چگونه تبدیل به یک زن بهانه گیر نشویم؟

 

سطل آشغال بوگرفته، پس کی می خوای سطل را خالی کنی؟ چقدر تو بی مسئولیت و خونسردی و ....

 

با این جملات می توانید در محیط خانه مداوم روی اعصاب همسرتان راه بروید، و حس عصبانیت، کم حوصلگی و لج بازی را در وی تقویت کنید تا جایی که آرامش زندگی لابه لای این جمله ها گم شود!

 

غرزدن نوعی پاسخ به موقعیت هایی است که فرد دچار ناکامی می شود و اگر این ویژگی از فراوانی و استمرار برخوردار باشد به عنوان یک شیوه شخصیتی ناسازگار مطرح می شود که در این موارد غالبا با افسردگی، اضطراب، خود کم بینی، بهداشت روانی پائین، مشکل سازگاری با دیگران، بدبینی، ناامیدی، خشم و رضایت نداشتن از زندگی همراه است.

 

زن و شوهرها توقع دارند زندگی زناشویی، نیازها و تمایلات آنان را برآورده کند و درباره اینکه زندگی زناشویی باید چطور باشد، مفروضاتی دارند. این انتظارات و مفروضات اگر برآورده نشود عمدتا باعث ایجاد اختلاف و کشمکش میان زوجین می گردد. البته اختلاف اجتناب ناپذیر است اما برخی از زن و شوهر ها مشکلات جدی دارند و هیچ وقت اختلافات روزمره خود را حل نمی کنند.

 

عده ای هم هر روز بر سر مسایل جزیی با هم بگو مگو دارند و هیچ وقت به مشکلات بزرگ خود نمی پردازند. شما به عنوان زن و شوهر باید اتفاق نظرها و اختلافات را شناخته و روشی داشته باشید تا در زندگی روزمره خود تغییرات مشخصی ایجاد کنید؛ روشی که با اتکا به آن ، نقاط قوت زندگی مشترک تان را بیشتر کرده و نقاط ضعف آن را رفع کنید.

 

اما برخی از افراد(به خصوص زنان) نمی خواهند و( یا نمی دانند) که از طریق یک روش منطقی به دنبال راهی برای بیان مشکلات باشند. برای مثال تصور کنید بی توجهی مرد به انجام امور منزل مانند رسیدگی به امور خرید و یا انجام تعمیرات منزل و ... باعث شده که مسئولیتهای بسیار سنگینی بر دوش زن نیفتد و زن از این وضعیت خسته شده و خواهان آن است که همسرش مسئولیت پذیرتر باشد اما راه درست آن را نمی داند و به جای اینکه نیم ساعت به طور منطقی با همسرش وارد گفتگو شده و مشکلات را با وی درمیان بگذارد، هر گاه که با او همکلام می شود این مساله را پیش کشیده و باعث ایجاد تنش می شود و بعد از مدتی باعث می شود که او در نزد همسرش به عنوان یک زن بهانه گیر و یا در اصطلاح عامیانه غرغرو شناخته شود.

 

 

زنی که مجاورت با او نه تنها آرامشی به همراه ندارد، بلکه بیشتر عذاب آور است.

 

یک زن بهانه گیر برای شوهرش بسیار رنج آور و آزار دهنده خواهد بود . در بسیاری از موارد بهانه گیری های بی مورد و زیاده از حد زن باعث دوری مرد از خانه، دروغگویی و یا حتی در برخی از موارد داد و فریاد و بداخلاقی مفرط وی می شود. زنان بهانه گیر نه تنها زندگی زناشویی خود را ویران می کنند بلکه زندگی فرزندان خود را تحت تاثیر قرار می دهند.

 

توجه داشته باشید که در چنین شرایطی به جای بروز واکنشهای هیجانی، موثرترین پاسخ های مقابله ای، کمک گرفتن از دیگران، انتقال احساسات، انجام اقدام منطقی، پند گرفتن از تجارب، استفاده از حس شوخ طبعی، حفظ ایمان و کنترل احساسات منفی و ... است برای مقابله موفقیت آمیز با چالش های زندگی، آگاهی شما از شیوه شخصیتی و نوع برخوردتان با مسائل کمک کننده است. زیرا شیوه های شخصیتی با چگونگی برداشت یک فرد از اطراف و نحوه واکنش او با رویدادهای فشارزا ارتباط تنگاتنگ دارد.

 

البته درست است که در این مقاله در مورد بهانه گیری و غر زدن در زنان صحبت شده است اما ذکر این نکته ضروری است که غرزدن تابعی از وضعیت اجتماعی است تا ویژگیهای وابسته به جنسیت، بنابراین نمی توان گفت که غرغر کردن در زنان بیشتر به چشم می خورد و صد البته که در آقایان هم وجود دارد اما گاه در برخی شرایط زنان و کودکان بعلت ناتوانی و قدرت کمتر در بیان خواسته هایشان، بیشتر غرغر می کنند.

 

در بسیاری از موارد بهانه گیری های بی مورد و زیاده از حد زن باعث دوری مرد از خانه، دروغگویی و یا حتی در برخی از موارد داد و فریاد و بداخلاقی مفرط وی می شود.

 

 

در ادامه این یادداشت پیشنهاداتی برای شما داریم تا یک زن بهانه گیر(غرغرو) نباشید:

 

- به جای بهانه گیری با همسرتان صحبت کنید.

 

قبل ازشروع بهانه گیری و یا شکایت کردن ، با همسرتان بنشینید و سعی کنید مشکلات و دلگیری های خود را با او در میان بگذارید. برای او توضیح دهید که چرا از او شاکی هستید و چرا احساس عصبانیت می کنید. به احتمال زیاد همسرتان نمی داند در ذهن شما چه می گذرد لذا تا زمانی که زبان به سخن نگشایید، او متوجه مشکل شما نخواهد شد.

 

- زمانی که همسرتان خوشحال است، شروع به بهانه گیری نکنید.

 

برای عنوان کردن شکایات خود زمان مناسبی را انتخاب کنید. صحبت کردن در زمانهایی که شوهرتان مشغول تماشای یک بازی حساس فوتبال است و یا در حال انجام امور شغلی خود است و ... نمی تواند به شما توجه لازم را مبذول دارد و همین حالت نیز بیشتر هیزم در آتش خشم شما خواهد ریخت. لذا کمی صبر کنید و منتظر یک فرصت مناسب بمانید تا همسرتان تمرکز لازم را بر گفته های شما داشته باشد.

 

- به همسرتان فرصت استراحت و آرامش دهید.

 

متاسفانه برخی از زنان به محض ورود همسرشان به منزل ، شروع به ارایه خبرهای بد و ناراحت کننده(مانند آزار و اذیت بچه ها، کارهای سنگین خانه، سرکشی صاحبخانه و افزایش اجاره منزل و ...) می پردازند و در حالی که مرد هنوز خستگی های یک روز کاری را از سر نگذرانده، باید با کوهی از مشکلات که همسرش در پیش روی او قرار داده مواجه شود. بنابراین به محض ورود همسرتان به منزل شروع به شکایت و اخم کردن نکنید. این ، بدترین زمان برای صحبت کردن در مورد مشکلات است. اجازه دهید او آرامش خود را کسب کند و وقتی خلق و خوی او به وضع طبیعی در آمد، در فرصت مناسب با هم صحبت کنید.

 

- در برابر جمع و یا حتی در حضور فرزندان به انتقاد از شوهرتان نپردازید.

 

خیابان، مهمانی ، سر سفره غذا و .. هرگز مکانهای خوبی برای بحث و جدل نیستند.

 

- برای همسرتان هدیه بگیرید.

 

همه انسانها هدیه گرفتن را دوست دارند، برای همسرتان هر از چند گاهی هدیه ای تهیه کرده و او را خوشحال کنید و سپس با او به گفتگو و صحبت بپردازید.

 

- گاهی هم سکوت کنید.

 

گاهی اوقات سکوت بهترین پاسخ است. همیشه عصبانی شدن، داد و فریاد زدن، شکایت کردن و بهانه گیری به شما کمک نمی کند. شاید برخی از اوقات لازم باشد سکوت کنید و در برابر اشتباه همسرتان حرفی نزنید تا احساس گناه را در وی تشدید نکرده و یا او را شرمنده نکنید.

 

زندگی زناشویی فعلی شما محصول و بازتاب رفتارهایی است که در قبال همسرتان انتخاب می کنید. لذا چه از ارتباط زناشویی تان راضی باشید و چه ناراضی باشید، کیفیت رابطه زناشویی فعلی شما محصول تصمیماتی است که گرفته اید بنابراین تصمیم بگیرید در برابر آنچه که باب میل شما نیست واکنش هیجانی نداده و سعی کنید با استفاده از روشهای منطقی در صدد حل مشکل خود برآیید.

منبع: مجله اینترنتی تیک

ویدیو مرتبط :
زن من بسیار عصبانی، شکاک و بهانه گیر است

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

کدامیک بهتر است:کودک آرام یا بهانه گیر؟

 

 

آیا این موضوع که شما کودکی آرام یا بهانه گیر داشته باشید برایتان مهم است ؟

 

داشتن کودکی آرام و بی سر و صدا(سهل گیر) یا کودک بهانه گیر- دست مادر نیست:

در مطالعات اخیر محققین دریافته اند،اینکه کودک شما بی سروصدا یا بهانه گیر باشد ارتباطی با مهارتهای والدین بودن شما ندارد زیرا این ترکیبی از ژن معین و الگوی خاص فعالیت مغز است که رفتار کودک را مشخص می کند.محققین کانادایی ارتباط متقابل بین ژن دی آر دی 4 و فعالیت در کورتکس پیشانی مغز را مورد آزمایش قرار داده اند تا ببینند آیا می توان رفتار کودکان را پیش بینی کرد ؟

مطالعات گذشته می گفتند که ژنهای دی آر دی 4 بلند تر ( ژنهای ناهمسان مجاور ، الل) با افزایش پاسخ دهی حسی،رفتار جستجوی خطر و مشکلات توجهی در کودکان ارتباط دارند.همچنین مشخص شده،نوزادانی که در کورتکس پیشانی قسمت چپ مغزشان فعالیت بیشتری دارند آرام هستند و تلاش کمتری برای آرام کردن آنها نیاز است.به عبارت دیگر،کودکانی که در کورتکس راست پیشانی فعالیت بیشتری دارند مضطرب ترند،سخت تر آرام می شوند و به عنوان کودکی تلقی می شوند که حالت طبیعی ندارند.

در این مطالعه،لویس اشمیت از دانشگاه مک مستر در همیلتون آنتاریو و دانشکده های آن فعالیت مغز را در نوزادان 9 ماهه محاسبه کرد.هنگامیکه کودک 4 ساله می شد،مادر او پرسش نامه ای را در مورد رفتار کودک خود تکمیل می کرد و نمونه های دی ان ای برای تحلیل ژن دی آر دی 4 از کودک گرفته می شد.

محققین دریافتند که کودکانی که فعالیت بیشتری در کورتکس چپ پیشانی داشتند و نسخه ی دی آر دی 4 آنها بلند تر بود نسبت به آنهایی که ژن کوتاهتری داشتند راحت تر در 48 ماهگی آرام میشدند . کودکانی که نسخه ی ژن آنها بلندتر بود و فعالیت بیشتری در کوتکس راست پیشانی داشتند کمترین آرامش را داشتند و مشکلات توجهی آنها نسبت به کودکان دیگر بیشتر بود.این تحقیقات نشان می دهند که طول ژن دی آر دی 4 نقش مختلفی ( در مورد بهتر یا بدتر بودن ) در رفتار کودکان ایفا می کند .محققین افزودند که الگوی فعالیت کورتکس پیشانی احتمالاً برچگونگی تأثیردی آر دی 4 بر رفتار کودک تأثیر می گذارد.