وای ! چرا این‌ قدر زشتم ؟

 

 

جلوی آینه می‌رود، خودش را نگاه می‌كند و غم دنیا در دلش جا می‌گیرد: «چرا زشتم؟ چرا بینی‌ام این شكلیه؟ كاش چشم‌هام درشت‌تر، گونه‌هام پرتر و مژه‌هام بلندتر بود، كاش... .»

این اما و اگرها برای كسانی كه از نظر دیگران نقصی ندارند، ولی خودشان فكر می‌كنند زشتند، تمامی ندارد. آنها بتدریج اعتماد به‌نفس خود را از دست می‌دهند و دچار استرس می‌شوند.

دكتر محمدرضا خدایی‌ روانپزشك و استاد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی می‌گوید:‌ این افراد دچار خودزشت‌انگاری یا اختلال بدریختی بدن هستند. آنها واقعا از نظر ظاهری مشكلی ندارند و درواقع ذهنیت‌شان مشكل دارد، بنابراین حتی اگر بهترین جراحی زیبایی هم برایشان انجام شود، هرگز از نتیجه راضی نخواهند بود. البته این بیماران درمان می‌شوند، به شرط آن‌كه تحت رفتاردرمانی قرار بگیرند.

در مورد خود چطور فكر می‌كنید

دكتر خدایی در مورد بیماری خودزشت‌انگاری می‌گوید: بعضی از این بیماران مرتب خود را در آینه نگاه می‌كنند و برخی دیگر از آینه فراری‌اند. این افراد به اجزای صورت مانند ابرو، لب، بینی و دیگر اندام‌ها و ظاهرشان بیش از حد توجه دارند و به علت این‌كه آنها را زشت می‌پندارند، مدام به پزشكان مختلف، از متخصص گوش و حلق و بینی برای جراحی زیبایی بینی گرفته تا جراح پلاستیك و متخصصان پوست برای تغییر ظاهر و اندام مراجعه می‌كنند.

این روانپزشك ادامه می‌دهد: متاسفانه افراد خودزشت‌انگار هرگز از نتیجه جراحی‌هایی هم كه برایشان انجام می‌شود، راضی نمی‌شوند، چون ظاهرشان مشكلی ندارد، بلكه نگاه به خودشان مشكل دارد.

نگاه به خود با عینك بدبینی

بنابر تعریف روان‌شناسان، بیماری خودزشت‌انگاری قسمتی از بیماری دیگری به نام خودبیماری‌انگاری است كه در آن فرد سالم است، ولی خود را بیمار می‌داند. پس نگاه خودزشت‌انگارها به خود به علل مختلف منفی است.

دكتر خدایی در این باره می‌گوید: اعتماد ‌به‌نفس پایین، احساس حقارت و خود‌كم‌بینی از نشانه‌های اصلی بیماری خودزشت‌انگاری است و گاهی مسائل ژنتیكی در بروز این بیماری تاثیرگذار است. این اختلال در افرادی كه یكی از اعضای خانواده دچار وسواس، گوشه‌گیری، انزوا و خودبزرگ‌بینی است، بیشتر دیده می‌شود.

خانم‌ها و مجردها بیشتر گرفتار می‌شوند

به گفته دكتر خدایی، این اختلال در خانم‌ها بیشتر دیده می‌شود، زیرا به ظاهرشان بیشتر توجه می‌كنند. سن شروع آن هم نوجوانی است، چون نوجوان‌ها بیشتر دنبال هویت و به دست آوردن تائید دیگران هستند، ولی افرادی را هم دیده‌ایم كه در 25 تا 30 سالگی دچار این مشكل شده‌اند.

انزوا و خانه‌نشینی

وقتی اختلال خودزشت‌انگاری شكل می‌گیرد، بیشتر وقت بیمار صرف رسیدگی و توجه به ظاهر می‌شود. او ممكن است خود را از جامعه‌ دور كند و خانه‌نشین شود، چون فكر می‌كند زشت است، در حالی كه بقیه مردم چنین نظری در مورد او ندارند.

دكتر خدایی به این بیماران هشدار می‌دهد: خود‌زشت‌انگاری با شدت كمتر هم وجود دارد كه مبتلایان به آن معمولا دختران نوجوان هستند. تمام فكر این افراد درگیر ظاهر نیست، ولی بخشی از ذهنشان مدام به این موضوع مشغول است. آنها بیشترین داوطلب انجام عمل‌‌های زیبایی هستند، اما چون فكرشان وسواس‌گونه است، با جراحی هم انتظارشان برآورده نمی‌شود و رضایت پیدا نمی‌كنند و گاهی به جراحی‌های بعدی متوسل می‌شوند و در نهایت این افراط به ضررشان تمام خواهد شد، زیرا معمولا نه تنها زیباتر نمی‌شوند، بلكه زیبایی طبیعی‌شان را هم از دست می‌دهند.

 خودزشت‌انگاری درمان می‌شود

دكتر خدایی با اشاره به این‌كه برای درمان اختلال خودزشت‌انگاری باید روان‌درمانی و شناخت‌درمانی انجام شود، می‌گوید: در شناخت درمانی، روی دیدگاه و نگاه فرد به خود تاكید و به بیمار تفهیم می‌شود كه از پیشداوری بپرهیزد، ذهن‌خوانی نكند و احساس نكند همه در مورد او نظر می‌دهند و اگر كسی نگاهش كرد، معنی‌اش این نیست كه قیافه‌اش زشت است. پس درمان این بیماران به تغییر نگاهشان به خود و محیط پیرامونشان وابسته است تا بتوانند از ظاهرشان لذت ببرند، از جراحی‌های متعدد خودداری كنند و منطقی‌تر تصمیم بگیرند. گاهی مداخلات دارویی نیز نیاز است.

زیباتر شدن به چه قیمت

به گفته دكتر خدایی، زشت‌انگارها خود را بیمار نمی‌دانند و فكر نمی‌كنند ذهنشان بیمار است، چون تصور و اعتقاد قلبی‌شان این است كه ظاهرشان مشكل دارد، بنابراین به جای روانپزشك به جراح زیبایی مراجعه می‌كنند.

این روانپزشك با بیان این‌كه برخی افراد مثلا به دلیل آسیب دیدن در تصادف یا مشكل مادرزادی در ظاهر واقعا به جراحی زیبایی نیاز دارند، تاكید می‌كند: حدود 10 تا 20 درصد افرادی كه به متخصصان زیبایی مراجعه می‌كنند، واقعا از نظر ظاهری مشكلی ندارند. در جوامع پیشرفته، گروهی از پزشكان در مورد انجام جراحی‌های زیبایی تصمیم می‌گیرند. متخصصانی متشكل از روانپزشك ، روان‌شناس، متخصص زیبایی، تغذیه و پوست با هم نظر می‌دهند كه آیا برای فردی كه مراجعه كرده این جراحی لازم است یا نه. از همه مهم‌تر بیمار باید تائید روانپزشك را داشته باشد. خوشبختانه در ایران هم قرار است اقدام‌هایی در این زمینه انجام شود.

منبع : Jamejamonline.ir

ویدیو مرتبط :
وای چه قدر کفتر

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

چه‌قدر اضافه وزن در بارداری طبیعی است؟

 

دلیل کاهش وزن هم تهوع شدید و کاهش اشتها به دلیل آن است. از آنجا که مادر انرژی زیادی مصرف می‌کند و به دلیل تهوع غذا نمی‌خورد، در نتیجه ممکن است وزن کم کند اما از 3 ماهه دوم به بعد اضافه شدن وزن کاملا محسوس و البته طبیعی خواهد بود. دلیل آن هم از بین رفتن حالت‌های تهوع و بازگشت اشتهای مادر است. در این ماه‌ها بسیاری از خانم‌ها برحسب عقاید اشتباهی مثل آنکه باید به اندازه 2 نفر غذا بخورند، پرخوری می‌کنند، درصورتی که اصل فراموش نشدنی خوب خوردن است نه زیاد خوردن.

 

شاید شما هم این موضوع را شنیده باشید که می‌گویند خانم باردار باید طی 9 ماه بارداری 12کیلوگرم اضافه کند. این موضوع را کاملا فراموش کنید چون هر خانمی برحسب وزن و ویژگی‌هایی که دارد ممکن است بیشتر یا کمتر از این حد وزن اضافه کند. در واقع اضافه وزن طبیعی در دوران بارداری بین 8 تا 16 کیلوگرم است. پس خود را بی‌دلیل با بهترین دوست‌تان که در 9 ماه بارداری 8 کیلوگرم اضافه کرده و شما در عرض 6 ماه، 12 کیلوگرم مقایسه نکنید.

 

میزان وزنی که در دوران بارداری اضافه می‌شود در واقع به شرایط شما قبل از بارداری مربوط است. کم کردن غذا نسبت به آنچه قبلا می‌خوردید برای آنکه وزن‌تان زیاد افزایش نیابد، کار صحیحی نیست و می‌تواند نه تنها به رشد کودک‌تان آسیب برساند، بلکه سبب تولد زودهنگام شود.

 

این موضوع را هم در نظر بگیرد که اضافه وزن جزیی از بارداری است. بزرگ شدن سینه‌ها، حبس شدن بیشتر درون بدن، افزایش میزان خون، تجمع آب آمونیاکی، وزن جفت، وزن جنین و همگی در اضافه وزن شما دخیل هستند.

 

بهترین کاری که می‌توانید بکنید تصحیح تدریجی عادات غذایی قبل از اقدام به بارداری است اما توجه کنید که اگر قصد بارداری دارید، گرفتن رژیم‌های سخت غذایی که گاهی خطرناک هم هست به شما توصیه نمی‌شود. تمامی زنان باردار از ماه 6 بارداری به بعد، یعنی در پایان سه ماهه دوم حدود 6 کیلوگرم وزن اضافه می‌کنند. البته این رقم برای همه یکسان نیست. از این رقم حدود 6/2 وزن جنین و 6/4 اضافه وزن مادر است. وزنی که مادر اضافه می‌کند بعد از زایمان به شرطی که به فرزندش شیر دهد خیلی سریع از بین خواهد رفت.

 

در 3 ماهه سوم بارداری خانم‌های باردار معمولا هر ماه یک کیلوگرم وزن اضافه می‌کنند. دلیل آن هم نیاز بدن به انرژی بیشتر برای تولید شیر، وزن‌یابی جنین، ذخیره‌سازی آب و افزایش میزان خون است. نکته مهمی که در اینجا باید به آن اشاره کرد این است که اضافه شدن وزن باید به صورت مرتب در دوران بارداری صورت بگیرد و به همین دلیل پزشک متخصص زنان خانم باردار را در هر بار چکاپ وزن می‌کند، کاهش یا اضافه شدن ناگهانی وزن در بارداری طبیعی نیست و باید دلیل آن را مشخص کرد اما در هیچ شرایطی مادر نباید سرخود به گرفتن رژیم اقدام کند.

 

**خوب بخورید اما نه به اندازه دو نفربه خانم‌های باردار توصیه می‌شود در دوران بارداری غذاهای کم‌کالری مثل ماهی، گوشت قرمز، غلات کامل، سبزیجات سبز رنگ، لبنیات کم‌چرب، میوه و... مصرف کنند. تنوع غذایی بسیار مهم است. زنان باردار از ترس چاقی نباید به هیچ‌وجه چربی را به طور کامل از برنامه غذایی خود حذف کنند. درواقع چربی‌ها برای شکل‌گیری سیستم عصبی جنین لازم است. بهترین کار این است که خانم باردار چربی‌های اشباع مثل کره، خامه و روغن‌های کتان و آفتا‌ب‌گردان را کنار گذاشته و به جای آن روغن زیتون و کلزا و ماهی‌های چرب دارای روغن امگا 3 مصرف کند.

 

هر وعده غذایی خانم باردار باید حاوی پروتئین، چربی و قند باشد و در هر شرایطی نباید مصرف مواد معدنی و ویتامین‌ها را فراموش کرد. البته یادتان نرود که مصرف مکمل‌ها باید زیرنظر پزشک باشد چون در غیر این صورت خطرناک خواهد بود. توصیه می‌شود برای جلوگیری از کاهش قندخون خانم‌های باردار در طول روز 3 وعده غذایی و دو میان‌وعده مصرف کنند. در رابطه با نوشیدنی‌ها هم بهتر است نوشیدنی‌های قنددار و آب میوه‌های آماده را کنار گذاشته و به جای آن، آب یا آب‌میوه‌ طبیعی مصرف کنند.

 

 

**بی‌حساب خوردن دشمن درجه یک بسیاری از خانم‌های باردار در طول بارداری به خوردن بیش از حد غذا عادت می‌کنند. دلیل این زیاده‌خوری‌ها در واقع نه تنها رفع نیازهای بدن نیست، بلکه برای آرام کردن روان خود است. بهترین توصیه این است که دفترچه‌ای تهیه کنید و هر روز موادغذایی مصرفی روزانه خود را درون آن یادداشت کنید تا عادات خوب و بدغذایی خود را به تدریج بشناسید.

 

سعی کنید در کنار مصرف موادغذایی کم‌کالری و مغذی ورزش را هم کنار نگذارید. انجام ورزش در دوران بارداری جز برای عده کمی از خانم‌ها ممنوع نیست. پیاده‌روی، یوگا، ژیمناستیک سبک، ژیمناستیک درون آب و شنا می‌تواند به افزایش درست و به اندازه‌ وزن شما کمک کند.

 

در ضمن اگر گرایش شدید به شیرینی دارید، سعی کنید میل خود را با خوردن قندهای طبیعی برطرف کنید و به قندهای مصنوعی موجود در نوشابه‌های لایت روی نیاورید هنوز تاثیر این مواد بر سلامت انسان و البته جنین به اثبات نرسیده است.

 

 

چند توصیه کاربردی

 

1) وعده غذایی خود را با مصرف میوه شروع کنید تا کمی اشتهای شما کاهش یابد.

 

2) سعی کنید از مواد غذایی کامل و غنی که سیرکننده هستند مثل سیب‌زمینی و برنج و نان کمک بگیرید.

 

3) هرگز یک وعده غذایی را در روز حذف نکنید.

 

4) مواد غذایی آماده که حاوی نمک و قند بالا هستند را کنار بگذارید.

 

5) به جای بستنی و شیرینی بیشتر میوه بخورید.