سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

چگونه بر ترس درونمان غلبه کنیم ؟



ترس درون,ترس از صحبت کردن, رفع ترس

ناگهان همه چیز به طرز پیش بینی نشده ای خراب می شود. چراغ های نئون حالتی تهاجمی می یابند و گازهایی که از اگزوز ماشین ها خارج می شود خفه کننده و کشنده به نظر می رسد.

تعداد ضربان قلب افزایش یافته و تنفس متوقف می شود. گاهی اوقات حتی تا حد از دست دادن هوشیاری به پیش می رود. البته زندگی ادامه خواهد یافت اما از این به بعد ورود به تونل، آسانسور یا هر فضای بسته، غیرممکن خواهد بود... ترس از عنکبوت، سوسک، هواپیما، آتش، دندانپزشک و...

امروزه روانکاوان ترس ها را به طرق مختلف طبقه بندی می کنند ترس از فضای بسته، فضاهای بزرگ ترس اجتماعی مثل ترس از صحبت کردن در جمع، ترس از خجالت کشیدن، ترس از تلفن، غذاخوردن در جمع...

برای رفع ترس راهکارها و روش های تاثیرگذار بسیار زیادی وجود دارد که در این مطلب با برخی از آن ها آشنا می شویم.

یکی از نیازهای اساسی انسان احساس امنیت است. او برای رشد و تعالی به این امنیت نیاز دارد و گاهی اوقات ترس‌های مهار نشده‌ای وجودش را فرامی‌گیرد که نمی‌تواند زندگی خوب و متعادلی داشته باشد. در این مطلب چند راه‌حل ساده برای مهار ترس ارائه شده است.

1ـ بودن در کنار افراد مثبت‌اندیش
تردیدی نیست که دنیا پر از موضوعات ترسناک است، اما همیشه افراد خوب هم وجود دارند؛ کسانی که می‌توانند دیگران را با انرژی‌های مثبت وجودشان سیراب کنند. وقتی کنار این گونه افراد باشیم معمولا احساس شادتری داریم.

بنابراین تا جایی که می‌توانید با کسانی همنشینی کنید که شما را به داشتن تجربه‌های زیبا تشویق می‌کنند. پیام‌های مثبتی که از آنها دریافت می‌کنید، در زندگی‌تان به کار ببرید. این انرژی‌های مثبت، صدای ترس درون وجودتان را خفه کرده و هرگز به آن اجازه نمی‌دهد با انتقادهای آزاردهنده‌اش، شما را بترساند.

ترس درون,ترس از صحبت کردن, رفع ترس

2ـ درک ترس
بپذیرید که ترس فقط یک احساس است. ممکن است در زندگی افراد اتفاق‌های خیلی بدی رخ دهد، اما یادتان باشد که این اتفاق‌ها قرار نیست برای همه رخ دهد. وقتی به موضوع نگران‌کننده‌ای فکر می‌کنید به احساس‌تان در مورد آن توجه کنید. گاهی مواقع نسبت به موضوعی نگاهی افراطی دارید و بی خود و بی جهت به ترس‌تان دامن می‌زنید. به موضوعات دور و برتان دید اغراق‌آمیز نداشته باشید تا روح و ذهن‌تان بی‌جهت مشوش نشود.

3ـ مدیتیشن و دعا
هرروز زمانی را اختصاص دهید و افکارتان را به سمت زمان حال و وجود خود معطوف کنید. با این تمرین یاد می‌گیرید نگرانی‌های بی‌موردتان درباره آینده و ناراحتی‌های احتمالی از تجربه‌های گذشته را به فراموشی بسپارید و بی‌دلیل ترس و دلهره به جان خود نیندازید.

افرادی که با خالق خود ارتباط قوی و محکم دارند، می‌توانند با ایمان‌شان و دعا و نیایش به احساس آرامش مناسبی دست پیدا کنند. وقتی تصور کنید که خالق هستی به شما و زندگی‌تان توجه دارد، با کمک این نیروی برتر می‌توانید به آرامش برسید. تحقیقات نشان داده است که مدیتیشن و دعا هردو به یک اندازه انسان را از ترس و نگرانی رها می‌کنند.

 

4ـ لذت بردن از لحظه‌های شاد زندگی
لحظات شاد زندگی‌تان را یادداشت کنید. هرروز چند دقیقه را به نوشتن خاطرات این لحظه‌های شاد و همچنین برنامه‌هایی که برای آینده دارید، اختصاص دهید. با این کار می‌توانید ساختار‌های مغزتان را به سمت مثبت‌اندیشی تغییر دهید.

در حقیقت طبیعت مغزمان به گونه‌ای است که برای حفاظت از ما دائم مراقب جنبه‌های منفی زندگی و محیط اطراف‌مان است و خواه ناخواه به سمت افکار منفی کشیده می‌شویم، اما وقتی لحظات و خاطرات خوب خود را یادداشت کنیم می‌توانیم آن بخش از سیستم عصبی مغزمان را که مسئول پردازش افکار مثبت است، تقویت کرده و آن را وادار کنیم به موضوعات شاد و مثبت توجه کند.

ترس درون,ترس از صحبت کردن, رفع ترس

5ـ هر روز یک جشن
لازم نیست یک اتفاق فوق‌العاده در زندگی‌تان رخ دهد تا برایش جشن بگیرید. می‌توانید به کوچک‌ترین موفقیت‌هایتان نیز توجه کرده و برای آنها جشن بگیرید. حتی در حد درست کردن غذایی که همیشه دوستش دارید. در ضمن می‌توانید عضو فعالی در اجتماع‌تان بوده و با دیگران معاشرت داشته باشید و از کسانی که موجب شادی‌تان می‌شوند قدردانی کنید.

6 ـ لبخند

خندیدن یا لبخندی ساده زدن موجب یک سری واکنش‌های ماهیچه‌ای و هورمونی در بدن می‌شود که می‌تواند روحیه فرد را بسیار بالا ببرد. وقتی دائم لبخند بر لب داشته باشید احساسات منفی برای ماندگاری در وجودتان مجبور است بسیار تلاش کند و معمولا هم به موفقیت چشمگیری دست پیدا نمی‌کند.

با خندیدن سیستم ایمنی بدن قوی می‌شود. پس همین الان لبخند بزنید. این کار واقعا حال‌تان را خوب می‌کند.

7ـ حواس پرتی
هرقدر به افکار منفی و ترسناک فکر کنید و برایش انرژی بگذارید، قدرت‌شان بیشتر می‌شود و می‌تواند افکار مثبت را از میدان به در کند. بنابراین هرگاه موضوعات نگران‌کننده راه‌شان را به وجودتان پیدا کردند، کاری کنید که حواس‌تان معطوف به چیز دیگری شود. مثلا به پیاده‌روی بروید، زمانی را با دوستان، خانواده یا همسایه‌تان بگذرانید. با این روش می‌توانید جلوی افکار نگران‌کننده را بگیرید.

8ـ قدرت روحی
دنیا مکانی امن نیست و همیشه چیزهایی برای ترسیدن وجود دارد اما قرار نیست با ترس زندگی کنیم؛ بنابراین با شناختن ترس‌هایتان به جنگ آنها رفته و اجازه ندهید ترس، روح و روان‌تان را تضعیف کند.
منبع:دلگرم

 


ویدیو مرتبط :
‫غلبه بر ترس‬‎

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

غلبه بر ترس کودکان از مدرسه



 

غلبه بر ترس کودکان از مدرسه

 

 

تقریباً تمام کودکان به خانواده و والدین خود بخصوص مادر وابسته هستند. این وابستگی اگر عادی و در حد معمول باشد مشکلی ایجاد نخواهد کرد، اما اگر کودک بدون مادر خود نه جایی برود، نه به تنهایی بماند و نه بازی کند هشداری برای والدین محسوب می‌شود. این مسئله وقتی بحث برانگیزتر می‌شود که کودک به سن مدرسه رسیده و مجبور است

 

 

ساعاتی از روز را خارج از خانه و دور از مادرش بگذراند. البته بیشتر کودکان وقتی برای اولین بار به محیط شلوغ و پرسروصدای مدرسه پا می‌گذارند و با معلم و هم سن و سالان خود روبه‌رو می‌شوند احساس ترسی ناشناخته از مواجهه با محیط جدید و دوری از محیط امن خانه به آن ها دست می دهد، اما با مرور زمان وخوگرفتن با دوستان جدید و معلم که شباهتی به مادر خود دارد این احساس از بین رفته و به آرامش می‌رسند.

 

 

اما برخی از کودکان نمی‌توانند با محیط جدید خو گرفته و مادر و خانه خود را فراموش کنند. این کودکان در یک حالت اضطراب دائمی هستند و توانایی تطبیق با محیط را پیدا نمی‌کنند. این اضطراب، اضطراب جدایی گفته می شود. یکی از روانشناسان در این باره معتقد است که هراس از مدرسه زیرمجموعه اضطراب جدایی است که شامل حدود ٥/٣ درصد از کودکان می‌شود که البته دختران و کودکان طبقه مرفه در این بین سهم بیشتری را دارا هستند. ٥٠ درصد هراس از مدرسه هم ترس از جدایی از خانه و مادر است.

 

 

 

 

 


● عوامل ایجاد هراس از مدرسه

 

این ترس ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد؛ وابستگی شدید به مادر، اعتماد به نفس پائین کودک، ترس از تنهایی و دوری از خانواده، ترس از درس و مدرسه و تنبیه، شنیدن خاطرات بد و نامطلوب از افراد خانواده مسئله مهمی است که در این میان اهمیت دارد درحالی که باید کودک را کاملاً درک کرده و به زور و اجبار او را راهی مدرسه نکنید.

 

 

ترس از مدرسه و اجبار و اعلام نارضایتی والدین در کنار هم می‌تواند لطمات روحی جبران ناپذیری را بر کودک وارد کند که حتی این حس تا سال های آخر تحصیل از بین نرود. به گفته روانشناسان حالات جسمی این نوع کودکان را می‌توان این گونه تعریف کرد. کودکانی که مبتلا به اضطراب جدایی هستند و هراس از مدرسه دارند معمولاً صبح زود هنگام رفتن به مدرسه دچار دل درد شده و حالت تهوع پیدا می‌کنند و یا اینکه شب‌های امتحان بیمار می‌شوند. تمایل نداشتن به غذا و بی میلی نیز از علائم این نوع اضطراب است.

 

 

اما به محض اینکه والدین تصمیم می‌گیرند که کودکشان به مدرسه نرود تمام این حالات رفع شده و به حالت اولیه خود برمی‌گردند. بیشتر افرادی که دچار این نوع اضطراب می‌شوند یا جزء خانواده‌های پرجمعیت هستند و یا اینکه سطح فرهنگی و اقتصادی آنها پائین است. البته خجالتی بودن کودک، اختلالات روانی، نداشتن اعتماد به نفس و نداشتن توجه کافی والدین به وضعیت کودک نیز می‌توانند مشکل ساز باشند.

 

 

 

 

 

● حل مسئله

 

همیشه پیشگیری بهتر از درمان است. قبل از رسیدن سن کودک به مدرسه او را در مهدکودک یا پیش دبستانی ثبت نام کنید تا او هم با محیطی غیر از خانه و افرادی غیر از خانواده‌اش آشنا شود و هم عادت کند که ساعاتی به دور از مادرش در بیرون از خانه باشد.

 

 

او را به مدرسه رفتن تشویق کنید. برایش هدیه بخرید و آن را به عنوان جایزه به مدرسه رفتن به او بدهید. (البته در همه حال حد تعادل را رعایت کنید )

 

 

دوستان مدرسه اش را به خانه دعوت کنید و از کودکتان بخواهید که با آنان همبازی شود.

 

 

از معلم مدرسه بخواهید که به فرزندتان مسئولیت‌های کوچکی در کلاس بسپارد تا او با برعهده گرفتن آن ها احساس رضایت و شادمانی کند و آخر این که همیشه و در همه حال گوش شنوایی برای حرف‌های کودکتان داشته باشید.