سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

هیجان های من و همسرم



رابطه هیجانی همسران,رضایت زناشویی , ارتباطات زن و شوهر

کیفیت هیجانی مهمترین نیاز برای تداوم رابطه است و می تواند رضایت زناشویی را پیش بینی کند. کیفیت هیجانی روابط زن و شوهر یکی از علائم رضایتمندی یا ناراضی بودن از رابطه زن و شوهر است که در جهت بهبود آن می توان فعالیتهای مختلف انجام داد.

در ارتباطات زن و شوهر علاوه بر ارتباطات کلامی و آشکار آنها، کیفیت هیجانی ارتباطات ، زبان بدن، ایماء و اشارات نیز تاثیر بسزایی در جهت دهی روابط شان دارد. یعنی همان گونه که نحوه ارتباطات کلامی و گفت و گو های مشخص آنها در ارتباط تاثیر گذار است نوع ارتباط غیر کلامی، نگاه ها و حرکاتشان نیز در کیفیت ارتباط آنها موثر است و به این گونه رفتارها زبان بدن گفته می شود . دقت در این گونه حرکات در ارتباط زن و شوهر به زیبایی رابطه آن منتهی می شود.

صمیمیت و عطوفت در رفتار و نگاه زن و شوهر مشخص کننده کیفیت رابطه است. با هم بودن و وقت گذاشتن عامل دیگری برای پیوندهای عاطفی قوی آنهاست. به عنوان مثال " ما روزی نیم ساعت با یکدیگر صحبت می کنیم و درمورد خواسته ها و علائق خود با داشتن دیدگاه مثبت از وجود یکدیگر لذت بیشتری می بریم". همراه با رفتارهای مشخص و واضح ، نوع نگاه و صدا نیز می تواند رابطه آنها را شیرین تر کند به عنوان مثال نگاه های محبت آمیز و صدای دلنشین، کیفیت این رابطه خوب را دو چندان می کند.لذا رابطه هیجانی زن و شوهر دارای نشانه های منفی و ناخوشایند یا مثبت و خوشایند است که در رضایت مندی و شادابی و یا عدم رضایت مندی و دل آزردگی آنها از زندگی شان تاثیرگذار است.
 
علائم روابط توام با استرس در ارتباطات غیر کلامی زن و شوهر عبارت است از :
تنفر زن و شوهر از یکدیگر و نگاه تنفر انگیز آنها، ترس شوهر، نگرانی های زن، لبخند حاکی از بدبختی و حالتهای دفاعی آنها، در چنین ارتباطی زنان انتقاد و شکایت زیادی می کنند و مردان بیشتر عدم توافق را نشان می دهد. زن و شوهر« بله» را زیاد استفاده می کنند، بدون اینکه کاری برای یکدیگر انجام دهند و زمانی را صرف هم کنند.

تماس های چشمی و تعاملات غیر کلامی ناهماهنگ ، نیز یکی از موارد رابطه هیجانی نامناسب است و نداشتن توجه مثبت به یکدیگر موجب می شود تا زن و شوهر رفتار همسر را منفی تر ارزیابی می کنند و سوء تفاهم های بیشتری در روابط آنها شکل می گیرد و بتدریج روابط آنها را به سمت سردی، انزوا و تنهایی سوق می دهد. در بسیاری از مواقع در چنین خانواده ای مشکلات گاهی بدلیل نداشتن مهارتهای جرات مندی ابراز احساسات و عواطف بوجود می آید و زبان مراوده ی زن و شوهر کمتر نشان دهنده درونیات قلبی آنهاست.

نشانه هیجانی رابطه ی آرامش بخش زن و شوهر عبارت است از :
مهر و عاطفه، شوخی، حل مسئله بطور مثبت، توافق، رضایت، همدردی، گوش دادن بدون جبهه گیری وجود دارد. و رفتار و گفتار با نوع زبان بدنی زن و شوهر هماهنگی بیشتری دارد و زوج می تواند احساسات و عواطف درونی خود به راحتی به هم انتقال دهند. بیان احساسات و عواطف در حرکات و رفتار، تداوم و بنیان زندگی را مستحکم تر می کند. همچنین عواطف مثبت برانگیختگی فیزیولوژیک را کاهش می دهد و رضایت مندی رابطه را افزایش می دهد.

شوخی طبعی و لبخند زدن زن و شوهر در موقعیت های مختلف لذت و عمق رابطه را عمیق تر می کند. و موجب توجه کمتری به مشکلات زندگی می شود. البته در شوخی و خنده نباید زیاده روی کرد. شوخی و خنده باید وسیله ی برای شاد کردن یکی باشد.

نگرش مثبت از خود و همسر و اینکه او موجودی قابل اعتماد است موجب می شود تا زن و شوهر، همدیگر را بعنوان تکیه گاه و پشتیبان زندگی خود بدانند و در فرصت های مختلف موجب اعتماد به نفس بیشتر یکدیگر شوند و در نتیجه موجبات رابطه پایدار و صمیمی را بوجود آورند .

رابطه موفق توانایی سازگاری با شرایط، ارتباط موثر و همدلی با وضعیت هیجانی یکدیگر را بهمراه می آورد و با آرامش و تسکین یافتن در کنار یکدیگر، همدلی ، خوش رفتاری و وفاداری را افزایش می دهند و باعث می شود تا در شرایط مختلف زندگی بتوانند با کنترل هیجانات خود بهتر به حل مسئله و مشکلات زندگی بپردازند.

لذا زن و شوهر برای اینکه پیوندهای عاطفی آنها قوی تر شود باید هم به رفتارهای آشکار خود توجه داشته باشند و هم کیفیت روابط غیر کلامی خود را نیز مرکز توجه قرار دهند.
منبع:تبیان

 


ویدیو مرتبط :
هیجان انتخاباتی همراه با هیجان دانشجویی

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

ورزش پر هیجان اسب سواری



اسب، اسب دوانی و پرورش اسب در اسلام، مورد توجه فراوان قرار گرفته است. در قرآن و احادیث، اسب به صور مختلف و از جهات متعدد، به ویژه از دیدگاه نظامی و رزمی، مورد تمجید و تقدیر قرار گرفته است. خداوند متعال در قرآن به رزمندگان اسلام دستور می دهد، همیشه اسبان جنگی را آماده و مهیّا نگهدارند:

اسب سواری


"واعدوا لهم ما استطعتم من قوّة و من رباط الخیل ترهبون به عدوالله وعدوکم؛

هر چه در توان دارید، از نیرو و اسب های آماده بسیج کنید، تا با این [تدارکات]، دشمن خدا و دشمن خودتان را بترسانید."

همچنین، اسب، قاطر و الاغ را وسیله سواری و زینت مناسب معرفی می کند:


"و الخیل و البغال والحمیر لتر کبوها و زینة و یخلق ما لا تعلمون؛

و اسبان و استران و خران را [آفرید] تا بر آن ها سوار شوید و [برای شما] تجملی [باشد]، و آن چه را نمی دانید می آفریند."

حضرت سلیمان پیامبر صلی الله علیه و اله را از علاقه مندان به اسب معرفی نموده و می فرماید: وی از اسبان قوی و چابک جنگی، سان می بیند و به آنان آن چنان علاقه می ورزد که دستور می دهد آن ها را باز گردانند و با این که تاریکی شب همه جا را فرا گرفته و اسبان به خوبی قابل رویت نیستند، با کشیدن دست به ساق ها و گردن هایشان، آن ها را آزموده و مورد نوازش قرار می دهد:

"اذ عرض علیه بالعشیّ الصّافنات الجیاد؛

[به خاطر بیاور] هنگامی که [طرف] غروب، اسبان چابک و تندرو را بر او عرضه داشتند."

"فقال انّی احببت حبّ اخیر عن ذکر ربی حتی توارت بالحجاب؛

گفت: من این اسبان را به خاطر پروردگارم دوست دارم[من می خواهم از آن ها در جهاد استفاده کنم. او همچنان به آن ها نگاه می کرد] تا از دیدگانش پنهان شدند."


"ردوها علی فطفق مسحا بالسوق والا عناق؛

[آن ها آن قدر جالب بودند که گفت:] بار دیگر آن ها را باز گردانید، و دست به ساق ها و گردن های آن ها کشید [و آن ها را نوازش کرد]."

پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و اله اسب را که (سبب تقویت بنیه نظامی مسلمانان است)، موجب عزت مسلمین معرفی می کند و می فرماید:

اسب سواری

"اربطوا الخیل فان ظهورها لکم عز واجوافها کنز؛

اسب ها را برای سواری و جنگ آماده کنید، زیرا پشت های آن ها (یا ظاهر آن ها) برای شما عزت و قدرت بوده، و شکم هایشان (یا باطن آن ها) برایتان گنج است."


"انّ الله اعزامّتی بسنابک خیلها و مراکز رماحها؛

خداوند، امت مرا به وسیله سم اسب ها و فروگاه نیزه ها عزیز ساخت."

آن حضرت همچنین اسب را یک مرکب بهشتی دانسته و می فرماید:

"خیول الغزاة حنو لهم فی الجنة؛

اسبان رزمندگان اسلام، در بهشت نیز اسبان آن ها خواهند بود."

و پرورش اسب را از شمار سرگرمی های باطل و بیهوده، خارج شمرده و می فرماید:

اسب سواری

"کل لهو المومن باطل الا فی ثلاث: فی تادیبه الفرس، و رمیه قوسه، و ملاعبته امراته، فانهنّ حقّ؛

همه سرگرمی های مومن، جز در سه مورد باطل است: در آموزش دادن اسب و پرورش آن، و تیراندازی با کمان، و بازی کردنش با زنش؛ این سه مورد [باطل نبوده] حق است."

و اسب را برای همیشه خوب و خیر می داند و می فرماید:


"اخیر معقود بنواصی الخیل الی یوم القیامة؛

خیر و خوبی به پیشانی اسب تا روز قیامت بسته شده است."

جالب تر این که خود آن حضرت در مسابقه اسب دوانی شرکت می نماید.روزی به همراه گروهی از مسلمانان، دشمنان و دزدان را در خارج از شهر تعقیب می نماید. دشمنان، متفرق شده و می گریزند.آن گاه ابو قتاده به پیامبر صلی الله علیه و اله، پیش نهاد مسابقه اسب دوانی می دهد. آن حضرت نیز پذیرفته و در مسابقه شرکت می کند، و در این مسابقه، گوی سبقت را از همه شرکت کنندگان ربوده و اول می شود.و قابل توجه، این که نه تنها تعیین جایزه و شرط بندی را در این مورد جایز می داند، بلکه گاه، مخارج جوایز برندگان مسابقه را نیز خود به عهده می گیرد:

امام باقر علیه السلام فرمود:


"انّ رسول الله صلی الله علیه واله سابق بین الخیل، و اعطی السّوابق من عنده؛

رسول خدا صلی الله علیه واله مسابقه اسب دوانی ترتیب داده و جوایز را از مال خویش پرداخت."


"رایت رسول الله صلی الله یلوی ناصیة فرس باصبعه؛

رسول خدا صلی الله علیه واله را دیدم که با انگشت خویش موی پیشانی اسبی را می پیچید."


"و هو یمسح وجه فرسه بردائه؛

او صورت اسب خود را با عبای خویش پاک می کرد."

از مجموع مطالب مطرح شده می توان فهمید، اسلام چقدر برای این ورزش سالم، مفید و رزمی، ارزش و اهمیت قایل است.

امام زین العابدین علیه السلام فرمود:


"انّ رسول الله صلی الله علیه واله اجری الخیل و جعل سبقها اواقی من فضة؛

رسول خدا صلی الله علیه و اله، [در مسابقه اسب دوانی]، اسب دوانیده، و جایزه اش را چندین آق از جنس نقره قرار داد."

آن حضرت نیز همانند حضرت سلیمان علیه السلام، آن چنان به اسب اهمیت داده و بدان عشق می ورزد، که به دست مبارک خود، موی پیشانی اسب را پیچیده و صورت آن را با عبای خویش پاک و تمیز می کند.