مواردی که احساس کودک راسرکوب می کند

 

بعضی راه‌ها که ما والدین ناآگاهانه احساسات بچه‌ها را از آن طریق سرکوب می‌کنیم عبارت اند از

 

1. محافظت: «من به تو اطمینان می‌دم که گربه الان بیرون از خانه است. تو اصلا نگران این موضوع نباش»

2. تنبیه کردن: «برای یک ماه از بازی با گربه محروم هستی»

 

3. حل مسأله: «چرا خوشحال نیستی؟ ما داریم می‌ریم بیرون که بستنی بخوریم و تو نباید در باره‌ اون ماجرا بیشتر از این فکر کنی»

 

4. نتیجه‌ اخلاقی گرفتن: «چه طور می‌تونی این‌قدر بی‌مسؤولیت باشی! من وقتی بچه بودم خیلی دختر مسؤولیت‌پذیری بودم و هرگز نمی‌ذاشتم چنین اتفاقی بیفته.»

 

5. انکار: «تو نباید احساس گناه کنی، تقصیر تونبود!»

 

 

6. تحقیر: «من نمی‌تونم باور کنم که تو گذاشتی چنین اتفاقی بیفته، چه طور این کار رو کردی، تو مایه‌ی خجالت هستی. من به دوستات می‌گم که تو چه‌کار کردی تا دیگه هرگز نذاری چنین اتفاقاتی بیفته.»

 

7. ترحم: «آه، عزیزم، اون گربه ی بد نباید می‌پرید و تو رو می‌ترسوند»

 

8. سخنرانی: «از حالا به بعد تو باید بیشتر دقت کنی خانوم کوچولو، من از تو می‌خوام که همیشه قبل از انجام کاری چک کنی که... »

 

 

1. همدردی: «من احساس تو رو درک می‌کنم، من هم همین احساس رو قبلا داشتم، احساس آزاردهنده‌ایه، نه؟»

2. اعتبار بخشیدن به احساسات: «این حق توئه که چنین احساسی داشته باشی، اگه این اتفاق برای من هم افتاده بود احتمالا همین احساس رو داشتم»

 

3. شناسایی احساسات: «مثل اینه که حس می‌کنی ....» یا «آیا احساس ناراحتی می‌کنی؟»

 

4. مصمم گوش کردن: «مستقیم در چشم هایش نگاه کنید و به آن‌چه بر او می‌گذرد گوش کنید. طوری گوش کنید که انگار صمیمی‌ترین دوست‌تان با شما صحبت می‌کند. «من سراپا گوشم، من مشتاقم بدونم چی داری می‌گی»

 

5. کنجکاوی: «جالبه، من می‌خوام درباره‌ی احساس تو در مورد اون ماجرا بیشتر بدونم»

 

6. تصدیق احساسات: « تو واقعا ناراحت به‌نظر می‌رسی.» یا « من دارم ببینم که چه‌قدر عصبانی هستی»

 

7. دعوت به بیان احساسات: «به من بیشتر بگو. من می‌خوام بدونم چه حالی داری.»

 

وقتی احساسات کودک را تصدیق می‌کنید، احساس آسایش خاطر را در وجود او خواهید دید و احساس خوهید کرد که رابطه‌ی خیلی نزدیکی با هم دارید. این موقعیت فرصتِ شگفت‌انگیزی برای ارتباط با فرزندتان در اختیار شما می‌گذارد و زمانی برای نزدیک شدن احساس‌های شما به یکدیگر نیز هست. و درست در همین زمان است که شما احساس خواهید کرد واقعا به حرف یکدیگر گوش می‌کنید و حرف یکدیگر را می‌شنوید. اگر از این طریق رابطه‌ی نزدیکی با فرزندتان برقرار کنید درخواهید یافت که به این ترتیب تاثیر و نفوذ بیشتری بر افکار و تصمیمات فرزندتان خواهید داشت، حتی آن‌ها نظر شما را در مورد موضوعات مختلف خواهند پرسید!

 

 

 

ویدیو مرتبط :
مفتی عربستان:نیروهای امنیتی تظاهرکنندگان راسرکوب کنند

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

بی احساس ترین کودک دنیا +عکس

بی احساس ترین کودک دنیا +عکس

احساسات یکی از مواردی است که خداوند در هر بشری قرار می دهد. انسان با احساسات خود است که می تواند زندگی کند و از آن لذت کافی را ببرد.
"کودی جیمز" کودک یک ساله ای که به سندروم"مبیوس" مبتلا است به عنوان بی احساس ترین کودک دنیا شناخته می شود،چرا که بیماری اش نمی گذارد احساسات درونی اش را از طریق عضلات صورتش نشان دهد.

او نمی تواند بخند، گریه کند، ناراحت باشد یا حتی پلک زدن نیز برای او غیر ممکن است و تنها با حرکت چشمش آن ها را مرطوب نگه می دارد. این بیماری تنها دو بچه را از هر چند ده میلیون کودک مبتلا می کند و این روزها در دنیا تنها 124 نفر زندگی می کنند که مبتلا به سندروم "مبیوس" هستند. همه این افراد زندگی بسیار سختی دارند چرا که هیچگاه نمی توانند آنچه درونشان میگذرد را بروز دهند.
مادر این کودک می گوید تنها از روی حس مادری می توانم احساسات او را درک کنم و این برای من سخت است اما به هر نحو کودکم را دوست دارم. تا به حال پزشکان برای این بیماری راه درمانی را کشف نکرده اند.../yjc.ir