نشانه ها و علائم بارداری چیست؟

در دوران بارداری عواطف و احساسات زنان باردار مانند بدنشان دستخوش تغییراتی می شود

 

آشنایی با دوران بارداری

 دوران بارداری را می توان به سه "سه ماهه" بارداری تقسیم کرد که در هر یک وقایع خاصی اتفاق می افتد؛ سه ماهه اول از اولین هفته بارداری تا انتهای هفته 13، سه ماهه دوم بارداری از هفته 14 تا پایان هفته 27، و سه ماهه سوم بارداری از هفته 28 تا آخر هفته 40 است که عمدتا در این زمان ( کمی زودتر یا دیرتر) به زایمان و تولد نوزاد ختم می شود.
 
هر سه ماهه مشخصات مربوط به خود را دارد؛ در سه ماهه اول بارداری ضربان قلب جنین شنیده می شود، در سه ماهه دوم بارداری اولین حرکات جنین توسط مادر احساس می شود، و در سه ماهه آخر بارداری برخی از مادران انقباضات کاذب زایمانی موسوم به برکستون- هیکز را تجربه می کنند. بعضی از آزمایشات دوران بارداری مانند نمونه برداری از پرزهای جفتی در سه ماهه اول و آمنیوسنتز در سه ماهه دوم انجام می شوند. برخی از مسائل مانند دیابت بارداری، در سه ماهه آخر تظاهر می کنند. در دوران حاملگی عواطف و احساسات شما نیز مانند بدنتان دستخوش تغییراتی می شود و شرایط زندگی برای خانواده بتدریج آماده پذیرایی از کودک آینده خواهد شد.

اصلی ترین علائم بارداری چیست؟

تست بارداری را یک هفته پس از عقب افتادن پریود انجام دهید

 
1.  نتیجه مثبت تست بارداری خانگی
با همه تبلیغاتی که شرکت های تولید کننده تست های بارداری ارائه می کنند، اما هیچ کدام از آنها تا یک هفته پس از عقب افتادن پریود، دقیق و قابل اعتماد نیستند. بنابراین، اگر پیش از این تاریخ تست بارداری را انجام دادید و جواب منفی بود، حتما چند روز بعد نیز  تست بارداری را تکرار کنید. این را در نظر داشته باشید، جنین پیش از آنکه شما متوجه شوید باردار هستید رشد می کند و هنگامی که شک دارید، باید حتما مراقب سلامتی خود باشید.

 

2. افزایش دمای عمومی بدن میتواند یکی از علائم بارداری باشد
هنگامی که دمای بدن شما هنگام صبح و پیش از بلند شدن از جا و خوردن غذا، خیلی بالاست و این مساله تا 3 هفته همچنان ادامه داشت، احتمالا باردار هستید.

 

3. عقب افتادن پریود
اگر پریود منظمی دارید و این ماه عقب افتاده، ممکن است باردار باشید. اما اگر قاعدگی منظمی ندارید با مشاهده علائم بارداری دیگر همچون تکر ادرار، حالت تهوع، سفت و دردناک شدن سینه ها و ... می توانید احتمال دهید که باردار هستید.

4. بعضی از زنان در دوران بارداری حالت تهوع دارند
برخی از زنان یک ماه پس از باردار شدن دچار حالت تهوع های صبحگاهی می شوند. برخی دیگر نیز یک یا دو هفته زودتر این اتفاق رخ می دهد. البته این حالت مختص صبح نیست. حالت تهوع - با یا بدون استفراع - می تواند در هر ساعتی از روز اتفاق بیفتد.

حدود نصف زنان باردار که دچار تهوع می شوند پس از قدم گذاشتن به سه ماهه دوم، کاملا خوب می شوند. البته گاهی ممکن است تا ماه چهارم بارداری نیز ادامه داشته باشد.

 

5. در زمان بارداری سینه ها باد میکند و دردناک میشوند
یکی از نخستین نشانه های بارداری، باد کردن و دردناک شدن سینه هاست که در نتیجه افزایش هورمون های بدن ایجاد می شود. این درد پس از اتمام سه ماهه اول بارداری به میزان زیادی کاهش پیدا می کند زیرا بدن خودش را با میزان هورمون ها تطبیق داده است.

6. یکی از علائم بارداری بیزاری از غذا می باشد
اگر تازه باردار شده باشید، بعید نیست از بوی قرمه سبزی یا قهوه حالتان بد شود و برخی از رایحه ها منجر به حالت تهوع شما بشوند. با اینکه به طور صددرصد تایید نشده است، اما این روند احتمالا عوارض افزایش هورمون استروژن در بدن است. ممکن است در دوران بارداری متوجه شوید دیگر به غذاهایی که تاکنون عاشق آنها بوده اید، علاقه ای ندارید.

7. در دوران بارداری حالت های روحی تغییر میکند
در دوران بارداری بسیار نرمال و طبیعی است که تعادل احساسی نداشته باشید و خیلی زود تغییر حالت دهید. دلیل عوض شدن حالات روحی زنان باردار تغییر هورمون های بدن و تاثیر آنها روی سیستم عصبی است. هر فردی واکنش متفاوتی به این موضوع دارد. برخی از زنان باردار دچار افزیش احساسات – خوب یا بد – می شوند و برخی دیگر از زنان در دوران بارداری افسرده یا مضطرب می شوند.

نکته: اگر در دوران بارداری احساس غمگینی یا ناامیدی می کنید و از عهده مسوولیت های روزانه خود بر نمی آیید یا تفکرات خودکشی در سر می پرورانید، حتما به مشاور و روانشناس مراجعه کنید تا درمان درست را به شما ارایه دهد.

8. باد کردن شکم
تغییرات هورمونی در ابتدای دوران بارداری باعث می شود تا احساس کنید شکم شما باد کرده است – درست همچون اتفاقی که پیش از پریود برای برخی خانم ها پیش می آید. به همین دلیل ممکن است احساس کنید لباس هایتان در ناحیه کمر برایتان تنگ شده است. این اتفاق وقتی هنوز رحم شما بسیار کوچک است اتفاق می افتد.

9. تکرر ادرار در دوران بارداری
زمان کوتاهی پس از باردار شدن، تغییرات هورمونی ایجاد شده باعث می شوند تا جریان خون در ناحیه کلیه افزایش پیدا کند. این مساله باعث می شود تا مثانه خیلی سریع پر شود و شما مجبور هستید خیلی زود به زود دستشویی بروید. این نشانه از اوایل هفته ششم در سه ماهه اول بارداری آغاز می شود.

تکرر ادرار در طول بارداری ادامه خواهد داشت. حجم خون در دوران بارداری افزایش پیدا می کند و باعث تولید مایعات بیشتر در بدن و جمع شدن آنها در مثانه می شود. با بزرگ شدن جنین در رحم این مساله باعث فشار آمدن به مثانه می شود. 

10. خستگی

هنوز ثابت نشده است دلیل خستگی های ابتدای دوران بارداری در نتیجه چیست. اما احتمال دارد به دلیل افزایش پی در پی هورمون پروژسترون باشد که روی خواب زنان باردار تاثیر می گذارد. البته حالت تهوع های صبحگاهی و تکرر ادرار در طول شب نیز در خستگی و بی حالی بی تاثیر نیستند.

پس از ورود به سه ماه دوم بارداری، کمتر احساس خستگی خواهید داشت. البته این حس دوباره در انتهای بارداری به سراغ شما خواهد آمد زیرا مدام در حال حمل وزن بیشتر از خود هستید و شب ها نیز راحت نمی خوابید.

هشدار به زنان در دوران بارداری:

ورم شدید بدن در بارداری میتواند از نشانه مسمومیت حاملگی و یا افزایش فشار خون بارداری باشد

 
1- اگر در دوران بارداری دچار تهوع، کاهش اشتها، استفراغ، یرقان و یا خستگی همراه با خارش پوست شدید، با پزشک خود تماس بگیرید، زیرا این نشانه ها می تواند نشان دهنده مشکلات کبدی باشد.
 
2- در دوران بارداری اگر ورم بدن ناگهانی و شدید باشد و یا به سرعت افزایش وزن بیابید، با پزشک خود تماس بگیرید، زیرا این نشانه ها می تواند نشان دهنده پره اکلامپسی (مسمومیت حاملگی) و یا افزایش فشار خون بارداری باشد.

گردآوری : بخش زناشویی صبح بخیر
منابع :
namnak.com
bartarinha.ir

 

ویدیو مرتبط :
علائم خطرناک دوران بارداری

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

كما چیست؟(عوامل و علائم و نشانه های کما)

 

كما حالتی از ناهشیاری است كه طی آن فرد با دردناك‌ترین محرك‌های فیزیكی هم به هوش نیاید و به همان حالت تا مدتی پایدار بماند. كما، یك مریضی نیست، بلكه علامتی از یك مریضی یا واكنشی به یك حادثه است كه برای بدن فرد اتفاق افتاده است؛ مثل یك ضربه شدید و سخت به سر كه باعث ایجاد شوك عصبی و كما می‌شود. اكثر كماهایی كه به این دلیل ایجاد می‌شود، بیشتر از 4 هفته طول نمی‌كشد. بعضی از كسانی كه به كما می‌روند، پس از این مدت به سمت زندگی نباتی پیش می‌روند. زندگی نباتی یعنی فرد نفس می‌كشد، فشار خون نرمال دارد و حتی دستگاه گوارش آن‌ها درست كار می‌كند، بدون آنكه بدن بیمار نسبت به این كار‌ها آگاهی داشته باشد. زندگی نباتی ممكن است سال‌ها و حتی دهه های متمادی طول بكشد.

مهم‌ترین علامت مشخصه كما، ناتوانی در هوشیار شدن است یعنی خود فرد نمی تواند توسط محركها هوشیاری‌اش را به‌دست آورد. البته علامتهای دیگری هم وجود دارند كه از میان آنها می‌توان به نبود خود آگاهی، فقدان چرخه خواب و بیداری، نداشتن حركت هدفمند و نداشتن كنترل بر روی تنفس اشاره كرد.

چه عواملی باعث كما می شوند؟
كما می تواند به دلایل مختلفی روی دهد. بیشترین علت آن هم صدماتی است كه بر اثر ضربه و جراحت به سر صورت می گیرد. اما مصرف زیاد الكل(مسمومیت الكلی)، دیابت، مورفین و خون‌ریزی زیاد هم می‌تواند فرد را به كما ببرد. در مواردی خونریزی یا تورم بافت مغز آن‌قدر شدید است كه حتما باید به نوعی فشار را از روی مغز برداشت.

در حالت كما چه اتفاقی می‌افتد؟
اعتقاد عمده ای كه در بین مردم وجود دارد، این است كه شخص در خواب بسیار عمیقی فرو رفته است. این عقیده به طور كامل درست نیست. البته ممكن است در بعضی از موارد این چنین باشد اما نه در همه موارد.
این جا بدنیست بدانید كه درجه‌های كما توسط هوشیاری شخص بیمار نسبت به محركهای خارجی، تعیین می شود. در بسیاری از مواردی كه اشخاص در حالت كما به سر می‌برند، بیمار دریافت‌هایی از محیط نیز خواهد داشت و این حالت با توجه به بهبودی شخص بیمار زیاد تر هم می شود. مثلا ممكن است، حركتهای جزئی از خود بروز دهد یا نسبت به صداها یا محرك‌ها پاسخ دهد. در بعضی موارد نیز ممكن است شخص به كما رفته عكس العمل‌های شخص هوشیار را از خود بروز دهد. مثلا در بعضی بیمار‌ها باید حتما این مراقبت به عمل آید كه او نتواند سرم یا لوله های دیگر متصل به خودش را از جا در بیاورد كه در نهایت به مرگش منجر بشود. همه این موارد باعث می شود تا درجات كما در افراد متفاوت باشد.

بیرون آمدن از كما
حالتی كه شخص شروع به بیرون آمدن از حالت كما می كند، هنگامی است كه او شروع به پاسخ دادن به محرك‌های خارجی می‌كند. هرچند به‌دست آوردن كامل هوشیاری، یعنی دو مرحله واكنش نشان دادن و تشخیص فكر،باید در او پدیدار شود تا بشودگفت كه او از كما بیرون آمده است. زیرا وجود هر دوی این موارد در هوشیاری كامل، اجتناب ناپذیر است. حتی در بعضی موارد پس از به هوش آمدن بیمار باز آموزی و به خاطر آوردن بسیاری از چیزها از جمله حرف زدن و به خاطر آوردن خود شخص، ممكن است لازم باشد.

آمار
هر 10 دقیقه یك نفر بر اثر آسیب سر به حالت كما می‌رود. بد نیست بدانید آسیب‌های وارد به سر اولین علت به كما رفتن، مرگ و یا معلولیت افراد 1 تا 44 سال محسوب می‌شود. بین 5 تا 10 درصد از كسانی كه به كما می روند، قادر به باز گردان حالت هوشیاری خود نیستند و در نهایت به زندگی نباتی كه تنها علائم حیات در آنها وجود خواهد داشت، منجر می‌شوند. بسیاری از مردم فكر می‌كنند كه این حالت همچنان كما نامیده می شود اما به این حالت مرگ مغزی گفته می‌شود.

تفاوتهای مرگ مغزی و كما
وضعیت كما با مرگ مغزی بسیار متفاوت است به گونه ای كه فردی كه به كما رفته، می‌تواند دوباره به زندگی عادی خود بازگردد؛ البته این وضعیت را باید متخصصان مغز و اعصاب تایید كنند. به طوری كه اگر مغز هنوز زنده باشد، فرد دچار كما شده و احتمال برگشت آن حتی بعد از مدت طولانی و گذشت چندین سال هم وجود دارد. زیرا بیمار خودش به صورت طبیعی نفس می كشد و فقط مغز برای مدتی هوشیاری ندارد اما عمق مغز زنده است.
در مرگ مغزی، فرد به صورت طبیعی نفس نمی كشد و تنفس خود را از طریق دستگاه انجام می دهد كه با قطع كردن دستگاه، می میرد بنابراین زنده ماندن نباتی فرد دچار مرگ مغزی، به دستگاه وابسته است چون تنفس وابسته به مغز است. اما قلب با مغز تفاوت دارد.
اگر مغز فردی بمیرد، قلب فعالیت دارد، البته به شرطی كه اكسیژن از طریق دستگاه به فرد برسد و در صورت قطع دستگاه فردمی میرد، اما بازهم با وجود دستگاه هم بازنمی توان مدت زیادی چنین افرادی را زنده نگه داشت.
منبع:todayteb.blogfa.com