وقتی پاها بی قراری می کنند

سوزن سوزن شدن پا از علائم سندرم پای بی قرار می باشد.

 

این بیماری یک اختلال عصبی حرکتی شایع است که در ردیف « اختلالات خواب» طبقه بندی می شود؛ زیرا باعث اختلال در خواب شبانه می شود. « انجمن بی خوابی آمریکا» برآورد کرده که حدود 12 میلیون زن و مرد آمریکایی دچار این سندرم هستند. اگر شما به این بیماری دچار باشید، وقتی نشسته یا دراز کشیده اید، شدیداً و مدام در پاهای تان احساس ناراحتی می کنید و می خواهید بلند شوید و راه بروید.

 

با این کار به طور موقت این احساس از بین خواهد رفت. این سندرم می تواند در هر سنی بروز کند و با افزایش سن بدتر می شود. ( هر چند برخی از بیماران قبل از 18 سالگی با چنین شکایت هایی به پزشک مراجعه می کنند). با وجودی که پاهای بی قرار و آزاردهنده به آسیب های جدی دیگری منجر نمی شوند و به شکل یک بیماری مزمن فرد را آزار می دهند، ولی گاهی اوقات هم ممکن است فرد بسیار ناتوان شود.

 

علایم سندرم پای بی قرار
افراد مبتلا به سندرم پای بی قرار دچار احساساتی ناراحت کننده در پاها (بعضی اوقات در دست یا سایر اعضای بدن) و نیازی شدید به تکان دادن پاها برای آسایش از این مشکل دارند. بیماری باعث انواع احساسات از جمله سوزن سوزن شدن، خارش، ضربان و کوبیدن، سوزش، کشش و خزیدن چیزی در پاهای فرد مبتلا می‌شود. نوسان شدت علایم سندرم پای بیقرار عادی بوده و می‌تواند رخ دهد.

 

این مشکل معمولا هنگام دراز کشیدن و یا نشستن طولانی مدت بر روی صندلی ماشین، هواپیما و یا سینما رخ دهد. علایم سندرم پای بیقرار با تکان دادن پا و یا ایستادن بهتر شده و کم تر آزار می‌دهد. این علایم می‌تواند باعث مشکل در خوابیدن، خواب آلودگی روزانه و کاهش کیفیت زندگی شود.

 

بعضی از افراد مبتلا به سندرم پای بی قرار هیچگاه به پزشک مراجعه نمی‌کنند، چرا که بیان کردن علایم و توضیح مشکل برایشان دشوار می‌باشد. اگر فکر می‌کنید، دچار این بیماری هستید برای درمان آن و دریافت مشاوره به پزشک مراجعه نمایید.

 

برای درمان سندروم پای بی قرار باید کمبود آهن بدن را درمان کنیم.

 

عوامل پیدایش سندرم پای بی قرار
در بسیاری موارد، هیچ عامل مشخصی برای بروز سندرم بی قراری پا وجود ندارد. محققان گمان می برند که این مشکل ممکن است به خاطر عدم توازن ماده شیمیایی دوپامین در مغز باشد. این ماده شیمیایی مسئول فرستان پیام برای کنترل حرکات عضلانی است.

سندرم بی قراری پا معمولاً به صورت ارثی در خانواده منتقل می شود به ویژه اگر فرد از کودکی به این مشکل مبتلا بوده باشد. محققان محل هایی روی کروموزوم ها پیدا کرده اند که ژن سندرم بی قراری پا می تواند در آن وجود داشته باشد.

استرس علائم این سندرم را بدتر می کند. بارداری و تغییرات هورمونی نیز ممکن است به طور موقتی این مشکل را حادتر کنند. خیلی از خانم ها برای اولین بار حین بارداری با این مشکل مواجه می شوند، به ویزه در سه ماهه آخر بارداری. اما، در اکثر این خانم ها، علائم و نشانه های بیماری حدوداً یک ماه پس از وضع حمل برطرف می شود.

در اکثر موارد، سندرم بی قراری پا با هیچ بیماری دیگری در ارتباط نمی باشد. اما گاهاً می تواند با مشکلات زیر همراه باشد:
▪ بیماری عصب ثانویه:این اسیب دیدگی به عصب ها در دست و پا گاهی به خاطر بیماری مزمنی مثل دیابت و اعتیاد به الکل ایجاد می شود.

▪ کمبود آهن:حتی بدون ابتلا به کم خونی، کمبود آهن می تواند عامل پیدایش یا عود کردن سندرم بی قراری پا شود. اگر در سابقه سلامتیتان، خونریزی معده یا روده داشته اید، با قاعدگی های طولانی و شدید روبه رو بوده اید، یا دفعات زیادی خون داده اید، ممکن است کمبود آهن داشته باشید.

▪ نارسایی کلیه:اگر دچار نارسایی کلیه هستید، ممکن است کمبود آهن هم داشته باشید. وقتی کلیه نتواند به خوبی کار کند، ذخیره آهن در خون کم میشود. این مشکل به همراه سایر مشکلات در شیمی خون، می تواند باعث پیدایش یا بدتر شدن سندرم بی قراری پا در شما شود.

 

درمان سندرم پای بی قرار چگونه است؟
بعضی برای درمان سندرم پای بی قرار باید سایر بیماری های مرتبط همچون کمبود آهن یا نوروپاتی محیطی را باید درمان نمود. درمان کمبود آهن ممکن است با تجویز مکمل های آهن در ارتباط باشد. با اینحال دقت نمایید که برای دریافت آهن باید قبل از آن سطح آهن خونتان را چک کرده و با تجویز پزشک اقدام به دریافت دارو نمایید.

 

اگر سندرم پای بی قرار در شما با هیچ بیماری دیگری مرتبط نباشد، برای درمان آن می‌بایست بر تغییرات سبک زندگی و یا درمان دارویی تمرکز نمایید. درمان دارویی فقط با دستور پزشک مجاز بوده و بدون مراجعه به پزشک ممکن نیست.

 

چاقی و بی تحرکی از عوامل بروز سندرم پاهای بی قرار می باشد.

 

درمان خانگی برای سندرم پاهای بی قرار
•  دیرتر بخوابید:سندرم پای بیقرار باعث سخت خوابیدن می شود.برای داشتن خواب عمیق، کمی دیرتر به رختخواب بروید و صبح ها بیشتر بخوابید.

•  سر ساعت معینی بخوابید و بیدار شوید.

•  قبل از خواب پاهای خود را ورزش دهید.

•  دوش آب گرم بگیرید.

•  مواد کافئین دار نخورید.

•  پاهایتان را سرد یا گرم کنید.

•  هر روز ورزش کنید.
•  مغز خود را ورزش دهید.
•  پاهای تان را حرکت دهید وقتی پاهایتان درد می گیرند، حرکت دادن آن ها، احساس ناراحتی را کاهش می دهد.
•  به طور عمیق نفس بکشید.
•  قبل از خواب، تلویزیون را خاموش کنید.
•  پاهای خود را ماساژ دهید.
•  ببینید نیاز به قرص آهن نیاز دارید یا نه.
•  با حرکات یوگا، درد خود را کم کنید.
•  الکل ننوشید و سیگار نکشید.
•  داروهای مصرفی خود را چک کنید.برخی داروهای سرماخوردگی و آلرژی، علائم سندرم را بدتر می کنند، به خصوص برخی آنتی هیستامین ها (ضد حساسیت ها).

 

تأثیر رژیم غذایی در کاهش یا افزایش شدت بیماری
رعایت رژیم غذایی مناسب، سرشار از فولات و دیگر مواد مغذی حیاتی در کنار دارو و دیگر درمان های موجود، در کاهش علائم موثر است. به توصیه های زیر توجه کنید:
•  غذاهایی که دارای فولات هستند، مانند اسفناج، مارچوبه و سبزی هایی که برگ های سبز تیره دارند، بیشتر بخورید و غلات کامل و نان های سبوسدار را حتماً در صبحانه خود بگنجانید. اگر بیماری یا مشکل خاصی مانند بالا بودن کلسترول یا حساسیت به تخم مرغ ندارید، بیشتر تخم مرغ بخورید. جگر هم منبع بسیار خوبی از فولات است.

•  تعداد دفعات غذا خوردن تان را بیشتر و حجم هر وعده را کمتر کنید. مغزها، ماهی، میوه تازه و غلات کامل را به قاعده در رژیم غذایی خود بگنجانید. بهتر است به جای غذاهای فرآوری شده، غذاهای تازه بخورید و از خوردن غذاهایی که با آرد تصفیه شده درست شده اند و قندهای ساده دارند ( مانند انواع شیرینی ها و کیک ها) نیز بپرهیزید.

•  مصرف خوراکی های حاوی کلسیم و ویتامین B12 ضروری است. اگر فکر می کنید با خوردن غذاهای روزانه این مواد مغذی به مقدار کافی به بدن تان نمی رسد، با مشورت پزشک مکمل بخورید.
چاقی و بی تحرکی دو عاملی هستند که خطر ابتلا به این سندرم را بالا می برند و می توانند علائم آن را شدت بخشند. با کمک یک متخصص تغذیه رژیم مناسبی برای کاهش وزن خود تنظیم کرده و با مشورت پزشک و مربی ورزش، به طور منظم ولی ملایم ورزش کنید.

گردآوری:بخش سلامت صبح بخیر
منابع:hidoctor.ir
rastineh.ir
rasekhoon.net

ویدیو مرتبط :
چابکی پاها

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

معجزه اي درکاهش بوي آزار دهنده بدن و پاها

 

 

آيا تا به حال با افراد ژوليده و بوي بد برخورد کرده‏ايد؟ همه ما دوست داريم تميز و مرتب و معطر باشيم، اما گاهي اوقات‏ بوي بد بدن ما ممکن است موجب آزار و اذيت ديگران شود و ارتباط ما را با ديگران دچار اختلال کند. خيلي‏ ها فکر مي کنند، عرق بدن، بوي بدي مي‏دهد، در صورتي که عرق، يک مايع بي بوست که با فعال شدن هورمون‏هاي جنسي در دوران بلوغ از غدد عرق يا همان آپوکرين ترشح مي شود و فقط پروتئين، چربي و قند دارد.
عامل اصلي ايجاد بو، باکتري‏هايي هستند که به طور طبيعي روي پوست ما زندگي مي‏کنند. اين باکتري‏ها غيرهوازي هستند و براي رشد و تکثير به شرايط بدون اکسيژن نياز دارند. وقتي که منافذ پوست، با چربي ترشح شده از غدد عرق، بسته مي شوند، اين باکتري ها هم فعال مي گردند و بوي بدي ايجاد مي‏کنند.

هر چه ميزان عرق بيشتر باشد، اين مشکل آزاردهنده‏تر مي‏شود. در برخي بيماري ها مانند ديابت، بيماري کبدي ، برخي اختلالات متابوليک، ابتلا به انگل‏ها و عفونت هاي قارچي و همچنين افرادي که قند خونشان کم يا زياد است، اين اتفاق مي‏افتد. برخي حالت هاي خاص مانند يائسگي، هيجان، ترس و عصبانيت بيش از حد نيز موجب بيشتر شدن ميزان تعريق مي شوند.
اگر تعادل سوخت و ساز مواد غذايي در بدن به هم بخورد، بوي بدن بدتر هم مي‏شود. در واقع بدن براي خلاص شدن از شر مواد زايدي که انباشته شده اند، اين عرق و در نتيجه بو را توليد مي‏کند. مثلا برخي افراد با خوردن مواد غذايي غني از کولين مانند تخم مرغ، ماهي، جگر و حبوبات، ممکن است بويي شبيه بوي ماهي بدهند. اين افراد با حذف اين مواد از رژيم غذايي شان، به راحتي مي‏توانند از شر اين بو خلاص شوند.
همچنين برخي مواد غذايي مانند سير و پياز نيز بوي بدي توليد مي کنند.

 

 

چطور بوي بدن را کمتر کنيم؟

براي برطرف کردن بوي بدن، مهم ترين و اولين کار اين است که علت اين بو را پيدا کنيد. اگر شما جزو گروهي هستيد که بوي بدنتان آزاردهنده است، ممکن است لازم شود به پزشک مراجعه کنيد. با اين حال، با رعايت نکات زير مي‏توانيد بوي بدنتان را کمتر کنيد:

1) هر روز حمام کنيد. حمام کردن باکتري هايي را که به خصوص در زير بغل تجمع دارند و عرقتان را بدبو مي‏کنند، برطرف مي‏کند. استفاده از ليف در کنار صابون هنگام شستشوي بدن موجب مي شود اين باکتري‏ها راحت‏تر برداشته شوند.

2) لباس مناسب بپوشيد. انتخاب لباس مناسب در پيشگيري از بوي بدن موثر است. لباس‏هاي گشاد و نخي که به راحتي هوا در آنها جريان پيدا مي‏کند بهتر از لباس‏هاي تنگ و چسبان با الياف مصنوعي هستند. وقتي جريان هوا عرق را تبخير کند، رشد باکتري‏ها محدود مي‏شود.

3) به رژيم غذايي‏تان توجه کنيد. غذاهايي مانند گوشت، پياز، سير، ادويه جات و نوشيدني‏هايي مانند قهوه و الکل مي‏توانند بوي نامطبوعي در بدن ايجاد کنند، البته با توجه به اينکه خود فرد به بوي بدنش عادت مي کند و متوجه نامطبوع بودنش نمي‏شود، بهتر است براي اطمينان از تاثير رژيم غذايي در کم شدن بوي بدن، از ديگران کمک بگيريد.

4) سيگار را کنار بگذاريد. مصرف سيگار و بعضي داروها هم مي‏تواند علاوه بر بدبو کردن دهان، موجب بدبو شدن پوست نيز شوند. البته هفته ها طول مي‏کشد تا بوي بد سيگار بعد از ترک آن از بين برود.

5) از محصولات آرايشي و بهداشتي استفاده کنيد. براي برطرف کردن بوي بدن مي توانيد از محصولات آرايشي و بهداشتي ضدعرق و انواع دئودورانت‏ها هم استفاده کنيد. اين محصولات موجب خشک شدن سريع عرق شده و جلوي فعاليت باکتري‏ها و بدبو شدن بدن را مي‏گيرد.

 

 

بوي بد پاها را چه طور از بين ببريم؟

بوي بد پاها هم يکي از موارد آزار دهنده‏اي است که به ويژه در افرادي که ساعات زيادي بيرون از منزل هستند و پاهايشان را از کفش بيرون نمي‏آورند ديده مي شود. براي از بين بردن اين بوي بد، رعايت نکات زير مي‏تواند مفيد باشد:

* پاهايتان را هر روز با آب و صابون بشوييد.

* جوراب بپوشيد. جوراب عرق پا را جذب کرده و سبب مي شود کفشتان بو نگيرد. از جوراب‏هاي نخي استفاده کنيد و آنها را به طور مرتب بشوييد.

* در انتخاب کفش دقت کنيد. کفش‏هاي پلاستيکي موجب تعريق بيشتر پا مي‏شوند. براي پيشگيري از اين مشکل توصيه مي‏شود از کفش‏هاي کتاني و چرم طبيعي استفاده کنيد.

* استفاده از پودرهاي مخصوص رفع بوي بد پا يا پودر زاج در کفش، به کاهش بو کمک مي‏کند. همچنين استفاده از اسپري‏هاي ضد عرق و شستشوي پا با محلول‏هاي ضدعفوني کننده نيز در از بين بردن باکتري‏ها و رفع بوي بد بدن موثر است. اگر دسترسي به اين مواد نداشتيد فقط کافي است از پودر جوش شيرين استفاده کنيد و آن را شب قبل در کفش خود بريزيد.