چرا زنان میل جنسی‌ را از دست می‌دهند؟

زندگی بدون تمایل جنسی!

 

از دست رفتن میل جنسی یكی از شایع ترین اختلالات آمیزشی است كه زنان زیادی را در سنین مختلف درگیر می كند. برخلاف مردان كه عدم توانایی نعوظ شایع ترین مشكل جنسی آنها می باشد، در مورد زنان تركیبی از مسائل فیزیكی و روحی باعث ایجاد اختلال در میل جنسی می شود و این چیزی است كه به راحتی با تجویز یك دارو، درمان پذیر نخواهد بود. اما امروزه به كمك درمان های مختلف ، امكان بازگشت این غریزه به حالت طبیعی را تا حدودی امكان پذیر كرده اند.

 

از دست دادن میل جنسی چیست؟

 

برخلاف تصور عامه، متخصصان معتقدند كه آمیزش جنسی متوالی تاثیری بر میل جنسی و یا خشنودی از آن ندارد.

 

بعضی ها معتقدند كه میل جنسی چیزی فراتر از مشكل مربوط به كاهش این میل است. انگیزش جنسی یك مولفه بیولوژیكی از امیال است كه بازتاب آن به صورت میل جنسی خود انگیز شامل تفكر جنسی، تخیل شهوت‌زا و رویا بروز می‌كند.

 

در واقع نتیجه سیگنال بدن چیزی مشابه كردار جنسی است. میل و انگیزش جنسی به طور طبیعی با افزایش سن كاهش می یابد. اما میل جنسی تركیبی از فاكتورهای روانی و بین فردی را نیز در بر می‌گیرد كه در مجموع باعث آمادگی برای انجام آمیزش است.

 

بالاتر و فراتر از شهوت چیزی مشابه صمیمیت در روابط باعث ایجاد آمادگی برای آمیزش جنسی می شود.

 

به عنوان مثال اگر شما از همسر خود ناراحت باشید ، ممكن است در آن برهه زمانی دچار شهوت شوید ولی حاضر نخواهید بود به همسر خود نزدیك شوید. بنابراین تمامی جنبه های موثر در میل جنسی باید مورد آزمایش قرار گیرد تا دلیل اصلی مشكل مشخص شود. شایع ترین عوامل از دست رفتن میل جنسی در زنان عبارتند از:

 

1- مشكلات روابط بین فردی: مسائل عملكردی همسر، عدم رضایت روحی در روابط، تولد فرزند و تبدیل شدن به پرستار كودك باعث كاهش میل جنسی می شود.

 

2-تاثیرات اجتماعی فرهنگی: استرس‌های شغلی، فشار همگنان و تصاویر رسانه ای از جنسیت می‌تواند به طور منفی میل جنسی را تحت تاثیر قرار دهد.

 

3-كاهش تستسترون: هورمون تستسترون میل جنسی مردان و زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. سطح تستسترون در دهه 20 زندگی زنان در اوج مقدار خود می‌باشد و سپس به موازات افزایش سن مقدار آن نیز به طور متوالی كاهش خواهد یافت تا دوران یائسگی شروع شود، هر چند كه دوران یائسگی نیز پایان میل جنسی در همه زنان نیست.

 

4-مشكلات بالینی: بیماری‌های روحی مثل افسردگی یا اختلالات تیروئیدی، اندرومتروز و یا فیبرویدز میل جنسی زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

 

5-داروها: بعضی داروها مثل داروهای ضد افسردگی خاص، داروهای كاهنده فشار خون و داروهای ضد بارداری خوراكی باعث كاهش میل جنسی می شود.

 

6-سن: سطح خون حاوی آندروژن به موازات افزایش سن مدام در حال كاهش خواهد بود.

 

درمان

 

بدلیل اینكه این اختلال حاصل تركیبی از مسائل فیزیكی و روحی است، لذا تركیبی از درمان ها برای رفع این اختلال لازم است.

 

1- مشاوره فردی/ درمان جنسی: درمان جنسی برای افراد و زوجین بسیار موثر است. عدم میل جنسی معمولا هر دو طرف را تحت تاثیر قرار می دهد و لذا مشاوره هر دو می تواند بسیار موثر و مفید واقع شود.

 

2-تعویض داروها و یا تغییر در میزان مصرف: اگر دلیل اصلی اختلال داروها باشد، تغییر در نوع دارو و استفاده از درمانهای جایگزین توصیه می شود. به عنوان مثال اگر داروهای ضد بارداری خوراكی باعث كاهش سطح تستسترون شده می توان از روش های دیگر ضد بارداری كه غیر هورمونی است استفاده كرد.

 

3-توجه به مشكلات بالینی: درمان امراض خاص مثل فیبروئید به كمك جراحی می تواند مفید باشد.

 

4-استروژن های واژنی: در زنان یائسه، خشكی واژن كه دلیل اصلی عدم رضایت از آمیزش است به كمك كرم استروژن واژنی قابل درمان است.

 

5-درمان تستسترون: با اینكه هورمون یا داروی خاصی برای درمان مشكلات جنسی وجود ندارد، اما بعضی متخصصان زنان و زایمان استفاده از این هورمون را برای افزایش سطح آن به حد طبیعی پیشنهاد می كنند.

منبع:asheghi4u.blogsky.com

ویدیو مرتبط :
‫دیابت موجب کاهش میل و فعالیت های جنسی در زنان و مردان میشود - Sex and Diabetes‬‎

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

10 بیماری موثر بر میل جنسی زنان

 

 

 

 

بسیاری از بیماری‌ها با کاهش میل جنسی، باعث می‌شوند روابط زناشویی تحت تاثیر قرار بگیرد. در واقع می‌توان کاهش میل جنسی را به‌عنوان یکی از بارزترین عوارض این بیماری‌ها به‌حساب آورد.

 

با توجه به این حقیقت می‌توان اذعان کرد که اگر دچار کاهش میل زناشویی و یا هر نوع اختلال دیگری در این عملکرد هستید، بهتر است به پزشک مراجعه نمایید تا دلیل اصلی آن مشخص شود و با رفع مشکل زمینه‌ای، این مشکل شما نیز برطرف شود.

 

بیماری های موثر

 

در ادامه به بعضی از مهم‌ترین بیماری‌‌هایی که میل زناشویی را تحت تاثیر قرار می‌دهند اشاره می‌کنیم:

 

1- بیماری‌های عروقی

 

برخی از اختلالات عروقی در قالب مشکلات زناشویی خود را نشان می‌دهند که به مرور زمان رگ‌های خونی را تحت تاثیر قرار داده، شریان‌ها را سخت و باریک می‌کنند و همین مساله، خون‌رسانی به دستگاه تناسلی را کاهش می‌دهد.

 

2- دیابت

 

اغلب مشکلات زناشویی ناشی از بیماری دیابت است که با مشکلات دیگری نظیر آسیب‌های عصبی و بیماری‌‌های عروقی همگام می‌شود. در زنان این عارضه به شکل کاهش میل زناشویی خود را نشان می دهد. البته این عوارض با کنترل قندخون ، فشارخون و مقدار کلسترول خون، قابل جبران است.

 

3- افسردگی

 

اغلب به‌دنبال افسردگی اختلالات زناشویی بروز می‌کند. اگر مواد شیمیایی مغز و یا هورمون‌ها و ناقل‌های عصبی در وضعیت متعادلی نباشند، میل زناشویی را تحت تاثیر قرار می‌دهند و دارو‌های ضدافسردگی باعث کاهش میل زناشویی می‌شوند.

 

البته خوشبختانه دارو‌هایی با فرمول مشابه ویاگرا و یا خود ویاگرا می‌توانند به بهبود این وضعیت کمک موثری کنند.

 

4- یائسگی

 

میل زناشویی زنان به موازات تغییر در هورمون‌های خاصی در یائسگی کاهش پیدا می‌کند. کاهش مقدار هورمون استروژن (هورمون زنانه) در زنان که در انگیختگی زناشویی موثر است، باعث خشکی واژن و دردناکی آمیزش می‌شود. تستوسترون (هومون مردانه)، هورمونی که در میل زناشویی هر دو جنس نقش دارد، با کاهش فعالیت تخمدان‌ها کاهش می‌یابد و در مجموع، این مساله باعث کاهش میل زناشویی می‌شود.

 

5- عوارض جانبی برخی داروها

 

دارو‌های بی‌شماری هستند که چنین تاثیر ناخواسته‌ای را به همراه دارند. علاوه بر دارو‌های ضدافسردگی، دارو‌های فشارخون و حتی دارو‌های ضدبارداری می‌توانند میل زناشویی را تحت‌تاثیر قرار دهد.

 

6- ام.اس

 

بیماری ام.اس که باعث تخریب سیستم عصبی مرکزی می‌شود، روی عملکرد آمیزشی تاثیر می‌گذارد. عدم خشنودی از آمیزش و یا کمبود میل زناشویی در زنان می‌تواند دال بر ابتلا به این بیماری باشد. بیماری‌های عصبی دیگری نظیر پارکینسون نیز چنین تاثیر مشابهی را به همراه دارند.

 

7- آندومتریوز

 

علایم دردناک بیماری آندومتریوز نظیر گرفتگی‌های شکمی‌ دردناک، قاعدگی‌های شدید و درد مزمن لگنی، امکان آمیزش را به سختی فراهم می‌کند و تجربه‌ای ناخوشایند خواهد بود.

 

8- کیست‌های تخمدانی

 

آمیزش‌‌های دردناک، می‌تواند علامتی از کیست‌های تخمدان‌ باشد. بیماری التهاب لگن و یا سرطان لگن نیز چنین علامتی را به همراه دارند. به طور کلی آمیزش‌های دردناک را نباید نادیده گرفت.

 

9- اختلالات تیروییدی

 

تیرویید، غده‌ای در جلوی گردن است که نقش مهمی را ‌در حیات و سلامت فرد ایفا می‌کند. کنترل سوخت و ساز بدن، از دما گرفته تا وزن، و همچنین سلامت زناشویی از جمله فعالیت‌های غده‌ تیرویید است.

 

10- آپنه

 

آپنه که اصطلاحا به آن، "خفگی در خواب" می‌گویند، مشکلی است که در آن تنفس به مدت 10 ثانیه متوقف می‌شود و این روند مرتب در خواب تکرار می‌شود.

 

پزشکان می‌گویند آپنه نیز می‌تواند به بروز مشکلات زناشویی در مردان منجر ‌شود.

 

واقعیت‌ها

 

شما ممکن است احساس کنید که میل زناشویی شما کمرنگ شده است، یا چیزهایی که قبلا برای شما لذت‌آور بوده، اکنون ناراحت‌کننده به نظر می‌رسند.

 

شما تنها نیستید. خیلی از زنان در مراحلی از زندگی خود، دچار مشکلات زناشویی می‌شوند.

 

ناتوانی زناشویی در زنان دلالت بر مشکلات مزمن یا عودکننده در برخورد با یک یا برخی از پاسخ‌های زناشویی دارد. به آنچه شما تجربه می‌کنید، ناتوانی زناشویی در زنان نمی‌گویند مگر اینکه درباره آن مضطرب شوید، یا تاثیر منفی بر ارتباط شما با همسرتان بگذارد.

 

اگرچه مشکلات زناشویی مربوط به ناتوانی زناشویی در زنان، دلایل متفاوتی دارد، ولی اغلب قابل درمان هستند.

 

علایم و نشانه‌ها

 

دلواپسی زناشویی در زنان در هر سنی اتفاق می‌افتد، ولی ممکن است در زمان‌ تغییرات هورمونی شایع‌تر باشد، مانند بعد از زایمان، یا یائسگی.

 

نگرانی‌های زناشویی همچنین ممکن است با بیماری‌های عمده ای مانند سرطان همراه باشند.

 

اگر شما یک یا بیشتر از موارد زیر را تجربه کرده‌ باشید، مشکل شما به‌عنوان ناتوانی زناشویی در زنان دسته‌بندی می‌شود:

 

- میل زناشویی در شما کم شده، یا وجود ندارد.

 

- با انجام فعالیت زناشویی برانگیخته نمی‌شوید، یا علی‌رغم میل زناشویی، برانگیخته نمی‌شوید.

 

- نمی‌توانید به اوج لذت زناشویی (ارگاسم) برسید.

 

- هنگام نزدیکی، درد دارید.

 منبع: نیک صالحی