سلامت
2 دقیقه پیش | نشانه ها و عوارض کمبود ویتامینها در بدنویتامینها نقش مهمی را در بدن انسان ایفا میکنند. بهنحویکه کمبود ویتامین (حتی یکی از آنها) میتواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ... |
2 دقیقه پیش | چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش میزنند؟فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ... |
معجزهای برای محوکردن جای بخیه!
امروزه راهکارهایی معرفی شدهاند که با کمک آنها میتوان جای زخم و بخیه را به حداقل برسانید. دو نفر از بهترین متخصصان پوست ایران در این مورد به شما توضیح میدهند.
مجله زندگی ایده آل: باقی ماندن جای عمل جراحی روی پوست یکی از نگرانیهای مشترک همه متقاضیان اعمال زیبایی است! شاید شما هم تا به حال با کسانی روبهرو شده باشید که بینیشان با جراحی فرم خیلی خوبی پیدا کرده اما وقتی از نزدیک به آنها نگاه میکنید جای بخیه زیر پرههای بینیشان کاملا مشخص است و به اصطلاح «توی ذوق میزند»! به هر حال با ایجاد هر زخم یا برش عمیق روی پوست جای آن تاحدودی باقی میماند اما امروزه راهکارهایی معرفی شدهاند که با کمک آنها میتوان جای زخم و بخیه را به حداقل برسانید. دو نفر از بهترین متخصصان پوست ایران در این مورد به شما توضیح میدهند.
انتظار معجزه نداشته باشید!
امروزه روشهای مختلفی برای بهبود ظاهر جوشگاه وجود دارد که بیشتر آنها در كلینیكهای پوست و با بیحسی موضعی انجام میشود. فقط برای ترمیم اسكارهای شدید مثل سوختگیهای وسیع نیاز به بیهوشی عمومی و بستری شدن در بیمارستان است. روشهای جدید میتوانند تغییراتی در طول، پهنا یا جهت جوشگاه ایجاد کنند یا جوشگاههای فرورفته را بالا آورند و انواع برجسته را مسطح كنند اما هیچگاه جوشگاه را كاملا از بین نمیبرند و هیچ روش جادویی وجود ندارد كه پوست را به وضعیت اولیه بازگرداند. علاوه بر این، روشهای اصلاح جراحی خود میتواند آثاری در پوست بر جای بگذارد كه البته بهتر از جوشگاه اولیه است. همچنین باید به یاد داشته باشید رنگ جوشگاه را نمیتوان تغییر داد، اگرچه با گذشت زمان كمرنگتر میشود.
اصلاح جوشگاه با جراحی!
برداشتن جوشگاه با جراحی مناسبترین روش برای جوشگاههای پهن یا طویل است. در این روش جوشگاههای پهن را میتوان برداشت و دوباره بخیه كرد به نحوی كه خط جوشگاه باریكتر شود. در مورد اسكارهای طویل نیز جراحان پوست از برشهای نامنظم استفاده میكنند تا خط جوشگاه را كوتاهتر نشان دهند. گاهی اوقات با جراحی میتوان جهت یك اسكار را طوری تغییر داد كه تمام یا قسمتی از آن در مسیر خطوط طبیعی پوست قرار گیرد و كمتر به چشم بیاید. با همین روش میتوان جوشگاهها را به مناطقی كه كمتر به چشم میآیند (برای مثال لابهلای خط رویش مو یا خط محل تلاقی بینی و گونهها) منتقل كرد تا دیده نشوند.
پوستتان را بسایید!
سایش پوست (درمابریژن) روش مناسبی در اصلاح جوشگاههای ظریف است. در این روش از یك ابزار مثل برس که به سرعت میچرخد یا لیزر برای برداشتن لایههای سطحی پوست استفاده میشود. در واقع روشهای مختلفی برای سایش پوست وجود دارد اما نتایج آنها تفاوت زیادی با هم ندارد. دست ماهر یك متخصص پوست است كه ماشین را هدایت میكند و با به كار بردن آن در جهتهای صحیح سطح پوست میتواند جوشگاهها را بدون اینكه جوشگاه جدیدی بر جای بگذارند، از بین ببرد. معمولا توصیه میشود سایش پوست روی تمام صورت یا تمام گونه انجام شود زیرا انجام آن تنها در یك منطقه كوچك پوست، باعث تمایز آن از سایر نقاط میشود.
اگر جوشگاه اولیه سطحی باشد، یك بار سایش كافی است اما در مواردی كه ضایعات عمیق و وسیع هستند، لازم است این عمل چندین بار تكرار شود. سایش پوست بیشترین تأثیر درمانی را در پوست صورت دارد و در نواحی دیگر بدن احتمال كندی ترمیم، بر جای ماندن قرمزی یا حتی جوشگاه بعد از عمل بیشتر است. بعضی از پزشكان برای كاهش درد سایش، تمام سطح پوست را با یخ سرد میكنند و بعضی دیگر بیحسكنندههای موضعی یا انواع داروهای مسكن را بهکار میبرند. بیماران معمولا2تا 3 هفته بعد از عمل و گاهی حتی پس از یك هفته میتوانند سر کار خود حاضر شوند.
بهبود اسکار فرورفته با تزریق!
تزریق فیلر مانند ژل استاندارد یا چربی خود فرد به داخل جوشگاه، فرورفتگیهای آن را پر كرده و همسطح پوست اطراف میكند. مقدار ماده تزریق شده بستگی به اندازه و سفتی اسكار دارد. بهبود با این روش فوری است اما اغلب نتایج به طور دائمی باقی نمیماند. تزریق كورتیكوستروئیدها هم در نرم كردن جوشگاههای سفت (گوشت اضافه) كاملا موثر است و باعث كوچك و مسطح شدن آنها میشود.
پیوند پوست چگونه انجام میشود؟
در این روش به كمك یك وسیله ظریف و مدور، پوست از قسمت جوشگاه برداشته میشود و پوست سالم (برداشته شده از پوست پشت گوش) جایگزین آن شده، سپس محل پانسمان میشود. 5 تا 7 روز بعد از عمل هم ضایعه جوش میخورد. البته در محل پیوند نیز جوشگاهی باقی میماند كه از جوشگاه قبلی كمتر مشخص است. منجمد كردن لایههای فوقانی پوست هم گاهی حجم جوشگاه را كاهش میدهد. این روش بهطور عمده در درمان جوشگاههای برجسته شانه و پشت، ناشی از جوش غرور جوانی به كار میرود.
لایهبرداری مناسب چه کسانی است؟
در این روش به كمك یك ماده شیمیایی لایه سطحی پوست برداشته میشود تا صافتر به نظر برسد و یكنواخت شود. لایهبرداری بیشتر در پوست صورت استفاده میشود و در جوشگاههای سطحی مفیدتر است. همچنین در درمان جوشگاههای فرورفته آکنه و جوشگاه آبلهمرغان نتایج خوبی همراه دارد. در درمان آسیب دیدگیهای پوستی ناشی از نور آفتاب و تغییرات رنگی پوست هم اغلب از لایهبرداری شیمیایی استفاده میشود.
کدام لیزر موثرتر است؟
لیزرهای مختلفی در درمان جوشگاه به كار میرود و بر اساس نوع جوشگاه باید دستگاه لیزر مناسب انتخاب شود. باید توجه داشت درمان با لیزر معمولا كامل نیست و امكان بازگرداندن پوست محل جوشگاه به حالت پوست طبیعی قبل از آسیب وجود ندارد. لیزرهای معمول برای درمان اسکار شامل لیزرهای PDL , fractional or conventional Co2 میشوند.
بخیه بیشتر؛ جای عمل کمتر!
نواحی گردن، سینه، پشت و قسمت ابتدایی اندام فوقانی بیشترین احتمال ایجاد گوشت اضافه یا کلوئید را دارند. کسانی که در خانوادهشان سابقه کلوئید وجود دارد، بیشتر دچار گوشت اضافه پس از جراحی میشوند. برای کاهش احتمال باقی ماندن جای زخم، جراحی باید بهدرستی و با دقت انجام شود؛ طوری که کمترین آسیب به بافت وارد شود. همچنین برش باید در جهت خطهای پوستی صورت گیرد تا فشار روی زخم کمتر شود. شاید گمان کنید هرچه تعداد بخیهها بیشتر باشد احتمال باقی ماندن جای آن افزایش مییابد اما این موضوع صحیح نیست و عکس آن حقیقت دارد. در واقع هرچه تعداد بخیهها بیشتر باشد، فشار روی زخم کمتر میشود و زخم یکنواختتر پخش میشود در نتیجه احتمال جا ماندن اثر زخم روی پوست کمتر میشود.
اگر جای زخمتان قرمز مانده ...
استفاده از کرمهای ترمیمکننده زخم و همچنین جلوگیری از ایجاد عفونت و باز شدن زخم میتواند احتمال ایجاد گوشت اضافه را کاهش دهد. مصرف این کرمها باید در هفته دوم به محض کشیده شدن بخیهها شروع شود و بین چهار تا شش هفته ادامه یابد. توجه داشته باشید اگر قرمزی جای جراحی بیشتر از چند هفته باقی بماند باید حتما به پزشک مراجعه شود تا بتواند از ایجاد برجستگی و گوشت اضافه جلوگیری کرد.
روغن نارگیل و ماساژ فایدهای ندارد!
استفاده از روغنهای مختلف مثل روغن نارگیل تاثیری در جلوگیری از ایجاد گوشت اضافه ندارد. در این زمینه استروئیدها، پمادهای کورتونی و لیزر PDL بیشترین تاثیر را دارند. در مواردی هم که گوشت اضافه ایجاد میشود میتوان از آمپولهای کورتون، داروهای شیمیدرمانی و ... داخل ضایعه استفاده کرد. ماساژ زخم هم در محو شدن گوشت اضافه تاثیری ندارد. علاوه بر این چسبهای مخصوصی وجود دارد که برای ترمیم بهتر و جلوگیری از ایجاد گوشت اضافه به کار میروند بهخصوص اگر قرمزی جای اسکار مدت طولانی باقی بماند. البته این چسبها بهتر است توسط پزشک تجویز شوند.
ویدیو مرتبط :
بخیه های جذبی بهتر است یا کشیدنی ؟
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
در کدبانوگری معجزه کنید!
در کدبانوگری معجزه کنید!(روشهای نگهداری صحیح انواع گوشت)نگهداری صحیح مواد غذایی بهترین روش برای کمک به اقتصاد خانواده است:
* تخم مرغ :
- موقع چیدن تخم مرغ در یخچال سر تیز آن را رو به پایین بگذارید. به این ترتیب زرده در وسط قرار می گیرد و بهتر می ماند.
- برای اینکه بتوانید مدت بیشتری تخم مرغ ها را در یخچال نگهداری کنید، آنها را درون ظرف گودی ریخته و روی آنها مقداری روغن بریزید یا پوسته تخم مرغ را چرب کنید.
- برای نگهداری تخم مرغ در خارج از یخچال، آنها را در جایی خنک به طور مرتب بچینید و روی آنها نمک بریزید تا آنها را کاملاً بپوشاند.
- اگر به یخچال دسترسی ندارید و می خواید تخم مرغ ها را برای مدت طولانی سالم نگهدارید، تخم مرغ ها را در روغن زیتون فرو کنید و بعد آنها را در خاکستر بغلطانید. یا آنها را در آب آهک بریزید و بعد بگذارید خشک شوند. به این ترتیب تا مدتها سالم باقی می مانند.
- برای اینکه زرده تخم مرغ را چند روزی تازه نگه دارید روی زرده تخم مرغ های سالم را با آب سرد بپوشانید و در یخچال نگهداری کنید. سفیده ی تخم مرغ را نیز می توانید درون ظرف پلاستیکی ریخته در فریزر نگه دارید. هر فنجان سفیده، معادل 7 یا 8 سفیده تخم مرغ است.
* گوشت :
تکه های گوشت را شسته و خشک نمایید و هر قسمت را برای مصرف خاص بسته بندی کنید. روی هر یک از بسته ها برچسبی با قید وزن و نوع گوشت و تاریخ تهیه آن بچسبانید.
- گوشت کبابی :
گوشت راسته و فیله و گوشت ران به جز ماهیچه های آن برای کباب مناسب است. گوشت کبابی را از پشت دنده ها با سر کارد تیزی با ملایمت جدا کنید و به قطعات منظم بریده و بسته بندی نمایید.
- گوشت چرخ کرده برای کباب :
- برای تهیه گوشت چرخ کرده بدون چربی از برش مغز ران استفاده کنید.
- چربیهای گوشت گوسفندی و خرد گوشت های اضافی روی دنده ها را جدا کنید و با گوشت گوساله به نسبت مساوی مخلوط نمایید و دوبار از چرخ گوشت بگذرانید. سپس به ازای مصرف یک وعده بسته بندی کنید.
- به گوشت چرخ کرده جهت بسته بندی در فریزر پیاز اضافه نکنید، زیرا طعم و بوی گوشت را تغییر می دهد.
- گوشت چرخ کرده برای مصرف غیر کباب :
مخلوط مساوی گوشت گوساله و شتر را دو بار از چرخ گوشت بگذرانید.
-گوشت آبگوشتی و سوپ :
از ماهیچه ها و استخوان هایی که گوشت کمتری دارند برای تهیه سوپ و آبگوشت استفاده کنید.
-گوشت خورش :
گوشت گردن، ماهیچه ها، دنده های گوشت دار گوسفند برای خورش مناسب است. با گوشت استخوان دار خورش خوشمزه تر می شود. از گوشت گوساله نیز می توانید برای تهیه خورش استفاده کنید.
* مرغ :
ابتدا پوست مرغ را جدا کرده، سینه ی مرغ را از طول نصف کنید و هر چه درون شکم آن است به خصوص جگرهای چسبیده به استخوان پشت و سینه را در آورید سپس مرغ را خوب بشویید. برای قطعه کردن مرغ اول رانها و بعد بالها و گردن را جدا کنید سپس پشت مرغ را از طول به دو نیم کرده و هر کدام را به دو قسمت تقسیم کنید.
ران و سینه را به اندازه هر وعده در پاکت فریزر بگذارید و بالها و گردن و استخوانهای پشت مرغ را برای سوپ بسته بندی نمایید. اگر می خواهید مرغ را به صورت درسته استفاده کنید سینه ی مرغ را تا استخوان جناق بشکافید و از همان قسمتی که باز است درون شکم مرغ را خالی و تمیز کنید سپس آن را با دقت شسته و بسته بندی کنید.
- جوجه کباب :
گوشت های سینه و ران را از استخوان جدا کنید. گوشت های قطعه قطعه شده را با سس مخصوص (نصف استکان روغن زیتون، نصف قاشق چایخوری زعفران، یک عدد پیاز خلال شده، یک قاشق غذاخوری آبلیمو، به اندازه ی لازم نمک و فلفل و یک عدد فلفل تند خرد شده) در ظرف گودی مخلوط کنید. پس از نیم ساعت مخلوط را در داخل پاکت فریزر ریخته و بسته بندی کنید و در فریزر قرار دهید.
* ماهی :
- در هنگام پاک کردن ماهی روی آن کمی نمک بپاشید. نمک به ماهی می چسبد و از سر خوردن آن جلوگیری می کند.
- برای پاک کردن ماهی ابتدا چند ورق روزنامه روی تخته کار پهن کنید و ماهی را روی آن بگذارید. با چاقو، برس سیمی یا فلس گیر در جهت خلاف خواب فلس روی ماهی بکشید تا پولک های آن جدا شود. پس از اینکه تمام فلس ها را پاک کردید برگه رویی روزنامه را با فلس جمع کنید و ماهی را روی لایه زیری روزنامه قرار دهید.
- برای گرفتن فلس های ماهی می توانید ماهی را در یک ظرف آب نمک به مدت 5 دقیقه بگذارید و بعد در همان ظرف فلس ماهی را بگیرید. در این صورت هیچ فلسی نخواهد پرید.
- اگر می خواهید ماهی را درسته و شکم پر طبخ کنید ماهی را به پهلو بخوابانید و با یک دست آن را نگه دارید و با دست دیگر نوک کارد را زیر آبشش های ماهی فرو کنید و با حرکت نیم دایره در امتداد خط گرده، پوست را تا بالای دم ماهی برش دهید. دقت کنید استخوانهای ماهی در سمت پایین قرار گیرد. سپس کارد را در شکاف، بیشتر فرو ببرید تا به حفره شکم برسید. تمام مواد داخلی شکم ماهی را خالی کنید و داخل و بیرون ماهی را کاملاً شسته و با نوک کارد خون و سیاهی را از داخل حفره شکم بتراشید. سپس ماهی را نمک بزنید و نیم ساعت بگذارید تا آب آن گرفته شود.
- برای تکه تکه کردن ماهی پس از گرفتن فلس، محل اتصال کله و زیرگلوی ماهی را با نوک کارد ببرید سپس کله را از لبه تخته کار بیرون بگذارید و با یک دست ماهی را روی تخته نگه دارید و با دست دیگر کله را به پایین فشار دهید تا مفصل استخوان جدا شود. با کارد کله را از تنه جدا کنید سپس شکم ماهی را بشکافید و داخل آن را کاملاً تمیز نمایید. ماهی را به چند قسمت برش دهید و هر برش را به صورت افقی به دو قسمت تقسیم کنید. قطعات را شسته و خشک کنید.
- برای بسته بندی، ماهی را در کیسه نایلون بگذارید و پس از خالی کردن هوای کیسه در آن محکم ببندید و روی آن برچسب بزنید. نوع ماهی و تاریخ بسته بندی را بنویسید.
- ماهی را دو تا سه ماه می توان در فریزر نگهداری کرد.
میگو :
ابتدا میگوها را در کمی آب بجوشانید تا پوسته آن نرم شود سپس پوست میگو را بگیرید و پس از جدا کردن پوست، سر میگو را با دست جدا کنید و با کارد یک شیار نازک پشت کمر آن ایجاد و با دست روده دراز و سیاهی را که در آن شیار است بگیرید و میگوها را با آب سرد شسته و در صافی بریزید تا آب آن گرفته شود سپس آنها را به ازای هر وعده بسته بندی کنید.