سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

چگونه می توان پستان های زیبایی داشت



 

 

پستان زن,پستان زیبا,پستان بزرگ,بزرگ کردن پستا

پستان زن

 

طبق آمار، بسیاری از زنان دنیا از شکل و اندازه پستان های خود راضی نیستند. دلیل این امر تهاجم همه جانبه تصاویر رسانه ای است که با غالب کردن پستان های عمل شده به جای پستان های طبیعی، تلاش می کنند نشان دهند که پستان های طبیعی نباید بزرگ، کوچک، آویزان، نامتقارن یا دارای هاله یا نوک بزرگ باشند.واقعیت خلاف این است. پستان از اعضایی است که می تواند هر شکل و هر جنسی داشته باشد.

 

 

در حقیقت دو پستان یک انسان، تقریبا هیچ وقت با یکدیگر مشابه نیستند. در عین حال اندازه های پستان هم در افراد مختلف بسیار متفاوت است. بر اساس تحقیقات Journal For Sex Reserch (شماره ۲۴ صص۱۷۷-۱۸۳) تقریبا ۶۰% زنان پستان هایی با سایزهای A یا B دارند (نسبتا کوچک).

متاسفانه در جامعه جهانی ( و در ایران بدتر )، نوجوانان تقریبا هیچ گاه با شکل واقعی پستان ها آشنا نمی شوند و در نتیجه مردها تصوری نادرست از آن دارند و بنا به آمار سالانه حدود ربع میلیون زن (فقط در آمریکا) پستان های خود را جراحی می کنند تا “درست” شوند.

در چنین جامعه‌ای، الگوی زیبایی برای مردها آفرودیت نیست بلکه هنرپیشگان هالیود است. مردها در چنین جامعه ای حق ندارند بدانند که سینه های بزرگ تقریبا در همه حرکات زنان (از سکس گرفته تا راه رفتن و خوابیدن) مشکل ساز است و به همین دلیل نسبت عمل کوچک کردن پستان در زنانی با سینه های بزرگ بیشتر از نسبت عمل بزرگ کردن پستان در زنان با پستان های کوچک است.

اصولاً پستانهای زن را نمی توان جزئی از اندام جنسی او به شمار آورد. مهمترین نقش آنها در شیردهی است ولی از طرفی نمی توان نقش بسزای پستانها در تحریکات جنسی و لذت شهوانی را نادیده گرفت. فرایند ظهور و رشد سینه های زن در دوره بلوغ جنسی اش رخ می دهد و این رشد توسط هورمونهای جنسی از جمله استروژن و پروژسترون کنترل می شود.


ساختار پستانها

غدد پستانی بجز دوران بارداری و شیردهی در یک مرحله غیر فعال به سر می برند. ساختار اصلی پستان ها بافت چربی و همینطور بافت کشی متشکل از رشته های الاستیک می باشد. هر پستان از ۲۰-۱۵ بخش به نام «لوب» تشکیل شده است که مانند گلبرگهای گل مینا در کنار هم قرار دارند. هرلوب پستان بنوبه خود از لوبولهای کوچکتر و در نهایت هزاران لوبول ریز تشکیل یافته است که در آنها شیر تولید می شود. در بین این اجزا شیارهایی به نام مجرا وجود دارد که به مرکز نوک پستان در ناحیه تیره پوست که «آراُلا» نام دارد منتهی می شود. فضای باقیمانده میان مجراها و لوبولهای پستان را چربی پر می کند.

هر کدام از این غدد مولد در سطح رویی قفسه سینه و در بالای ماهیچه پکتورالیس قرار دارند. زمان حاملگی حجم اجزای خوشه مانند داخل لوبها افزایش یافته و طی دوره تولید شیر، سلولها مواد تشکیل دهنده شیر از جمله پروتئین و چربی تولید می کنند. این سلولها همچنین به هنگام شیردهی منقبض شده و باعث خروج آن از پستانها می شوند.

داخل پستانها هیچ ماهیچه ای وجود ندارد، بلکه ماهیچه «پکتورالیس» درست زیر آنها قرار گرفته و دنده ها را می پوشاند. علاوه بر بافت چربی و فیبرهای الاستیک می توان به رگهای خونی و همچنین رگهای لنفاوی در سینه اشاره نمود. رگهای لنفاوی در مسیر خود به اجزای لوبیا مانندی بنام غدد لنفاوی که معمولاً زیر بغل، کشاله رانها و دیگر نواحی بدن یافت می شوند، می پیوندند.

شکل ویژه پستانها و جایگاه مخصوصشان از طریق رباطهای خاصی که بافت پستانها را در بر گرفته و آنها را حفاظت می کنند تعیین می شود. این رشته ها که به «رباطهای کوپر» معروفند در دوره حاملگی و نیز کهولت شل و یا کشیده می شوند و موجبات آویزان شدن پستان را فراهم می آورند.

هورمونهای جنسی در رشد و تکامل پستان ها در دوره بلوغ و تولید شیر از اهمیت بسزایی برخوردارند. استروژن در رشد و نمو غدد و مجاری پستان نقش داشته و پروژسترون محرک اصلی تغییر و تکامل سلولهای سازنده شیر در پستان می باشد.

از دیگر هورمونهای موثر می توان به پرولاکتین اشاره کرد که از قسمت پیشین غده هیپوفیز ترشح شده و عامل محرک تولید شیر می باشد. در پاسخ به محرک مکش نوزاد، اکسیتوسین (مترشح در هیپوفیز پسین) به نوبه خود موجب خروج شیر از پستان مادر می شود.

اصولاً تحریکات هورمونی موجب رشد مجاری و بافت آلویولار و همچنین بافت چربی و در نتیجه افزایش حجم پستان می شود. نوک پستانها و ناحیه اطراف آن نیز بزرگتر شده و به لمس و تحریکات خارجی حساس می شوند. در دوران عادت ماهانه زنان، پستانها تحت تاثیر هورمونهای جنسی دچار تغییرات خاصی می شوند که در هر شخص به گونه ای متفاوت بروز می کند. از جمله این تغییرات می توان به افزایش حجم، ورم و نیز درد خفیفی در آنها اشاره نمود.

این علامات معمولاً پس از چند روز اول پریود ناپدید می شوند. در دوره بارداری سایز پستانها بنا بر تاثیر هورمون پروژسترون بطور چشمگیری افزایش می یابد. نوک پستانها و نواحی پیرامونشان نیز بزرگتر شده و دارای رنگ دانه های بیشتری می شوند. این مکانیزم چربی پستانها را جایگزین کرده و آنها را برای تولید شیر در مرحله نهایی حاملگی آماده می سازد. درست پس از زایمان، شیر در پستانها ساخته می شود. بعد از اتمام دوره شیردهی پستانها به حالت دوران شروع حاملگی بر می گردند. در دوره پس از یائسگی نیز گرچه ممکن است شکل پستانها زیاد تغییر نکند، اما قسمت عمده ساختار مخصوص تولید شیر با چربی جایگزین می شود. در هر صورت گفتنی است پستانهای زن تنها در دوره حاملگی او شکل قطعی و نهایی خود را می گیرند.

با توجه به این که هدف اصلی از وجود پستانها نقش مهم آنها در ساختن شیر برای شیردهی می باشد، اما این دوران تنها دوره مختصری از زندگی زن را تشکیل می دهد و با نقش زیبایی شناختی پستانها در کیفیت زندگی اش به هیچ وجه قابل مقایسه نیست.

از آنجا که پستان های زن نشان اصلی مونث بودن اوست، رضایت او از فرمشان در هویت و ابراز وجود او از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد. مراقبت و توجه لازمه به پستان ها بخشی از سلامتی و زیبایی یک زن است که در بهبود روحیه اش موثر می باشد.

 

و اما با مُد روز چه می توان کرد؟ زمانی سینه های بزرگ و زمانی سینه های کوچک مد می شود. بنابراین زیبایی پستان لزوماً در اندازه آنها نیست. سینه ها می توانند به شکل سیب و یا گلابی باشند. زیبایی سینه های یک زن در چگونگی بها دادن او به آنهاست. هر فرم سینه ای زیبایی منحصر به فرد خود را دارد و صد البته در نظر نظاره گر آن زیباست.

 

چگونه به حفظ زیبایی و طراوت سینه ها بپردازیم؟

یک توازن مناسب هورمونی لازمه داشتن پستانهایی زیبا، سفت و باطراوت می باشد. این بالانس هورمونی که از هیپو تالاموس –منطقه عصبی واقع در مغز–کنترل می شود، مطابق با وضعیت روحی زن تغییر می یابد. و به همین خاطر داشتن روحیه ای شاد، خوش بین و متوازن زمینه سینه هایی سفت و زیباست.

در شرایط خاصی شاید بتوان فرم و اندازه پستان ها را با یک عمل جراحی تغییر داد، ولی با مراعات قوانین ساده و مختصر بهداشتی و عدم سهل انگاری حداقل می توان از شل و آویزان شدن آنها جلوگیری نمود.

 

آیا قرار دادن پستانها در معرض آفتاب مضر است؟

بنظر می رسد که نور خورشید باعث سرطان سینه نمی شود؛ با این وجود بهتر است به دلیل پوست بسیار حساس و آسیب پذیر پستانها آنها را تا حد ممکن از تابش نور شدید آفتاب پوشانید. نور آفتاب تاثیر مخربی روی بافت پیوندی و فیبرهای الاستیک پستان ها داشته و موجب پیری زودرس آنها می شود. بنابراین همیشه پیش از قرار گرفتن در معرض نور شدید آفتاب پستانها را با لوشن ضد آفتاب بپوشانید.

 

آیا حجم سینه ها با دیگر تغییر و تحولات بدن فرق می کند؟

با افزایش وزن، بافت چربی موجود در پستانها و در نتیجه حجمشان افزوده می شود. در مقابل با کاهش وزن بافت پیوندی و الاستیک نامتغیر باقی مانده و بافت چربی کاهش می یابد. از آنجایی که تغییر وزن موجب نابودی رشته های الاستیک و شل شدن پوست پستان می شوند، بهتر است از تغییرات رادیکالی وزن جلوگیری نمود.

یکی از پیامد های حاملگی افزایش حجم پستانهاست. اصولاً پس از خاتمه دوران شیردهی که پستانها به حالت اولیه خود باز می گردند، کمی جمع و چروکیده می شوند. مکمل های استروژن و پروژسترون، دارو، اختلالات هورمونی، یائسگی و در نهایت کهولت نیز هر کدام به نحوی موجب تغییرات عدیده در حجم پستان ها می شوند. با بالارفتن سن پوست نازکتر شده و هورمونها در بدن افزایش می یابند که به نوبه خود باعث جمع شدن لوبولهای پستان می شود. اما نگران نباشید یک روش طبیعی برای حفظ طراوت و شادابی پستانها وجود دارد آنهم : آمیزش جنسی مداوم در طول زندگی

 

سوتین، لازمه پستانهای بزرگ!

وزن زیاد سینه ها طی مدت طولانی موجب آویزان شدن آنها می شود. استفاده از سوتین باعث حفظ الاستیسیتی یا حالت کشسان پوست می شود. به هر حال بدون در نظر گرفتن سایز پستانها پوشیدن سوتین به هنگام ورزشهایی از قبیل دو و دیگر فعالیتهای پرشی توصیه می شود. زنان حامله و شیرده نیز می بایستی از سینه بند استفاده کنند، اما هنگام شنا لزومی به داشتن آن نیست.بنابر ساختار پستانتان و نه مد روز یک سوتین مناسب که هم از لحاظ سایز و هم جنس بکاررفته آن احساس راحتی نمایید، انتخاب کنید.

 

چرا پستانها داراری فرمهای متفاوت هستند؟

اگر رشد غدد پستانی هم سطح و همتراز دنده ها بود شکل آنها نیز پهن و کشیده می شد. در صورت عمودی بودن این رشد فرم آنها نیم کره ای می شود. حالت میانی این باعث می شود تا فرمهای گوناگونی پدید آید.

 

چرا همه پستانهای دارای سفتی و استحکام یکسان نیستند؟

زمینه یک سینه شخ و سفت بیشتر بودن بافت پیوندی نسبت به بافت چربی در آنهاست و برعکس در صورت غالب بودن بافت چربی پستان ها شل تر خواهند بود.

 

چرا معمولاً یکی از پستانها بزرگتر از دیگریست؟

نیمه راست بدن انسان با نیمه چپ آن گرچه در ظاهر مشابه و متناسب بنظر می رسد ولی در واقع کاملاً متقارن نیست. این پدیده در مورد پستان ها نیز صدق می کند. وجود دو عضو جفت متقارن در بدن بسیار نادر است.۹۹،۹% پستان های زنان با هم متقارن نیستند؛ بدین معنی که هر کدام دارای مقدار متفاوتی از چربی، بافت پیوندی، لوبها و دیگر اجزای تشکیل دهنده آنها می باشند. نوک پستانها نیز می تواند دارای تفاوتهایی در سایز، رنگ و برجستگی یا فرورفتگی باشد. برخی ناهموار و برخی دارای چند تار مو هستند.

 

چرا پستانها در سایزهای متفاوتی دیده می شوند؟

فاکتورهای تعیین کننده در چگونگی سایز پستان ها بسیارند؛ مقدار بافت پیوندی، درصد چربی بدن، ارث و تعداد حاملگی ها در زندگی در اندازه پستان ها تاثیر چشمگیری دارد.

 

نوک فرو رفته پستان… این دیگر چیست؟!

این نوع پستان بر خلاف حالت معمول آن که برجسته است، مانند ناف در قسمت داخلی بدن قرار دارد.این اختلال مادرزادی است و در آینده فرد را به هنگام شیردهی دچار مشکل می سازد. البته با یک عمل جراحی مختصر می توان اشکال را برطرف نمود.

 

آیا امکان موزدایی در ناحیه نوک پستان وجود دارد؟

وجود چند تار مو روی نوک پستان به دلیل وجود غدد در این ناحیه کاملاً عادی است و مو زدایی در این مورد بی خطر است. اما از آنجایی که پوست نوک پستان حساس است بهتر است برای جلوگیری از عفونت به جای کندن مو از ریشه، روزانه آن را تراشید.

 

مواظب طرز ایستادن، نشستن و راه رفتن خود باشید!

همیشه حالت کمر و ستون مهره های خود را کنترل کنید. راست نشسته و عمیق نفس بکشید. خمیده نشستن مستمر در درازا موجب استهلاک ماهیچه های کمر و سینه و در نتیجه باعث آویزان شدن پستان ها می شود. در یک آینه به حلت نیم رخ بایستید. شانه ها را عقب داده و چانه را بالا بگیرید. چه تفاوتی حس می کنید؟

 

تمرینات صورت

سعی کنید روزی بیست بار با انقباض ماهیچه های گردن ماهیچه پکتورالیس بزرگ (ماهیچه واقع در زیر پستانها) را نرمش دهید. تمرین دیگر تلفظ حرف «ایکس»، آنهم با باز کردن هر چه بیشتر دهان است. انجام این تمرین روزی ۲۰-۱۰ با توصیه می شود.

 

از گرما خودداری نمایید!

حرارت حاصل از تابش آفتاب و یا آبتنی با آب داغ موجب منبسط شدن رگها و کند شدن جریان خون در رگهای سینه می شود؛ از طرفی قبلاً نیز اشاره شد که قرارگیری در معرض نور شدید آفتاب باعث پیری پیش از موعد پوست، زایل شدن رشته های الاستیک و در نتیجه چروکیده شدن پستان می شود.از این رو توصیه می شود پستان های خود را از حرارت شدید بدور نگه دارید و سعی کنید با آب خنک پستانها را مالش داده و با تحریک جریان خون در رگها، بافت آنها را تقویت کنید. یک دوش دو دقیقه ای آب سرد برای سینه های کوچک و سه دقیقه ای برای سایز بزرگ توصیه می شود. دوش آب سرد گردش خون در رگها را سرعت بخشیده و به دفع توکسین ها (مواد سمی) کمک می کند.توجه: در انجام این تمرینات از یک دوش استفاده کنید و سینه ها را با یک حرکت چرخشی مالش دهید. در صورت عدم دسترسی به دوش می توانید با یک لیف ابری بزرگ آب سرد را کم کم روی سینه بریزید و آن را بمالید.

 

شنا

شنا یکی از ورزشهای مناسب برای سینه هاست؛ بخصوص شنای قورباغه، آنهم بدلیل این که ماهیچه های پشت و سینه را وادار به مقاومت در مقابل فشار آب می کند. در واقع فشار آب خود نوعی ماساژ فوق العاده برای پستان ها حساب می شود. برای تمرین بیشتر می توانید پاها را در کف استخر بگذارید تا جایی که آب شانه هایتان را بپوشاند. دستها را بالا برده و آهسته در جلوی خود پایین آورید. ۱۰ بار این عمل را تکرار کنید.

 

استفاده از کرم ها و لوشنهای مخصوص سینه

استفاده از کرمهای مخصوص علی رغم تبلیغات گاه اغراق آمیزشان شاید معجزه ای در پستانها ایجاد نکنند اما مصرف آنها در حفظ حالت ارتجاعی آنها بی تاثیر نیست. استفاده از عصاره های گیاهی و یا بیولوژیکی روی پستان ها علاوه بر اینکه ما را به ماساژ پستان ها وادار می سازند، نقش بسزایی در حفظ رشته های کشسان سینه دارد.

هنگام قرار گرفتن در نور آفتاب نیز سعی کنید برای حفظ پوست از مضرات اشعه ماورای بنفش از کرمهای ضد آفتاب استفاده نمایید. پس از هر بار دوش گرفتن بدن خود را با لوشن های مخصوص نرم و مرطوب کنید تا پوست رطوبت از دست داده خود را باز یابد..../pezeshk.us


ویدیو مرتبط :
سرطان پستان - قسمت بیست و سوم - حفظ بافت پستان

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

جراحی زیبایی بزرگ كردن پستان-قسمت دوم



 

جراحی زیبایی بزرگ كردن پستان

 

جراحی زیبایی بزرگ كردن پستان-قسمت اول

 

عمل جراحی جاگذاری پروتز چگونه انجام می شود؟

الف: اقدامات قبل از عمل

علاوه براین کلیات تعیین سایز و نوع پروتز از مهمترین موضوعاتی است که باید پیش از عمل مدنظر قرار گیرد. بجز این موارد، موضوعات دیگری نیز وجود دارند که در ادامه به آنها اشاره می شود.

ب: بیهوشی مورد استفاده و طول مدت عمل جراحی بزرگ کردن سینه كدامند؟

معمولا عمل جراحی بزرگ کردن سینه تحت  بیهوشی عمومی انجام می شود و بندرت لازم میشود که بیمار یكشب در بیمارستان بماند. انجام این عمل معمولا  یك ساعت به طول می انجامد.

 

ج: بهترین برش جراحی برای جاگذاری پروتز كدام است؟

به طورکلی 3 نوع برش جراحی برای جاگذاری پروتز وجود دارد که هریک، کاربردهای خاص خود را دارد و لازم است بجا و به درستی انتخاب گردند:

 

1- برش نیم دایره ای در دور هاله پستان

در این روش، برش پوستی در حدفاصل بین هاله و پوست پستان داده می شود. از طریق این برش، فضای مجازی پشت پستان یا پشت عضله مشخص شده و سپس فضای لازم برای جاگذاری پروتز ایجاد می شود.

 

از محاسن ویژه این روش این است که هیچ برش دیگری در هیچ محل دیگری از پستان داده نمی شود. خط برش بعد از ترمیم در حداقل ممکن خواهد بود. آنچه درخصوص اشکالات این روش گفته می شود، امکان ایجاد نقایصی برای شیردهی در آینده است که در درصدی از بیماران دیده می شود. در این روش مانند سایر برشهای دیگر، امکان جاگذاری پروتز در فضای پشت پستان و یا پشت عضله وجود دارد.

 

2- برش افقی در زیر چین زیرپستانی

در این روش برش پوستی در حدود یك سانتی متر بالای خط زیرپستانی داده می شود و از این طریق فضای مجازی پشت پستان یا پشت عضله مشخص می گردد و سایر اقدامات نظیر جاگذاری پروتز در روش فبل انجام می گیرد.

 

از محاسن این روش آسانتر بودن تکنیک انجام عمل جراحی و عدم وجود هرگونه برش در نمای روبرو و در وضعیت ایستاده است، اگرچه در وضعیت خوابیده این خط حدود 5-4 سانتی متری در زیر هردو پستان دیده خواهد شد. این خط معمولاً واضح تر از خطی که در روش اول توضیح داده شد، مشخص می گردد.

ذكر این نكته با تاكید بیشتر لازم است كه با توجه به وضعیت قرارگیری پستان، این خط برش در وضعیت ایستاده دیده نمی شود و بنابراین بیماران از این نظر مشکل کمی دارند. در این روش هیچگونه آسیبی به شیردهی بیمار در آینده وارد نخواهد شد.


3- برش در ناحیه زیر بغل:

در این روش، برش جراحی در پوست ناحیه زیربغل انجام می شود. از طریق ایجاد یک تونل زیرپوستی به فضای زیر پستان دسترسی پیدا می شود. سپس پروتز را از این تونل عبور داده و در محل مورد نظر قرار می دهیم. آنچه در این روش اهمیت دارد این است که در این روش هیچگونه برشی در روی پستان داده نمی شود و آثاری از محل عمل روی پستان وجود ندارد. البته برای برخی از بیماران، برشی که در ناحیه زیربغل دیده می شود، ناخوشایندتر از برش های پستانی است چرا كه این خط برش در فسمتی است كه خارج از محدوده پوششی لباس های زیر می باشد.

 

از طرفی انجام این روش مشکل تر از سایر روش ها بوده و عوارض احتمالی بالاتری دارد. چنانچه جراح دقت کافی در انجام این عمل نداشته باشد، حتی عوارضی مثل ورم دست می تواند ایجاد شود كه عارضه ای مهم بوده و به سختی قابل درمان است.

 

4- سایر روشها

اخیراً گزارشهایی از جاگذاری پروتز با استفاده از برشهای جراحی در سایر نقاط مثل دور ناف گردیده است که محاسن و اشکالات مخصوص به خود را دارد. ولی به هرحال بجز در موارد بسیار خاص، استفاده از این روش توصیه نمی شود. جاگذاری پروتز از طریق جراحی لاپاروسکوپی نیز در موارد بسیار کمی مطرح شده است ولی با توجه به مشکلات این روش در جاگذاری پروتز، انجام این روش به صورت عمومی درنیامده است.

 

درمجموع توجه به دونکته ضروری است. اول اینکه؛ جای محل برش در هرصورت تا مدتها بعد از عمل باقی خواهد بود. البته میزان مشخص بودن محل برش در افراد مختلف می تواند بسیار متفاوت باشد.

 

در برخی از بانوان با گذشت زمان، محل برش کاملاً ترمیم شده و نمای زخم باقیمانده بصورت یک خط بسیار نازک و همرنگ با پوست اصلی بیمار خواهد بود. درحالیکه در برخی دیگر محل زخم، قرمز، متورم و پهن خواهد ماند. اگرچه این حالت نادر است، ولی پیش بینی این موضوع که محل زخم در کدام بیمار بسیار کم و غیرقابل دیدن بوده و یا قرمز و آزاردهنده باشد، امکان پذیر نیست.

 

وجود سابقه قبلی از اسکارهای عمل جراحیِ بد و قرمز، زنگ خطری برای ایجاد مجدد این حالت است. البته عکس این حالت صحیح نیست. یعنی اگر بیمار از محلهای عمل قبلی خود راضی است و مشکل جدی در این محلها وجود ندارد، الزاماً به این معنی نیست که در محل جدید جراحی نیز حتماً محل عمل مشخص نخواهد بود. اگرچه در این موارد احتمال بروز محل جراحیِ بد، بسیار کمتر می شود.

 

نکته دوم این است که محل برش معمولاً با توجه به نظر جراح (اینکه چه نوع برشی مقدور است) و نظر شما (اینکه محل برش اگر کجا باشد شما راحت ترید) انتخاب می شود. ممکن است شما از وجود محل برش در ناحیه زیربغل بیشتر ناراحت باشید تا برش زیر پستان.

 

این موضوع کاملاً به شما بستگی دارد. شما پیشنهاد خود را به جراح ارائه دهید، چنانچه از نظر تکنیکی برش پیشنهاد شده شما مقدور باشد، جراح نیز نظر شما را مورد توجه قرار خواهد داد.

 

سوالات شایعی كه برای بیماران پیش میآید.


1. آیا این عمل دردناک است؟

درد در طی عمل جراحی بزرگ کردن سینه تا حدی وجود دارد. پیش بینی اینكه شما پس از عمل چقدر درد خواهید داشت بسیار مشکل است. در حالی که بعضی افرادا این فرایند را دردناک  می دانند، برخی دیگر درد بسیار کمی را بعد از عمل جراحی گزارش می كنند.  مکان قرار دادن پروتز سینه نیز در میزان درد اهمیت دارد.

 

چانچه پروتز در پشت ماهیچه ی سینه ای قرار داده شود درد بیشتر است چون باید مقداری از ماهیچه بریده شود تا فضایی برای گذاشتن پروتز سینه باز شود.  بیشتر زنان میزان متوسطی از درد در پنج روز اول دارند که با مسکن قابل كنترل خواهد بود.


2. روزهای ابتدایی پس از عمل چگونه سپری می‌شوند؟

پستان‌ها تا حدودی ورم کرده و ممكن است حتی کبود شوند. این حالت معمولا دوتا سه هفته بعد از بین می رود. گاهی اوقات ورم دو سینه ممکن است با هم متفاوت باشد. این حالت عادی است و به مرور زمان بر طرف می شود اگرچه اگر تفاوت زیادی بین دو پستان وجود داشت، باید حتما با پزشک  تماس بگیرید.

 

بعد از بزرگ کردن سینه ممکن است به نظر برسد که سینه خیلی در بالا قرار دارد این حالت نیز عادی است.در طی دو ماه اول بعد از عمل كه پروتز کم کم پائین می‌آید و جای خود را پیدا می‌كند اصلاح خواهد شد . گاهی پروتز در یک طرف سریعتر از طرف دیگر پائین می‌آید. در این موارد نگران نشوید، چون این حالت بعضی اوقات رخ می دهد.

 

بدنبال عمل جراحی شما باید از لباس زیر (سوتین) مناسب استفاده كنید كه در زیر آن كش پهنی وجود دارد. لازم است که به مدت دو هفته محل عمل را خشک نگه دارید. بعد از دو روز پانسمان شما برداشته خواهد شد و زخم بررسی و باز بینی شده و کمی تمیز می شود. اکثرا بخیه‌ای برای کشیدن وجود ندارد چون در این عمل از بخیه های جذب شدنی استفاده می‌شود.

 

3. چه مدت طول می کشد تا بیمار بتواند به فعالیت های عادی باز گردد؟

بیمارمیتواند به آرامی راه برود و کارهای سبک را از روز بعد از عمل انجام دهد. بهتر است در 7 تا 10 روز اول، از انجام هر گونه کارهای سنگین یا بلند کردن اجسام اجتباب كند.

 

بر حسب نوع شغلی كه بیمار دارد بسیاری از زنان بعد از این مدت كوتاه می‌توانند به سر کار خود بر گردند. معمولا او می تواند تمرینات سبک دست و پا ها را بعد از سه هفته شروع کند ولی بهتر است حركات ورزشی بازوها وشانه ها و شنا کردن را بعد از 6 هفته شروع کند.

 

توجه كنید كه وقتی تمرین و ورزش می‌کنید از سینه بند ورزشی مناسب استفاده نمایید.رانندگی کردن بعد از یک هفته مجاز است. فعالیت جنسی بعد از حدود 4 هفته  میتواند شروع شود؛ اگرچه در این مرحله هم فقط لمس آرام سینه ها توصیه میشود.

 

4. آیا حس نوک پستان تغییر می‌كند؟

در تعدادی از بیماران، حس نوک پستان دچار تغییراتی می شود که این موارد می تواند شامل کم حسی، پرحسی و حساسیت نوک پستان و یا بی حسی كامل باشد. توجه داشته باشید که در اغلب موارد، این تغییرات حس، موقتی بوده و پس از مدتی بهبود می یابد. البته این زمان می تواند متغیر بوده و حتی تا 2 سال طول بکشد.

 

5. آیا این عمل بزرگ کردن سینه اشكالی در شیردهی و حاملگی ایجاد می‌كند؟

چنانچه عمل جراحی از طریق برش زیرپستان یا زیر بغل انجام شود، هیچ مشکلی برای شیردهی ایجاد نمی شود. تنها در مواردی که برش جراحی دور هال? پستان باشد، احتمال بروز اشکالاتی در شیردهی وجود دارد.

 

از نظر امکان انجام بارداری پس از جاگذاری پروتز باید گفت که انجام بارداری پس از عمل جراحی پروتز اشکالی برای بیمار ایجاد نمی کند. تنها موضوعی که باعث نگرانی بسیاری از بیماران  می شود این است که بارداری باعث افزایش و تورم بافت شیرساز پستان می شود.

 

اگرچه این حالت پس از اتمام شیردهی برطرف می شود، ولی کشیدگی پوست و درحقیقت بزرگ شدن پوست، ممکن است باقیمانده وباعث شود که پروتز پائین تر از حد معمول قرار گیرد و به نظر برسد که افتادگی تشدید شده است. شاید بتوان گفت که اگر پروتز پستانی در زنانی که قصد باردار شدن در آینده را دارند در زیر عضله جاگذاری شود، این حالت کمتر اتفاق می افتد ولی بهرحال تغییر شکل ظاهری پستان پس از بارداری می تواند باعث نارضایتی بیمار از افتادگی پستان گردد.

 

6. بعد از عمل باید چه نوع عوارضی را انتظار داسته باشم؟

عوارض عمل جاگذاری پروتز عموماً کم و قابل چشم پوشی است ولی همانگونه که قبلاً نیز اشاره گردید، این عمل نیز مانند تمام اعمال جراحی دیگر می تواند عوارضی بدنبال داشته باشد. بدنبال این جراحی، دو دسته از عوارض می توانند برای بیمار ایجاد شوند:

 

دسته اول از عوارض، عوارضی هستند که بصورت عمومی می توانند در تمام اعمال جراحی ایجاد شوند. خونریزی، عفونت زخم، عوارض بیهوشی و ... جزء شاخص ترین مثالها در این خصوص می باشند. اگرچه این عوارض در عمل جراحی پروتزگذاری بسیار نادرمی باشند، ولی بهرحال احتمال ناچیزی از وقوع دارند.

 

دسته دوم از عوارض، آندسته از عوارضی هستند که بصورت اختصاصی در این عمل امکان ایجاد شدن دارند. بعنوان مثال بیماری که پروتز برای وی گذاشته می شود، در معرض ایجاد عفونت پروتز است. این عارضه بویژه با درمانهای پیشگیرانه آنتی بیوتیکی بسیار نادر است و احتمال ایجاد آن بسیار بسیار کم است. مثال دیگر در همین موارد، ایجاد کپسول دور پروتز است.

 

درحقیقت گاهی سیستم دفاعی بدن فرد، در درازمدت، پروتز را بعنوان یک جسم خارجی درنظر گرفته و به آن حمله می کند. در این حالت کپسولی دور پروتز ایجاد شده و التهاب آن باعث کشش و کوچک شدن فضا و سفتی و تغییر شکل پستان می شود. اگرچه این حالت نیز قابل درمان بوسیله داروها و یا جراحی دیگری است ولی بهرحال این عارضه از مواردی است که آزاردهنده می باشد.

 

پیش بینی اینکه این حالت در کدام بیمار ایجاد می شود، بسیار مشکل است. این نکته تائید می شود که وجود کپسول به خودی خود یک موضوع طبیعی است. بلکه منقبض شدن آن باعث بروز این عارضه و بدشکلی پستان می شود. این عارضه در موارد بکارگیری پروتزهای قدیمی شایعتر بود و امروزه با تغییر ساخت پروتزها، این عارضه به مراتب کمتر شده است. به طوریکه بروز این عارضه از حدود30 درصد به حدود 5 درصد رسیده است.

 

دلیل ایجاد انقباض کپسولی کاملا مشخص نیست اما به نظر می رسد که چند عامل باشد. مهم است تشخیص داده شود که درجات مختلفی از انقباض وجود دارد و بیشتر مواقع تنها میزان کم و ملایمی ایجاد می شود. اگر چه در تعداد بسیار کمی از آن ها هم ممکن است این سفت شدگی آنقدر شدید باشد که برای آن ها ایجاد مزاحمت و اذیت کند، حتی ممکن است که دردناک شده و ممکن است باعث انحراف سینه از حالت عادی شود. این حالت ممکن است در یکی یا در هر دو سینه رخ دهد و در هر طرف میزان سفت شدگی  متفاوت باشد.

این حالت ممکن است در هر زمانی رخ دهد حتی سال ها بعد از عمل، اگرچه بیشترین احتمال رخ دادن آن در سه سال اول بعد از عمل جراحی می باشد. متأسفانه در حال حاضردر صورتی که انقباض کپسولی رخ دهد هیچ راه مؤثری برای جلوگیری از ایجاد انقباض کپسولی  وجود ندارد.

منبع:drrafiei.ir