هفت اشتباه بزرگ و رایج والدین

این تصور نادرست که هر فرزندی باید شبیه پدر و مادرش باشد، بسیار رایج است اما باید در نظر داشت که محیط خانواده تنها عامل شکل گیری شخصیت فرزندان نیست!

این اشتباهات را همه والدین در بزرگ کردن فرزندشان دارند.

1- تره به بذرش می ره و حسنی به باباش!
رویا خانمی 47 ساله و فرزند دوم خانواده است که چهار برادر دارد و مانند آنها عاشق ورزشی های رزمی، صخره نوردی و موتورسواری است. وی می گوید: «تمام وقتم را با برادرانم و دوستان آنها سپری می کردم و از کارهایی که دخترانه نبودند، نمی ترسیدم. همیشه فکر می کردم اگر روزی دختری داشته باشم باید مثل خودم خشن و کله شق باشد اما الان سه دختر دارم که دو نفر آنها با این نظر من موافق نیستم. من آنها را به کاری وادار نمی کنم اما هنوز هم فکر می کنم دخترها باید مثل پسرها باشند!»
این تصور نادرست که هر فرزندی باید شبیه پدر و مادرش باشد، بسیار رایج است اما باید در نظر داشت که محیط خانواده تنها عامل شکل گیری شخصیت فرزندان نیست!
 
2- کودک ما باهوش و با استعداد است!
شرایط امروز برای پدر و مادر بودن عادی نیست. یکی از دلایل آن، تمایل کمتر خانواده ها به بچه دار شدن و در نتیجه کاهش تعداد بچه ها و افزایش حساسیت والدین روی آنهاست. بی شک در خانه ای پر جمعیت، والدین کمتر فرصت پیدا می کنند به یکی از فرزندان توجهی خاص داشته باشند؛ اما پدر و مادری که فقط یک فرزند دارند، تمام آمال خود را روی همان یک فرزندشان متمرکز می کنند و از او انتظار دارند باهوش و با استعدادتر از دیگران باشد و در هر مرحله ای از زندگی اش به موفقیت برسد.
 
3 - بچه است دیگر!
وابستگی سبب می شود همیشه کوچکترین فرزند خانواده را «بچه» ببینیم؛ حتی وقتی خودش پدر یا مادر شده است! در یک مطالعه نشان داده شد که 70 درصد مادران کوچکترین فرزندشان را به طور متوسط هفت سانتیمتر کوتاه تر از قد واقعی اش می بینند! اما پس از تولد فرزند بعدی این توهم آنها از بین می رود و فکر می کنند فرزند قبلی ناگهان رشد سریعی کرده است؛ در واقع همیشه کوچکترین فرزند در ذهن پدر و مادر «بچه» می ماند.
 
4 - فرزند بزرگتر را دریاب!
والدین همیشه انتظار دارند فرزند بزرگتر خانواده، الگوی خوبی برای خواهرها و برادرهایش باشد. «تو باید بیشتر تلاش کنی!»، این جمله برای فرزندان ارشد خانواده ها آشناست؛ البته فرزندان ارشد اغلب استعداد تحصیلی بهتری نسبت به خواهرها و برادرهایشان دارند! از یک دیدگاه می توان گفت والدین دو گروه هستند: «با گذشت» و «بی گذشت».
بی گذشت ها در مواجهه با نمرات درسی ضعیف فرزندان خود، گزینه تنبیه را انتخاب می کنند، به سن و سال و جنسیت هم کاری ندارند. با گذشت ها هرگز فرزندانشان را تنبیه نمی کنند! در پژوهشی معتبر از والدین با گذشت پرسیده شد: «اگر نمره های فرزندتان ضعیف باشد، چه می کنید؟»
پژوهشگران در این بررسی به این نتیجه دست یافتند که حتی با گذشت ها هم به فرزندان ارشد بیشتر سخت می گیرند! این خطا در واقع پیامی به کوچکترهاست تا بدانند والدین نمره بد را نمی پذیرند.
 
5 - فرزند ما اضافه وزن دارد؛ ولی بیمار نیست!
این که پدر و مادری ندانند قد فرزندشان چقدر است، چندان بد نیست؛ اما اینکه اضافه وزنش را طبیعی بدانند، هیچ خوب نیست! در فراتحلیلی با جمعیت نمونه 80 هزار نفری مشخص شد که نیمی از والدین کودکان چاق، مشکل فرزندشان را انکار می کنند. در این کج فهمی، رسانه ها نقش موثی دارند. والدین نمی دانند وزن مطلوب برای کودکان چقدر است و رسانه ها فقط به بچه های بسیار چاق می پردازند.
 
6 - فرزند ما هرگز دروغ نمی گوید!
انکار، بخش اصلی کج فهمی والدین نسبت به کودک شان است. اغلب والدین متوجه نمی شوند که فرزندشان دروغ می گوید. کودکان به ندرت به دروغ گفتن یا کتک خوردن خود اعتراف می کنند؛ چون کتک خوردن از همکلاسی ها برای آنها بسیار شرم آور است، برای همین از گفتن این مطلب به والدین و مربیان خود دوری می کنند؛ اید هم فکر می کنند اگر والدین یا مربیان موضوع را بدانند، وضع بدتر می شود.
جالب اینجاست که تحقیقات متعددنشان می دهد همه بچه ها به یک اندازه دروغ می گویند! دروغگویی رفتاری پیچیده است وتشخیص آن ساده نیست. دلیل اصلی این خوش بینی یا انکار والدین، زندگی در جامعه امروز (کم جمعیتی خانواده ها، ارتباط همسایه ها و ...) هم هست.
 
7 - عروس را باید تربیت کرد!
همه والدین فکر می کنند فهمیده تر از فرزندانشان هستند؛ اما این مطلب همیشه صحیح نیست. وقتی فرزندان خانواده بزرگ می شوند و ازدواج می کنند، مجموعه جدیدی از کج فهمی ها شروع می شود. اولین کج فهمی این است که نصیحت بزرگترها بی ارزش است.
پژوهش ها نشان می دهد وقتی مردی با خانواده همسرش رابطه نزدیکی دارد، احتمال طلاق 20 درصد کاهش می یابد؛ اما وقتی خانمی با خانواده همسرش رابطه نزدیکی دارد؛ احتمال طلاق 20 درصد بالا می رود!
وقتی مردی با خانواده همسرش برخورد خوبی دارد، خانم متوجه می شود که برای همسرش اهمیت دارد. اغلب آقایون کمتر حرف های پدر و مادر همسرشان را به دل می گیرند. خانم ها به روابط اهمیت بیشتری می دهند و حرف ها را هم بیشتر جدی می گیرند و از والدین همسرشان دلگیر می شوند!
منبع : مجله راز

 

ویدیو مرتبط :
اشتباهات تربیتی رایج والدین نسبت به کودک

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

3 اشتباه بزرگ والدین و تاثیر آن بر روحیه کودک

 

 

وقتی رفتار زشتی از فرزندتان سر می‌زند بی‌هیچ شك اولین سوالی كه برایتان مطرح می‌شود این است كه فرزندم این را از كجا یاد گرفته است؟

 

غافل از آن‌كه كودكان لوح‌های سفیدی هستند در دستان ما والدین و این ما هستیم كه با رفتار و تربیت خود شخصیت آنها را شكل می‌دهیم، از این‌رو در برخورد با ناهنجاری‌های رفتاری كودكان اولین سوال باید این باشد كه كجای رفتار ما اشتباه بوده كه كودكمان از آن الگوبرداری كرده است؟

لوس كردن كودكان

تعداد كودكانی كه به سبب تربیت غلط والدین آنچنان بدرفتار شده‌اند كه خودخواهی و خودرایی را از همین سنین براحتی می‌توان در آنها دید، این روزها كم نیست.

 

در مهمانی‌ها و مجالس این دسته از كودكان راحت قابل شناسایی‌اند و این موضوع حتی والدینشان را نیز بسیار آزار می‌دهد اما لوس تربیت شدن كودكان پدیده‌ای است كه معمولا در سنین بالاتر براحتی قابل رفع نیست و برخی اوقات این خصیصه تا سنین بالاتر نیز نمود پیدا می‌كند.

 

اساسا والدین باید از همان ابتدای كودكی با این خصیصه كودك خود مبارزه كنند تا اگر از كودكی رفتاری غلط از او سر زد، والدین با عكس‌العمل مناسب آن را به كودك بفهمانند و اشتباه بزرگ این است كه از كنار آن بگذرند. بهانه‌گیری‌های بی‌مورد در كودك باید در اولین فرصت سركوب شود و كودك باید این آموزش را ببیند كه هر رفتار زشتی از طرف والدین نادیده گرفته نمی‌شود.

مقایسه كردن كودك با هم‌سن و سالان

این نكته را هرگز از یاد نبرید كه كودكان به هیچ وجه از مقایسه كردن آنها با دیگر هم‌سن و سالانشان استقبال نمی‌كنند و برخی اوقات این موضوع می‌تواند بذر كینه‌های بزرگی را در ضمیر كودك بكارد. فرقی نمی‌كند شما كودكتان را با چه كسی مقایسه می‌كنید. در برخی اوقات حتی مقایسه وی با خواهر یا برادرش نیز همین پیامد را دارد. به واقع باید بپذیرید كه كودك شما به خودی خود فردی مستقل است و باید از همین كودكی حس اعتماد به نفس را در وی ایجاد كرد، اما پدیده مقایسه كردن كودكان از جمله مهم‌ترین دلیل برای تخریب این حس سرنوشت‌ساز در كودك است. در كنار این موضوع، حسادت نیز از جمله دیگر پدیده‌های مقایسه كردن كودكان به شمار می‌رود. كودك شما بدون شك حس حسادت را نسبت به الگوی مورد نظر شما پیدا خواهد كرد و فرقی نمی‌كند كه آن الگو برادر یا خواهرش باشد یا فرد دیگری.

 

آموزش دروغ مصلحتی

برخی خانواده‌ها در منزل همه‌روزه كلاس‌های فشرده آموزش دروغ مصلحتی برای كودكان خود برگزار می‌كنند بی‌آن‌كه متوجه باشند كودكان همچون دوربینی تمامی رفتارهای درست و غلط شما را ضبط می‌كنند و دروغ‌های كوچك و بزرگ شما حال به هر دلیلی به دوستان، همكاران و... الگویی زشت و ناپسند برای كودكتان می‌شود و در نهایت او را فردی دروغگو بار می‌آورد.

 

دروغ را برای كودكتان به هر دلیلی عملی بسیار زشت و ناپسند جلوه دهید. قرار است به وی راستگویی را آموزش دهید، ازاین‌رو اگر كار زشتی را برای اولین بار انجام داده و به شما راستش را می‌گوید با چهره‌ای جدی اما نه عصبانی اولا او را به دلیل راستگویی‌اش تحسین كنید و سپس از او قول بگیرید كه دیگر كار ناپسندش را تكرار نكند. در محیط منزل نیز به هر دلیل دروغ را ممنوع كنید و اصطلاحاتی همچون دروغ مصلحتی و... را از ادبیات خانه خود خارج كنید.

منبع : jamejamonline.ir