مهارتهایی مهم برای همسران عقد کرده

اگر از دوستان متاهل تان در باره ی خاطرات دوران عقدشان سوال کنید، حتی ممکن است برخی ناراضی بوده و بگویند دوران خوبی را طی نکرده اند. اگر در شرف ورود به این دوران هستید و یا هم اکنون عقد کرده اید و در انتظار رفتن به خانه ی مشترک به سر می برید، بهتر است مهارت های یک همسر عقد کرده را بیاموزید.

هنوز در خانه ی پدر و مادر هستی اما صفحه ی دوم شناسنامه ات پر شده و این یعنی دوران مجردی تمام شده است......

قدیم تر ها، بعد از مراسم خواستگاری  و انجام خرید عروسی، در بیشتر موارد در یک روز دختر و پسر را عقد می کردند و همان شب هم به خانه ی بخت می فرستاند. چند سالی که گذشت، ممکن بود دختر و پسر را به عقد هم درآورند،و چند ماه بعد به خانه ی مشترک بفرستند اما رفت و آمد زیادی در این دوران انجام نمی شد، ممکن بود گاهی باهم برای تفریح به پارک بروند که حتی برخی خانواده ها همان را هم به تنهایی اجازه نمی دادند و کسی را همراهشان می فرستادند. اما این روزها چنین سخت گیری هایی چندان مرسوم نیست و دختر و پسر در بیشتر مواقع زن و شوهر هم هستند اما در خانه های جدا زندگی می کنند تا شرایط زندگی مشترک شان جور شود.

دوران عقد کردگی، دو رو دارد. یک روی زیبا و پر از دلدادگی و یک روی شناخت و حل اختلافات بین زن و شوهر جوان و همچنین خانواده های آن ها. اگر از دوستان متاهل تان در باره ی خاطرات دوران عقدشان سوال کنید، حتی ممکن است برخی ناراضی بوده و بگویند دوران خوبی را طی نکرده اند. اگر در شرف ورود به این دوران هستید و یا هم اکنون عقد کرده اید و در انتظار رفتن به خانه ی مشترک به سر می برید، بهتر است مهارت های یک همسر عقد کرده را بیاموزید.
 
هیجانی که کم رنگ می شود
اول آشنایی به طور طبیعی هیجان دو نفر بیشتر است، حرف ها کمی عاشقانه تر و اشتیاق برای باهم بود پر رنگ تر است اما به مرور زمان و ایجاد صمیمیت کمی از آن شور و التهاب روزهای اول کم می شود که این موضوع طبیعی است و نباید شما را نگران کند. هر دوی شما در حال مهیا کردن مقدمات ازدواج تان هستید، خرید جهاز از جانب دختر و تهیه ی مسکن و مراسم ازدواج از جانب پسر، به اندازه خود نگرانی و دلمشغولی دارد. هر چند که بیشتر این نگرانی ها اشتباه بوده و زیبایی دوران عقد کردگی را از بین می برند اما در هر صورت این دوران،کمی هر دوی شما درگیر هستید پس نیاز به صبوری بیشتری دارید.

دیدارهایی با حضور خانواده
یکی از مسائلی که باید به آن دقت کنید، برخورد مناسب با خانواده ی طرف مقابل است. همسر شما هنوز در منزل پدری اش زندگی می کند و قوانین مخصوص به آن خانه را باید رعایت کند.علاوه بر این موضوع بیشتر اوقات که شما برای دیدار همسرتان،به منزل آنها می روید، با خانواده ی او هم دیدار می کنید و زمانی که همسرتان هم به خانه ی شما می آید با خانواده ی شما ملاقات می کند، باید از همین ابتدا به یک قرار داد پایبند باشید و عمل کنید.« اگر با همسرتان حرف تان شده و بین تان شکرآب است، نباید بگذارید کسی از خانواده های تان متوجه شود.» این موضوع تا آخر زندگی تان باید مورد توجه باشد اما حال که هنوز یکدیگر را با حضور خانواده ها می بینید، مدیریت اختلافات دو نفره تان خیلی مهم است. بگو مگو های شما با چند حرف عاشقانه فراموش می شود اما والدین تان ممکن است احساس منفی نسبت به این ازدواج و طرف مقابل پیدا کنند. احساسی که در آینده هم در زندگی تان تاثیر بگذارد.
رعایت احترام اعضای خانواده همسر و در عین حال تلاش برای ایجاد صمیمیت، می تواند به شما کمک کند تا جای مناسبی در قلب نزدیکان همسرتان به عنوان یک عروس و یا داماد داشته باشید.
 
حرف و حدیث های تمام نشدنی
فرهنگ ما باتمام زیبایی هایی که دارد در برخی موارد ایجاد دردسر و مشکل هم میکند. آداب و رسومی چون شب چله، خرید هدیه به مناسبت هر عید و مواردی مانند اینها در کنار پرس و جوی اطرافیان در مورد قیمت خریدهای انجام شده، تالاری که قرار است در آن جشن ازدواج انجام شود و خلاصه حاشیه هایی ازدواج که کم نیستند، نمی گذارد شما به متن،که همان آشنایی بیشتر با خلقیات یکدیگر است توجه کنید.بهتر از همین اول، پرونده ی حرف و حدیث های حاشیه ای را ببندید و خودتان و زندگی تان را بیمه کنید.
 
رودربایستی های عادت شده
شما و همسرتان قرار است یک عمر با هم زندگی کنید.هر کدام تان گذشته ای متفاوت و تربیت خانواده ای مجزا دارید. هر قدر هم که در انتخاب دقت کرده باشید، بازهم باید تفاوت های موجود را بشناسید، بفهمید و اگر امکان نزدیک تر شدن، وجود دارد،اقدام کنید و در غیر اینصورت،همدیگر را با تفاوت های تان بپذیرید. خیلی مهم است که بتوانید گفتگو کنید و در بیان احساس تان صادق باشید. رودربایستی به بهانه ی روزهای اول آشنایی،بزرگ ترین اشتباهی است که می تواند تبدیل به نارضایتی های تلمبار شده ای گردد که رابطه تان را کدر و تار کند.

اصول یک گفتگوی صحیح که در آن طرفین بتوانند آزادانه نظر و احساس شان را بگویند و مجبور به خود سانسوری نباشند.چیزی است که از همین روزهای اول باید رعایت کنید تا بتوانید در شرایط بحرانی که در هر زندگی ایجاد خواهد شد، باهم به تفاهم برسید.
منبع : تبیان

 

ویدیو مرتبط :
دیدگاه شیعه در خصوص همسران پیامبران (مهم)

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

مهارت های مهم و اساسی گفتگوی همسران در زندگی زناشویی

یکی از مهارتهای مهم و اساسی در زندگی زناشویی گفتگوی همسران با یکدیگر است. این مهارتها تنها روشی آگاهانه و تنظیم شده برای ایجاد ارتباط است، اما تنه درختی به شمار می رود که از آن تمامی مهارتهای دیگر شاخه می گیرد،  منشعب می شود و روشی اساسی برای حفظ ارتباط و کار روی مشکلات است. در واقع، فرآیندی سه بخشی است که شامل آیینه سازی،اعتبار بخشی و همدلی است.

اگر شما و همسرتان می خواهید با یکدیگر روراست تر و صادق تر باشید و امیدوارید که چنین شرایطی بین تان به وجود آید، باید بر مهارت اساسی و اولیه مسلط شوید که شما را قادر می سازد با یکدیگر ارتباط برقرار کنید این مهارت چیزی جز شنیدن حرفهای یکدیگر نیست. در واقع قابلیت و توانایی گوش دادن به حرفهای یکدیگر پایه و اساس آینه سازی است.

منظور از اعتبار بخشیدن هم این است که تجربه درونی همسرتان از دیدگاه او معنا و مفهوم دارد. شما در اعتبار بخشیدن به ارتباطی که با همسرتان دارید در واقع خود را جای او می گذارید از دید او شرایط را می نگرید و آنگونه درک خود را به او انتقال می دهید که به نظر او برایش درست و صحیح است.

همدلی سومین و آخرین بخش از گفتگوی همسران است. پس از شنیدن و انعکاس حرفهای همسرتان و تایید یا اعتبار بخشی دیدگاههایش، همدل بودن با او یعنی فرآیند مجسم کردن احساسی که بیان می کند و گاهی حس و تجربه کردن آن در وجود خویش است. در کار همدلی با یکدیگر هم زن و هم مرد از لحظه جدا بودن از یکدیگر فراتر می روند و به راستی وحدت و یگانگی حقیقی را تجربه می کنند. این سطح عمیق از ارتباط دارای قدرت تاثیر گذاری شایان توجهی است.

در عمل، بیش‌ تر زوجین نمی ‌دانند چگونه پیام ‌شان را به ‌صورت شفاف و بدون آلودگی و ابهام، ارسال یا دریافت کنند؛ علت ادراک اشتباه ، این است که پیامها به صورت گنگ ارسال می گردد و طرف مقابل ناچار می گردد که با استفاده از تجربه‌ های قبلی و خاطرات زندگی‌ خود، پیام ما را حدس زده و تفسیر و تعبیر و سپس دریافت کند.

بدون مبالغه، اساس بسیاری از سوء تفاهم‌ های زناشویی، به خاطر ارسال پیام ‌های گنگ و آلوده است. دقت کنید روزانه چند ‌بار از عبارات مبهم استفاده می ‌کنید؛ اصطلاحاتی مانند «این چه وضعیه؟»، «تو و این کارها!»، «باشه، بعداً می ‌فهمی!»، «درست حرف بزن!»، «این ‌جوری نباش!»، «خُب باشه!»، «فهمیدم با تو چی ‌کار کنم!»، «واقعاً که!»، «این شد زندگی؟»، «دیگه بس‌کن!» و...

متأسفانه ما از عبارات گنگ، بسیار زیاد استفاده می ‌کنیم و نه ‌تنها نمی ‌توانیم احساس و فکرمان را به دیگری انتقال دهیم، بلکه موجب سوء تفاهم، دعوا، کینه و نفرت هم می ‌شویم.

برای نجات از عوارض بسیار بد پیام ‌های گنگ، باید آموزش ببینیم که پیام ‌ها را شفاف ارسال ‌کنیم و برای شفاف کردن پیام، باید لایه ‌های آن را بشناسیم. معمولاً در هر پیامی، چهار لایه وجود دارد؛ لایه‌ی اول، آن چیزی‌ ست که عیناً اتفاق افتاده و ما شاهد آن بودیم، به ‌عنوان نمونه خانم شاهد این بوده که همسرش به‌ جای ساعت 9 شب، ساعت 10 شب به منزل آمده است.

این لایه را لایه ‌ی «مشاهده» می‌ نامیم. لایه ‌ی دوم، حس و حالی ‌است که براثر مشاهده، در فرد به ‌وجود می‌ آید، برای نمونه، احساس افسردگی، تنهایی یا احساس بی ‌محبتی. لایه ‌ی سوم، فکر و باوری ا‌ست که در ذهن ما پدید آمده است، برای نمونه خانم فکر می ‌کند که همسرش، او را دوست ندارد و برای همین است که دیر به منزل می ‌آید و لایه ‌ی چهارم، نیازی‌ است که فرد پیام‌ رسان دارد، برای نمونه نیاز خانم به این‌ که همسرش دوستش داشته باشد.

درواقع، همین چهار لایه‌ ی پیام است که به‌ جای این ‌که شفاف ابراز شود، به ‌صورت یک پیام گنگ و آلوده در ‌می‌آید.

ارسال صحیح پیام خود یعنی مشاهده، احساس، باور و نیازمان به طرف مقابل، تنها با ارسال شفاف پیام امکان‌ پذیر است.

چون به ارسال پیام‌ های گنگ و آلوده عادت کرده ‌ایم، ممکن است ابتدا نیاز به تمرین داشته باشیم اما پس از انجام تمرین ‌های لازم، قادر خواهیم بود با دنیای پیرامون‌ مان رابطه‌ ی درستی برقرار کنیم. شاید برخی تصور کنید بیان چهارلایه ‌ی پیام، کمی دشوار و مکالمه را مصنوعی می‌ سازد چون جمله ‌هایی که نقل ‌کردیم، بریده‌ بریده به ‌نظر می‌ رسد اما پس از مدتی، تمرین چهار لایه ‌ی پیام در عبارت ساده‌ تری نیز تنظیم و ارسال می‌ شود.
 منابع: ماهنامه شادکامی و موفقیت/تبیان