هرگز برای فرندتان رئیس بازی درنیاورید!

والدین نباید جنگ قدرت راه بیندازند

 

تربیت کودک یکی از مهم ترین مساله در زندگی هر پدر و مادری است که باید توجه بسیاری به آن داشته باشد. در تربیت کودک تان 10 نکته مهم زیر را باید بدانید.

10 نکته ای که والدین برای تربیت کودک شان باید بدانند
كودكان به خندیدن از ته دل نیاز دارند. حتما برای فرزندتان وقتی را برای بازی‌های خنده‌دار و خنداندن او در نظر بگیرید. خنده كمك می‌كند تا كودكان احساس امنیت كنند.

والدین باید برای کودک شان وقت بگذارند
هر روز 10 دقیقه وقت ویژه و مخصوص به هر یك از فرزندان خود اختصاص دهید و برای آن نامگذاری كنید مثلا «وقت علی» یا «وقت مریم» و فرزندان بدانند كه این 10دقیقه از وقت شما فقط و فقط به آنها اختصاص دارد. یك‌روز آنها انتخاب كنند كه در این زمان ویژه و 10 دقیقه‌ای چه كارهایی انجام دهند و یك روز هم شما تعیین كنید كه در این 10 دقیقه چه كنید. اما در این 10 دقیقه تمام توجه خود را از جان و دل به فرزندتان معطوف دارید. به تلفن‌ها جواب ندهید و تمام حواس خود را در این 10 دقیقه صرف فرزندتان كنید! در این 10 دقیقه 90 درصد از تلاش شما باید صرف برقراری یك ارتباط عاطفی عمیق با فرزندتان شود كه اگر این امر حاصل شود، فقط 10 درصد باید تلاش كنید تا فرزندتان به راحتی اشتباهات و ایرادات خود را بپذیرد و آنها را اصلاح كند.
 
در مقابل اشتباهات فرزندتان اول از همه خشم خود را كنترل كنید
مهم نیست كه چه اتفاقی افتاده (این اتفاق می‌تواند گرفتن یك نمره بد در مدرسه باشد تا بداخلاقی و بهانه‌جویی كردن و یا امتناع از خوردن شام)، قبل از این كه مداخله كنید و با فرزند خود وارد جر و بحث شوید همیشه قبل از هر چیز سعی كنید كه آرامش خود را حفظ كنید و در حقیقت خود را آرام نمایید و سپس اقدام كنید. در اكثر مواقع، ممكن است فكر كنید مسئله‌ای كه در مورد فرزندتان رخ داده، بدترین مساله است درحالیكه این‌طور نیست. قبل از هر اقدامی، نفس عمیق كشیده و برای آرام كردن خود چند قدم راه بروید و پس از آن كه احساس كردید آرام شده‌اید، می‌توانید اقدام كنید در این هنگام عاقلانه رفتار خواهید كرد نه با خشم و عصبانیت.
 
در ابتدا یك ارتباط عاطفی با فرزندتان برقرار كنید بعد از او بخواهید كه دستورات شما را اجرا كند
«تنبلی نكن، اسباب‌بازی‌هایت را جمع و جور كن، باید بروی و بخوابی»، این جملاتی است كه مادر از آشپزخانه فریاد می‌زند و به فرزندش می‌گوید! در حالی كه باید این‌گونه رفتار كنید: به اتاق فرزندتان بروید و در جایی كه او قرار گرفته است شما هم در كنار او قرار بگیرید، به كاری كه او در حال انجام دادنش می‌باشد نگاهی بیندازید... ما همیشه توقع داریم فرزندانمان با سرعت و با عجله دستورات ما را انجام دهند. چند دقیقه برای او وقت بگذارید و در كنار او بنشینید و كاری را كه او در حال انجام دادنش می‌باشد تحسین و تایید نمایید. سپس با او در مورد زمان خواب صحبت كنید.
 
والدین نباید باب گفت‌وگو با فرزندشان را ببندند
اگر فرزند شما بگوید: «از ریاضی متنفرم! من دیگه به مدرسه نمی‌روم!» این احساس خشم تشدید شده حاكی از آن است كه مشكلی برای او پیش آمده است. اگر شما در جواب خشم او بگویید: «به هرحال تو باید به مدرسه بروی و حالا هم برو تكالیفت را انجام بده،» شما باب گفت‌وگو را به روی او بسته‌اید و متوجه نخواهید شد كه چرا وی دچار این احساس خشم و تنفر شده است. به جای آنكه،‌ آنگونه به او جواب دهید بهتر است با گفتن جملاتی مانند: «به نظر می‌رسد كه تو از ریاضی خوشت نمی‌آید، می‌توانی در موردش با من صحبت كنی؟» باب گفت‌وگو با فرزند را باز كرده و به وی این فرصت را بدهید كه احساسات خود را برای شما بازگو كند.

تربیت کودک یکی از مهم ترین مساله در زندگی هر پدر و مادری است

 

والدین باید اجازه دهند فرزندشان گریه كند
والدین فكر می‌كنند زمانی كه فرزندشان گریه می‌كند باید خیلی سریع گریه او را متوقف كرده و وی را آرام كنند، در حالیكه روش درستی نیست. والدین باید به فرزند خود یاد بدهند كه احساسات بزرگ مانند خشم و عصبانیت، خطرناك نیستند. زمانی كه می‌بینید فرزندتان بسیار عصبانی و پرخاشگر شده، چند دقیقه وقت بگذارید و اول از همه خود را آرام كنید (نكته شماره 2) سپس از طریق همدردی كردن با فرزندتان، او را آرام كنید.

شما به عنوان یك والد باید به نحوی رفتار كنید كه فرزندتان احساس امنیت كرده و بتواند احساس منفی ناشی از خشم و عصبانیت خود را نشان دهد، به او اجازه دهید كه خود را در آغوش شما انداخته و با مهربانی و ملاطفت شما عصبانیت‌اش فروكش كند. اگر او نتوانست احساسات خود را به وضوح بیان كند، شما می‌توانید به او كمك كنید و با گفتن جملاتی مانند: «عزیز دلم، می‌دانم كه ناراحت و عصبانی هستی، منم واقعا از این موضوع ناراحت‌ام، می‌دونم خیلی سخته.»
 
والدین باید برای خندیدن،‌ زیاد وقت بگذارند
كودكان به خندیدن از ته دل نیاز دارند. حتما برای فرزندتان وقتی را برای بازی‌های خنده‌دار و خنداندن او در نظر بگیرید. خنده كمك می‌كند تا كودكان احساس امنیت كنند و كمك می‌كند تا كودكان برای رفتن به مدرسه و یا مهدكودك راحت‌تر از شما جدا شوند، زیرا احساس امنیت را به دست آورده‌اند. قلقلك دادن كودكان را به منظور خنداندن آنها توصیه نمی‌كنم... زیرا این نوع خندیدن، هدفی را كه می‌خواهیم (احساس امنیت و آرامش) تامین نمی‌كند.
 
والدین نباید جنگ قدرت راه بیندازند!
به ما گفته شده كه ما به عنوان والدین، همیشه رئیس هستیم و كودكان همیشه باید هر چیزی را كه ما می‌گوییم اطاعت و اجرا كنند. در حالیكه در جنگ برای اثبات رئیس و مرئوس بودن، هیچ‌كس برنده نیست و هر دو طرف بازنده‌اند، بنابراین تلاش نكنید كه به فرزندتان نشان دهید شما همیشه رئیس هستید! به طور مثال، اگر كودكتان همیشه از خوردن شام امتناع می‌كند، به این فكر كنید كه نیاز واقعی او چیست و چرا او این كار را می‌كند. اگر او می‌گوید الان گرسنه نیستم اما كمی بعد او گرسنه است و غذایش را می‌خورد، شاید او از این كار منظوری دارد و برای جلب نظر شما، چنین رفتاری دارد.
 
حرف‌های فرزنندتان را به دل نگیرید!
اگر فرزندتان ناراحت است و با خشم و عصبانیت انتقاد می‌كند، معمولا منظور وی شما نیستید. بنابراین شما نباید مقابله به مثل كرده و از او انتقاد كنید. اگر فرزندتان بی‌ادبی و گستاخی می‌كند، سعی كنید این‌گونه پاسخ دهید: «ما نباید با همدیگه این‌جوری حرف بزنیم. تو باید از این طرز حرف‌زدنت با من متاسف باشی.»
 
كمك كنید تا فرزندتان خود مهاری را بیاموزد
به او یاد بدهید كه برای به دست آوردن چیز با ارزشتر، باید چیز دیگری را از دست بدهد. یا به عبارتی باید از بعضی چیزها دست كشید تا چیز بیشتری به دست آورد. دانستن این نكته برای فرزندتان ضروری است. كودكان باید بدانند اگر می‌خواهند امتیازی را به دست آورند باید یاد بگیرند چگونه برای عبور از مشكلات، خود را مدیریت كنند. اگر واگن‌های قطار اسباب‌بازی‌اش، به خوبی سر جای خود قرار نگیرند و یا اگر پازل او سخت و دشوار است و نمی‌تواند آن را به خوبی مرتب كند، با ناكامی او همدردی كنید و كودكتان را ترغیب و تشویق كنید تا برای حل مشكل تلاش كند.
 
هرگز مانع بازی كردن كودكتان نشوید
بازی كردن كار كودك است. اگر آنها عاشق بازی هستند و گاهی آن‌قدر سرگرم بازی می‌شوند كه خود را در آن غرق می‌كنند و اصلا متوجه اطراف خود نیستند، جای تعجب ندارد این عشق و هیجان زیاد نسبت به بازی، جزئی از روند رشد كودك می‌باشد و كودك به آن نیاز دارد تا بتواند به هنگام بزرگسالی با همین شور و عشق كار كند و موفق باشد.

منبع :zendegionline.ir

 

ویدیو مرتبط :
سخنان خنده دار رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تغییر رئیس خبرگان ؛ تساوی طرفین به جای بازی برد-باخت

 

 

 

عصرایران ؛ سید ضیاء الدین احتشام - پس از آن که در نشست اخیر مجلس خبرگان ، آیت الله مهدوی کنی با اکثریت آرا به عنوان رئیس جدید این مجلس برگزیده شد و به جای آیت الله هاشمی نشست  ، تحلیل های فراوان و گاه مغرضانه ای از سوی دو طیف سیاسی متقابل کشور مطرح شد که به نظر می رسد در اغلب آنها انصاف رعایت نشده است. از این رو ، بی مناسبت نیست ، نگاهی واقع بینانه تر به رویداد حاضر داشته باشیم:خبرگان

 

1 - اگر طیف های سیاسی موجود در جامعه و به تبع آن ، حاضر در مجلس خبرگان رهبری را در مقام موضع گیری هایشان نسبت به هاشمی رفسنجانی بررسی کنیم ، در خواهیم یافت که هاشمی رفسنجانی ، هم موافقان متعدد و هم مخالفان جدی در مجلس خبرگان دارد.

طیف مخالف هاشمی ، از مدت ها پیش در صدد بود او را از ریاست خبرگان به زیر بکشد. هم از این روست که در ماه های اخیر شدیدترین حملات به هاشمی در برخی رسانه ها طراحی و اجرا شد و جو سنگینی علیه او به وجود آمد ؛ حتی صدا و سیما نیز در یکی از شبکه های خود ، شعار مرگ بر هاشمی برخی افراطیون را بر روی آنتن برد تا فشار علیه او ، ابعاد ملی به خود گیرد.

مخالفان آیت الله هاشمی در صدد بودند افرادی چون آیت الله یزدی یا آیت الله مصباح یزدی را بر کرسی ریاست مجلس خبرگان بنشانند.

از طرف دیگر ، برای حامیان آیت الله  هاشمی ، ابقای او می توانست یک پیروزی بزرگ ، آن هم بعد از تحمل فشارهای چند ماه اخیر باشد و لذا در تلاش بودند خبرگان را به رأی مجدد به هاشمی متقاعد کنند.

در واقع ، یک تقابل سیاسی قابل توجه در میان بود که در نگاه نخست ، باید یکی می برد و یکی دیگر شکست سنگین سیاسی را متحمل می شد که به هیچ وجه برای هیچ کدامشان مقرون به صلاح و صرفه نبود.

در چنین شرایطی ، آیت الله مهدوی کنی به عنوان "گزینه مرضی الطرفین" مطرح شد. اگر او رئیس خبرگان می شد ، طیف مخالف آیت الله هاشمی از این که سرانجام او را به زیر کشیده است خرسند می شد و طیف هاشمی هم از این که فردی معتدل بر سر کار آمده و ریاست به دست طیف مقابل نیفتاده راضی بود.

این اتفاق هم افتاد و طرفین به جای بازی برد - باخت ، به یک تساوی با کمترین هزینه تن دادند و البته -با توجه به شرایط موجود- تدبیر خوبی هم بود.

2 - آیت الله  هاشمی گفته بود اگر آیت الله مهدوی کنی کاندیدا شود ، من کاندیدای ریاست خبرگان نخواهم بود. چنین هم شد و با حضور آیت الله مهدوی کنی ، رئیس پیشین کنار نشست و به او رأی داد.

کاندیداتوری همزمان این دو نفر ، گذشته از آن که برای این دو آیت الله -که از دیرباز با یکدیگر دوستی و همکاری داشته اند- چندان زیبا و متین نبود ، باعث می شود آرای خبرگان پخش شود و رئیس آن ، نتواند با رأی قابل اتکایی انتخاب شود. لذا کنار کشیده هاشمی ، منجر به تثبیت موقعیت رئیس جدید خبرگان شد.

3 - برخی بعد از انتخابات هیات رئیسه خبرگان بر آیت الله مهدوی کنی خرده گرفتند که "از تندروها بازی خورده و خود را کاندیدای ریاست خبرگان کرده و زمینه کنار گذاشتن هاشمی را فراهم ساخته است."!

در این باره چند نکته قابل ذکر است:

الف) آیت الله مهدوی کنی ، سیاستمدار تازه کار و جویای نام و نانی نیست که در این سن و سال ، بازی بخورد یا در صدد کسب عنوان ریاست باشد. لذا این انتقاد ، اگر از روی غرض ورزی نباشد ، حتماً به دلیل نشناختن زیرکی روحانی محترمی مانند آیت الله مهدوی کنی است.

ب) آیت الله مهدوی کنی ، نه تنها از تندرو ها بازی نخورد ، بلکه با کاندیداتوری خود ، مانع از حضور برخی افراد با گرایش های سیاسی تند و ضد هاشمی در رأس مجلس خبرگان شد چه آن که اگر وی کاندیدا نمی شد و "دو قطبی هاشمی و ضدهاشمی" در انتخابات داخلی رقم می خورد ، در هر حال ، آیت الله هاشمی دچار شکست بود: هم اگر رأی نمی آورد و یکی از مخالفانش مانند آیت الله یزدی بر جایش می نشست و هم اگر با توجه به جو موجود ، با رأی اندک و لرزانی ریاستش تمدید می شد.

ولی با آمدن آیت الله مهدوی کنی ، آیت الله هاشمی ، با حفظ احترام خود کنار کشید و طرف مقابل هم در برابر کار انجام شده واقع شد و حضورش در انتخابات ریاست خبرگان را منتفی نمود.

ج) آیت الله مهدوی کنی ، ازنظر مشی اخلاقی و سیاسی ، فردی میانه رو به شمار می رود و از این بابت ، به آیت الله هاشمی نزدیک تر است تا به طیف مقابل ، هر چند که تفاوت هایی نیز در دیدگاه هایشان طبیعتاً موجود است و هیچ کدام کپی دیگری نیستند.

4 - انتخابات داخلی خبرگان ، در فضایی بسیار آرام تر و متین تر از آنچه رسانه های طرفین در ماه های اخیر رقم زده بودند برگزار شد تا ثابت شود برخی رسانه ها ، همچنان کاسه های داغ تر از آش هستند و بدشان نمی آید از کاه کوه بسازند و از یک انتخابات داخلی روتین ، یک "مساله" و "بحران" بسازند!.../عصرایران