پیری والدین ،فرصتی بی تکرار

 

بر اثر تحلیل رفتن قوای جسمانی و ذهنی سالخوردگان، تنوع و كثرت مسایل در سالخوردگی امری كاملاً طبیعی به نظر می‌رسد. از این رو، شاید هیچ دوره‌ای از زندگی مانند سالخوردگی پر مسأله و نگران كننده نباشد، به همین دلیل، سالخوردگان برای سالم زیستن، به سازگاری فراوانی نیاز دارند و صد البته نیازمند توجه و مراقبت بیشتری از جانب فرزندان نیز هستند.

 

والدین پیر در خانه‌ی فرزندان

 

سالمندی و پیر شدن و با روزگار ضعف هم آغوش گردیدن، یک جریان طبیعی و عمومی در نظام آفرینش است. انسان نیز خواه ناخواه زندگی را از دوران کودکی و ناتوانی آغاز کرده، مرحله جوانی و قدرتمندی را پشت سر می گذارد و به تدریج با سختی های روزگار پیری و سالمندی دست به گریبان می شود. بر اثر تحلیل رفتن قوای جسمانی و ذهنی سالخوردگان، تنوع و كثرت مسایل در سالخوردگی امری كاملاً طبیعی به نظر می‌رسد.

 

از این رو، شاید هیچ دوره‌ای از زندگی مانند سالخوردگی پر مسأله و نگران كننده نباشد، به همین دلیل، سالخوردگان برای سالم زیستن، به سازگاری فراوانی نیاز دارند و صد البته نیازمند توجه و مراقبت بیشتری از جانب فرزندان نیز هستند.

 

لذا با توجه به ماشینی شدن زندگی امروزی و افزایش مشغله های فرزندان سالمندان، مشاهده می شود که برخی از فرزندان ترجیح می دهند که والدین خود را درمنزل خود نگهداری کنند تا امکان توجه و رسیدگی به آنها بیشتر گردد. برای مثال ممکن است زمانی فرا برسد که شما از والدین پیرتان دعوت کنید که با هم زندگی کنید. هر چند این تصمیم ممکن است خیلی کارایی خوبی داشته باشد اما می تواند برای هر یک از افراد خانواده توام با استرس باشد.

 

لذا برای به حداقل رساندن این استرسها توصیه می شود که:

 

**درباره تمام چیزها به طور کامل و جامع صحبت کنید. احتمالا والدین شما عادت کرده اند که به طور مستقل در منزل شخصی شان زندگی کنند و ممکن است آماده شدن و هماهنگی برای زندگی زیر یک سقف مشترک با افرادی که توقعات و کارهای روزمره خودشان را دارند دشوار باشد.

 

**قبل از جابجایی آنها درباره تمام مشکلاتی که احتمال می دهید بروز کند با هم حرف بزنید، یک فضای احترام متقابل ایجاد کنید و سعی کنید به یک مصالحه دست یابید که برای تمام اعضای خانواده قابل استفاده و کارایی باشد.

 

**با ادب و نزاکت کامل قوانین خانه را به طور کاملا شفاف مقرر کنید و بر روی مسئولیتهای هر کس و محدودیت هایش در منزل توافق کنید. هر خانواده ای هویت خودش را دارد و اضافه کردن والدین پیر به این مجموعه گاهی اوقات باعث به هم ریختن هماهنگی خانواده به طور کلی می شود حتی اگر در این کار حساسیت و مراقبت بسیار زیادی به خرج دهید.

  

**چنانچه هنوز فرزندانتان با شما زندگی می کنند و راهی خانه بخت نشده اند، آنها را هم در نظر بگیرید. هنگامی که پدربزرگ و مادربزرگ به خانواده اضافه می شوند ممکن است هماهنگ شدن با شرایط جدید برای فرزندان و جوانان دشوارتر باشد پس بهتر است برای هر یک از اعضای خانواده محدودیتها و قوانینی که بتواند در عین حال با آنها کارهایش را انجام دهد مقرر کنید. لازم است که فرزندانتان نسبت به پدر و مادربزرگشان با ملاحظه باشند.

 

**اطمینان حاصل کنید که هر یک از اعضای خانه آزادی و فضای شخصی خود را دارند. این می تواند شامل افزودن یک سوییت مجزا به منزل تان،نصب یک دستشویی اضافی و یا حتی بازچیدن مجدد منزل تان باشد. هر چند والدین تان دیگر در منزل شخصی شان زندگی نمی کنند اما هنوز هم آنها خواهان فضایی برای خودشان و داشتن مقداری ساعات شخصی و خصوصی هستند.

 

**مشخص کنید که هر چیزی باید کجا باشد. ممکن است عادی و غیر مهم به نظر برسد اما این طور نیست. والدین تان به وسیله اسباب اثاثیه و اموال و دارایی هایشان طی سالها احاطه شده اند. شاید لازم باشد چیزهایی فروخته شود، به اقوام داده شود و یا در انباری نگهداری شود.

 

**یک بودجه تنظیم و تدبیر کنید. آیا والدین تان با بخشی از حقوق بازنشستگی شان در مخارج زندگی سهیم هستند یا شما باید تمام هزینه ها را بپردازید.

 

**هرگز از پیش فرض به ویژه در مسایل مالی استفاده نکنید. درباره موقعیت و شرایط دروقت مناسبش بحث کنید.

 

اگر والدین علاقمند به انجام کارهای منزل هستند و توانایی اش را دارند به انها اجازه این کار را بدهید خیلی از بزرگترها ارزش و اعتبارشان را به مفید بودن شان گره می زنند و چنانچه تمام یا بخش مهمی از وظایف روزمره شان توسط یک نفر دیگر انجام شود به لحاظ عاطفی و روانی صدمه می بینند.

 

**والدین تان را تشویق کنید که استقلال شان را حفظ کنند و فعال بمانند. این کار می تواند باعث سلامت جسمانی و روانی تان شود.

 

**صبور باشید. هماهمنگ شدن با شرایط جدید برای اعضای خانواده کمی وقت گیر است.

 

هشدارها و نکات

 

**سعی کنید برنامه های مرتب گفتگوی خانوادگی داشته باشید که هر کس بتواند درباره مسایل و مشکلاتش و یا مشکلات احتمالی با دیگران حرف بزند. گاهی اوقات ساده تر است که درباره موضوعات دشوار وقتی که همه حضور دارند و در یک فضای گفتگو حرف بزنند.

 

**اگر والدین تان مشکلات جسمانی دارند یک سیستم تماس اورژانسی درست کنید و مطمئن شوید که همه اعضای خانواده با ان آشنا هستند. این سیستم می تواند یک زنگ اضطراری در حمام، دستشویی و یا اتاق خواب باشد و یا یک دستگاه تلفن موبایل ویا یک سیستم پیجر باشد.

 

** ملاحظات ایمنی برای بچه ها و کم سن ترها را هم در نظر بگیرید. مطمئن شوید که والدینتان بچه ها را با داروها و بطریهای غیر امن برای بچه ها تنها نمی گذارند. همچنین مطمئن باشید که بچه ها اسباب بازی ها را روی پله ها و یا در مسیر رفت و آمد سالمندتان رها نمی کنند.

 

مراقبت از افراد مسن مستلزم صرف وقت و انرژی زیاد است لازم است زمان کافی برای خودتان و همسر و فرزندانتان هم اختصاص دهید. اگر حس می کنید که در مسئولیتهای خانوادگی غرق شده اید برای کمک گرفتن از یک نفر و یا یک گردش یک روزه برنامه ریزی کنید.

 منبع:سایت تبیان

 

ویدیو مرتبط :
فوت والدین شهدا و فرصتی که از دست می رود...

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

خصوصیات والدین موفق

 

 

دردنیای امروزی که کلیه ی ملل دنیادرحال رشد ،توسعه وپیشرفت می باشند .برنامه ریزیهای دقیق وسنجیده برای آینده از ارکان مهم ،بزای نیل به این اهداف می باشد ازآن جمله می توان تعلیم وتربیت کودکان که آینده سازان مملکتی هستند نام برد .والدین موفق کسانی هستند که با سرمایه گذاری هر چه بیشتر در این راه باعث پیدایش نسلی سالم ،متعهد وآگاه می شوند ،که ضامن حرکت بیشتر چرخهای مملکت آینده می باشد .از این رو می بایست کودک رااز بدو تولدزیر نظر شدید از لحاظ(آموزش وپرورش،محیط ،خانواده ،مدرسه ،شخصیت و...)قرارداد. اگر والین ازروش های صحیح تربیتی آگاه باشند ،باتمرین وبه مرور زمان تجربه ومهارت آنان افزایش خواهد یافت ودرتربیت فرزندشان موفق تر خواهند بود .در اینجا برخی از نکات تربیتی است که برای آشنایی مقدماتی مطرح می گردد.

 

 

در کوتاه مدت انتظار پیشرفت زیادی نداشته باشید.

موارد زیادی وجود دارد که دوست دارید به فرزندان خود بیاموزید ولی هیچ رفتاری با یک بار آموختن بدست نمی آید وآنان نیز همیشه برای فرا گرفتن آمدگی ندارند. آموزش نیاز به وقت ، حوصله و موقعیت شناسی دارد. اگر والدین در این کار پشتکار نداشته باشند، خسته و بی‌حوصله شوند یا از کوره در روند، احترام خود را نزد فرزندان از دست خواهند داد.در این صورت فرزندان به خواسته‌های آنها بی‌توجه خواهند شد و خود را موظف به انجام آنها نخواهند دانست. تربیت مسئولیتی یک روزه نیست، آرامش ، پایداری و مقاومت می‌خواهد و تا زمانی که یک اصل تربیتی حاصل شود، فرزند شما بارها اشتباه خواهد کرد. بنابراین در کوتاه مدت نمی‌توان انتظار پیشرفت زیادی داشت.

 

 

توقع خود را کم کنید و پیشرفتهای کوچک را نیز در نظر بگیرید.

کودکان و والدینی که از هر نظر کامل و بی‌عیب باشند وجود ندارند. فرزندان همیشه آنگونه که والدین توقع دارند عمل نمی‌کنند. مشکلات کودکان معمولا یک شبه حل نمی‌شود و تغییرات در کودکان و بالغین تدریجی ، آرام و مرحله به مرحله صورت می‌گیرد. برخی والدین وقتی درتغییر عادات و رفتارهای فرزندشان به مشکل برمی‌خورند، به سرعت آشفته و ناامید می‌شوند و اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهند. حال آنکه باید به پیشرفتهای کوچک و تدریجی فرزندشان توجه نمایند زیرا کلید پیشرفتهای بزرگ ، تشویق پیشرفتهای کوچک است.

 

 

در هر زمان تنها روی یک مشکل تمرکز نمایید.

فرزند شما ممکن است مشکلات متعددی داشته باشد ولی اگر شما بخواهید همه موارد را باهم اصلاح نمایید، هرگز موفق نخواهید شد. برای موفقیت باید تنها یک مشکل را در نظر بگیرید و پس از حل آن به نوبت به مشکل دیگری بپردازید. هدفتان را با کلمات ساده‌ای که برای کودک قابل فهم باشد برایش توضیح دهید و به او بگویید در این مورد خاص دقیقا چه انتظاری از او دارید، مثلا: می‌خواهم قبل از آمدن سر سفره دستهایت را صابون بزنی! سپس به پیشرفتهای هر چند کوچک کودک در راه اصلاح رفتارش دقت نمایید، مثلا: قبلا اصلا صابون نمی‌زده و حالا یک مرتبه صابون زده است، هر چند توقع ما چهار مرتبه صابون در روز باشد و با واکنشهای مثبت و تحسین آمیز به او بفهمانید که رفتارش مناسب و مورد پسند است.

 

 

با دید مثبت نگاه کنید و هرگز از تحسین کودکتان غافل نباشید.

تحسین کودک بسیار ارزشمند است. کودکان در هر مرحله سنی که باشند تمایل دارند والدین آنها را بپسندند و از آنها راضی باشند. کودک نمی‌داند کدام رفتار مناسب و کدام نامناسب است. او هر رفتاری را که با واکنش والدین روبرو شود یا او را به هدف برساند مثبت تلقی کرده و تکرار خواهد نمود. تصور نکنید داشتن رفتار مناسب امری بدیهی و از وظایف فرزند شماست و یا رفتارهای فوق‌العاده است. این طرز تفکر باعث می‌شود پرتوقع شوید، نسبت به رفتارهای مناسب فرزندتان بی‌اعتنا گردید و تنها به رفتارهای نامناسب و منفی او توجه نمایید.مسلما به جز رفتارهایی که شما را ناراحت می‌کند، رفتارهای مناسب و مثبت زیادی نیز در فرزند شما وجود دارد. اگر شما هر رفتار مناسبی را مثبت تلقی کنید و با واکنشی تایید کننده به فرزندتان نشان دهید که از کدام رفتارش راضی هستید، کودک سعی می‌کند با تکرار آن رضایت بیشتر شما را بدست آورد. نشان دادن نارضایتی از رفتارهای نامناسب تنها زمانی موثر خواهد بود که قبل از آن فرزندتان را به دلیل رفتارهای مناسبش تشویق کرده باشید.

 

 

اهدافی را که در نظر دارید، با نیازهای کودکتان منطبق نمایید.

اهداف خود را متناسب با سن ، شخصیت ، توانایی ، رشد عقلی و شرایط محیطی فرزندتان تعیین نمایید. همه کودکان در یک سن خاص وارد مرحله مشابهی نمی‌شوند و میزان آموزش پذیری آنها نیز به یک میزان نیست. با توجه به این که همه افراد یک‌جور نیستند و موقعیتها نیز متفاوت است. یک راه حل قطعی و مستقل برای هر مشکلی وجود ندارند. راه حلی که امروز در مورد فرزندتان موثر است، ممکن است فردا تاثیرش را از دست بدهد یا روشی که برای یکی از کودکانتان جواب می‌دهد، شاید برای دیگری بی‌فایده باشد. اگر حوصله کنید می‌توانید حتی روشهای ابتکاری و موثرتری خلق نمایید که بنا به شرایط خاص شما طراحی شده باشد.

 

 

مادران ، پدران ، لطفا هماهنگ عمل کنید.

موفقیت والدین در تغییر رفتارهای کودک نیازمند هماهنگی بین پدر و مادر است. پیش از هر اقدامی ، رفتارهایی را که می‌خواهید اصلاح کنید، دقیقا مشخص نمایید و برای رفع آن برنامه‌ای هماهنگ طراحی کنید .شما و همسرتان باید پیش از دست زدن به هر کاری در مورد کودکتان اتفاق نظر داشته باشید. وقتی تصمیم خود را گرفتید و روی برنامه اجرایی توافق کردید، هر دو هماهنگ و یکسان عمل نمایید.