مدرسه یعنی مدرسه !

 

 

 

برای بعضی ها، مدرسه همان داستان تکراری «علم بهتر است یا ثروت» است و برای عده ای دیگر، «فقط، زنگ ورزش را عشق است!»

 

برای معلم ریاضیات، مدرسه یعنی جدول ضرب و برای معلم عربی؛ ضرب زید عمراً. برای برخی، عذاب الیم و برای عده ای دیگر رفع اشکال و چلاندن معلومات معلم و تا ته جزوات و کتاب های فوق برنامه رفتن. برای عده ای، اول گرفتاری خرید لوازم التحریر و چه کنم چه نکنم ثبت نام و تأمین هزینه های آنچنانی؛ برای دیگری، رسیدن به سرویس و از دست ندادن آخرین اتوبوسی که بتواند او را ۴۵ کیلومتر آن سوتر زمین بگذارد!

مدرسه، برای رئیس آموزش و پرورش یک فضای آموزشی است که باید گسترش یابد و تجهیز شود و برای آن یکی: از مدرسه هرگز مطلب علم...

 

اما، مدرسه برای من، سوای تعریف های مختلفی که در فرهنگنامه ها و اذهان دارد و سوای ویژگی های فرهنگی، اجتماعی، آموزشی و سیاسی اش، معنای دیگری می دهد. برای من، مدرسه یعنی تلاطم درونی دانش آموزی که خود را برای پرسش معلم آماده نکرده است! مدرسه یعنی چشمان خیس از اشک دانش آموز خطاکاری که به جای سیلی، گرمی دست مهربان معلم را بر سر خود حس می کند. مدرسه یعنی، پچ پچ ها و خنده های زیرزیرکی دو تازه وارد تازه آشنا در انتهای کلاس که با صدای هیس! معلم به سکوت می انجامد.

مدرسه یعنی گوش دادن به صدای ترق ترق باران روی سقف کانکس! و تماشای قطرات فضول باران که از زیر سقف ایرانیت به داخل کلاس سرک می کشند و روی دفتر همکلاسی می چکند!

 

مدرسه یعنی هیاهوی «شی شی شیشه شیکست! مدرسه یعنی انفجار پانصد نفره: «برای حفظ شیشه، مدرسه باید تعطیل شه!» مدرسه یعنی ترکیدن بغض نیم ساعته یک کلاس اولی، وقتی در تمام مدت به جای خالی مادرش فکر می کرده! مدرسه یعنی یک توپ بسکتبال و یک حیات بچه به دنبالش! مدرسه یعنی کار دستی من از مال تو بهتره! یعنی چغلی پیش ناظم! یعنی روزنامه دیواری و رقابت برای مطرح شدن سر صف. مدرسه یعنی دیر رسیدن و ترس از ناظم. مدرسه یعنی خاطرات، یعنی ضرب زمین در ضربان دل ما، مدرسه یعنی «واژه باید خود باران باشد».

منبع:همشهری آنلاین

ویدیو مرتبط :
مدرسه یعنی...

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

کمک به فرزندان درانجام تکالیف مدرسه

پدر ومادران می توانند در انجام دادن تکالیف مدرسه به فرزندانشان کمک کنند

در اینجا نکاتی را برای آگاهی پدر ومادران عزیز جمع آوری کردم شما عزیزان باید

با دقت وباحوصله به نکته های زیرعمل کنید تا فرزندان بدون داشتن هیچ موردومشکلی بتوانند

تکالیف خود را انجام دهند.

• .یک محیط مطالعه بانورکافی وراحت برای مطالعه اوتدارک دیده ،تابتواند برای انجام تکالیف منزل ومطالعه از آن استفاده کند .

  .صداهای درون خانه ،دخالت خواهروبرادرها ،تماشای تلویزیون وسایر صداهای مزاحم که با انجام تکالیف و مطالعه او تداخل پیدا می کنند رامحدود نمایید.

• .ازاو بپرسید که آیا تکلیفی برای انجام دادن دارد یا نه ؟

• اورابه انجام تکالیف در ساعات مشخصی از روز ترغیب کنید (چیزی حدود 4تا5 بعدازظهر ،5:30تا 7:30بعدازظهر،8:30تا9:30بعدازظهر،5:30تا7:30صبح )

• به فرزندتان در پیش بینی زمان لازم برای انجام تکالیف یا درس خواندن کمک کنید تاازکارهای باعجله دقیقه آخر وشب بیدار ماندن اجتناب نماید.

• فرزندتان را به پرسیدن سوالات هنگام تعیین تکالیف تشویق نمایید تانسبت به آنچه از اوانتظارمی رود،اطمینان حاصل کند.

• فرزندتان رابه بحث درباره آنچه ازیک تکلیف یاد گرفته است ،ترغیب کنید این کار براهمیت وارزش تکلیف تأکید می نماید.

• اگرفرزندتان بگویدکه تکلیفی رانمی تواندانجام دهد،نحوه انجام آن کار رابا اوبحث وبررسی کنید توضیح شفاهی قوه حافظه رازیاد نموده ،درک کردن را ترغیب کرده موجب یادآوری می شود.

• تکالیف اورا ازنظرکامل بودن یاپاکیزگی کنترل نمایید،اما اجازه دهید که اوتکالیفش را اصلاح نماید،زیرا ازطریق اصلاح اشتباهات توسط خودش بهتر یاد می گیرد.

• همواره به او یادآوری کنید که تلاش های اولیه ،لزوماً نمایانگر بهترین کاری که او قادر به انجام آن است نمی باشد واودوباره باید سعی کند.

• ازطریق تحسین وتعریف از او در زمینه کار مدرسه ووجود خودش ،احساس غرور واعتماد به نفس رادراوبه وجودآورید.

• اورابه تکمیل یک تکلیف در یک زمینه درهر زمان تشویق کنید این کاراستفاده مؤثر از وقت ،تمرکز وپیشرفت رابه وجود می آورد.

• روشهای مطالعه ویادگیری را به او یاد دهید واورا به استفاده از روشهای زیر تشویق کنید:

o فراگیری روش ها وقوانین وقواعد مناسب برای حل مسائل

o خلاصه کردن واز برکردن دروس

oیادداشت برداری

o شناسایی ومشخص کردن لغات اصلی وکلیدی

o خودآزمایی(ارزیابی خود )

o مطالعه جزئی وتوزیعی (نه متراکم وفشرده)

o اطمینان حاصل کردن از آموخته های خود

• فرزندتان رابه تمرین روشهای دستیابی به آرامش تشویق کنید (مانند تمرین تنفس عمیق وشل کردن عضلات وخود گویی مثبت و...)

• اگر فرزندتان از شما بخواهد ،درمروردرسهابرای امتحان به او کمک کنید.

• حس پیشرفت را در او تقویت کنید وبه او خاطر نشان کنید که شکستهای گذشته لزوماً دلیل شکست های آینده نمی باشد.