حسادت همکاران را هم برانگیزد و باعث مشکلاتی در کار شود. همچنین در این صورت ممكن است هر پیشرفت کاریای که شما میکنید به حساب ارتباطی که دارید نوشته شود و قابلیتهای شما تحت سؤال قرار بگیرد. این را هم بدانید اگر رابطه با رئیستان به مشکل خورد، ممکن است کارتان را از دست بدهید.
حرفهای باشید
مهمترین نکته در ایجاد ارتباط برای آشنایی پیش از ازدواج با همکار این است که بتوانید روابط کاری را کاملا از رابطه دونفری بین خودتان جدا کنید؛ فیلم همسر را که به یاد دارید؟ زندگی خانوادگی زوج در اثر ریاست زن در محل کار به هم خورد. در مورد شما هم ممکن است همین اتفاق بیفتد. شما ممکن است بارها در محل کار با نامزدتان به مشکل برخورید. ممکن است یکی از شما موضع بالاتری داشته باشد و ارتباط بین شما باعث به وجود آمدن توقعات کاری از طرف دیگر شود. برعکس این مورد هم امکانپذیر است. ممکن است شما با هم به مشکل برخورید و این مشکل در رابطه کاری شما تاثیر بگذارد مثلا نتوانید به خوبی با هم کار کنید و دلخوری باعث ایجاد مشکل کاری شود، پس از قبل خود را آماده کنید و با نامزدتان هم قرار بگذارید که مشکل شخصی به کار مربوط نیست. به علاوه بهتر است بحثهای شخصی را هم به خارج از ساعت اداری موکول کنید.
منبع:مجله زندگی ایده آل